Momenteel is mijn oma oud en ziek. Ze is er zo op achteruit gegaan dat we bezig zijn met zaken als de uitvaart, dus dat zegt wel genoeg denk ik. Nu ben ik gisteren bijna ontploft aan de telefoon met mijn moeder. Want mijn vader, oma's zoon, is al bezig met dingen inpakken en verkopen. "Familieleden" die we al meer dan 5 jaar niet hebben gezien, staan opeens op de stoep en beginnen over borduursels en antieke klokken die ze graag willen hebben als oma overleden is. Ondertussen vraagt niemand iets aan oma zelf, het vrouwtje heeft geen testament en het blijkt nu dat ze ook nog eens (waarschijnlijk) onvoldoende verzekerd is voor een simpele crematie. Gelukkig is er nog wel wat spaargeld van haar om het mee te compenseren, maar dan nog! Ik kan mij hier zo ontzettend kwaad om maken. Respectloos en schofterig gedrag vind ik dit en ik heb op dit moment ook geen goed woord over voor zowel mijn vader als die zogenaamde familieleden. Bah! Gaat dit nou altijd zo? Want dit is al de derde keer in vrij korte tijd (in onze familie) dat de lijkenpikkers al voor de deur lijken te staan, terwijl er nog geen eens een lijk is :x:x
Jeetje wat respectloos! Vreselijk! En zeker niet normaal! Die mensen moeten zich kapot schamen! Bah! Veel sterkte!
Vreselijk he?! Ik zie het in mijn werk ook wel gebeuren, maar gelukkig is het niet altijd zo.. Mijn moeder vertelde me ook een verhaal dat toen haar vader was overleden (hun moeder was al eerder overleden) de broers stonden te bekvechten over wie wat kreeg, was zelf zo erg dat haar andere broer die items stuk heeft geslagen, dan kreeg maar niemand ze.. Vreemd hoe mensen dan kunnen worden.. Sterkte ermee! Vooral met je oma!
Dit was ook zo bij mijn vader toentertijd aan de gang. Opeens zag ik 'familie' die ik nog nooit van mijn leven gezien had. 'Wij vinden het zo erg voor je vader....' En ondertussen snuffelen of er nog wat te halen viel. Respectloos is het! Stelletje varkens. Ik geef je groot gelijk dat je je hierom boos om kan maken. Dit is toch ook niet normaal? Heb je dit ook aangegeven aan je vader? Sterkte ermee!
Ik heb tot nu toe 2 Oma's begraven (van mij en manlief) en ja bij ons ging het ook zo.. Helaas lijkt het overal wel zo te zijn. Bij de oma van manlief kwamen ineens familieleden opdraven die ze al jaren niet had gezien, en dan ineens bij wijze van dag en nacht aan haar bed zitten.. Er is zelfs een familielid geweest die heeft geklaagd dat mijn schoonmoeder te weinig langskwam bij haar ziektebed (ze was daar 3x per week een dag), terwijl zij en mijn schoonvader als enige in de familie oma altijd mee namen (dagjes weg/vakantie) toen ze nog 'goed' was, daar heeft ze namelijk meer aan gehad, maar toen was de familie in geen velden en wegen te bekennen! En terwijl m'n schoonouders afscheid van haar namen (ze was toen net overleden) was een neef van manlief al in het huis aan het kijken wat hij meekon nemen..
Helaas hier ook geen goede ervaringen na overlijden. Mensen zijn soms zo respectloos en hebberig. Sterkte met je oma en de situatie.
Gatver, echt naar om te lezen dat dit dus de "normale" gang van zaken is. Twixie: mijn vader heb ik al een maand niet gezien, maar die krijgt het nog wel te horen, net als die zogenaamde familieleden. Ik ben hormonaal en hoogzwanger en ik denk niet dat ik mijn mond kan houden als ik deze mensen onder ogen moet komen. Gelukkig krijgt mijn oma dit niet mee, sterker nog... ze krijgt sowieso al amper iets mee Misschien is dat ook maar goed. Ze is al oud (93) en heeft al een hoop meegemaakt in haar leven. Dit hoeft er absoluut niet bij.
Hier gelukkig niet toen oma overleed hadden We eigenlijk niets met de spullen alles ging op een lijst en We mochten zeggen wat We wilde. Waren er meer mensen. Dan werd er geloot. Aan de andere kant van de familie wist oma dat het zou gebeuren. Die heeft dus al 15 jaar voor haar dood alles verdeeld doormiddel van stickertjes op de dingen. Heel kinderachtig maar zo wist iedereen waar ze aan toe waren
Mijn oma denkt dat dit onderling prima geregeld kan worden. Ze heeft een paar dingen beloofd aan mijn zusje, maar zoals het nu lijkt wil mijn vader ook die spullen verkopen :x Ik zie het dus al gebeuren dat dit voor een enorme ruzie gaat zorgen. Had mijn oma maar stickertjes geplakt, dat zou het zoveel makkelijker maken
Misschien heel kinderachtig, maar zo komt er geen gezeik na het overlijden. Het is heel jammer dat het blijkbaar op die manier nodig is Hadden mijn en manliefs oma dat ook maar gedaan
helaas wel jah....aan beide kanten van de familie en ook nog eens bij mijn schoonfamilie gaat het op die manier... mijn man en ik hebben ons overal buiten gehouden, wij willen niets en wij regelen niets. Je kunt alles aan ons vragen maar verwijten hoeven we niet..... Trouwens ik vind het niet de taak van de kleinkinderen als er kinderen genoeg zijn om dat te regelen allemaal.....maar ja. Misschien is dat wel weer heel erg koud van ons....
Oh zo herkenbaar. Ik denk dan maar zo, IK kan mezelf nog aankijken in de spiegel. Die bloedhonden niet. Echt, totaal geen zelfrespect. Maar dat is wel de reden dat mijn ouders alles vast hebben gelegd. 50/50 voor mij en mijn broertje. Andere familieleden hebben er niets mee te maken, en als er iets verdeeld gaat worden onder hun dan is dat aan mij of mijn broertje. Net als de 'koude' kant, mijn man heeft niets te zeggen over een eventuele verdeling van de spullen. De (toekomstige) vrouw van mijn broertje ook niet.
Aan de kant van mijn vader is dit gelukkig helemaal niet zo. Aan de kant van mijn moeder weer wel helaas. Mijn moeder is enig kind, haar vader leefde al heel lang niet meer en toen mijn oma overleed was mijn moeder dus de enige efgenaam. Een nicht van mijn oma belde mijn moeder op: ze wilde wel heel graag alle bontjassen van mijn oma hebben (heeft ze gekregen, want mijn moeder haat bont ) Maar ze wilde ook wel graag nog een heleboel sieraden van mijn oma hebben, ze kon ook precies opnoemen WAT ze wilde hebben......:x Daarop heeft mijn moeder geantwoordt dat dit sieraden zijn die van moeder op dochter gingen en dat zij dus ook een dochter had (ik dus ) En dat dat dus echt niet doorging....De onbeschaamdheid en vooral hebberigheid! :x
Dit zagen wij ook bij een oude man bij ons in de straat. Heeft een grote vrijstaande boerderij dus centen genoeg. hele leuke vriendelijke man maar je zag er nooit een mens! Hij heeft maaaaanden in het zkh gelegen en ze dachten dat hij dood ging. Opeens allemaal familie bij zijn huis, alles was geschilderd ( ik heb er is gewerkt dus ik wist dat hij veel rookte en alles was dus geel ). Die familie was dus al letterlijk met de verkoop van het huis bezig! Maar naar maanden in het zkh kwam hij weer thuis wonen, en nu is hij helemaal weer de oude, elke dag druk in de tuin bezig en waar is de familie? Inderdaad, die zie je niet meer! Schandalig!
O hou op... In onze familie ook al meegemaakt. Jaaaaren geleden toen de moeder van mijn vader overleed (mijn oma dus). Ze was nog maar net een dag overleden of de broers/zusters van mijn vader zaten in haar huis al ruzie te maken over de spullen. Mijn vader heeft de eer aan zichzelf gehouden (hij heeft mijn wijlen oma het meest verzorgd tot aan haar dood) en is verdrietig naar huis vertrokken. Sindsdien heeft hij ook nog maar summier contact met zijn broers en zusters Sterkte trouwens!
antares: ik vind het ook niet de taak van de kleinkinderen, maar de persoon die de taak wel heeft (vader), kan de taak niet eens aan. Hij is net zo'n hebzuchtige hond als de rest... Aszz: zo denk ik er ook over. Ik weet hoeveel sommige van haar spullen waard zijn, maar ik hoef ze niet. Ik gooi het nog liever van het balkon af en steek het vervolgens in de fik. Zo krijgt niemand iets... mamabri: dat is wel heel erg zeg!! En het dan ook nog kunnen benoemen?! Heeft ze de jaren zitten aftellen ofzo? Wat een figuur joh... Zo lijkt dat hier nu ook te zijn, gewoon kunnen benoemen wat je graag wil hebben Hoe je jezelf dan nog aan kan kijken in de spiegel is mij een raadsel
MH: fijn voor die man dat zijn ontzettend behulpzame familie (niet dus), zijn huisje weer netjes hebben gemaakt. Nu weet de beste man wel wat hij aan die lui heeft. Jammer dat het dan op zo'n manier moest. Be Happy: dat is helaas vaak het gevolg, dikke ruzies in de familie of gewoon weinig tot geen contact. Mijn zusje en vader staan al op dun ijs, maar dit gaat denk ik de genadeklap zijn voor hun relatie...
Nou het meest bizarre is eigenlijk nog dat mijn oma enorm VEEL sieraden had, echt heel veel. Ik weet zelf niet eens precies wat mijn moeder nu zelf nog heeft, zelf heb ik al een groot deel gekregen. toevallig had ik het pas nog met haar over dat een cameé nu weer zo in is (je kent het wel, zo'n roze vrouw op een ring/hanger etc) en dat ik die vroeger zo lelijk vond en nu juist heel erg mooi. Zegt mijn moeder dat ze er volgens haar (dat bedoel ik dus, ook zij weet het niet precies) nog een cameé moet zijn, die ging ze dus zoeken voor me En of dat dus een ring of een hanger is....geen idee! Ik laat me verassen En dat is dus heel erg raar, het ging namelijk om heel mooie stukken, niet met een enorme waarde, voor zover ik weet, maar goed. Het is gewoon raar dat ze het kon benoemen, terwijl mijn moeder en ik eigenlijk nu nog steeds niet precies weten wat er ligt. Dan moeten we echt de sieraden erbij pakken. Toevallig zei ik pas nog tegen mijn moeder (want oma's nicht leeft nog steeds, is nu 98) dat ik de bontjassen ga terugvragen Want volgens mijn moeder is het MIJN maat
O wat is dat toch respectloos he. Hier ook eens zo'n gevalletje gehad. Mijn opa was overleden en m'n oom, opa's zoon dus, belde meteen de notaris of hij z'n kindsdeel al kon krijgen. En dat terwijl m'n oma gewoon nog leeft en hij al jaren geen contact meer met opa en oma had. Te triest voor woorden. Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en probeert hij het contact met oma weer aan te gaan. Waarschijnlijk is ie bang dat hij niks krijgt als ze overlijdt ofzo. Wat een schoft. Ik kan die man echt niet meer zien, bah. Ts sterkte met deze rotsituatie.