Volgens mij heb je het meeste kans om teveel bloed te verliezen op het moment dat de placenta los moet komen. Zag dit laatst bij " kleine baby's grote zorg"
Heb niet alle pagina's gelezen maar weet nog heel goed wat mij overviel: - De bloedproppen na de bevalling, ik was helemaal in paniek in de douche dacht dat mn baarmoeder er uit viel ofzo hahah. - Dat ik een cup maat grotere bh in huis moest hebben voor de stuwing.
hahaha wat een leuk topic! ik wist niet dat je na de bevalling je windjes niet op kunt houden en ze er dus gewoon uitkomen terwijl je kraambezoek aan je bed hebt staan! hahaha ik kon er zeker om lachen! ik wist ook niet dat je weeen soms gewoon niet weg kunt puffen! wat voor yoga je ook hebt gehad..... ook wist ik niet dat je zoooooooooooo moe kunt zijn na een bevalling..
oja en dat als je ook poept tijdens de bevalling dat helemaaaal niet erg is en je er totaal niet bij stilstaat hahaha
Veel dingen zijn al benoemd : Spugen tijdens de ontsluiting Vuisten van je partner in je onderrug bij rugweeen zijn erg fijn. Ik trilde bij de 2e tijdens het ontsluiten en na de bevalling. Naweeën worden bij elke bevalling heftiger,dit vertelde mn kraamzorg toen ik zei dat ik ze nu heftiger vond. Stolsels Plassen onder de duche Geen stoelgang hebben de eerste dagen en dan als je kunt gaan dat het erg groot is. Dat stuwing pijnlijk kan zijn,net zoals het toeschietreflex. Poepen tijdens de bevalling niet gemerkt Vinger in anus ook niet, is wel gebeurd maar de boel was verdoofd ivm hechten. Dat meisjes ook in een boogje kunnen plassen en dat bij borstvoeding de poep tot in de nek kan zitten.gelukkig verdwijnen die poepvlekken door de kleding nat in de zon te laten drogen.
- Dat weeën die elkaar vlot opvolgen helemaal niet hoeven te zeggen dat je ontsluiting ook snel gaat. - Dat 2cm dus best kan in 14 uur tijd. (en ik maar denken dat ie er vast heeeuul snel ging zijn, viel dat even tegen haha) - Dat het niet vanzelfsprekend is dat partner blijft slapen, maar dat je daar extra voor moet betalen (familiekamers) Gelukkig was hier een stretcher nog een optie. Maar als er iemand anders bevallen was kwam die bij mij op de kamer en moest partner naar huis. Dat is wel iets om van te voren uit te zoeken denk ik. - Hier alleen gespuugd van de pijn in het begin. - Hoe fijn het is dat je eindelijk kunt persen. - Dat het kan zijn dat ze op je buik gaan duwen om de baby er uit te krijgen (waarom weet ik niet precies, ging niet snel genoeg?) - Dat het nog rustig bijna een uur kan duren voor de nageboorte komt (denk je er vanaf te zijn, komt dat ook nog haha, die had er geen zin in) - Dat ik zelf het hechten pijnlijker vond dan de bevalling zelf (maar ik heb ook lang gewacht met het hechten, misschien is het pijnlozer als het meteen gebeurd. - Het niet kunnen zitten tot anderhalve week na de bevalling, en dan krijg je het advies om op een harde stoel te gaan zitten.. nou, echt ik wist niet hoe ik het had haha. Nouja, dat waren de grote lijnen. Veel herkenbare dingen hier.
-Dat je echt weeeeeken na je bevalling nóg last kan hebben van dat vieze zweten en dat dat echt flink kan stinken! (Stomme hormonen!!) -Dat ik na mijn bevalling sommige schoenen niet meer pastte, omdat ze gewoon een schoenmaat (echt in de lengte) te klein waren, was voor mij ook nieuw!! Dat heeft echt een half jaar geduurd ofzo, terwijl ik allang geen opgezette voeten meer had. Mijn tenen leken serieus gegroeid haha! (Ik pas ze nu gewoon weer hoor ) -Dat het aanhappen van je baby, aan je tiet bij borstvoeding, in het begin zo'n f**king zeer doet! En dat 8x per dag! Ik moest echt de eerste halve minuut jodelen!!!! (Maar kan je nagaan hoe snel je dan de pijn van je bevalling vergeten bent, als je dit ineens pijn vind doen haha)
Nog een hele belangrijke! Na de bevalling kon ik mijn urine en scheten NIET ophouden door de druk die van onder gestaan heeft. Als er bezoek was was ik meer gefocust om die scheet binnen te houden en hopen dat ze niet stonken als het toch mis zou gaan! Hahaha
Wat wij niet wisten is dat babietjes al kunnen huilen als alleen het hoofdje maar geboren is. Het hoofdje was eruit en ze huilde al. De verloskundige zei dat het niet zo vaak voorkomt. Ik vond het zo raar!
Dat je een paar maanden na de zwangerschap je haar weer verliest. Doucheputjes vol... Nu groeit het aan en ziet het eruit alsof er ratten aangevreten hebben. Naweeën werden bij mij heftiger bij babyhuiltjes de eerste paar dagen. Zelfs de baby in de ziekenhuiskamer naast me hielp daarbij. Ik wist niet dat spugen bij een aantal cm hoorde. Bij mij klopte het wel zo'n beetje.
Klinkt gek maar dit topic is zo fijn om te lezen. Zwanger zijn en bevallen zijn enorm grote gebeurtenissen. Ik heb het vier keer mogen meemaken. Terugkijkend zaten daar grappige momenten bij. Maar ook hele nare. Wat mij trof was dat ik mij er zo alleen in voelde staan. Je krijg t samen een kind. Maar alleen jij kunt het voelen in je buik. En de bevalling moet je echt zelf doen. Voor de dames die nog moeten.... ja bevallen doet pijn. Maar het is een andere pijn dan als je gewond bent. Deze pijn heeft een functie. Houd jezelf dat voor. Je bent niet zielig. Je bent bezig je kind op de wereld te zetten. Rustig blijven en goed meepuffen op een wee. Laat het over je heen komen. Je kunt niet anders. Vertrouw op de vk . Kinderen krijgen is groots. Overweldigend. En prachtig. Tip. De boeken van Beatrijs Smulders. Een en al erkenning hier en een goede voorbereiding op wat je kunt verwachten. Laatste tip. Je leest hier veel wat eng kan klinken. Maar er staat zo iets bijzonders tegenover. Waarschijnlijk zal je een liefde voelen voor jouw wurm die je je niet kon voorstellen. Beval goed en misschien kun je er zelfs een beetje van genieten.
Goed omschreven, ik ben het hier zo mee eens! Ik word nog wel eens raar aangekeken als ik zeg dat ik enorm zin in de bevalling heb. Tuurlijk doet het zeer, en ben je de schaamte te buiten, maar het is de meest heftigste, mooiste en bijzonderste prestatie en gebeurtenis die ik in mijn leven heb meegemaakt.
Ik vond bevallen echt hels pijn doen! De weeen voelde ik voornamelijk in mijn rug en benen en dat voelde alsof ik op verkeerde manieren hard in elkaar werd geduwd (sorry ). Het voelde echt niet anders dan als er iets anders gebeurd. Ik had niet een soort cosmisch gevoel van ik ben bezig met een wereldwonder, ik wilde gewoon van die pijn af! En na 24 uur rug en been weeen vond ik het echt wel even klaar! Pijn heeft overigens altijd een functie, namelijk signaleren dat er iets aan de hand is in je lichaam. Verder ben je idd niet zielig als je aan het bevallen bent, maar je bent ook niet zielig als er iets anders met je gebeurt.
Uhm, ik vond de voorgaande tekst toch prettiger om te lezen; ook motiverender. Ik hoor meer vrouwen die het wel als iets moois ervaren, ondanks de pijn. En ik snap wel wat er bedoeld wordt met "niet zielig zijn": als je bevalt ben je juist heel dapper en bewust/doelmatig bezig. Als je iets anders pijnlijks meemaakt, dan kies je daar (doorgaans) niet voor. Als je zwanger wilt raken kies je voor de onvermijdelijke pijn van een bevalling. Ik vind het prettig om te lezen hoe bevallingen verschillend ervaren worden. Het zegt mij in ieder geval dat niemand mij kan vertellen hoe het voor mij zal zijn. Ik hoor gelukkig ook veel goede verhalen. Een vriendin van mij zei zelfs dat ze liever nog zo'n bevalling doormaakt dan een bezoek aan de kaakchirurg brengt
Ik ook rug en been weeen, en inderdaad nauwelijk te hebben of weg te puffen. Maar toen ze er was... ach... KOM MAAR OP RUG EN BEN WEEEN!
O en wat die fluxus betreft, idd gehad.. MAar niet van de stolsels maar van de knip/ bevalling.. Flink bloed verloren, zo duizelig als een ik weet niet wat.. maar geen transfusie! Lucky me
Dat je echt heel erg blij kan zijn dat je word ingeknipt. Herstel is daarna ook meegevallen, wij hadden 6 dagen na de bevalling weer sex.... Alleen de eerste menstruatie na de bevalling was vele malen erger dan de knip, hechten, en herstel bij elkaar!!! Ik moest overdag 2 nachtmaandverbanden achter elkaar doen, 2 strakke onderbroeken erover, en na 45 minuten moest ik me snel verschonen, want ik lekte zo door. En dat 10 dagen lang, dat was weer even wat minder.....
Waar ik nog niemand over heb gehoord (ben toch niet de enige???), is dat het kraambloed echt mega erg stinkt, tenminste dat vond ik wel. Mijn man ook, want die kwam een keer de badkamer binnen nadat ik geplast had en toen vroeg ie aan mij wat voor verschrikkelijke stank dat toch was die hij steeds rook. Redelijk gênant! Volgens de kraamverzorgster was die geur volstrekt normaal! Verder heel herkenbaar: braken bij 3 en 8 cm, persen zonder persweeen en de vinger in je anus na het hechten (volgens de vlos om te voelen of het daar niet was uitgescheurd, het deed mij geen pijn en interesseerde me geen zak). Ik vond het een hele 'bijzondere' ervaring en nu weer zwanger van de tweede dus ik doe het gewoon nog een keer! Dit keer hopelijk wel met persweeen!
Zijn hierin verder nog boeken of sites die je hierin een beetje voorbereiden? Ik doe ook geen cursus omdat het hier bijna niet gedaan word. Kan ik me nog ergens enigszins voorbereiden?
Kraambloed stinken, Tsja Tis een wond en dat ruikt heel anders dan vers bloed. Ik vind t persoonlijk niet stinken, maar dat is omdat ik wel wonden gewend ben die stinken en dan is t niet goed. Maar het ruikt idd anders en daar de hoeveelheid, ruik je t erg goed. En wat pijn betreft, die ervaart ook iedereen anders, ook al zou t precies dezelfde pijn zijn. De een heeft een lage pijngrens de ander een hoge. De een kan er heel goed mee omgaan ondanks een lage grens, de ander net niet ondanks de hoge grens. Je kunt je er vanalles bij denken en voorstellen maar op t moment zelf weet je pas hoe en wat. Elke bevalling is anders. Het doet pijn, vooral de uitdrijving, maar zoals al eerder gezegt die oerkracht heb je. Als je op jezelf vertrouwd en naar de vk luistert gaat t helemaal goed komen!