Laat je niet teveel leiden door de promotors van bv, maar ook niet door die van kv.... Je bent nu zwanger, de hormonen razen door je lijf, maar vlak ook de hormonen van vlak na de bevalling niet uit straks. Dingen die je nu verschrikkelijk lijken kunnen opeens heel logisch voelen, maar andersom is ook mogelijk. Gelukkig hoef je nu die keuze niet te maken, je kan gewoon op dat moment kijken wat het prettigste voelt. Wil je het op dat moment proberen, dan doe je dat... Wil je het niet, dan doe je het niet. Zo simpel is het eigenlijk. Echt! Gewoon lekker genieten van de zwangerschap zonder je hier teveel zorgen over te maken. Komt tijd, komt raad. En inderdaad: jouw keuze voor welke voeding je kiest zegt niks over je kwaliteit als moeder.
Wat veel onzin lees ik hier.. vooral van mensen over bv terwijl die het nooit gegeven hebben en dus geen verstand ervan hebben. Zoals hierboven.. doorslapen ligt aan je kind. Niet aan de voeding. Ik kreeg zelf bv en sliep vanaf 6 weken door. Maar TS. Als ik jou zo lees vind je het naar je kind toe niet goed als je het niet probeert. Ik was ook heel bang dat ik het raar zou vinden een kind aan de borst. Maar nee, geen seksuele gevoelens erbij gekregen. Totaal niet, nooit niet. Succes met je keuze. Het moet vooral jouw keuze zijn.. en niet die van je partner, familieleden, forummensen of vrienden. Als je er namelijk niet 100% achter staat krijg je later spijt.
nou ben ik het niet mee eens hoor... ik gaf bv en zoonlief sliep met 5 weken van 12-6. en ik wilde niet eens afwisselen. was echt mommy and me time. maar TS moet doen waar ze zichzelf prettig bij voelt en als ze bv niet wil proberen moet dat in mijn ogen ook prima zijn!
Heb niet alle reacties gelezen en wslk is dit al 100x gezegd, maar...... Dan doe je het toch niet! Jouw lichaam, jouw kind, jouw keuze...
Jouw lijf, jouw keuze! Wat ik persoonlijk zou doen is gewoon na de bevalling kijken wat voor jou goed voelt. Je hoeft nu nog niet definitief de knoop door te hakken! Misschien blijft het je tegenstaan maar misschien ben je ook wel helemaal om. Hier bij de 1e moest en zou ik bv geven. Alles uit de kast getrokken en tot mijn grote verdriet lukte het niet (geen melk en een baby die niet aanhapte). Bij de 2e dacht ik: echt nooit weer, was er zo klaar mee met dat hele bv-verhaal. Totdat de kleine pre- en dysmatuur geboren werd... Tsja, wat moet je dan? De kleine kreeg in eerste instantie melk via de borstvoedingsbank omdat ik te ziek was. Na 4 dagen kreeg ik spontaan stuwing en ben ik toch maar begonnen met kolven. Melkproductie kwam opgang! 2 weken na de geboorte heeft de kleine voor het eerst aan de borst gedronken, een magisch moment voor mij! Ben zo blij dat ik het alsnog mag ervaren... Als de kleine a terme was geboren, had ik de kleine wel aangelegd maar ik wou niet weer zover gaan als bij de eerste om het te laten slagen. Lukte het niet, dan lukte het niet. Fv was ook goed voor mij, het liep echter helemaal anders..
Ik heb het zelfde gevoel erbij, ik kies er dan ook voor om geen borstvoeding te geven. met de reden dat mijn vriend een flesje kan laten geven, en als ik op visite ben ik niet apart hoef te zitten of wat ik zelf zo vreemd vind borstvoeding bij gezelschap. ieder zijn keuzen
Ik had precies hetzelfde. Het idee van bv stond me zo tegen, ik zag er als een berg tegenop. Uiteindelijk besloten om gewoon fv te geven. Ze groeit hier prima op en in mijn ogen is ze hartstikke gehecht aan mij. Ik vind dat een blije moeder een goede moeder is. En of je nou blij wordt van kV of bv maakt in mijn ogen niets uit.
Ik ga ook geen borstvoeding geven. Simpelweg omdat ik het niet wil. En ook om de redenen van Lil hierboven. Ik krijg wel eens te horen dat ik het wel moet doen, is beter enzo. Nou....ik ben zelf ook groot geworden zonder borstvoeding. Denk dat het belangrijkste is dat je je gevoel volgt. Wil je het proberen...doe je dat. Wil je het niet....lekker niet doen. Succes!
Ik wilde het bij m'n eerste ook absoluut níét. Ik vond het zo'n smerig idee, keek er inderdaad precies hetzelfde tegenaan als jij. Tot na de bevalling.. Toen lag hij bij me en begon hij direct te 'zoeken'. In het ziekenhuis stelden ze toen voor om het gewoon te proberen en toen ik dat deed, voelde het ontzettend goed! Maar joh.. Het is toch geen verplichting? Natuurlijk zullen er een aantal vrouwen zijn die extreem-pro-borstvoeding zijn en allemaal argumenten bedenken waardoor jij je inderdaad schuldig gaat voelen omdat je het liever niet doet, maar als jij er zo tegenop ziet, heb je ook best kans dat de borstvoeding niet heel gemakkelijk gaat verlopen. Gefrustreerd kindje, gefrustreerde moeder, daar heeft ook niemand iets aan. Ik zou gewoon lekker een pak flesvoeding in huis halen, dan kun je na de bevalling altijd nog kijken wat goed voelt en is het idee van 'moeten' er vanaf!
Ik krijg ook echt de rillingen als ik denk aan bv geven. 't Lijkt me echt vreselijk. Ik kan geen eens goed uitleggen waarom niet en het voelt soms heel egoïstisch, maar ik ga het niet doen.
Ik kijk net ontzettend uit naar het geven van borstvoeding. Ik vind het zo bijzonder dat er niet alleen een klein mensje groeit in mijn lichaam, maar dat dat mensje ook nog eens gaat blijven groeien dankzij mijn lichaam na de geboorte. MAAR... Als je je niet goed voelt bij bv en het met tegenzin doet, lijkt me dat niet goed voor de baby en zeker ook niet voor jou. Een baby die bv krijgt van een ongelukkige mama is beter af met fv van een gelukkige mama! Misschien kun je "borstvoeding" van Mary Broekhuijsen en Stefan Kleintjes eens lezen? Ik vond het heel informatief en vlot leesbaar. Misschien haalt dat je over de streep?
Wat ontzettend fijn zoveel reacties! Ik had wel in allerlei boekjes gelezen, maar dat is idd ook zo pro borstvoeding geschreven dat de enige reden om het niet te doen is omdat het gewoon niet lukt. Ik vind het iig heel fijn dat er meer mensen zijn die er zo tegenaan kijken. En misschien moet ik het inderdaad maar gewoon op z'n beloop laten, en denk ik er na de bevalling heel anders over maar voor nu...lijkt het me niks. Heel fijn dat er zoveel herkenning is! Voelde me een beetje raar dat me dat zo gek/vies/naar lijkt.
Nee joh, dat de een het als vanzelfsprekend ziet en de ander niet daar zijn we allemaal gewoon anders in. Gelukkig, als we allemaal hetzelfde zouden denken en zijn: erg eentonig. Gewoon niet te druk maken nu, jezelf niet gek/raar vinden. Als je doet wat voor jou goed voelt doe je het altijd goed toch? Proberen kan geen kwaad, maar als je dat niet doet en meteen flesvoeding wilt geven: jou keuze en als jij daar blij mee bent is het toch helemaal goed? Nu gewoon lekker genieten van het zwanger zijn!
Ik heb het bij mijn andere 3 kinderen wel gegeven. Bij de 1ste lukte het heel goed! Maar bij de andere 2 was het heel kort. Vooral bij de derde wilde het niet. Hij bleef maar trek houden en ik moest er bij gaan kolven. Wat ik nu bij de 4de gaat doen weet ik nog niet. Ik krijg ook een keizersnede dus of ik nou wel borstvoeding wil gaan geven weet ik nog niet. Daarom heb ik besloten om te wachten tot het moment daar is. En dan pas een keuze te maken. En als het toch bv word.... dan zonder kolf. Wat mij trouwens ook tegen staat is dat ( ik in ieder geval ) in een razend tempo af viel van de bv.... en ik ben al niet dik van mezelf! Dat is voor mij ook al een reden om het misschien niet te doen. Doe waar jij je het beste bij voelt! En je hoeft niet nu al te beslissen.
Ik merk wel dat ik moeite heb met praktische overwegingen zoals dat t lastig is ergens anders te geven of dat iemand anders dan niet kan geven Om dat soort redenen zou ik het niet niet doen Praktisch is er overal oplossing voor. Ik denk dan je bent toch niet elke dag op eem verjaardag haha En ik had savonds altijs afgekolft flesje voor papa om te geven. Als ik ergens heen ging waar voeden niet makkelijk was kolfde ik gewoon van te voren of nam mee wat ik nog in de koelkast had staan. Ik zou je gevoel volgen maar dan zou ik pas t gevoel volgen wat je hebt als je net bevallen bent
Wat een fijn topic! Ik ben helaas nog niet zwanger, maar het idee van borstvoeding... brr dat vind ik echt geen prettig idee. Mijn kind aan mijn borst.. nee dat is echt iets seksueels en alleen voor mijn partner. Dacht altijd dat ik raar was, maar ben blij dat ik niet de enige ben die zo denkt. Gelukkig denkt mijn partner er net zo over. En wie weet krijg ik na de bevalling wel een oergevoel en wil ik met alle geweld borstvoeding geven. Gelukkig is het daar dan nog vroeg genoeg voor. Zodra de kindjes ouder zijn, zeg maar vanaf een half jaar krijg ik er helemaal kippenvel van... brr Maar inderdaad, iedereen denkt daar anders over en dat is prima
Ik dacht in de zwangerschap van mijn dochter juist dat ik er helemaal het type voor was.. Nou daar was helaas niets van waar. Het kan ook komen doordat het echt echt echt niet lukte met alle soorten hulp die we gekregen hebben, er zowat niets uit me kwam en het voor mij enorm voelde als falen dat ik ben afgeknapt.. Ik heb toen besloten nooit meer bv te willen geven en ben dus bij mijn zoontje gelijk begonnen met fv. Was in mijn zwangerschap van hem wel bang om me schuldig te voelen of er spijt van te krijgen, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Ik ben nog altijd blij dat ik direct fv heb gegeven en ga dat ook zeker weer doen als we een derde kindje mogen krijgen.