haha en gelijk heb je! Het is jouw oma Misschien heeft die nicht al die tijd al zitten loeren op alle mooie stukken van je oma en kon ze daarom alles zo goed benoemen. Blijft alsnog ontzettend asociaal natuurlijk. Waarde of niet in geld, het blijft toch een steek in je rug als mensen zo in de rij staan voor bepaalde stukken wanneer iemand komt te overlijden. Persoonlijk vind ik dat ze van de directe nabestaanden te horen moeten krijgen dat ze uberhaupt iets mogen komen halen en anders gewoon hun mond moeten houden. Maar dat is mijn mening En dit zeg ik niet omdat ik het anderen niet gun om iets te erven.
Bedankt GewoonLinda! Helaas kan je iemand wel onterven, maar blijft iemand altijd recht hebben op zijn of haar kindsdeel Dit weet ik nog heel goed vanuit mijn studie en heb dit echt heel apart gevonden in het erfrecht. Geen wonder dat je die man niet meer kan zien. Ook een echte lijkenpikker zo te horen, al is er nog niet eens een lijk
Het heeft ook niets met niet gunnen te maken. Want mijn oma had gewoon heel erg veel luxeartikelen (om het maar even zo te zeggen) Dingen waar mijn moeder helemaal geen waarde aan hechtte, maar natuurlijk wel aan een aantal dingen. Mijn moeder heeft ook een groot deel aan de broers en zussen en ook aan deze nicht, die als een zus voor mijn oma was. Het is dus ook echt niet zo dat mijn moeder alles voor zichzelf hield. Maar sommige dingen dus wel. Zo heeft mijn dochter voor haar 1e verjaardag de prachtig versierde hoornen kam gekregen die van mijn oma was. Daar kam ik elke dag haar haren mee en we zijn er heel zuinig op. En nog wel meer kleine snuisterijtjes waar 4 jarige meisjes van houden Mijn oma is al ruim 27 jaar geleden overleden, en ik weet zeker dat wanneer ze zou weten dat haar achterkleindochter zo blij is met deze dingetjes ze hier een grote glimlach van had gekregen Ik vind het een mooi idee dat mijn dochter nu de kam van mijn oma heeft.
Heb het vaak gezien toen ik nog werkte. Zelfs zo erg dat de meneer op zijn kamer lag en alleen zijn bed er nog stond de rest was allemaal al door de familie "opgeruimd". De beste man heeft nog 2 weken in die kamer gelegen voordat die ging hemelen. Toen de kamer eenmaal leeg was hebben we de familie ook niet weer gezien, de man werd door hun letterlijk aan zijn lot overgelaten. Helaas is een tante van mij ook zo'n lijkenpikker, nooit een hand uitgestoken naar mijn oma, altijd in de financiële problemen, regelmatig als een dief in de nacht (letterlijk) verhuizen etc. En toen mijn oma overleed stond ze op de stoep, mijn moeder had geen zin in ruzie dus ze nam alle spullen mee en mijn ouders konden de uitvaartkosten bekostigen (oma was niet goed verzekerd).
Dat vind ik eigenlijk nog het ergste: Er IS nog geen lijk.....En nu al ruzie...Ik hoop dat je oma het allemaal niet mee krijgt, want het lijkt me verschrikkelijk dat je eigen kinderen je eigenlijk nou ja, dood kijken, of zoiets....
Oh wat erg!!! Lees echt met heel veel verbazing de verhalen in dit topic. Wat een vreselijke mensen, bah bah bah!!! Gelukkig heb ik dit nooit meegemaakt. Bij zowel opa, oma, als bij mijn vader niet. Sterker nog, hier heeft iedereen juist heel veel moeite met erven. Ik vind het zelf vreselijk, ik wil niks erven maar de mensen zelf houden(jaja dat kan niet dat weet ik ook wel). Het voelt echt een beetje als beter worden van iemands dood....
Helaas herkenbaar. Ik heb ook in de zorg gewerkt en daar ook meerdere keren meegemaakt. Een herinner ik mij nog zo goed: dat iemand op sterven lag en dat er een taxateur langskwam die even de schilderijen kwam taxeren. Hij boog toen over dat vrouwtje d'r bed om te kijken naar het schilderij wat er hing. Vrouwtje was helemaal van slag. De oma van mijn man heeft alles vastgelegd in haar testament. Puur om dit soort dingen te voorkomen. Ook meegemaakt dat familielid was overleden. Had op de dag van overlijden één van de dochters alle kostbaarheden al weggehaald. Daar hebben de andere 4 kinderen nooit meer iets van gezien.
Wat een walgelijke dingen. Bij mijn familie verliep het aan beide kanten wel redelijk, de verwachte kibbelingen. Ik heb me overal buiten gehouden. Bij 1 oma heeft mijn man veel geholpen met het sjouw werk op verzoek en toen heb ik wat mooie boeken mee mogen nemen omdat ze anders toch weg gingen. En ik heb een mooie Clown gekregen die ze zelf gemaakt heeft omdat ze zich konden herinneren dat ik die zo mooi vond. Ik verwacht in de toekomst met mijn eigen broer wel problemen, maar daar deal ik dan wel mee.
Ik wou dat ik me kon verbazen over de verhalen in dit topic, maar ik heb het al zo vaak gezien in mijn eigen familie. Het is gewoon zo jammer dat dit dus normaal lijkt te zijn. Toen de oma van mijn vriend kwam te overlijden en graag op curacao begraven wou worden, heeft haar dochter daar zichzelf als eerste contactpersoon aangemeld. Ondanks dat haar zoon, die ook daar woont, altijd alles voor haar gedaan heeft. Op curacao heb je de graven zoals hier, maar ook in soort van kleine "tombes", waarbij de kisten gestapeld zijn en voor iedere kist de steen zichtbaar is. Bij extra betaling kan je dan kiezen voor een mooie steen, wat dus de contactpersoon niet heeft gedaan. In plaats daarvan heeft ze van het vrijgekomen geld een lekkere vakantie geboekt en een deel van het geld aan haar zusje gegeven. Ook zo ontzettend schofterig...
Je zou je oma een lijst kunnen laten maken, met items die naar die en die gaan. Dat gaat niet over geld, maar over goederen.. Zo heeft mijn moeder dat gedaan.
Krijgen ze zeker Twixie en een lijst opstellen gaat al niet meer lukken, daarvoor is mijn oma al te ver heen. Ze is ontzettend dement, paniekerig en krijgt niks meer echt mee. De gesprekken die ze voert gaan allemaal over hetzelfde onderwerp (vroeger) of ze herhaalt alles 10 keer binnen 10 minuten. Dit had gewoon al veel eerder geregeld/vastgelegd moeten worden, maar goed, daar denkt niemand aan...
Mijn opa heeft een aantal jaren samengeleefd met zijn vriendin, toen zij overleed hebben haar kinderen foto´s gemaakt van haar waren zodat zij daar recht op hadden als mijn opa overleed prima zou je denken, een paar weken voor zijn overleiden hadden ze de spullen opgehaald op een schilderijtje en wat kleine prulletjes na. Mijn opa overleed de kinderen van zijn overleden vriendin waren ook uitgenodigd voor de begravenis, daarna koffie en thee kwamen ze naar mijn vader en zijn broers toe..we moeten het nog wel even hebben over die spullen die er nog liggen lekker ongepast om het daar dan over te gaan hebben
Dit heb ik dus ook gedaan... Sta je daar als 18-jarige. Ik werd zoooooo kwaad toen ik doorhad dat het ging over een vaas die (getaxeerd he?) niet meer als een tientje waard was. Toen was ie dus stuk. Mijn moeder heeft het er nog over 'dat je dat durfde!'. Ja doei, dat materialistische gedoe! Zo sneu dat dit gebeurd.. t is zó vaak zo dat men bij het idee dat iets 'gratis' te verkrijgen is zo verschrikkelijk naar gaat doen. Maar dat over de rug van een MENS.. da's nog wel het meest trieste.
Ikke: ik zou in staat zijn mensen met een gebroken neus richting huis te sturen als zoiets hier gebeurt hoor. Aso gedrag man! Noukjetygo: dat zou ik ook zo doen Ik zei het gisteren nog aan de telefoon tegen mijn moeder: hopelijk ben ik dan nog niet bevallen als dit gebeurt, want ik smijt alles van het balkon af
Mijn oma heeft het, volgens mij, niet door dat hij nu daarom contact met haar zoekt. Wij zeiden het natuurlijk wel tegen elkaar. Het was namelijk ook wel heel toevallig precies op het moment dat het even niet zo goed ging met m'n oma. Wij hebben verder geen contact met hem, dus echt ruzie is er niet. Maar ben bang dat hij wel stennis zal gaan lopen schoppen als m'n oma er niet meer is. Dan staat ie natuurlijk als eerste voor de deur om spullen mee te nemen.
bij mijn mans familie was het ook opa overleed de spullen werden verdeeld terwijl oma nu nog leeft. mensen zijn zo gigantisch gierig. oma is niet super meer en leeft gaan we vanuit gezien de aftakeling en de leeftijd geen 10 jaar meer. dan zal de ellende wel weer opnieuw beginnen ze heeft het best slim aangepakt geld heeft ze gewoon ieder jaar met kerst weer opnieuw met iedereen verdeeld nu is het in iedergeval een heel stuk minder. gelukkig hebben wij voor de rest geen contact met de familie maar vind het zo zielig voor mijn man.
Wij hebben ook ongeveer hetzelfde gehad 2x. De eerste keer was nu ongeveer 12 jaar geleden. mijn overgrootmoeder zou gaan overlijden (haar man al een antal jaren ervoor). Zij ging ook ten onder aan kanker net als haar man en wilde niet dat ze dezelfde helse lijdensweg tegemoet zou gaan als haar man. Dus gekozen voor euthanasie. Omdat ze wist wanneer ze zou gaan, heeft ze alle familie bij elkaar geroepen om te vragen wie wat wil hebben en overal(!) stickers ondergeplakt met de naam eronder van wie het wil en dus ook mag hebben. Later is ze overleden, paar uur daarna komt mijn opa met een heuse boedelwagen aanzetten en begint van alles in te laden.. Je raadt het al, ook spullen die niet voor hem of zijn gezin waren bestemd. Nu was dat altijd al een rare en de band is er alles behalve beter van geworden. Er is geen contact meer. Nu 3 jaar geleden, merkte mijn oma dat ze ineens erg achteruit ging, terwijl ze zelf steeds te horen kreeg dat ze nog gewoon gezond was. Toen ze dit zei tegen haar broer (aan geld geen gebrek en altijd negatief praten over haar spullen), zei deze beste man dat hij wel haar koelkast en televisie wilde hebben. Dat schoot zo in het verkeerde keelgat bij mijn oma, dat ze mij opgebeld heeft dat ik en mijn zusje snel bij haar langs moesten komen. 2 dagen later waren we daar dus. We hebben haar hele huisje doorgenomen en alles wat wij wilden hebben heeft ze opgeschreven. Haar handtekening eronder gezet. Het klinkt heel raar, maar het was echt een super dag! Nog nooit zoveel gelachen!! Vooral mijn vriend bracht de nodige nuchterheid mee: Ja oma, die postoel he, daar heb ik zo'n emotionele band mee, mag ik die krijgen? Klinkt misschien gek, maar was echt een geweldige dag! Gelukkig was ze toen nog goed bij en hebben we alles dus met haar kunnen doornemen. Aan het eind van de dag zei ze nog, wacht niet te lang met je volgende bezoek. Dit zei ze nooit. Helaas overleed ze 6 dagen hierna... En heb ik haar dus niet meer gezien. Gelukkig hield iedereen wel rekening met ons lijstje. Maar de buren, stonden ook steeds voor haar deur toen. Alles wat we op de kar legden om weg te gooien, gingen die kraaien nog snel doorheen. Heel veel werd er weer uitgehaald. Uiteraard mag dat, want anders ging het weg... Maar vraag het dan gewoon.. Toch jammer dat er zoveel mensen zijn, die er gewoon zo vreselijk egoïstisch van worden als er iemand overlijdt. Ik hoop dat je er nog een beetje uitkomt met je familie. Het is allemaal al emotioneel genoeg en zeker met dit soort dingen, worden er al gauw dungen gezegd die enorm verkeerd vallen bij anderen, al dan niet zo bedoeld. En heel veel sterkte nog de komende tijd met en voor je oma!