Als het goed is krijgen we vandaag ook een draagdoek binnen. Hopelijk geeft dat wat rust voor onze kleine man. Fijn dat het bij jullie zo goed geholpen heeft!!
Vannacht was helaas geen succes.. Om 22uur de laatste fles en naar bed. Om 1uur werd hij weer wakker en kreeg hij een voeding. Toen kreeg hij flinke darmkrampen (gelukkig wel gepoept) maar was daardoor aardig van slag. Uiteindelijk ging hij om 2.30uur weer slapen om vervolgens weer overstuur wakker te worden om 3.30uur. Dit duurde tot 5uur. Klein uurtje geslapen en toen weer wakker... Ik heb bijna geen oog dicht gedaan. Eigenlijk wilde ik naar de logeerkamer gaan maar wat ik zo lastig vind is dat mijn man vindt dat als we alles hebben geprobeerd en uitgesloten hij hem in zijn eigen kamer wil leggen en dan maar wil laten huilen. Hij wil dan om de 10min gaan kijken. Dit druist zo tegen mijn moedergevoel in dat ik om die reden niet naar de logeerkamer durf te verhuizen. Ben bang dat mijn man dan in slaap valt en de kleine niet meer hoort waardoor hij straks een hele poos ligt te huilen. Dat vind ik zo zielig! Om 5uur hebben we hem ook even in zijn eigen kamer gelegd omdat we op waren/zijn. Hij heeft toen ook gehuild en is na een paar minuten in slaap gevallen. Dat had ik niet verwacht want ik lag al in de starthouding om hem weer bij ons te nemen. Wat zouden jullie doen?? De osteopaat had al aangegeven dat resultaat pas na een paar dagen zichtbaar kan zijn.. Lets hope so!!
Eerlijk? Ik vind hem nog erg jong om hem nu al zo te laten huilen. Maar dat is gewoon omdat ik dat zelf moeilijk kan, mijn vriend is daar ook anders in. Hopelijk merk je snel verandering met de osteopaat. Hier ging het vanaf 6 Weken wat beter, en nu hij de 2 maand nadert ook. De darmpjes zijn meer ontwikkeld, het middenrif gaat wat hoger zitten dus minder druk op het maagje... Het wordt beter hoor! Jammer dat de nacht weer zo verlopen is. Hopelijk kan je door de dag nog Wat rusten...
Oh jee, dus helemaal geen goede nacht gehad... En als hij dan zo huilt ligt hij dan gewoon bij jullie of in zijn eigen bed? Of maakt dat niet uit? Omdat je zegt dat hij uiteindelijk na terugleggen in eigen bed en na even huilen toch in slaap is gevallen?? Heb je trouwens ook al geprobeerd om hem bijvoorbeeld op zijn buik te laten slapen of op zijn zij? Om te kijken of dat verschil uit maakt... (mag het trouwens niet adviseren natuurlijk, maar goed, sommige kinderen en ouders zijn er wel ontzettend bij gebaat) Heeft hij geen speentje oid?? Zuigen troost/helpt vaak ook bij krampen/ongemak... Laten huilen op zo'n jonge leeftijd zou ik persoonlijk ook geen optie vinden. Ben van mening dat zo'n jonge baby echt niet zo huilt als hij nergens last van heeft. Op die leeftijd kun je kinderen nog niet verwennen oid. Al kan ik me soms de gedachte wel voorstellen omdat je gewoon niet meer weet wat je moet doen. Maar zou er dan zelf ook niet rustiger van worden, want je ligt er zelf toch wakker van...
Ik hoop dat de osteopaat wat meer voor je kindje kan doen. Wel fijn dat je al wel wat verschil ziet. Die darmkrampjes blijven vervelend. Het is zo zielig om te zien dat ze er zo'n last van hebben. Ik neem aan dat je hiervoor al wat gebruikt? We gebruikten hier eerst infacol. Dat hielp wel, maar niet voldoende. Op advies ben ik sab simplex gaan gebruiken. Dat heeft bij onze kleine man veel meer geholpen. Ik kan al direct verschil zien. Misschien is dat ook het proberen waard. Hier hebben we ons ventje de eerste 2 weken bij ons in bed laten slapen. Van een voedingskussen (met een kussenhoes er omheen) hebben we een bedje tussen ons in gecreëerd. Als hij dan niet kon slapen, of vroeg wakker was, konden we hem troosten met een speentje. Op die manier hoefde we niet meteen ons bed uit. En de kleine man vond het zelf ook wel prettig, omdat hij onze geur kon ruiken en onze geluiden hoorde. Misschien is dat iets om te proberen.
Dat vind ik dus ook maar mijn man denkt er anders over.. Ik wil het vanavond nog even met hem bespreken! Zo voelt het ook niet lekker om naar de logeerkamer te verhuizen.. Goed om te lezen dat het steeds beter gaat met jullie zoontje! Zal voor jullie in het begin ook niet makkelijk zijn geweest..
Hij slaapt in principe bij ons in de kamer in een wiegje maar beland vaak uiteindelijk tussen ons in bed. Dat vind ik ook geen probleem. Vannacht hebben we hem voor het eerst in zijn ledikantje op zijn eigen kamer gelegd omdat mijn man dat wilde uitproberen. Daar viel hij na een paar minuten huilen in slaap.. Maar dat komt denk omdat hij na al het huilen op was. Toevallig heb ik hem vannacht even op zijn zij gelegd.. Hij werd er wel even stil van. Weet idd dat ze dat niet adviseren maar een paar jaar geleden moesten baby's volgens mij juist op hun zij gelegd worden. Denk dat ik het vannacht nog een x ga proberen. Speentje heeft hij idd ook maar die raakt hij vaak kwijt of pakt hij niet omdat hij zo overstuur is.. Wat een cirkel he De gedachte om hem in zijn eigen kamer te leggen en even te laten huilen is pure onmacht. Maar ja ik zeg dan ook tegen mijn man hij is nog zo klein en huilt niet zomaar.. Dan zou ik idd ook niet kunnen slapen en krimpt mijn moederhart ineen.. Pff wat een uitdaging zeg! Hoop dat we snel van deze periode afscheid kunnen nemen. Werk jij zelf met kinderen?
Bedankt voor je reactie. Ik heb hieronder bij de andere reacties al wat antwoorden gegeven op jouw vragen Scheelt wat typ werk want ik heb hier een peuter die wat aandacht wil Wij gebruiken sinds een week ook sab-simplex. Krijg steeds meer de indruk dat het zijn werk doet. Vandaag hoorde ik hem heel veel scheetjes laten en heeft hij ook wat makkelijker gepoept dan afgelopen week. Mara bedankt voor je tip!
Ik werk met mijn eigen kinderen, haha... Ben zelf verloskundige, dus voor de eerste periode heb ik wel 'professionele ervaring' maar daarna is/was het voor mij ook uitvogelen. Heb allebei mijn kinderen de eerste weken om en om op de zij gelegd (zoals voorheen het advies was), ligt veel natuurlijker voor ze ipv op de rug -> handjes centraal bij elkaar/bij het gezicht. Met een rolletje voor en achter kunnen en gaan ze geen kant op. Strak instoppen... (evt met zijligkussen) Beiden gingen na 1,5-2 mnd zelf draaien naar hun rug en vanaf die tijd leg ik ze zelf ook zo in bed. Tja dat kwijtraken van het speentje is rampzalig in het begin. Hier pakt hij nu zijn duim als hij zijn speen kwijt is... maar goed, ben ook al een tijd verder. Hier heb ik ze beiden na een week op hun eigen kamertje in hun eigen bedje gelegd. Sliep voor alle partijen een stuk rustiger kan ik zeggen... Zelf word je niet van ieder kreuntje wakker en andersom ook niet. (werd er zelf onrustig van) En hij ligt maar 1 deur van ons verwijderd (die open stond) en als hij echt wakker was hoorde ik hem toch wel. Je ziet hem hier nu zelfs helemaal ontspannen als ik hem boven in zijn eigen bedje leg, oogjes vallen al dicht. In de box/beneden zijn het met name nog hazenslaapjes nu... zeker met rondspringende peuterzus! Maar het blijft lastig. Wat voor het ene kind helpt, helpt bij het andere kind weer helemaal niet.... Zoon is een hele makkelijke slaper, maar dochter was dat toendertijd ook niet door (verborgen) reflux. Dit ging na het starten van medicatie heel snel wel goed!
Wat leuk dat je verloskundige bent en hier zo actief mee schrijft! Ik had al zo een vermoeden dat je iets (ver)zorgends zou doen qua beroep! Het is altijd nog mijn wens om de opleiding tot vk te gaan volgen maar die droom zet ik even in de wacht tot mijn jongens groter zijn! Is het voor jou goed te combineren (werk/prive)? Bij jezelf is het idd ook altijd anders dan beroepsmatig. Ik vind het slapen op de zij een prima idee voor deze nacht. Vraag me alleen af of je een kleintje dan ook wel in mag bakeren..?! Mijn oudste zoon lag na een week ook al in zijn eigen kamer maar die was dan ook een stuk rustiger dan deze kleine man. Als we hem in zijn eigen kamer leggen blijven we denk heen en weer lopen.. Al heeft zijn eigen kamer wel de voorkeur omdat ik dan ook een stuk rustiger zou slapen. Volgens mij is het bij elk kind opnieuw het wiel uitvinden. Dingen waarvan ik eerst dacht dat zou ik nooit doen doe ik nu wel.. Je blijft toch zoekende om die rust en balans te vinden. Waren jullie er snel achter dat je dochter verborgen reflux had? Hij is tot nu toe de hele dag vrij rustig geweest dus toch weer een klein sprankje hoop dat het vannacht beter gaat.. Ik merkte net dat hij het fijn vindt om iets tegen zijn gezichtje aan te hebben (knuffel) dus die zou ik vannacht ook nog bij hem kunnen leggen. Uiteraard wel op een veilige manier.
Overdag lijkt er hier toch een verandering plaats te vinden.. Ons kereltje is gister en vandaag tot nu toe rustiger dan dat hij in de weken ervoor is geweest. Zijn ontlasting gaat een stuk beter ( minder krampen) en hij heeft minder last van maagzuur. Gisteravond en vannacht was hij ook rustiger. Helaas begon om 2uur de onrust weer en was hij moeilijk te troosten/ in slaap te krijgen. Dit heeft wel weer een poos geduurd. Ik ben zelf maar even in de logeerkamer gaan liggen en mijn man heeft de kleine bij hem in bed gehouden. Ben blij dat er overdag en s avonds iets van verandering te zien is. Nu de nachten nog!!
Hoe gaat het nu?? Ging het beter in zijligging? Het is inderdaad steeds weer opnieuw uitvinden wat werkt en wat niet. Wat bij de eerste goed werkte kan het tegenovergestelde effect hebben bij nummer twee... Ik sta er hier juist nog steeds van te kijken dat hij zo gemakkelijk is, dat ik hem wakker in bed kan leggen en gewoon gaat slapen (zonder krijsen!). Wat betreft werk is het goed te combineren met thuis, maar werk dan ook niet in een praktijk maar in een ziekenhuis met (onregelmatige) diensten. Manlief werkt wel regelmatig. Verder gaan de kindjes naar een flexibel kdv...
De afgelopen 2 nachten zijn iets beter gaan. Hij ging sneller slapen na de voedingen. Hij blijft wel onrustig en heeft overdag amper geslapen. Heb wel de indruk dat hij in zijligging prettiger vindt dan plat op zijn rug. Ik leg hem nu dan ook vaker op zijn zij. Ach ja we modderen maar wat aan.. Morgen is hij alweer 4 weken. Nog 8 weken tot de magische grens waar iedereen het over heeft Vind het altijd knap hoe mensen met onregelmatige diensten het thuis allemaal regelen! Vind het op zich al een hele opgave Je verlof zit er dan Zeker alweer bijna op? Heb je zin om weer aan de slag te gaan?
Wat is het afzien he? Iedereen die maar tegen je roept dat je 'er van moet genieten', terwijl het loodzwaar en onzeker is! Je moet elkaar leren kennen en het blijft gewoon uitvogelen wat nu wel of niet werkt bij zo'n kleintje. Been there, done it...maar houd vol hoor! Hier ging het vanaf 10 weken opeens een stuk beter en toen kwam de roze wolk goed in zicht! Het moederschap is zo de moeite waard! Xx
Ps de 3 kindjes van mijn vriendin waren alle 3 fervente buikslapers. Met nr 3 was het DRAMA, die huilde ontzettend veel. Tot ze erachter kwam dat hij wellicht ook een buikslaper was en já hoor, het ging meteen een stuk beter. Weet niet of je dat al geprobeerd hebt, ik heb niet alles gelezen nl..kan me voorstellen dat je dat misschien eng vindt, maar bij mijn vriendin was dat wel een uitkomst.
Nee heb nog verlof tot 1 augustus Nog vakantie en opgespaarde uren opgenomen! Buikslapen kan inderdaad ook een optie zijn. Eerst even overdag proberen zodat je hem kan zien (zou ik in ieder geval doen), kun je kijken hoe goed hij zijn hoofd kan draaien.
Zo dat is fijn zeg, zo'n lang verlof! Zou standaard zo moeten zijn, ipv dat je als het eíndelijk echt leuker gaat worden weer aan het werk moet.
Hey Koesje ik val er ook even in. Het klinkt heel herkenbaar; ons menneke heeft ook veel gehuild en gekrijsd. We hebben ook alles geprobeerd wat jij beschrijft. Je weet het gewoon niet. De een zegt het hoort erbij de eerste 3 maanden, de ander zegt dat het niet normaal is. En het is zo zielig als zo'n kleintje krijst en je niks kunt doen. Los van je eigen vermoeidheid... Bij ons was het het ergst met 6 weken. Dan hebben ze de piek qua krampjes en de huilpiek. Met 3 1/2 tot 4 maanden ging het hier beter. Nu is het een vrolijk en mannelijk mannetje. Het zijn waarschijnlijk toch vooral krampjes geweest. 1 tip die ik nog niet gelezen heb en bij ons mannetje hielp: Orthiflor start. Dat zijn probiotica voor de darmflora. Was bij ons op advies van de osteopaat. Vooral bij kindjes die met de keizersnee zijn geboren, of snel ter wereld zijn gekomen (ik heb maar 9 minuten geperst) schijnt de darmflora niet goed te zijn. Spul is verkrijgbaar bij de natuurwinkel, poeder die je in de laatste fles doet. Met een potje doe je een maand. Hielp bij ons, hij kon er beter van poepen. Verder hebben wij ook veel gedaan: Puckababy slaapzak (druk met de armpjes), Nutrilon Omneo, dr. Brown fles, osteopaat, babymassage, Orthiflor, Infacol. Uiteindelijk hielp vooral de tijd: op een gegeven moment ging het echt beter. Gelukkig sliep Tygo wel met 2 maanden 's nachts al goed door; dan kun je zelf ook bijtanken en kun je overdag meer hebben. Ik weet hoe vermoeiend en frustrerend het kan zijn, maar hou vol! Zeker als je nog een tweede kindje hebt rondlopen zoals jullie... Veel sterkte, ik hoop dat het snel beter gaat en blijft gaan!
En zo is het idd precies. Geniet ervan vliegt me dagelijks om de oren terwijl ik meer dan moe ben en me soms echt afvraag wat er ook alweer leuk was ah moederschap.. Klinkt nu misschien heel negatief maar ja zo ervaar ik het soms wel. Ik weet gelukkig wel dat het fases zijn en dat er ook genoeg leuke momenten komen. Bedankt voor de tip mbt het buik slapen. Ik houd het in gedachten!!