Onze zoon van net 5 jaar kan erg bazig zijn met samenspelen. Hij wilt het graag doen zoals hij het wilt en een ander moet zich dan schikken. Gebeurt dat niet, dan zijn de poppen aan het dansen. Hij wilt ook vaak alleen doen wat hij wilt. Wanneer de ander iets voorstelt, dan wijst hij het vaak af. Hij wil doen wat hij heeft bedacht. Hij houdt erg van spelen met andere kindjes maar hij wilt het wel het liefst allemaal zelf bepalen en vooral wanneer er iemand bij hem thuis is. Als hij ergens anders speelt dan is het niet zo aan de orde en past hij zich wel aan. Ook bepaald hij graag met welke auto het vriendje dan moet spelen en/of wat auto zegt. Het andere kind heeft dan op een gegeven moment geen zin meer om te spelen en trekt zich terug. Vervolgens is mijn zoon boos en verdrietig. Wanneer ik uitleg wat er gebeurt, zegt hij: "Maar ik wil doen wat ik wil". Is dit herkenbaar en/of normaal gedrag en hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? Wat we doen is uitleggen dat het niet leuk is etc. Gelukkig heeft hij dit niet altijd maar wel vaak. gr vruchtje
sommige kinderen hebben dit. heel lief aanpakken en uitleggen dat dit niet altijd mogelijk is en voor de ander ook helemaal niet leuk is. als hij zo wil spelen dan moet hij misschien zelf spelen. dat soort dingen...
Vandaag heb ik dit met mijn zoon besproken. Hij bedenkt voor anderen precies wat ze moeten doen/zeggen/rollen. Dat gaat prima zolang de ander doet wat hij zegt. Hij is echt bazig. Hij heeft gelukkig veel vriendjes, maar ik ben wel bang dat er vriendjes gaan afhaken hierdoor. Hij is zo enthousiast in zijn spel dat hij helemaal niet doorheeft hoe een ander het vindt. Dit heb ik geprobeerd uit te leggen aan mijn zoon. Dat vond hij niet leuk om te horen. Hij wil dat niet en ik ga nog bedenken hoe ik hem erbij kan helpen. Ik dacht om samen te oefenen. Als een vriendje hier komt spelen mag het vriendje bepalen wat ze gaan doen.
Mijn dochter heeft dit ook. Ook vooral hier thuis. Waarom? Ik denk omdat zij als oudste niet anders gewend is. Ze leert de jongste van alles en die volgt vaak wel tot op zekere hoogte. En ze denkt dat iedereen zo makkelijk is. Het zal wel minder worden als ze door hebben dat het niet zo werkt. Buiten huis heeft ze er nooit last van en is ze nogal een volgzaam type.
normaal kleutergedrag, ik heb er ook zo 1 en zoals de meester zei: wij kunnen het 100 keer zeggen maar dat komt niet aan...ze moeten even flink de kous op de kop krijgen van een vriendje of vriendinnetje
Herkenbaar hoor, heel normaal! Bij zn zusje is het "geen probleem", want die kijkt nog tegen hem op. Hij nkan zo lekker zn gang gaan qua bazig zijn, zonder dat het problemen oplevert. Met vriendjes ontstaat er hierdoor wel eens ruzie, zeker als het vriendje ook bazig is Ik probeer het vanaf de zijlijn in de gaten te houden en te sturen zodat ieder om de beurt zijn zin mag krijgen. Goeie tip trouwens, die regel dat het vriendje mag bepalen als ze hier spelen!
Herkenbaar.. Maar hier is het dus zo dat onze dochter niet meer bij vriendinnetjes 'boven' wil spelen door dit gedrag. En ook hier thuis niet meer overigens (ze zal het zelf ook wel doen hoor) . Als ze beneden speelt, weet ze dat diegene die fout zit, gecorrigeerd wordt omdat de betreffende moeder dan alles hoort -of ze kan het zelf tegen de moeder zeggen. Maar boven hoort een volwassene niet alles als diegene beneden is bij een ander kind.
Volkomen normaal! Vaak trekt dit vanzelf bij door het spelen met andere kinderen. Als volwassenen moeten we ons niet overal mee willen bemoeien, kinderen corrigeren elkaar!
Hier hetzelfde met een vriendinnetje van Chloe, constant strijd tussen die 2 en af en toe echt niet leuk maar ja.........ze kunnen niet met en ook niet zonder elkaar!
Er komt hier weleens een jongetje wat zo doet en die nodig ik voorlopig niet meer uit. Vind het erg vervelend.
Ja dat is hier dus ook zo met precies hetzelfde gedrag als ts beschrijft maar ja ik ben niet haar moeder(die overigens zegt dat ik haar echt moet aanpakken)maar toch is dat heel moeilijk omdat ze al vanaf 2 jaar met elkaar omgaan. Tis echt elke keer strijd maar doordat ze vriendinnetjes zijn en haar ouders goede vrienden/buren maakt de situatie af en toe wel gecompliceerd!
Op zich misschien wel normaal denk ik, maar sommige kinderen hebben het wel (een stuk) erger dan andere. Eén meisje dat hier ooit kwam spelen had t ook heel erg en dat vond ik best vervelend. En dochter ook.. Ik was echt blij dat ze weer naar huis ging Laatst vroeg t meisje of mijn dochter wilde spelen en zonder blikken of blozen zei dochter 'nee!' Ze wil niet meer met haar afspreken. Ik vond haar reactie niet heel netjes, dat heb ik ook gecorrigeerd en uitgelegd, maar ik begrijp dr wel. Haar beste vriendin kan ook best bezitterig zijn/niet willen toegeven, maar meestal komen ze er samen wel goed uit. Dat gaat redelijk gelijk op. Maar dat ene meisje liet zich gewoon echt niets vertellen en accepteerde helemaal niets van haar. Maar goed, sommige mensen zijn nu eenmaal dominanter en dat klikt niet altijd.. Mijn dochter kan naar jongere kindjes wel behoorlijk betuttelend zijn, of dat ze niet met ze wil spelen/hun spel. Maar het is ook niet zo dat ze ze heel erg gaat opdragen wat ze dan moeten doen.. Ze probeert er wel een bepaalde draai aan te geven soms (en naar mij toe probeert ze wel van alle nee's een ja te maken)
Hier wilt de oudste ook erg graag beslissen wat er moet gebeuren ed sinds kort. Helaas voor hem pikt z'n jongere broertje dat totaal niet dus ze liggen regelmatig met elkaar overhoop, pfff Ik hoorde op het schoolplein hetzelfde van wat andere moeders dus het is weer zo'n fase uitzitten... En dan komt de volgende, in mijn geval haha ...