Een maand geleden heb ik de knoop doorgehakt en over n maand ga ik samen met mijn kindje bij mn ouders wonen, een relatie van 10 jaar opgeven. Ik heb lang getwijfeld, steeds was er weer iets wat me tegenhield, ons kindje, werk, financiele, hoe moet ik t allemaal regelen, weer een gesprek waarin verandering beloofd wordt. Maar uiteindelijk kwam ik steeds tot de conclusie dat ik zonder hem me gelukkiger zou voelen. Mijn ex is n goede man, we hebben het echt heel leuk gehad maar ook eentje met gebruiksaanwijzing door n lichte vorm van autisme, iets waar ik altijd goed mee om heb kunnen gaan maar wat nu steeds lastiger wordt. Voor mijn gevoel sta ik er alleen voor in zorg voor ons kindje, huishouden ondanks dat ik meer werk dan hem en ook nog onregelmatig incl nachten en weekenden. Vaak gaat ons kindje logeren als ik het weekend werk zodat hij voor zichzelf iets kan doen. Nooit doen we echt iets leuks met zn drieetjes, steeds wordt er verbetering beloofd maar mss dat hij wel wil maar het niet kan...gelukkig lijkt ons kindje er nog niet veel van te merken tot nu toe. Voor mijn gevoel liep ik op n randje en kon ik er ieder moment van af vallen. Nu zit ik in n rollercoaster van gevoelens, ik ben opgelucht, toch ook wat gestresst, voel me sterk en stiekem ook verliefd.... En dat laatste kan echt niet, niet nu! Ik denk dat ik me daardoor ook nog niet verdrietig kan voelen, er zitten vlinders in de weg... Soms zou ik weleens zomaar ineens een half jaar verder willen zijn of in de toekomst kijken dat zou sommige keuzes makkelijker maken.
Heel veel sterkte de komende tijd... Laat je gevoel even de vrije loop, krop het vooral niet op want dan komt het uiteindelijk tig keer zo hard terug als het niet uitkomt. Mij heeft het uiteindelijk veel geholpen om te praten en mijn gevoel op te schrijven. Misschien helpt het bij jouw ook. In ieder geval een dikke digi knuffel! Die vlinders herken ik wel, kwam bij mij heel erg door het niet willen toestaan van mijn gevoelens, en dan met name de 'pijn'.
Praten helpt idd! Gellukkig heb ik een paar hele goede vriendinnen die ik ook volledig kan vertrouwen. De vlinders heb ik al n keer diep weggestopt maar ze zijn weer terug, nu zitten ze in de weg... Hopelijk kan ik ze over een paar maanden wel toelaten
het komt uitendelijk echt goed, ik spreek uit ervaring, de aankomende tijd wordt zwaar en zuur en moet je echt doorheen bijten maar daarna is het voor iedereen beter
ja zeker. ik wil alles goed doen, maar die vlinders in je buik zijn dan soms heel fijn, maar aan de andere kant wil ik me concentreren op de scheiding en me dochter.
erg knap en dapper dat je voor jezelf hebt gekozen! ik wens je heel veel geluk en hoop dat je over een paar maandjes ook de vlinders weer toe kunt laten in je leven en lekker onbezorgd kunt genieten
Ik sta nog volledig achter mn keuze! Dadelijk weer naar mediator, hoop dat dan zo goed als alles geregeld is en we meer duidelijkheid hebben over de hypotheek... Over precies n week gaan we naar mn ouders, ik kijk er naar uit maar zie ook op tegen dingen. Laatste keer naar vertrouwde kdv, laatste keer gezellig borrelen met buren, laatste keer met dr in speeltuin waar ze vriendinnetjes heeft die ze bijna elke dag ziet. Tranen in mn ogen als ik daar aan denk. En dan moet ik niet denken aan t moment dat dr papa dr gedag zegt... Ik wil sterk blijven voor haar maar weet niet of ik mn tranen kan bedwingen als we hier definitief de straat uitrijden. Ben ik zon emotionele muts
Dit is precies mijn eigen verhaal met uitzondering van het feit dat ik onregelmatig zou werken. Maar ook een vriend die autistisch is. Normaal ging dat goed maar met een baby gaat alles niet meer georganiseerd en gestroomlijnd. Zit nu op het laatste randje..wel of geen relatietherapie / wel of niet apart wonen..zo m moeilijke stap
Klopt patricia de stap is niet makkelijk. Toen ik enorm twijfelde zei iemand tegen mij, er komt een moment dat je je ineens sterk voelt en de knoop doorhakt. En dat was ook zo... Ik ben nu 3mnd verder, woon 5 wk bij mijn ouders en voel me naar omstandigheden goed. Het contact met mijn ex verloopt goed, geen ruzie dus dat scheelt een hoop denk ik. Ik hoop dat ook jij op een gegeven moment jezelf gelukkiger voelt