Dat zijn we ook van plan maar is niet altijd zo makkelijk te organiseren met een zorgintensief kind dat vaak ziek is.
Hoe vaak gaat jouw man naar zijn moeder? En hoe vaak gaan jullie gezamenlijk naar haar toe? Ik kan me beide kanten heel hoed voorstellen dat ze jullie en haar kleinzoon graag wil zien en dat jij het net even te lang vind, alleen snap ik niet waarom ze bij jullie wel zo lang wil blijven slapen en bij haar andere kinderen niet.
Oke, dat scheelt. Maar als je zo veel en vertrouwelijk met haar kunt praten. Waarom geef je je gevoel dan niet aan? Het hoeft niet gemeen gezegd te worden toch? Hier kun je toch al volwassen over praten....
Mijn familie woont in een straal van 15km rond mij, maar ik ben ook not amused als ze ongevraagd op de stoep staan.. Sv heeft de gewoonte om altijd op de meeste ongewenste momenten te komen.. Rond etenstijd, of badtijd of bedtijd voor de kids.. of als het hele huis overhoop staat, wanneer ik ah poetsen ben... maar hij is wel altijd hartstikke lief en helpt ons wel dan. Maar ik had ook liever dat hij kwam wanneer we tijd voor hem hebben. on topic: Misschien moet je het eens aangeven bij je sm? Sv zijn vrouw is bijna 3 jaar dood, en de eerste 2 jaar had hij echt behoefte om eens te babbelen met mijn vriend. Prima toch? Hij was anders ook maar alleen.. We hebben daar zelfs een jaar gewoond na sm haar dood (financiële nood). Sv opende meteen zijn huis voor ons, het was voor hem een verademing om na een halfjaar terug aanspraak te hebben. Toen wij aangaven terug op onszelf te willen gaan wonen, was hij heel begripvol en heeft ons echt heel erg bedankt voor de fijne babbels, maar ook aangegeven dat het nu weer heel erg stil in huis ging worden en hij daar niet goed mee overweg kon. Je sm en sv zijn wel hun halve leven samen geweest, dan is het toch raar om opeens alleen te zitten?
Schoonpapa is 3 weken geleden onverwacht overleden, mijn schoonmoeder is 80 en hier ben IK diegene die iets heeft van "als het moet, dan komt ze hier desnoods wonen". Nee, ik sta daar niet voor te springen, maar voor die paar jaar dat ze waarschijnlijk nog heeft ... Daarnaast heeft ze geen vrienden, zit ze ganse dagen alleen en is 't huis veel te groot en veel te veel werk voor haar alleen. Zelf ziet mijn schoonmama het voorlopig niet zitten om haar huis op te geven, maar de bedoeling is wel dat we er op zijn minst elke week naartoe schieten en partner vaker voor kleine klusjes en dergelijke. Diezelfde houding had ik overigens ook al toen mijn schoonvader nog leefde dat als het ooit nodig was, we desnoods ginder zouden gaan wonen ... Hier staat de deur dus ten allen tijde open en als ze morgen hier een week wil komen logeren, geeft ze dat liefst een dag van tevoren aan (kwestie van de logeerkamer in orde te maken en eten in huis te hebben), maar laat maar komen ... En nee, het klikt niet geweldig tussen mij en mijn schoonmoeder, er zit teveel leeftijdsverschil tussen (ik word 30, zij wordt 81 en we hebben ook gewoon een heel ander leven en ideeën), maar uiteindelijk blijft het wel de moeder van mijn verloofde.
Hier zien we sm ook 1x per maand, een ochtend en soms een hele dag. Dat vindt mijn man echt zat! Ze hebben niet echt een goede band, al vindt zij van wel. Ze woont op 1 uur rijden van ons af en rijdt zelf geen auto meer en met de trein kan ze ook niet meer (ivm herseninfact, waar ze heel goed uitgekomen is). Dit houdt in dat wij haar moeten halen en brengen tijdens verjaardagen en feestdagen. Ze slaapt 1x per jaar bij ons, dat is met kerst. We vinden het beiden geen pretje als ze blijft slapen, dus 3 of 4 dagen...ik voel met je mee!
Ik zou SM er zo uit zetten; en vent erbij Ik ben allang blij als ik gewoon zes uurtjes in mijn eigen huis kan doorbrengen in mijn eentje. Bij meer mensen verminderd die kans - en is hij nu al zeer klein. Opzouten Maar dat is echt mijn ongezouten mening die iedereen (gelukkig) van mij kent. Je mag hier hooguit 2 dagen logeren en daarna blijf je lekker (heel lang) weg. Ik logeer zelf niet en ik hou ook niet van logees.
Kan je man overigens niet vaker in zijn ééntje naar haar overigens? Dat hij desnoods 1 keer per maand alleen een middag of een dag gaat? Jij kan dan thuis blijven bij jullie zoontje.
Mee eens. Maar goed, ik kan je egoistisch of wat dan ook noemen. Ik heb jouw gevoelens niet dus kan me dan ook moeilijk inleven. Wanneer ze slaapt dan slaapt ze toch, waarom zou je slecht slapen wanneer je schoonmoeder bij je in huis slaapt? Ik zeg eerlijk dat ik er nu ook niet altijd op zit te wachten (mijn man werkt vaak s' nachts en er komen regelmatig kinderen slapen hier maar dan vind ik het vaak lastiger dat ze allemaal slecht inslapen en me s' nachts nog weleens willen wekken en allemaal verzorgd moeten worden terwijl ik best een eind op weg ben qua zwangerschap). Maar dan kan ik me daar aardig goed overheen zetten. Blijkbaar zit er bij jou toch iets achter?
Zou er niet aan moeten denken om mijn moeder of schoonmoeder elke maand dagen achter elkaar over de vloer te hebben. Iemand anders trouwens ook niet. Ben erg op mijn privacy gesteld.
Ik vind het ook wel erg lang allemaal. Wat is de reden dat ze bij haar andere kinderen slechts één dag blijft?
Ik kan me voorstellen dat je gewoon doodop ben van alle stress rondom je zieke zoontje en IUI gebeuren.....dan heb je gewoon geen zin in extra mensen om je heen..... Ik heb dat wel iig, en dan mogen mensen nog zo lief zijn, ik voel me altijd verplicht gastvrouw-waardig te gedragen en je heb continue iemand in huis, terwijl je t liefst helemaal alleen bent. Ik kan me ook voorstellen dat je man zich hier moeite mee heeft, zijn moeder die pas weduwe is voelt zich erg welkom bij jullie en komt graag een aantal dagen, tja als zoon is dat ook lastig.... Geen tips, maar uiteindelijk ben jij de enige die weet hoe jij je voel. Succes!
Wat erg om te horen dat veel mensen er niet van gediend zijn als moeder of schoonmoeder komt logeren. Ik hoop niet dat mijn kinderen later zo denken Mijn moeder woont ook ver weg en het huis zou te klein zijn als mijn man zegt dat mijn moeder niet een paar dagen per maand zou mogen komen. Tegen mijn schoonmoeder zou ik ook nooit nee zeggen. Ik vind dat ze het recht daarop heeft. Ze heeft zoveel liefde en zorg in zijn opvoeding gestoken.
Misschien ook eens bij jezelf te rade gaan waarom je zo heftig reageert wat betreft de nachten? zoveel stress?
4 nachten? Oke gezellig, maar dan eens in het half jaar en voor de rest dagbezoekjes.. Iedere maand? No way! Ik heb ook een leven..
Ik kan mij heel goed voorstellen dan iemand er moeite mee heeft als een van de (schoon)ouders komt logeren! Mijn schoonvader is een heel fijne man, en ik ben dan ook blij hem als schoonvader te hebben. Het is heel fijn en gezellig om hem op bezoek te hebben en daar te zijn, maar na een paar uurtjes heb ik het wel gehad. Hij leeft een beetje in zijn eigen wereld (autisme), vertelt verhalen 3 keer per bezoek en dan vaak ook nog dingen die hij aan de telefoon al een keer heeft gezegd. Ik heb voor kerst een week in het zh gelegen, en 2 dagen erna stond hij alweer op de stoep voor een bezoek van 3 dagen. Uitleggen dat ik mijn rust nodig heb werkt niet, want hij denkt dat ik dan best in bed kan blijven liggen terwijl hij 3 dagen door ons huis rondloopt. Verder onderbreekt hij ons de hele tijd, en luistert niet als wij wat zeggen. Dit gebeurt bij hem allemaal onbewust, en hij bedoelt het absoluut niet verkeerd, maar het is wel erg vermoeiend! Toen hij net gescheiden was 2 jaar geleden, kwam hij de eerste keer alleen met de trein, was hij ruim 2 uur onderweg en had hij eigenlijk geen geld voor de reis. Toen hebben we hem hier laten slapen, en sindsdien bleef hij altijd hier slapen als hij kwam. Ondertussen heeft hij zijn huis verkocht en een goed pensioen, en woont iets dichterbij. Hij is nu 1,5 uur onderweg. Ik vind dat hij dan best dezelfde dag weer naar huis kan. Ja, hij is even onderweg, maar toen ik nog bij mijn ouders woonde, moest ik bijna 3 uur reizen met de trein om bij hun te komen, en 3 uur terug. En dat moest ook op 1 dag, en ik had ook niet zo veel geld tijdens mijn studie... Maar dat snapt hij niet. Natuurlijk laten we hem niet voor 2 uurtjes overkomen, maar als hij hier van 's ochtends tot 's avonds is, dan ga ik halverwege de dag toch wel eventjes weg. Ook blijft hij niet meer slapen (kan ook niet, want de logeerkamer is nu babykamer). Ik trek het anders echt niet, want ik word echt moe van hem (en daar kan hij niets aan doen, en ik vind het echt wel leuk als hij er is). Mijn ouders wonen dichterbij en hebben een auto, die hebben eigenlijk geen reden om hier te slapen. Maar mochten ze dat toch een keer willen; liever niet! (Bij nood zijn mijn (schoon)ouders natuurlijk altijd welkom om te blijven)
Ik denk echt dat jullie ontzettend blij moeten zijn met het feit dat jullie nog over jullie (schoon)ouders kúnnen klagen !