Dat baby-meisjes pre-menstruatie kunnen hebben! Ik had er nog nooit van gehoord en ben zo geschrokken! Arme ding lag op de kinderafdeling, ik verschoon haar, heeft ze bloed in haar luiertje zitten. Werd al helemaal hysterisch! Blijkt dat baby-meisjes een soort van ongesteld kunnen worden na hun geboorte door de hormonen van moeder. Ook hadden beide dochters last van borstvorming. Dit duurde een paar dagen voordat het wegtrok en was erg gevoelig.
Nahw.. Maar dit is ook wel een topic met héél veel negatieve dingen he? En die komen echt niet allemaal bij elke persoon voor, maar als je het zo allemaal bij elkaar ziet staan, lijkt het heel wat. Ik vond het overgeven en hechten bijvoorbeeld echt niet zo'n probleem, terwijl dat voor veel vrouwen hier wél heel erg of pijnlijk was. Iedereen schrijft hier hetgeen op waar ze het meest door overdonderd waren of wat het meest pijnlijk is geweest (terwijl ze dat lager hadden ingeschat), dat lijkt het al snel op een horrorverhaal. Zal ik er nog een cliché tegenaan gooien? Als het écht zo afschuwelijk was, zou geen enkele vrouw ooit nog een tweede (of derde, of vierde) kindje willen!
Maar toch had ik liever gehad dat iemand mij van te voren had verteld dat er stolsel ter grootte van een pruim uit je kunnen vallen en dat dit vrij normaal is. Ik schrok me een hoedje
Nou pruim..., bij mij leek het stolsel na 2 dagen een stuk lever van 3 ons en schrok me compleet wild.
Dat ik me voor alle drie de bevallingen telkens voornam me kranig, sterk en rustig te gedragen en mecre concentreren op de weeen. En elke keer raakte ik het laatste uur in paniek en schreeuwde het af en toe uit van de pijn. Ik wist gewoon niet meer waar ik het moest zoeken
Jaa der zijn nog wwat dingen bij gekomen die ik herken! De vinger in je poepgat om te voelen of je kringspier nog intact is! En, de stolsels idd.. Daarom vond ik poepen naast gewoon echt pijnlijk ook eng.. iedere keer plonste er wat uit mijn vagina in de plee...
Oh ik ga dit niet meer lezen... Vinger in je kont? Poepen op de po...haha NEEEE please, kan dat niet op de wc of via kateter? Kan je geen doos norrit eten zodat je niet hoeft te poepen whaha soms lach ik me dood om jullie reactie maar oooh...van binnen... (terwijl ik eigenlijk niet bang ben voor de bevalling)
Een aantal dingen die ik hier lees wist ik ook niet, en is me gewoon overkomen. Maar wat ook niemand je verteld is dat je ook na een ks lange tijd kan vloeien!
Wij hebben een tijdje getwijfeld wel of geen tweede kindje. Wat mij in de periode van twijfel het ergste leek was dat ik nooit meer zou bevallen als we geen tweede kindje zouden krijgen. Dit topic heb ik alleen geopend om te kletsen en te lachen over dingen die normaal verzwegen worden. Al die dingen zijn zooooo klein vergeleken met de baby die geboren is/wordt. Want je vergeet die dingen ook wel of in ieder geval ze zijn echt niet belangrijk. Maar wel fijn om te weten dat je niet dood gaat van de stolsels die je kan verliezen, dat je kindje niet dood gaat door pseudomenstruatie en dan overgeven tijdens de bevalling normaal is en dus vanzelf weer overgaat! Ik houd wel van de nuchterheid en open en eerlijkheid. Ik kijk enorm uit naar mijn bevalling met of zonder kotsen. Bang moet je niet zijn want het is prachtig om mee te maken.
Die vinger in m'n reet heb ik niet gehad, of ik kan het mij echt niet herinneren... Lag wel druk te kwebbelen tijdens het hechten, leek wel of er een spraakmiddel in het morfinepompje zat, want na de bevalling bleef ik lullen. Ik moest wel poepen binnen 3 uur na thuiskomst geloof ik... Dus uiteindelijk met veel geduld op de plee gezeten terwijl de vk in de woonkamer zat te wachten
Ondanks dat ik best een paar van bovenstaande ongemakken heb gehad, vind ik echt dat ik droombevallingen heb gehad. En ik kijk serieus uit naar de derde bevalling. Die oerkracht, echt bijzonder. En dan de eerste blik op je pasgeboren kindje... vol liefde, elke centimeter van je kindje willen leren kennen: zien, voelen, ruiken... Dan neem ik dat kotsen, poepen en bloeden graag voor lief!
naweeën, het wordt je verteld...maar dat zo ook net zo pijnlijk kunnen zijn als je weeën zelf... zeker net na het geven van de borstvoeding..... idd die vinger ter controle of alles intact is en er geen gat tussen rectum en vagina is ontstaan...... ik moet zeggen dat ik dat enkel bij mijn tweede bevalling bewust heb gevoeld...... Oh ja ook al is het je tweede bevalling en heb je de eerste keer een knip gehad. denk je al best wat uitgerekt te zijn van onder....je kan dan toch nog behoorlijk uitscheuren (helaas) wat ik bij de laatste bevalling had dat mijn dochter ondanks alle goede controles tussendoor (lag in het ziekenhuis) en een gewone bevalling (op het afnavelen in de vulva na vanwege navelstrengomstrengeling) toch een meisj eop mijn buik lag die compleet blauw was en helemaal niet bewoog... apgar bleek 3. dan schrik je echt! weg kindje. was mijn laatste bevalling en keek uit na het liggen op mijn buik en meteen borstvoeding geven.. dat werd dus even anders. ze vertellen je het niet en het gebeurt niet vaak, maar het gebeurt vaker........ gelukkig is alles goed gekomen!
Ben 6 jaar terug bevallen van ons zoontje & hopend op nog een wondertje. Door dit topic word ik juist helemaal niet bang om nog een keer te bevallen.. Wat in mn opkomt is alleen maar 'oh, ja! Dat had ik ook' Super herkenbaar. En zoals eerder gezegd is er nog nooit een blijven zitten. *wat bij mij gebeurde is dat ik persweeen had en ik volledige ontsluiting en persdrang had. Maar ik niet mocht persen!! Het was te druk op de afdeling en ik moest t ophouden omdat er niemand beschikbaar was.. Wat een ramp was dat. Tegen de tijd dat ik mocht persen waren mn persweeen foetsie en mocht ik het op eigenkracht gaan doen zonder perweeen *dat het soms niet handig is om je schoonmoeder tijdens weeën in te lichten. Resulteerde dat schoonma tijdens de bevalling meerdere keren de kamer binnen stormde om te kijken. Ondanks meerdere keren wegsturen ze op het moment dat zoonlief geboren werd ze in de kamer stond. Neem ik haar nog steeds kwalijk bij een volgende zal ze het pas na uren horen. Eerst genieten samen als gezin!
Precies dat hoor Mnon, ik moest zelfs tijdens dat het allemaal gebeuren erg lachen om de absurdheid van sommige dingen (alleen het hechten niet dan) En ik ben inderdaad weer zwanger en kijk er echt naar uit! Vind het wel eens grappig om te horen waar iedereen verbaast over was Wist trouwens echt niks over die pseudo menstruatie Mocht ik een dochtertje krijgen en mocht me dit overkomen dan heeft dit topic me alvast een hartverzakking bespaard
Ik had een "geplande" keizersnede. 1 dag van tevoren bekend, dus niet echt ingelezen wat ik kon verwachten. Ik had dus geen weeen gehad. Je krijgt dan daarna een spuit, oxytocine, om je baarmoeder te laten slinken. En daardoor weeenstorm gekregen. AU! Ik wist ook niet dat ik me zo eenzaam zou voelen in de OK. Nadat baby geboren was, gaat vader mee naar de onderzoeken. Ik lag daar alleen en werd verder geopereerd. Uiteindelijk kwamen ze beide weer de OK in, maar het leek een eeuwigheid te duren. Door de de ruggeprik dacht ik trouwens dat ik niets van de KS zou voelen. Omdat ze niet was ingedaald, zat ze helemaal tot aan mijn borstbeen en daar werkt die prik dus niet. Je voelt dan echt dat het kind eruit getrokken moet worden (5 minuten ongeveer) en dat deed zeer aan m'n ribben en rug.
@mama's to be... Ik denk niet dat het de bedoeling was om jullie bang te maken hoor. Doet bevallen pijn? Ja. Maar op dat moment neemt je oerinstinct het over en denk je er echt niet meer aan hoe eng het is. Mijn tips: - luister naar de verloskundige! - blijf altijd ademen tijdens de weeën (ik vergat dat af en toe, raakte in paniek en ging hyperventileren) - als het kan, blijf niet liggen tijdens de weeën. Als je de mogelijkheid hebt, wandel en als de wee heel heftig is, zak dan door je hurken. Dit bevordert de ontsluiting. - en ja, heel cliché, maar o zo belangrijk, accepteer de pijn