Silly putty! Mijn moeder had een pesthekel aan dat spul en ik vond het geweldig. Kocht het stiekem. Nu hebben de dames het al. Souvenirs bij dierentuin/pretpark.
Jaaaaa..... tot nu toe al een hoop dingen maar idd niet alleen materialistisch een zandbak (hadden wij niet, want stel je voor dat je zand mee naar binnen neemt ) babyborn pop heb ik nooit gehad, waarom niet geen idee een leuke broodtrommel en beker (ipv saai tupperware) uitstapjes, theater, efteling etc (deden we vroeger wel, maar niet vaak) taart op verjaardagen (mijn pa bakte altijd soezen of appelflappen, lekker maar ik wou altijd gewoon echt taart) zelf mogen knoeien met taart (vandaag weer gedaan, mijn moeder kreeg nog net geen beroerte ) in de toekomst gaan ze krijgen: schilderen op nummer (nooit gehad, altijd al willen hebben)
Ja best wel veel. Liefde. Ik weet dat mijn moeder heel veel van me houdt, maar ze heeft dat nooit met die woorden gezegd. Ik doe dat wel bij M. Meerdere keren per dag en vooral voor het slapen. Speelgoed. Wij hadden ook wel leuk speelgoed, maar wel anders als M. nu heeft. veel duplo, glijbaan, toet toet autobaan. zo ver ik mij kon herinneren hadden wij niet zoveel verschillende dingen. Uitstapjes. Op jonge leeftijd al veel weg. Bioscoop, musical, dierentuin. Ik kan me niet herinneren dat wij dat zo vaak deden. Geld. Als het goed is heeft M. een leuk bedrag als hij 18 is. Ik heb dit nooit gehad, wel gemist. Heb mijn eigen studie moeten betalen (die ik nu nog afbetaal), niet echt kunnen reizen (doe ik nu wel, maar had ik toen ik jonger was heel graag willen doen. En geen rijbewijs. Als M. 18 is heeft hij genoeg om en/of te reizen, studeren, rijbewijs te halen of zijn eerste huis in te richten!
Kleding, heel veel kleding. Duur, mooi en kostbaar. Ik droeg vroeger de afdankertjes van mijn oudere nichten, verschrikkelijk vond ik het! Ik heb mezelf gezworen dit nooit te willen voor mijn eigen kinderen. Hier besteed ik dus veel geld aan en ik vind het heerlijk!
Ik had als kind alles wat ik wilde (liefde, aandacht, een warm thuis, maar ook goed eten, uitstapjes, speelgoed ed.) Wel weet ik dat ik vroeger karretjes voor/achter de fiets helemaal geweldig vond. Dus toen mijn fiets met stoeltjes vorig jaar gejat werd heb ik een fietskar aangeschaft. De kinderen vinden het zó gezellig en knus. Precies wat ik vroeger al dacht
Eerlijk gezegd niets. Zelf niets gemist vroeger voor zover ik dat nu na ga en wij voeden onze kinderen juist heel erg gelijk op met onze eigen opvoedingen en ervaringen.
Alles wat mijn vriend en ik niet hebben gehad, heeft ons zoontje wel. Speelgoed, dure kleding/schoenen, gevulde bankrekening... En een nest met papa en mama, geen zorgen die ouders overbrengen op hun kinderen en liefde van beide ouders. Zowel mijn vriend en ik hebben te maken gehad met het gebrek aan een vader die interesse toonde in ons, zorgen van onze moeders (en meehelpen aan oplossingen voor hun problemen)... Mijn vader heeft tot 3 keer toe de spaarrekening van mijn broertje, zusje en mijzelf geplunderd, wat ervoor zorgde dat ik alles zelf heb moeten betalen vanaf mijn 16de Al deze onzin willen wij onze kinderen besparen
Mijn moeder was er nooit als er iets was op school oid. Tijdens optredens keek ik altijd hoopvol rond maar ze was er nooit. Nu wil ik echt dat mijn kinderen weten dat we er wel zijn. Laatst moesten we allebei werken dus ik flink balen. Mijn vriend is toen toch even 20 minuutjes gaan kijken en ondanks dat het druk was en m'n vriend het niet had gedacht had onze zoon hem tóch gezien Of kindjes te spelen...mocht ik nooit want m'n moeder had er een hekel aan. Ik ook maar dat is mijn probleem en niet die van m'n zoon. Kinderfeestje idem.. Ik nooit gehad maar hier gaan we er een knalfuif van maken hoor
Ik zou wel willen, maar ik heb jongetjes . Als ik ooit nog eens een meisje krijg ga ik hard op zoek naar de My little pony Paradise Estate, die wilde ik zoooooo graag hebben. Mijn man zit zich trouwens al wel te verheugen op echt vliegende helikopters of vliegtuigjes.
Dit vooral ja...dat is toch iets waar een kind een leven lang de voordelen van plukt en mooie herinneringen aan heeft. Niet zo zeer een bepaald stuk speelgoed. Wij wilden onze kinderen dezelfde internationale jeugd gunnen als wij beiden zelf hebben gehad, vandaar ook onze keus om naar het buitenland te verhuizen.
Nee, we hebben wel wat dingen die we vroeger zelf ook hadden puur omdat we dat leuk vinden. Mijn vriend probeert wel liefde en aandacht aan zijn kind te geven, iets wat hij zelf bij zijn vader niet echt heeft mogen ervaren.
Zoals hier genoemd vooral materiele zaken, maar wat ik denk ik gemist heb is sportlessen. Er was geen geld voor.....dit is reden dat ik de kids zsm op sport/muziek wil zetten. Ik wilde namelijk supergraag op dansen oid. Verder wil juist ook mn kinderen meegeven dat mateiele zaken er niet toe doen. Ik ben er een nuchter en hardwerkend, niet gierig maar financieel verstandig mens van geworden En ik zeg elke seconde van de dag dat ik van ze hou en hoe trots ik ben......thuis werd t niet zo uitgesproken helaas, maar gelukkig wel af en toe getoond....
alle play-doh, verf, en knutselartikelen. Het leek mij heerlijk om samen met haar te knutselen en vies te worden. Van mijn ouders mocht alles wat mogelijk vies was de deur niet binnenkomen..
Qua materiele dingen niet zoveel, mocht bijna alles. Alleen dingen met batterij niet, het duurde dus ook echt járen tot in eindelijk een gameboy kreeg bijvoorbeeld. Geen idee waarom, dit kwam ook echt door m'n vader. Moeder had er minder problemen mee maar die had geen zin in weer ruzie. Mijn dochter mag dus, mocht ze dat willen, gewoon speelgoed met batterijen! Maar wat ik mijn dochter wel kan geven (hoop ik toch) is een veilige omgeving van 2 ouders die van elkaar houden en niet constant ruzie met elkaar maken, zoals dat bij mijn ouders het geval was. En géén agressieve, maar een lieve vader. Dat was in mijn jeugd helaas wel anders.
Er waren vroeger een heleboel dingen die ik wel had willen hebben. Maar nu ik zelf een kind heb en een huis met alle kosten die daarbij komen kijken, snap ik prima waarom ik die dingen niet kreeg. ik denk dat ik diezelfde normen en waarden heb als mijn ouders. En dingen die zij te duur vonden vind ik nu ook te duur. ik weet dat ik een hele goede jeugd heb gehad en twijfel er niet aan dst mijn zoontje ook herl tevreden zal kunnen terugkijken. aan liefde zal het hem niet ontbreken
O zoveel Als het om immateriële zaken gaat: heeeel veel knuffels en op een open manier met je kind blijven praten. Dat heb ik met name bij mn moeder gemist. Mn zoon is een heel gevoelig type en ik ben zo trots dat hij enorm goed is in praten, dingen verwoorden, benoemen en empathisch zijn! Als het om materiële zaken gaat: zo veel!! Ze zijn allebei vreselijk verwend! Mn ouders hadden het vroeger niet breed dus heel veel dingen mochten/konden niet. We ondernemen van alles met de kinderen. Niet altijd dingen die geld kosten, een dagje strand of naar het bos is net zo leuk als een pretpark, maar we kopen dan wel een ijsje of eten buiten de deur wat lekkers. Vroeger gingen de kleffe boterhammen gewoon mee Ik mocht vroeger ook niet op een sport. Dat zal ik mn kinderen zeker ook niet ontnemen. En ik mocht pas na mn 18e oorbellen. Mn dochter van 2,5 wil ze zoooooo graag!!! Ze vindt die van mij geweldig! Van mezelf moet ik wachten tot ze 4 is ( denk ik nu) zodat ze ook snapt dat het schieten pijn doet en daar zelf dan voor kan kiezen. Maar zeker te weten dat ze ze eerder mag dan ik destijds
Hier juist andersom, vanwege milieu- consuminderredenen. Maar eten dat je meeneemt hoeft echt niet klef te zijn hoor . Al hoefde dat buiten eten en koffie drinken op een terras voor 5 euro (terwijl het thuis hooguit 50 cent kostte) van mijn vader ook niet zo, mijn moeder dramde daarin wel altijd haar zin door, dus daar kwam ook weer altijd ruzie van.
Poeh moeilijk. Omdat ik een zoontje heb geld dit voor speelgoed natuurlijk niet Ik hecht heel veel waarde aan quality time met het gezin. We doen heel veel als gezin en dit hoeft heus niet altijd iets te kosten. Op dit moment gaan we heel veel wandelen, naar een speeltuin, naar de kinderboerderij, thuis iets leuks doen, etc. Als hij wat groter is willen we veel met hem weg naar dagjes uit. Van binnenspeeltuinen en dierentuinen tot aan pretparken. Bij mijn ouders was dit anders. quality time was hoofdzakelijk met zijn allen op de bank voor de tv hangen. Af en toe, zeker niets wekelijks, eens een familiespelletje en heel af en toe naar de bioscoop and thats it. Naar pretparken gingen we ongeveer 1 a 2 keer per jaar en naar het buitenland ben ik met mijn ouders nog nooit geweest. Dit kan ik ze uiteraard ook nieuw kwalijk nemen daar ze het financieel niet hadden. Mijn moeder is huisvrouw. Zoals eerder gezegd neem ik het hun niet kwalijk maar dat neemt niet weg dat ik mijn zoon het tegenovergestelde wil bieden Wij willen wekelijks iets als gezin ondernemen, al is het maar een avondje spelletjes spelen of een wandeling op zondagmiddag. Maar wel een dag in de week iets met zijn 3tjes. Daarnaast hoop ik hem ook jaarlijks mee te kunnen nemen op vakantie. Wij kregen vroeger ook geen zakgeld. Schoenen werden pas gekocht wanneer dat 1ne paar dat je had zo een vale neuzen had dat je er bijna doorheen kon kijken en de zool na 3x plakken toch echt weer los kwam. Kleren waren vaak al door iemand anders gedragen of het was goedkope kleding die mijn moeder uitzocht en die wij dus echt spuuglelijk vonden. Gevolg is dat ik mij op mijn 15de een soort van verplicht voelde om te gaan werken wilde ik leuke kleren/schoenen kopen of wilde ik een keer met een vriendinnetje naar de bioscoop of eens wat vaker naar het zwembad in de zomer, etc. Ik hoop mijn zoon wekelijks wat zakgeld te kunnen geven maar daarnaast ook een leuke spaarrekening voor hem op te bouwen. Zodat ik hem zijn scooter met rijbewijs en zijn eerste auto met rijbewijs kan kopen. Overig spaargeld hoeft hij niet van te weten maar krijgt hij op het moment dat ik de situatie geschikt acht om hem iets te geven. Ik wil mijn zoon leuke dingen kunnen laten doen en zelf zijn kleren (uiteraard voor een bepaald budget) kunnen laten uitzoeken. Mijn zoon moet zeker niet de mentaliteit krijgen dat hij denkt dat hij voor ieder dingetje zijn hand kan ophouden maar ik ga hem ook zeker nu pushen om met 15 jaar een bijbaantje te gaan zoeken. Alles is natuurlijk "ik hoop" want je weet nooit hoe de toekomst loopt. Een ding weet ik wel en dat is dat hij heel vee liefde en aandacht van ons krijgt en blijft krijgen. Zo een heel verhaal hihi
Een liefdevol en warm thuis. Dat heb ik niet gehad. Ik doe alles wat in mijn macht ligt haar te laten weten dat ze goed is zoals ze is. Dat haar stem gehoord mag worden, dat ze affectie mag tonen en kan ontvangen. Een warm nest. Geld hadden wij vroeger ook niet thuis..maar geen enkel ding haalt het bij liefde en eigenwaarde, hoe cliché ook.