Ik vind het ook nog knap lastig om neutrale kleertjes te vinden! Het kleine beetje dát er is, kun je je vaak ook nog beter voorstellen bij een jongetje of juist bij een meisje. Er zijn 'neutrale' dingen die ik in de eerste weken heb gekocht, voor we het geslacht wisten, maar die ik nu toch echt niet meer ga gebruiken, omdat ze in mijn voorstelling tóch leuker voor het andere geslacht zijn, haha! Wij wilden het voornamelijk weten omdat het het voor ons wat echter maakt. Wat ik hier eerder las; je kunt het nu hebben over de zoon of dochter die je krijgt, over je kleine mannetje of meisje, niet meer over 'baby'. Ik ben nu bijna 17 weken zwanger, maar kan me (ondanks alle beweging in m'n buik, de vele echo's en elke dag het horen van het hartje) soms nog steeds moeilijk voorstellen dat er een baby in m'n buik groeit. Nu kan ik mezelf steeds weer vertellen dat er toch écht een ... in me groeit en dat dit kleintje over een maand of 5 bij ons is. Dat vind ik heel fijn Het leek (en lijkt) mij trouwens ook mooi om het pas na de bevalling te weten te komen hoor, maar dit gevoel was toch sterker.
Als jij neutrale spulletjes leuk vind en niet een immense drang voelt om het nu al te weten kan ik totaal geen reden bedenken waarom je het zou moeten weten Sommige mensen vinden dat leuk, sommige mensen willen al jongens of meisjes spullen aanschaffen en dan kun je alvast spieken wat het is.. Als jij het niet erg vind om twee namen te bedenken, twee geboortekaartjes te ontwerpen en neutrale kleertjes te halen en het leuk vind om het een verrassing te laten, dan zou ik dat gewoon doen Leuk toch? Wij wilden het in principe ook niet weten, hadden wel een sterk voorgevoel. Maar met de twintig weken echo lag ie met zn pielemoos pontificaal in beeld in het allereerste shot. We wisten allebei meteen wat we zagen Was achteraf ook geen punt. Heb het niet als nadelig ervaren. Maar ook niet als een groot voordeel.. We hadden al jongens en meisjes namen bedacht en de kleertjes en het kamertje bleven we gewoon neutraal doen omdat we daar allebei meer van houden. Ook deze keer denken we er weer aan om het geheim te houden, maargoed.. Wie weet worden we op het moment van de echo opeens te nieuwsgierig en spieken we toch. Maar ik kan echt geen praktische reden bedenken waarom je het zou moeten weten als je het leuk vindt om verrast te worden
Wij wilden het ook weten.. Waarom? Puur nieuwschierigheid! En vond/vind het zo leuk om echt een baby jongens of meisjes kamer te maken! En lekker inkopen doen naar gericht stoere of lieve kleertjes!
Ik ben in eerste instantie gewoon veel te nieuwsgierig.. Ik hou dat echt niet vol, zó lang niet weten wat het wordt haha.. Daarna het shoppen...... Ik wil gericht kunnen shoppen en dan wel METEEN zodra ik weet wat het is
Ik wilde het per se weten omdat ik zelf heel nieuwsgierig was. Ik dacht zeker te weten dat het een jongen werd maar bleek dus een meisje. Wat ik ergens toch nog stiekum op hoopte omdat dit ons laatste kindje word. En mijn zoon wilde per se een broertje, ookal zeiden we dat we dat zelf niet voor het zeggen hadden, hadden we ook zoiets, wat als het bij de bevalling toch een meisje is, de geboorte is al een hele belevenis op zich voor hem en als hij dan ook nog ziet dat het een meisje is.. haha Toen we hem vertelde dat het een zusje was, was hij direct blij en zei 'zusje zijn ook mooi, maakt mij niks uit' haha! En inderdaad het praktische, ik hoopte toch nog roze te kunnen shoppen, jongensnaam konden we maar niet vinden en de meisjesnaam hadden we al voor mn 3de miskraam.
Bij de eerste was het een verassing, en het was geweldig om er bij de geboorte er achter te komen dat het een jongetje was. Voordeel hiervan was dat we het kamertje neutraal hadden gedaan en deze nu weer kunnen gebruiken zonder opnieuw te hoeven behangen of te schilderen. Verder met shoppen van kleertjes was het moeilijk, maar als je goed zocht was er genoeg leuks te vinden. Nu weten we dat we een meisje krijgen, ik kon mijn nieuwsgierigheid dit keer niet bedwingen. En ik vind het nu ook leuk om te weten en gericht te kunnen shoppen. Het heeft allebei zo zijn charmes en voor en nadelen.
Wij wisten het niet tot de bevalling. Is een beetje traditie in mijn vriendengroepje. En ons zwanger raken gibv al alles behalve spontaan; nu had ik nog iets te raden. En het was echt heel bijzonder om het pas zo laat te weten!!
Ik wilde het alleen maar weten omdat ik zò sterk het gevoel had dat het een jongen was dat ik bang was teleurgesteld te zijn bij de bevalling als het niet zo zou zijn. Pas de avond voor de 20-weken echo ging ik twijfelen en die twijfel was gegrond, want ik krijg een meisje. Daar heb ik best wel even een paar dagen van moeten bijkomen. En nu 9 weken later zeg ik pas 'zij' ipv 'hij', dus voor mij was het een goede beslissing. Ik wilde overigens gewoon graag dat het een jongen zou zijn ivm minder kans op erven van mijn chronische aandoening.
Voor ons was de hele zwangerschap al een grote verrassing, we wilden dan ook graag dat alle andere verrassingen die dit met zich mee kon brengen direct open en bloot waren
Omdat wij veel moeite hebben met het verzinnen van een naam, was het handig om van tevoren te weten welke soort namen we moesten verzinnen. Anders was het dubbel zoveel werk. Bovendien is niet alles unisex te krijgen en een beetje blauw of roze kan geen kwaad
Wij wilden t weten, bij alledrie. Gewoon een gevoel en nieuwsgierigheid. Ook vind ik t leuk gericht te shoppen en de kamer in te richten naar jongen of meid. Zeker nu bij nr 3 gewoon handig, als t een jongen zou zijn moest veel nieuw, Nu is gewoon dozen uitpakken.
Jaaaa wij willen het wel graag weten! Echt een goede reden (behalve de gebruikelijke: het is praktisch) hebben we niet. We willen het gewoon graag weten en de verrassing is over twee weekjes net zo groot voor ons gevoel als na de bevalling. Het is mooi dat het kan en dat iedereen vrij is in zijn keuze daarin . Maar het is wel lastig als je met je partner verschilt van mening. Hier gelukkig niet .
Hier wilden we het beide keren wel weten, gewoon te nieuwsgierig! Ik wilde dolgraag weten of mijn gevoel gelijk had, vooral de eerste keer. Toen was ik heilig overtuigd van een jongetje, en dat bleek te kloppen. Als het toen een meisje was geweest, had ik enorm moeten schakelen denk ik. Praktisch gezien vond ik het ook gewoon leuker om echt stoere jongens dingen te kunnen kopen. Wel hebben we het stil gehouden de vorige keer wat het was. Deze keer wilden we het weer weten. Vooral omdat ik nu een meisje dacht, en ook hierbij wilde weten of mijn gevoel klopte. Had altijd 2 jongetjes in mn hoofd. Gevoel klopte weer. En mag nu totaal andere kleertjes/dingetjes kopen voor de kleine meid! Dit keer wel verteld aan iedereen wat het is, en dat is nog een beetje gek. Wel leuk hoor! Maar heel anders. Waarschijnlijk komt er ooit ook nog een derde als het aan ons ligt. Denk dat we dan voor de volledige verrassing gaan! Heb dan toch alles al, voor zowel een jongen als een meisje. Lijkt me wel leuk om alle 3 de opties dan gehad te hebben, haha!
Ik wist bij de eerste niet wat het werd, alles heel neutraal gedaan... Bij de tweede wilde ik graag een echte jongens of meisjeskamer en dus weten wat het werd... (lag met 28weken al in het ziekenhuis, dus kon toen niks meer doen, hebben alles gedaan in de weken dat mn dochtertje in het ziekenhuis lag) Ik vond het leuker toen we het niet wisten dus wilde ik het bij de derde niet weten... Maar ik wilde wel een echte jongens of meisjeskamer... Dus ik heb het creatief aangepakt! Hadden 2 kaartjes besteld, voor jongen en meisje (geboortjekaartjes.nl, kost 10euro extra!) Hadden het babykamertje al helemaal neutraal klaargemaakt, dus gewit, mooie meubeltjes, mooie nieuwe vloer... Daarna ben ik gaan shoppen, alles uitgezocht voor wat ik wilde voor een meisje en wat ik zou willen als het een jongetje was... (de verf voor 1 muur, het badje, klamoboe, badcapes van lief enz enz...) Had dit in een envelop gedaan, dus de verfstaaltjes, de sites waarop de letters voor de muur besteld konden worden alles! En de 2 enveloppen aan mn moeder gegeven... Mijn dochter is op maandagnacht geboren, ik heb mn moeder gebeld en die met de roze envelop gaan shoppen! Alles gehaald wat ik wilde! Mn man heeft op woensdag de muur geverfd, op vrijdag waren de letters binnen voor op de muur... en op zaterdag kwamen we thuis uit het ziekenhuis en had ze een stikleuke roze meidenkamer! Had trouwens ook versieringen voor meisje en jongetje gehaald.. en een mutsje voor een jongen en een meisje... maar was in totaal voor 10euro dat ik voor niks had gekocht... En dat zijn ook dingen die je man kan halen als de baby geboren is natuurlijk...
Dank voor al jullie reacties! Inrichten en kleertjes zullen voor ons geen probleem zijn, ik wil geen roze meidenkamer en ook geen blauwe jongenskamer Bovendien komt ons nieuwe kleintje toch het eerste (half)jaar bij ons op de kamer vanwege de borstvoeding, en daarna bij mijn dochter op de kamer (die nu gewoon dino's, hijskranen en poppen doorelkaar op de kamer en aan de muur heeft) dus dat inrichten kan ook tot later wachten. Ik heb nu wel een duidelijke beslissing gemaakt dat ik inderdaad tot bij de bevalling wil wachten, dus vl zal zich ernaar moeten schikken dit keer
Puur omdat het handig is inderdaad. Voor aanschaf van spulletjes, bedenken van naam voor 1 geslacht etc etc. Het wennen aan het geslacht.
De grootste reden is mijn gebrek aan geduld geweest Moet zeggen dat de charmes van het wachten me ook wel aanspreken na het lezen van verhalen, maar dat is praktisch een onmogelijke opgave voor mij Verder is het makkelijk dat we nu alles op het geslacht kunnen aanpassen.
wij hebben hetzelfde luxe probleem.. Manlief wil het wel graag weten en ik neig naar verassing tot de geboorte.. Lastig lastig.. Ik twijfel ook regelmatig..! We hebben gelukkig nog even om samen tot een goede keuze te komen..