Na drie bevallingen waarvan 2 erg heftig, zou ik voor de 4e best graag een ruggenprik willen. Wie heeft hier ervaring mee om uit vrije wil vantevoren een ruggenprik aan te geven en te krijgen? Hoe is dat verlopen?
Ik lees even mee. Ben hier ook wel benieuwd naar. Ik wil deze bevalling het liefst zo min mogelijk voelen en wil als het kan ook gelijk een ruggenprik krijgen. Eigenlijk zou ik er niet eens bij aanwezig willen zijn, maar dat word een beetje lastig
Hahahahahaha!! Moest even lachen om : "Eigenlijk zou ik er niet eens bij aanwezig willen zijn, maar dat word een beetje lastig". Hier geen ervaring en met een nare eerste bevalling en al snel weer een tweede op komst ben ik ook benieuwd
Ik kies ook ( weer) op voorhand voor een ruggenprik. Is dan ook wel veel gebruikelijker hier. Heb de eerste bevalling met gedaan, maar destijds werd de verdoving nog op ongeveer 8 cm stopgezet omdat je anders niet zou voelen hoe te persen. Alsnog heel heftig dus. Het zetten vd ruggenprik vond ik toen heel eng. Vandaar dat ik besloot de tweede zonder te doen. Dan was achteraf niet zo slim, en bijna traumatisch. Dus toen besloten nooit meer zonde te doen! Derde op voorhand gekozen, maar die week na het zetten iets naar 1 kant, wat helaas gewoon voor kan komen. Dus maar aan 1 kant verdoofd. Jammer, nog heel veel pijn geleden dus . Deze keer weer ruggenprik gekozen op voorhand dus ik duim dattie deze keer fantastisch gaat werken Veel succes alvast met je bevalling!
Ik had vooraf aangegeven bij de verloskundige dat ik zeker in het ziekenhuis wilde bevallen, en (waarschijnlijk) met een ruggenprik. Ze raadde me aan dan op tijd daarop te anticiperen wanneer de bevalling begonnen was, omdat het plaatsen van een ruggenprik minimaal 1 uur duurt. Er moet dus nog wel voldoende tijd zijn, om de prik te kunnen zetten. Als je al te veel ontsluiting hebt, kan deze vorm van pijnbestrijding niet meer gezet worden (eventueel wel alternatieven). Ik ben erg tevreden met de prik, en ben blij dat ik vooraf de keuze al gemaakt had. Wel in mijn achterhoofd,als het allemaal meevalt hoef ik hem niet te zetten. De beslissing maak je altijd ter plekke. De weeen startten gewoon thuis, en op het moment dat ze regelmatig kwamen en lang genoeg duurde, kon ik de verloskundige bellen (net als bij een standaard bevalling). Ze controleerde of ik al enige ontsluiting had. Als dat te weinig zou zijn, moest ze overleggen met het ziekenhuis of ik mocht komen. Als het genoeg was, konden we meteen door naar het ziekenhuis. Omdat ik al 4cm ontsluiting had, mocht ik meteen door. Aan de telefoon had de verloskundige doorgegeven dat ik een ruggenprik wilde. Omdat de weeën thuis al zo pijnlijk waren, had ik de defintieve keuze dus al gemaakt en daar om gevraagd. In het ziekenhuis werd ik naar de verloskamer gebracht en kreeg ik meteen een ctg-scan. Dat is verplicht, ze moeten bij iedere vorm van pijnbestrijding een hartfilmpje van de baby van een half uur, om zeker te weten dat de baby in goede conditie is. Tegelijk kreeg ik een infuus en veel extra vocht, om een eventuele daling van mijn bloeddruk op te vangen (bijwerking van een ruggenprik). Na een half uur moest er ruimte zijn op de voorbereidende ruimte van de OK, voor het zetten van de prik. Even wachten, en toen naar deze ruimte. Daar waren de weeen inmiddels zo heftig, dat het zetten van de prik mij 100% meeviel. Ik was alleen maar toe aan verlichting, en het kon me niet snel genoeg gebeuren. Ze verdoven eerst je huid, en daarna zetten ze de prik. Toen moest ik nog even daar wachten en testen ze of alles goed had gepakt. Daarna mocht ik weer terug naar de verloskamer. Het verschil was enorm, wat een opluchting! Op de verloskamer aangekomen kreeg ik een katheter ingebracht, omdat je geen gevoel meer hebt in je blaas. Zodra de ontsluiting volledig was, werd deze weer verwijderd zodat je hier geen last van hebt tijdens het persen. De ruggenprik lieten ze de hele bevalling aanstaan, net als de ctg-scan. Wel moest ik zelf aangeven wanneer een perswee kwam opzetten. Omdat ik op dát moment moest gaan persen. Het was dus niet 100% gevoelloos, maar wel 75 tot 80% (als ik een indicatie moet geven). Via de ctg konden ze zien dat mijn gevoel van de perswee inderdaad klopte met de uitslag van de scan. Na afloop werd ik gehecht omdat ik iets was ingescheurd (nog altijd met ruggenprik). Daarna werd alles eruit gehaald (de ruggenprik en het infuus), en was het afwachten of ik zelfstandig kon plassen. Als dat niet het geval was, mocht ik nog niet naar huis en zou er opnieuw een katheter worden ingebracht. Gelukkig was dit wel het geval, en mocht ik dezelfde middag nog naar huis. In totaal ben ik erg blij met de prik. Omdat de weeen zo heftig waren, en de ontsluiting voor een eerste bevalling erg snel ging, vond ik de eerste uren van de bevalling niet uit te houden. Zodra de prik ging werken, kon ik ontspannen de bevalling doorgaan en had ik ook nog kracht over om te persen. Echte bijwerkingen van de prik heb ik niet gehad, enkel een blaasontsteking vanwege de katheter. Ook mijn zoontje heeft er geen last van ondervonden. Mijn ruggenprik ging dus perfect "volgens de boekjes"
Ik heb bij de 1e een ruggenprik gehad en never nooit dat ik er vrijwillig voor zou kiezen. Het heeft ook een hoop risico's en nadelen en die worden vaak onderschat. Zo kon ik niet meer van bed af. 18 uur lang. Bloeddrukmeter om mn arm, zuurstofmeter aan mn vinger, standaard infuus met vocht, 3 banden om mn buik om de kleine in de gaten te houden,Ruggenprik kan namelijk invloed hebben op je bloeddruk en dat van het k7ndje. Ook kan je beiden koorts krijgen. Kreeg ook nog een catheter omdat je zelf niet meer kan plassen. Deze werd om de 2 uur geleegd. Na een paar uur kreeg ik aan 1 kant weer gevoel. Hij zat dus scheef. Dus paar uur op mn zij, in de hoop dat de vloeistof naar de anderr kant zakte. Kreeg er nog een infuus bij met antibiotica omdat zowel ik als kind koorts kregen. Haar hartslag veranderde flink. Tijdens de bevalling werd de ruggenprik uitgezet omdat ik anders de persweeen niet zou voelen. Prik zou nog een paar uur doorwerken dus ik zou geen pijn kunnen voelen volgens hun. Nou, echt wel en dat was een hel. Je komt van volledig pijnloos in de pijn. Lichaam had geen tijd om zich voor te bereiden zoals dat op de natuurlijke weg gaat en je zelf endorfines aanmaakt. Door de koorts werd de kleine meteen bij me weg gehaald en eigenlijk had ze naar een andere afdeling gemoeten die nacht. Dus gescheiden van elkaar. Verder heb ik nog een hoop na problemen gehad van de verlichte cathteter en we moesten ivm koorts, langer blijven. Dus nee, voor mij geen ruggenprik meer. Welzijn van mn kind gast voor mijn pijn, En ondanks dat het een hel bevalling was en ik eigenlijk noooooit meer wilde bevallen, ben ik bij de 2e toch thuis bevallen. Ik heb een geboorte TENS gebruikt. Echt een super ding. Deze geeft kleine stroomprikkels op je rug, die je zelf tijdens weeen kan bedienen. Het zorgt ervoor dat je lichaam de pijnstillende endorfines aanmaakt. En echt, doordat ik het zelf onder controle had, was ik super rustig en vlotte het ook goed. Deed het pijn? Ja, maar was prima uit te houden. Eerlijk gezegt vond ik het allemaal super meevallen. Ik heb geen au geroepen en niet geschreeuwd of gekermt.... en na de bevalling gezegt dat ik het zo weer zou doen Mn collega had bijna exact dezelfde ervaring met de ruggenprik.
Sluit me aan bij Damay , hier mocht die wel aanblijven met persen omdat ik die ook nog gewoon voelde. Maar never nooit dat ik er nog voor kies, zoontje was erg van slag en beide koorts en moesten een nacht blijven. Bevalling duurde 26 uur. Na veel getwijfel een andere weg in geslagen, want mijn eerste gedachte deze zwangerschap was, direct weer een ruggenprik! Maar, Nu Hypnobirthing , bad bevalling en ook een geboorte tens en heb vertrouwen in mijn lichaam. Ik hou de gedachte vast dat mijn lichaam niet meer pijn krijgt te verduren dan het aankan en dat ik er voor gemaakt ben.
Tjonge bedankt voor de verhalen! Ik ben benieuwd naar nog meer verhalen om echt een mening te kunnen vormen...
Hier kun je ook op voorhand al kiezen voor een (epidurale) ruggenprik echter is dat ook mijn laatste redmiddel. Er zitten zoals hierboven ook al vernoemd veel nadelen aan maar natuurlijk ook voordelen. Dit is bij elke vorm van medicatie zo dus ik denk dat je vooral moet kijken waar jij jezelf goed bij voelt. Mijn vriend heeft 3 jaar geleden een (spinale) ruggenprik gehad en heeft als gevolg hieraan een hersenvliesontsteking gekregen. Hij kreeg de ruggenprik omdat zijn knieschijf verbrijzeld was en dit geopereerd moest worden. Nu weet ik dat er 2 verschillende ruggenprikken zijn echter ga ik het risico niet nemen. Ze zeggen dat dit weinig voorkomt maar toch... vertrouw op je gevoel, dan kun je het nooit verkeerd doen
Hier was vooraf al afgesproken dat ik als het te zwaar werd een ruggenprik zou krijgen. Nou was ik banger voor die prik dan voor de bevalling zelf (ik wilde zelfs per se geen KS omdat ik geen ruggenprik wilde ) maar toen ik bij de inleiding meteen in een weeënstorm kwam toch aangegeven die ruggenprik te willen en niet veel later zat ie erin. Ging allemaal heel soepel! Verschil is wellicht dat ik een gyn had, een lange zkh-periode achter de rug had (in-uit-in-uit) en ingeleid werd... Een heel eventuele volgende zou absoluut weer met ruggenprik zijn! Liefst nog voor de eerste wee
Voor de bevalling van de eerste wou ik absoluut geen ruggenprik. Was er best bang voor. Maar toen ik met 4 cm in een weeenstorm terecht kwam wou ik maar 1 ding.. Niks meer voelen. Wat was ik opgelucht dat de ruggenprik erin zat. Heb heerlijk kunnen ontspannen en de prik moch tot het persen er gewoon inblijven. Heb helaas wel op eigen kracht moeten persen dit duurde 1,5 uur. Maar onze dochter is gezond en wel op de wereld gekomen. Me bevalling duurde 22 uur. Maar zonder ruggenprik was het waarschijnlijk een keizersnede geworden. Want was met 4 cm al helemaal op was toen al 11 uur bezig. Bij de 2de wist ik het gelijk ik wil een ruggenprik en zo snel mogelijk. Vanwege de zware zwangerschap werd ik met 38.4 weken ingeleid. Eerst vliezen gebroken. Had al 3cm zonder weeen. Daarna ruggenprik erin. Om 12 uur begonnen de weeen. Om h4 kreeg ik een soort druk vanonder niet pijnlijk. En om 16.59 is onze zoon geboren na 20 minuutjes persen. Geheel gezond. Persen deed echt geen pijn. Ook bij beide niet ingescheurd en geen verdere medische ingrepen. Nu zwanger van nummer 3 en zou het liefst zo'n bevalling als bij de 2 de willen. Met 30 weken mag ik naar de gyn om het te bespreken.
Ik moest hoe dan ook in het ziekenhuis bevallen en ik had al ruim een uur heftige weeen (weeenstorm door inleiden). ik wilde een ruggenprik. Aangekomen waar ze m gingen zetten was er een probleem, ik had op die plek een pukkeltje zitten waar ze m moest zetten. Toen ging ze een ander niveau proberen en na 4x misprikken zat ie er in,maar hij werkte alleen op mn benen verder niet. En dat misprikken deed nog meer pijn dan een wee. Ik zou hier ook niet meer voor kiezen eerlijk gezegd door de nare ervaring. Ik heb ook moeten persen op moment dat ik dus niks meer voelde, want moment dat ik mn benen op trok schoot ie goed. Maar over het algemeen word ruggenprik als prettig ervaren dus als je er erg tegenop ziet zou ik er gewoon voor kiezen en je kan altijd nog kiezen het niet te doen
Bij mij werd na 14 uur verschrikkelijke weeen een ruggenprik gezet. Dit had de gyn besloten, heb er niet zelf om gevraagd. Was op dat moment meer dood dan levend. En nog steeds maar 3cm ontsluiting. De ruggenprik werkte bijzonder snel en wat een verademing!! Helaas werd na 3 uurtjes de ruggenprik weer uitgezet omdat ik toen een 9cm ontsluiting had. De weeenopwekkers werden nog een beetje opgeschroefd. Helaas was zoon te groot voor mn bekken waardoor mn stuitje brak na 2 uur persen dit was zeeeeer pijnlijk. Maar goed krijg deze keer een keizersnee ivm stuitje maar zou als ik normaal zou moeten bevallen er niet moelijk over doen om weer een ruggenprik te laten zetten alleen wat eerder. (wel een nachtje moeten blijven omdat ik niet zelf kon plassen maar had denk ik meer met langdurig persen te maken als met de ruggenprik)
Hier wilde ik er nooit 1.. Ik ging voor de pomp als het niet meer uit te houden is.. Helaas bij de 4e een spoed keizersnede geworden.. Maar de prik deed wel pijn hoor.. 4 keer mis prikken .. Vol op in de weeenstorm 10 uur lang al .. Met pompje maar op OK zonder pompje ppfff maar de prik voelde ik.. Je moet ontspannen .. Maar dat kon ik nieT.. Kindje in gevaar.. Hoe ontspannen ... Daarna geen last meer gehad ..
Hier nog geen ervaring met hoe het is geweest, maar ik zit wel midden in het 'proces' - heb namelijk 5 jaar geleden al het besluit genomen een epiduraal te nemen in het geval ik ooit zwanger zou worden Dus vanaf het eerste gesprek met de verloskundige heel open over geweest, dat ik in het ziekenhuis met een epiduraal wil bevallen. Ik ben inmiddels ruim 35 weken en heb vanmiddag de afspraak staan met de anesthesioloog die oa mijn rug gaat onderzoeken en uitgebreid de procedure met ons door zal nemen. En dan maar wachten tot het moment dat ik hem nodig heb
Mijn eerste bevalling verliep goed maar was toch erg heftig. De laatste drie uur had ik een weeënstorm van buik- rug- en beenweeën. Ik zat in bad en ben ook in bad bevallen. Dit wil ik voor een tweede ook en is voor mij de reden niet op voorhand al voor een ruggenprik te kiezen. Ik hoop hem eigenlijk niet nodig te hebben want ik ben panisch voor naalden Ze zeggen ook dat de ene bevalling de andere niet is, dus je zou eerst kunnen kijken hoe het gaat... hier is het gebruikelijk dat de ruggenprik met 4 cm ontsluiting wordt gezet, niet later. Maar tricky is dat juist die eerste 4 cm ontsluiting zo verdomd vervelend is (mijn ervaring dan), daarna kom je in een soort 'flow' en neemt je lichaam de regie over. Dit in het geval van een goede bevalling natuurlijk.
Ik denk dat de ruggenprik bij iedereen verschilt. Ik heb ook voor de ruggenprik gekozen toen. Je kan de weeën wat makkelijker opvangen, maar niks meer voelen, dat was er niet bij. Als je dan moet gaan persen en volledige ontsluiting hebt, wordt de ruggenprik weer uitgezet, want je voelt de persweeën niet als de ruggenprik in werking blijft is mij verteld. Daarnaast vond ik dat de ruggenprik zetten meer pijn deed dan de bevalling zelf. Voor mij dus geen ruggenprik meer de volgende keer
Gek genoeg vind ik het begin altijd nog wel te doen, maar het laatste uur raak ik in paniek van de pijn. Die is dan gewoon niet meer te houden.... Net dat "uur der wanhoop" voor de volledige ontsluiting.