Ik heb haar gebeld om haar te bedanken voor het cadeautje en ze was helemaal enthousiast aan de telefoon. Ze heeft ook gevraagd wanneer we langs komen, maar daar zijn we nog niet helemaal over uit. De komende weekenden zijn al behoorlijk druk, dus we moeten even kijken wanneer het uitkomt, zodat het ook niet te veel wordt voor ons dochtertje. Mijn tante had ik een bericht gestuurd dat we naar oma zouden gaan binnenkort en dat we het leuk zouden vinden als zij ook kwam. Ik heb gevraagd of ze door kon geven of er data waren dat zij niet kon, maar hier helemaal geen reactie op gehad. Met haar ben ik nu dus helemaal klaar.
Heel netjes en goed gehandeld van jullie uit! Wat ontzettend sneu van je familie dat ze zo weinig interesse tonen. Heel erg vervelend maar misschien beter om afstand te nemen i.p.v. je constant erover op te vreten.
Is er misschien een reden dat ze zo doet? Was ze altijd al zo? Heeft ze veel meegemaakt in haar leven? Is ze gefrustreerd/verveeld ze zich? Het kan dat ze in een soort spiraal zit en er helemaal niet meer uitkomt. Dat zou ik best sneu vinden. Ben het wel eens met het bedankkaartje, en dan nog een soort van uitnodiging erop zetten. Je kan haar waarschijnlijk toch niet "redden", als het contact al jaren zo is en ze niet verandert of wil veranderen.
Heb dit berichtje net gelezen, maar ik vind het een goede reactie. Het is pijnlijk, maar sommige familieleden kun je beter kwijt dan rijk zijn.
Als ik je eerste alinea lees zou ik bijna denken dat het over mijn schoonmoeder ging. Ik laat d'r dan ook links liggen. Een oud mens of niet
Doet me denken aan mijn oma, die vorig jaar is overleden. Negatief, klagen, achter mensen hun rug om manipuleren en stoken... Mijn 87-jarige oma had een borderlinestoornis. Volgens oudtantes en oudooms was ze vroeger al zo, heeft iedereen incl de pastoor mijn opa afgeraden om met haar te trouwen destijds. Helaas is mijn opa al heel jong gestorven. Ze hadden geen fijn huwelijk, oma was koopverslaafd, werd regelmatig opgenomen in een "rustoord" (psychiatrie) en behandelde opa als een sloofje. Maar hij, katholiek als hij was, had zich neergelegd bij zijn keuze destijds en hij maakte er het beste van. Zo had God het gewild, vond hij en dat pad moest hij bewandelen. Ik zou het zelf niet kunnen, niet vanwege het geloof in zo'n huwelijk blijven zitten. Oma heeft uiteindelijk de familie in twee kampen uiteengedreven. Dit is nooit meer goed gekomen. Zelfs op de begrafenis zaten we apart. Alleen tussen mijn neven en nichten komt er nu voorzichtig wat meer contact gelukkig. Ik heb ook altijd gedacht dat er iets met oma gebeurd is vroeger, waar ze, als streng gelovig meisje, nooit over heeft kunnen/mogen praten waardoor ze verbitterd is geraakt. Vorig jaar is ze overleden en ik heb er gemengde gevoelens over. Ze is alleen, midden in de nacht, gevallen en gestorven aan een hartstilstand. Ik denk wel eens of ze in die laatste momenten nog gedacht heeft aan wat er in haar leven allemaal is gebeurd en of haar kinderen (mijn ooms/tantes) die het contact verbroken hebben, wel echt zulke slechte ondankbare mensen zijn als ze altijd zei.
Ik zou zelf wel langs gaan ondanks alles. Ook al is ze zo negatief aan het doen en zo aan het brommen je kunt haar er ontzettend blij mee maken als je langs komt. Veel oude mensen raken in zichzelf gekeerd en voelen zich ontzettend alleen waardoor ze negatief worden. Toch snap ik van jouw kant ook dat dit erg moeilijk is. Als het hele idee je tegenstaat (door haar eigen schuld) is het moeilijk om je er toch toe te zetten. Is je oma altijd al zo geweest? Hoop dat je een beslissing kunt maken waar je zelf helemaal achter staat.
Mijn oma schijnt altijd al zo te zijn geweest, maar eerder had ze mijn opa om de schuld te geven. Mijn opa is heel wat jaren terug overleden en daarna merkte ik eigenlijk pas dat het mijn oma zelf was en niet mijn opa. Een van de eerste herinneringen die ik aan haar heb is dat ze mijn moeder aan het afkraken was toen mijn zusje en ik bij mijn opa en oma logeerden. Het maakt niet uit wat je doet of wie het doet, het is toch nooit goed genoeg. Een bezoek van ons zal haar vast goed doen