Mijn broer en schoonzusje zouden in augustus papa en mama worden van hun eerste kindje. Alles leek koek en ei en ze keken er erg naar uit! nu kwam mijn broer een paar weken geleden zomaar langs, gezellig dacht ik... Nou, het bleek niet echt een gezellig bezoekje te worden. Hij vertelde me dat zijn vriendin vreemd was gegaan in de periode dat je voor een kindje bezig waren (hoe stom kun je zijn ). Hij heeft direct een DNA-test geeist en nu blijkt hij NIET de biologische vader te zijn van het kindje... Ze is nu ruim zes maanden zwanger en al die tijd heeft ze hem niets verteld. De jongen waarmee ze vreemd is gegaan blijkt een getint iemand te zijn, ik vraag me serieus af of ze het anders überhaupt aan hem verteld zou hebben... Nu komt het meest bizarre van het verhaal, hij blijft bij haar en zij gaat het kindje afstaan ter adoptie! Ik stond echt even met mijn oren te flapperen toen ik dit hoorde. Ze is vreemd gegaan (meerdere keren), heeft hem een half jaar laten geloven dat hij vader zou worden én gaat nu haar eigen kind afstaan??? Ik ben echt hélémaal klaar met haar en hoef haar eigenlijk ook niet meer te zien... maarja... dan ben ik mijn broer ook kwijt Net belden ze dat ze in de buurt waren en of ze even "gezellig" langs konden komen... awkward! Heb maar zo normaal mogelijk gedaan... maar liefst had ik haar een stomp in haar gezicht gegeven... Vind het zo lastig, weet niet zo goed hoe ik hier nou mee om moet gaan.
Ik kan dit niet eens geloven... wtf?? en hoe denkt ze dat dat gaat? Zomaar je kind afstaan voor adoptie?
Wauw, ehm ja. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zou weten hoe je daarop moet reageren. Hoe was je band voorheen met haar? Als die redelijk was zou ik toch wel een gesprekje aanknopen denk ik. Het is natuurlijk te bizar voor woorden dat dat kindje weg zou moeten omdat zij zo nodig vreemd moest gaan. Hoe denkt je broer hierover?
Wat erg. Jeetje wat een raar verhaal. Zou ook niet meer normaal kunnen doen hoor. Wat vind je broer dan?
Agossie dat arme kindje.. Zou bijna zeggen breng het maar bij mij.. Ik vind overigens dat het niet alleen zij is. Ook hij neemt een bijzonder standpunt in.. Waar je broer en sz verder niks aan kunnen doen en waar jij ook helemaal niks aan hebt komt nu. Het doet toch wel zeer om te lezen dat er zo makkelijk over een kindje gedaan kan worden..
Ik kan me voorstellen dat ze het kind afstaat min of meer onder druk van jouw broer, omdat hij duidelijk niet de vader is en niet telkens met "geadopteerd-vragen" of "ze is hertrouwd-vragen" wil geconfronteerd worden. Daarnaast, het is hun leven en hun keuzes... En bereid je ook nog maar voor dat de relatie niet blijft duren omdat ze haar kind ofwel uiteindelijk niet afstaat, ofwel dat ze het jouw broer verwijt dat ze het afgestaan heeft.
Ja inderdaad, net een soapserie hé? Had al nooit een hele sterke band met haar, maar we konden wel gewoon een gezellig gesprekje voeren. Ze hadden vanmorgen net hun tweede gesprek bij het adoptiebureau gehad. Mijn broer vind ik er bizar rustig onder trouwens. Hij zei dat hij blij zou zijn als alles achter de rug is, zodat ze dan weer verder kunnen met de toekomst en een kindje van hun tweeën. :S
Jeetje Ik denk dat als je broer voor haar kiest en das ook een wauw waard, hij wordt opeens geen vader meer en zn vriendin is vreemd gegaan en daar zwanger van geraakt, je moet proberen dat te accepteren. Hoe? Ik weet niet. Je hóeft ook.niet poeslief te doen maar probeer om wat over koetjes en kalfjes te praten en zoveel mogelijk met je broer ipv met haar.. Sterkte.. Wat een bizar verhaal En arm kindje...
Helemaal mee eens! Zij kwam er hier niet meer in maar met hem was ik ook nog niet klaar als het mijn broer was. Bizar dat hij dit blijkbaar wel een prima oplossing vindt Hoe kun je bij iemand blijven die vreemdgaat EN vervolgens dan zomaar haar kind weggeeft
Hier ben ik dus ook bang voor... Hij zegt dat hij haar absoluut niet onder druk zet om het kindje af te staan, maar dat hij niet met dat kindje wil leven. Ik snap dat van zijn kant ook wel weer, omdat je er dan inderdaad steeds mee geconfronteerd wordt. Maar ik begrijp haar gewoon echt niet. Hoe kan je nou je eigen kind afstaan!
Ik wist niet dat er nu al een DNA-test kon gemaakt worden? Maar heb dan ook geen verstand van die dingen. Vind het een droevig verhaal...
Die heb ik inderdaad nog nooit gehoord, meestal is het uit elkaar gaan en dat de dame het uit kan zoeken met haar kind. Ikzelf zou nog eens met mijn broer gaan praten. Ik zou vertellen dat ik niet weet hoe ik me tegen haar moet gedragen. Ik zou aangeven dat ik voor mijn eigen beeldvorming moet weten van hem waarom ze deze keuze maken... en waarom hij deze keuze maakt. Ik vind het nogal wat... het kind wordt ook zijn/haar moeder ontzegd door de adoptie! Dan zou ik zelf nog liever zien dat ze bij elkaar blijven en dat hij het kind accepteert. Dat kind kan hier helemaal niets aan doen! Wat vindt de echt vader....?
Wat een bizarre situatie! Wat ik me wel afvraag: Waar is de echte vader van het kindje in dit verhaal? Weet hij wel dat ze zwanger is van zijn kind? Hij heeft er toch recht op om te weten dat hij een kind heeft?
kan het niet gewoon zijn dat je broer in shock reageert?? Ik vind het erg knap dat hij dat zo kan.... hij dacht toch 6mnd dat hij vader zou worden en komt er niet alleen achter dat zijn vriendin vreemd is gegaan maar ook dat hij geen vader wordt....
Tja, weet je wat ik me afvraag? Waar zit hier nu liefde? ZIJ is vreemd gegaan, daar zwanger van geraakt en ik neem aan dat zij beiden uitkeken naar dit kindje. Jouw broer was dus erg blij in eerste instantie....Maar nu verwacht HIJ dat zij dat kindje afstaat......haar eigen vlees en bloed....Hoe kun je dat verwachten van de vrouw waar je van houdt? Klinkt heel hard hoor, maar ik vind dat ze elkaar waard zijn.... Arm kindje! En hoe jij erop moet reageren? Geen idee, veel sterkte want ik ga er vanuit dat ook jij en jullie evt ouders eerder naar dit kindje uitkeken.
Bah,ik krijg hier tranen van in mijn ogen!! Die sloerie kwam er bij mij niet meer in en mijn broer zou ik wat anders vertellen!! Dat hij ook nog aan een toekomst wil werken en nog erger voor een nieuwe zwangerschap wil gaan! Sorry,ik vind ze beiden ziek en gestoord!!:x
Die weet inderdaad dat ze zwanger is en dat het van hem is. Hij heeft gezegd niets met het kindje te maken te willen hebben Het adoptiebureau gaat contact met hem opnemen.
Maar goed, nu even een ander verhaal en dat over mezelf... Ik ben het kindje in zo een situatie... Nooit maar ook nooit heb ik gemerkt dat ik niet mijn vaders dochter ben... 30 jaar hebben ze het voor mij verzwegen... en nooit heb ik iets gemerkt. Mijn ouders zijn door een diep dal gegaan, maar mijn vader is voor mij een echte vader. Ik begrijp je broer niet... hij wil bij haar blijven ondanks ze vreemd is gegaan, maar het kind wordt de dupe ervan... Dit heeft geen kans van slagen! Als hij bij haar wil blijven, zal hij dan ook het kind er moeten bijnemen...