Is het geen idee dat jullie afspreken dat jij zelf de babykamer koopt dus met ledikant en dat je schoonouders een wiegje kopen..misschien dat je dat zelf te duur vindt voor een korte periode maar dat zij dan een mooie wieg uitzoeken. wat betreft het kaartje snap ik je wel helemaal.
Ik zou er iig heel erg blij mee zijn, maar wél dat we het zelf uitzoeken. Wij hebben bij mijn dochter de box gehad en van schoonouders de kinderwagen. Maar wel beide gewoon zelf uitgezocht en gekocht, daarna hebben zij het geld overgemaakt. Als zij het uit willen zoeken, zou ik er ook niet mee akkoord gaan. Heb toch echt een eigen smaak
Hier ben ik het wel een beetje mee eens. Ik vind hen wel wat opdringerig over vind komen en kan me voorstellen dat het vervelend is dat er niet naar je geluisterd wordt. Toch vind ik dat jij met jouw starre opstelling het probleem moeilijker maakt dan nodig. Je zou het ook eens vanuit haar perspectief kunnen bekijken. Ik snap heel goed dat je de babykamer en andere grote dingen zelf uit wil kiezen. Ik kan echter niet begrijpen waarom zij het absoluut niet mogen betalen. Hoewel het heel erg kan verschillen wat aanstaande grootouders geven, komt het wel vaak voor dat zij iets groters geven. Mijn ouders en schoonouders hebben gezamelijk een tripp trapp gegeven. Wij vonden dat geen goedkoop cadeau. Er zijn grootouders die iets met een kwart van die waarde kopen, maar sommige grootouders geven in hun eentje een cadeau met 3 of 4 keer die waarde. Zij vinden het vanuit hun enthousiasme leuk om iets groots, speciaals en duurzaams te geven. Niet een pakje waar een kind na korte tijd al weer uit gegroeid is, en dat dan op zolder verdwijnt. Ik kan heel goed begrijpen dat ze kleertjes of een speeltje minder leuk vinden om te geven. Daarmee zeggen ze niet dat wat jou ouders hebben gekocht te min is, maar wel dat zij dat zelf niet willen. Allemaal prima toch? Ik zou gewoon blij zijn met alles wat ze me willen geven, waarbij je over de grote dingen natuurlijk in overleg gaat en het zo nodig samen of zelfs zelf uitzoekt. Ik vind het eerlijk gezegd juist een beetje verwend dat jij bepaalde cadeaus van hen niet wil aannemen en dat jij voor hen wil bepalen wat ze jou MOGEN geven. Naar mijn mening bepaalt de gever van een cadeau dat!
Ik zou het ook niet fijn vinden als ze iets gingen uitzoeken zoals een kinderwagen of slaapkamertje. Maar misschien is er een middenweg te vinden? Mijn schoonouders hebben een bedrag genoemd waar we een kinderwagen voor mochten kopen. Zelf eentje uitgekozen en wat bijgelegd. Wij blij, en zij blij.. Ik denk dat je met het "vechten" tegen hun gewoontes alleen maar meer frustratie krijgt en het niet gezelliger wordt.. Hoe herkenbaar ook, want mijn s'moeder was ook nogal overdreven betrokken. Het ging beter als ik me er zo weinig mogelijk van aantrok, en samen met mam en schoonouders een middenweg kon vinden. En ik bedacht me dat de helft van mijn reactie te wijten was aan mij hormonen en vroeg mijn vriend ook vaak hoe realistisch mijn idee was, door te praten zonk het vaak ook al wat, zonder mijn s'ouders met mijn hormonen lastig te vallen En dat kaartje: misschien stond er iets speciaals in, juist voor het wachten op de echo? Dat ze jullie sterkte wensen, speciale woorden voor deze spannende tijd? Niet direct zo negatief..
ik zou proberen een compromie (schrijf je dat zo?) te sluiten zij betalen of geven een bedrag,maar het moet wel jou smaak zijn. of idd de wandelwagen,die is ook duur zat,of maxi cosi en babyfoon ofzo. praat gewoon eens met elkaar!!
Als het de vorige x al zo ging, waarom heb je er niet bij nagedacht om de 1e 3 maanden het stil te houden?! Nu heb je gelijk al gezeur.. Beste lijkt mij wat afstand te doen, anders blijft dit een probleem, vooral als de baby er is en het stapelt alleen maar op..
Ik zou het ook niet leuk vinden als sm al de hele kinderkamer klaar heeft staan, al vind ik het wel een heel lief gebaar. Ik zou inderdaad vragen of we niet samen dan iets uit kunnen zoeken, dus ml, sm en ik. Vind het fijn als mensen mee denken en ben blij met wat ik krijg. Van so krijg ik een campingbedje en van mijn ouders een bepaald bedrag wat ik kan besteden. Van mijn zus kan ik het een en ander overnemen en zo ook van schoonzus. Van schoonzus nemen we oa de commode over maar die is niet in de kleur die ik wil, nou dan schilder ik die toch, vind zij ook geen probleem. Ik hoop dat je een compromis kunt sluiten, praat er eerst over met je vriend en ga dan met zijn tweeën het gesprek aan. Echt meid, wees ook blij met wat je krijgt en dat je so zo enthousiast zijn, van het kaartje snap ik heel goed, maar verder mag je echt wel wat blijer zijn. Er zijn genoeg meiden die niet zulke lieve schoonouders hebben als jij...
Eens. Je was voor je zwangerschap al heftig dus het is het aard van het beestje. sorry t.s denk dat je ook heel goed naar je zelf moet gaan kijken. anders ga je het niet redden in deze wereld.
Ik schrijf duidelijk in mijn post dat ik snap dat ze de kamer ZELF uit wil zoeken, maar dat er toch niks mis is als zij hem dan betalen. (Ik zie dat je dat stukje handig uit mijn quote hebt verwijderd. ) En ts heeft duidelijk gezegd dat ze niet alleen die kamer niet wil, maar dat ze helemaal niet wil dat zij een dergelijk cadeau kopen, óók niet als ze het zelf mag uitkiezen. Ze is gewoon totaal niet in staat tot het sluiten van een compromis. Misschien moet je even beter lezen voor je zo'n reactie plaatst. En ja, als je op die manier weigert - dus ook als je het zelf hebt mogen uitkiezen, zodat het jouw smaak is - om anderen jou iets te laten geven, wat zij graag willen geven, of dat nou duur is of goedkoop, vind ik dat verwend.
Ik zie het probleem niet zo wees blij dat ze zo'n duur cadeau willen geven. En oke jullie hebben het al een paar keer aangegeven maar ze zullen gewoon erg trots zijn dat ze opa en oma worden en willen jullie graag iets moois geven. En anders stellen jullie voor dat jullie zelf een kamertje uitzoeken en dat ze het geld daarvoor naar jullie overmaken.
Sorry hoor, maar dit vind ik echt te simpel. Het zijn de grootouders hoor! Grootouders hebben misschien niet het recht om dingen door te drukken, maar ze mogen best wensen hebben en die kenbaar maken! En ik vind dat je daar - binnen het redelijke - als kinderen ook rekening mee mag houden. Je wordt zelf namelijk niet alleen maar papa en mama, zij worden opa en oma!
Het klinkt als superenthousiaste schoonouders die een beetje een andere kijk op dingen hebben dan jij. Ik zou het maar accepteren en met ze in gesprek blijven en een middenweg (samen) hier in zoeken. Geloof me je gaat je schoonouders nog hard nodig hebben! Ik zou niet weten wat ik zonder m'n schoonmoeder moest!!!
Ik vind het opmerkelijk dat bij het vermelden van een zwangerschap van net 4 weken oud al zo'n drama over kaartjes, kamertjes en spulletjes kan ontstaan.. Dan wens in je nog veel succes voor de rest van de zwangerschap en wanneer de baby er eenmaal is.. Denk dat het dan helemaal ontploft.
En dan zo'n gedoe over wel of geen kaartje mogen kopen voor de eerste echo en dat die echo blijkbaar op de de uitgerekende datum is van de zwangerschap die is misgegaan.. Mijn hemel. Waarom dan al zo vroeg vertellen dat je zwanger bent terwijl je al weet hoe ze zijn?
Ik zou alleen maar heel dankbaar zijn, maar goed, mijn moeder en ik hebben bijna dezelfde smaak, helemaal qua inrichting en meubels. Als we het samen zouden uitzoeken en zij zouden het betalen zou ik ook enorm dankbaar en blij zijn. Een babykamer is echt een prachtcadeau! Ik zou daarom ook aanraden een compromis te zoeken (heb alleen de eerste pagina gelezen). Bijv. samen uitzoeken, of ze een ideetje geven, maar ze wel in de gelegenheid stellen het te betalen. Indien je daar niet van gediend bent of bang bent dat ze het gebruiken om te claimen zou ik het cadeau niet aannemen. Dat geklets over 'mijn kleinkind van mijn enige zoon', ik word daar altijd een beetje onpasselijk van. Alsof dat je "meer rechten" geeft op dat kind. Ik vind dat claimerig en eerlijk gezegd verwend overkomen.