Iedereen weet het eigenlijk wel er is een tekort aan sperma en eiceldonoren. nu zag ik van een ziekenhuis hier in de omgeving een oproep waarin ze sperma donoren zochten. als ik kon en ik had zelf geen hulp nodig gehad zou ik zeker overwegen om eiceldonor te zijn. echter heb ik zelf hulp nodig gehad om een kindje te mogen krijgen. want onze dochter is geboren uit een draagmoeder. mijn man is de biologische vader. Ik vind het super dat iemand ons geholpen heeft een kindje te mogen krijgen en gun het andere die de wens hebben dan ook heel erg om ook een kindje te mogen krijgen. wat ik me nu eigenlijk afvraag en waar ik benieuwd naar ben is zouden jullie je vriend /man er op attenderen, er voor aansporen om sperma te doneren? en hoe zouden jullie het vinden als je vriend/man sperma donor zou zijn? ik heb het er nog niet met mijn man over gehad ( hij is werken nu, en hij heeft de oproep ook nog niet gezien denk ik ) hij heeft eerder wel aangeven bij de draagmoeder dat mochten zij nog een kindje willen hij wel hun donor zou willen zijn. kortom wat zouden jullie vinden als je man/vriend sperma donor zou zijn/willen zijn en zouden jullie hem aansporen/attenderen op deze oproep om het te gaan doen/zijn?
Nee ik zou dat niet doen. Mijn man zou het zelf ook niet willen dat weet ik zeker. Enorm knap voor de mensen wie het wel doen/kunnen. Ik zou constant denken, er loopt nog ergens een kindje wat eigenlijk van mij of dit geval hem is. Wordt er goed voor gezorgd, etc. Ik ken een man die zelf bewust geen kinderen wil in zijn leven, maar wel doneert, dat vind ik een prachtig gebaar. Ik zou het niet kunnen..
Lastige vraag, ene kant denk ik er zijn zat stellen waarbij het niet wil dat gun ik ze van harte.maar ik weet niet of ik uit egoïstisch oogpunt er mee om zou kunnen gaan. Maar zal hier niet snel aan de orde zijn aangezien mijn man rookt en reuma heeft ( heb begrepen dat ze echt alleen het gezondste zaad willen?))
Vrienden van ons hebben een kindje via spermadonatie. Ik heb het er dus wel eens met mijn man over gehad. Maar wij willen het beiden niet omdat het niet anoniem is.
Het is ook absoluut niet dat ik het een ander niet gun, ik zou het gewoonweg niet kunnen. Heb ook het programma gezien waar jij aan mee werkte, prachtig hoor. Maar ik vind het nog al wat voor de draagmoeder het kindje af te staan. Heb zeker wat tranen gelaten tijdens het programma. Voor jullie een prachtig geschenk dat het zo kon!
Niet voor een vreemde. Ik zou het zo vreemd vinden als er een kindje rondloopt met zijn of mijn dna en ik het niet zou kennen. Ik zou me een soort van verantwoordlijk voelen voor dit kindje omdat hij/zij met mijn hulp ter wereld is gekomen. Ik zou me constant afvragen of het met hem of haar wel goed gaat. Voor familie zou ik het nog wel overwegen. Voor draagmoeder had ik me best beschikbaar willen stellen mocht bijv m'n zus geen kinderen had kunnen krijgen.
het gaat idd om gezonde mannen, en het is tegenwoordig niet meer anoniem als het kind 12 is mag het gegevens in zien en als het 16 is ook de gegevens ( dus naam en adres enz..) krijgen van de donor. wij zelf zijn voor open donatie en vinden juist dat een kind moet weten waar het vandaan komt dus daar zou ik geen moeite mee hebben. onze dochter krijgt als ze ouder is ook te weten dat ze d.m.v. een draagmoeder ter wereld is gekomen en we hebben ook goed contact met de draagmoeder dus ze kan daar altijd met vragen terecht.
Toevallig pas met mijn man over gehad, maar niet echt serieus ofzo.. Hij vond het alleen niet zo fijn als er over een paar jaar opeens iemand aan de deur zou staan die zou vertellen dat hij zn vader zou zijn Maar nee, hier gaat dat zeker niet gebeuren.
dank je wel.. het is zeker wat voor de draagmoeder om Elize aan ons te hebben afgestaan en het is ook niet makkelijk voor haar geweest maar ze staat er volledig achter en ze ziet Elize zo nu en dan ook nog want ons contact is goed en regelmatig. het programma zorgde er voor de draagmoeder wel voor dat meer mensen begrip voor haar hadden en beter snapte wat haar beweegredenen waren dit voor ons te doen.
Nee, ik kan er niet mee leven dat er kinderen van 'hem' over deze wereld lopen buiten ons gezin.. Puur egoisme, dat weet ik, maar nee..
Nee zou het niet willen en kunnen omdat het niet anoniem kan. Wensdroom waar kan ik dat programma terug kijken?
nee, ik zou mijn man er niet op attenderen... ik zou niet willen dat hij zijn sperma zou afstaan... net zo min als dat ik mijn eicellen zou doneren. omgekeerd zou ik er ook geen gebruik van willen maken..
Ik heb precies hetzelfde gevoel. En dat kan ik helaas niet "uit"zetten. Terwijl ik het een prachtig iets vindt en het mensen echt gun. Ook wat eiceldonatie betreft: mijn schoonzusje is hier afhankelijk van weet ze sinds kort. Maar of ik mijn eicellen zou afstaan? Ik vind dat echt moeilijk. Wellicht dat dit alles nog wel veranderd als voor mijn gevoel mijn eigen gezin compleet is, dat zou best kunnen. Ik denk er in elk geval wel regelmatig over na... Ik zou ook graag de uitzending terug kijken als dat mogelijk is...
Nee omdat het niet anoniem kan. Stel dat er maar een paar kinderen naar hun donor opzoek gaan dan krijg je ineens een groot gezin want ik denk dat als er contact zou zijn je dat niet los kan laten en je je verantwoordelijk voelt, het is dan toch je kind.
Nee, dat zou mijn man niet willen, ik zou het ook niet fijn vinden eigenlijk. Hij is gesteriliseerd dus het kan ook sowieso niet.
Tweekids , annet1985 en vrolijkheid hier kunnen jullie de aflevering terug kijken. KRO De Wandeling - Draagmoeder voor een onbekende