tweede kind anders mooi dan 1e??

Je gaat toch niet serieus tegen je bloedeigen dochtertje zeggen dat haar broertje of zusje 'mooier' of 'lelijker' is als zij

 

Allemaal zijn ze mooi. Maar dat was niet vanaf de geboorte. Ik vond mijn oudste echt een gedrocht met een punthoofd maar het is echt goed gekomen. Ze hebben allemaal mooie en lelijke punten. Mijn oudste heeft een geweldig boevenkoppie met een supermooie bos haar mijn middelste Is een mini me. En mijn baby is echt een combinatie van beide kinderen.

 

Onze dochter (eerste) vonden we allebei meteen prachtig en ik was op slag verliefd op haar en ze hoorde meteen echt bij ons. Bij mijn zoontje (tweede) moest ik echt even wennen, we vonden hem er allebei raar uitzien en hij was echt even een 'vreemde'. Dat is gelukkig heel snel bijgetrokken hoor, nu zijn ze beide prachtig en de liefste kindjes die er zijn.

 

Ik denk dat Piccolina bedoeld dat ze het wel zou zien van haar eigen kindjes. Niet dat ze het ook letterlijk tegen ze zou zeggen.

Niet alle kindjes vind ik mooi.. Ik was ook ontzettend bang dat ik mijn eigen kindje niet mooi zou vinden.
Ik heb nog maar 1 kindje maar tijdens mijn zwangerschap heb ik tegen iedereen gezegd dat ik graag wilde dat ze eerlijk waren en niet zouden zeggen dat ik een mooi kindje had terwijl ik zelf best zou weten dat ze logen..

Gelukkig is mijn kindje niet een fotomodel of een hele lelijke baby, maar gewoon een leuk mannetje om te zien

 

Je leest iets wat ik niet zei.
Ik zie nergens staan dat ik ga iets zeggen.
Zeggen en vinden in verschillende dingen. Als ik lelijk kind of men zie ga ik hem dat ook niet zeggen.
En bovendien lees beter wat vooraf staat dat ik het anders mooi zal vinden maar ook mooi. Al denk ik lelijke hier zal zoiezo niet worden hahahaha

 

Ik kan heel goed lezen!!!
Ik citeer (en dit zijn jou eigen woorden)

"Ik ben ook vrij realistisch ermee ik ga niet aan iemand zeggen dat kind mooi is terwijl ik hem dat niet zo is"

 

Precies zo bedoel ik ook. Ik ben ook zelf critisch en vind veel kinderen niet mooi en dat is echt zo en dan staat iemand naast die 10x zeg hoe mooi dat kind is heb ik zo iets van is die blind of zo of is het gewoon om te zeggen. Ik zeg dingen zoals ze zijn en als het moelijk om te horen dan zeg ik niets liever of zoek anders iets waar ik complement kan geven ipv "liegen". Al vind zijn kinderen elk moeder super mooi en slim en best mag dat ook maar er zijn ook kinderen die niets speciaals zijn maar als moeder steeds zegt wat mooi je bent komt het kind in zware tojd tegenmoet in harde wereld als dat zeker niet zo is.

 

Als ik vind dat kind niet mooi is betekent niet dat ik zeg dat die lelijk is. Ik zeg dan niets of zoek anders iets waar ik ouderskan complimenteren met kind.
Ik zou het persoonlijk niet op prijs stellen als mijn kind niet de mooiste zal zijn of de slimste en iemand zal zeggen anders. Ik zou liever vinden dat persoon of waarheid verteld of gewoon niets zegt. Er zijn genoeg andere dingen waar het "mooi" te vinden is als niet in gezicht

 

Goed zo

 

Ik ben wel eens op kraamvisite geweest bij een kennis en eerlijk gezegd schrok ik best wel van dat kindje. Het was twee weken over tijd geboren en de oortjes waren helemaal dubbelgeklapt en het huidje enorm droog en verschrompeld. Bovendien was het een echte reus, heel erg lange ledemaatjes ook. De moeder zei ook meteen: "nee het is niet moeders mooiste!", schijnbaar zag ze toch iets van een reactie op mijn gezicht. Maar ik moet je zeggen dat dit kindje nu prachtig is. Vond het toentertijd alleen zo realistisch van de moeder... ook daar schrok ik dan wel weer van .
Tuurlijk vind je je kindje prachtig en over de tweede kan ik niet meepraten. Maar volgens mij is het net als met de liefde voor al je kindjes: het is geen kwestie van verdelen, het verdubbelt zich gewoon.

 

Ach er zit nog een heel groot verschil tussen mooi en lelijk.

Ik heb 2 kinderen en ik houd van allebei evenveel. Als ik naar ze kijk, ben ik zo trots dat die 2 kinderen van mij zijn en dat ze mij (en papa) het allerliefst om zich heen hebben. Als ik ze samen zie spelen en die lachende koppies zie, dan voel ik me echt gelukkig.

Toch zie ik ook wel dat mijn dochter een fijn gezicht heeft waardoor veel mensen zeggen dat het een mooi meisje is. En ik zie ook wel dat mijn zoontje iets minder aan het schoonheidsideaal voldoet. Maar mij maakt dat niks uit, ik houd toch wel van ze.

 

Daar heb ik nou nog nooit over nagedacht. Wel denk ik af en toe als ik naar mijn dochtertje kijk, hoe kan het toch dat je net zoveel van een tweede kan houden als de eerste.....ik bedoel ik heb gewoon geen liefde meer over zo verliefd ben ik nu
Maar lelijk? Ik denk niet dat ik mijn kinderen ooit lelijk zou vinden.

 

Eigenlijk vind ik baby's sowieso niet zo mooi...
Dus heb er geen moment over nagedacht, ook niet nu jongste geboren is.

Wel heb ik wat kraamtranen gelaten om het feit dat ik weer zoveel van dit kereltje hield (en nog steeds houd natuurlijk). Wonderlijk dat je zoveel liefde kunt voelen...

 

2 meiden die totaal anders zijn maar beiden vind ik heel mooi!

 

Dit precies zo.
Heb nu 1 kindje en ze is zoooo perfect! Kan me niet voorstellen dat ik nog van een ander kindje zoveel zou kunnen houden. Al geloof ik wel dat dat ook goed komt.

Ik vind mijn dochtertje ook prachtig en geweldig, al kan ik me best voorstellen dat niet iedereen dat vind. Ze heeft rood haar en dat vinden niet alle mensen leuk. Gelukkig vinden wij het geweldig en hoopte we ook op een roodharig meisje.
Maarja de liefde gaat zo veel dieper dan alleen uiterlijk.

 

Mijn oudste lijkt op mijn man, mijn jongste op mij. Dus de jongste is natuurlijk knapper

Zonder geinen, ik vind mijn kinderen beide prachtig en ben helemaal verzot op ze. Maar ik houd wel van allebei anders. Het zijn gewoon verschillende kindjes en daarom houd ik juist van ieder eventueel.

 

Ik vind mijn kinderen alle drie erg leuk om te zien. Ze zijn denk ik geen van allen mooi in de zin van fotomodelmooi of zoiets. En ze zijn ook heel verschillend.

Oudste en jongste hebben een heel ondeugend koppie. Echt van die boefjes, met stralende ogen, een brede spontane lach, sproetjes en blonde haren. De meeste mensen vallen voor hun lach, die is ook echt onweerstaanbaar (haha, spreekt de trotse moeder). Ze hebben ook een vrolijk karakter, het zijn charmeurs van de bovenste plank, zien overal de lol en humor van in en zijn geboren optimisten.

Middelste is heel anders, in zowel uiterlijk als karakter. Als baby was hij echt lelijk, helaas, maar hij is erg goed opgedroogd. Hij heeft een heel bijzonder gezichtje, er gaan er geen 13 in een dozijn van hem. Hij is heel fijngesneden (als baby juist heel grof), heeft grote ogen, lange wimpers en hoge jukbeenderen. Hij zou af en toe zo voor meisje door kunnen gaan, zeker als zijn haar wat langer is. En hoewel hij niet die grote charme heeft die zijn broers hebben, en vaak zelfs wat ernstig en negatief ingesteld is, vind ik hem zelf ook erg mooi, op zijn eigen manier.

 

Ik heb t mooiste meisje op aarde
En we zullen vast ook een mooi tweede kindje krijgen.

Maar zonder dolle, lijkt me idd dat je allebei je kinderen even mooi vind op zijn of haar manier.