Bij mijn schoonzusje is een paar jaar geleden de baarmoeder verwijderd. Ze was best snel weer op de been, de pijn was de eerste week goed aanwezig maar werd wel snel minder. Wat wel heel vervelend is, dat ondanks dat je officieel niet in de overgang kan komen haar hormonen helemaal van slag zijn sinds de baarmoederverwijdering. Ondanks dat haar eierstokken wel zijn blijven zitten. Binnenkort moet ze naar de gynaecoloog, ze heeft er ontzettend veel last van.
Nee, dat is een heel triest verhaal...vooral omdat ik een paar weken naderhand geheel onverwacht zwanger bleek te zijn van de vierde..gelukkig is onze band heel goed, en is ze peettante geworden van de jongste.
Oh das ook wel heel lief van je. Ja tis zo dubbel dan he, jij een kind en zij geen.. Het leven is soms heel oneerlijk en hard.
Jeetje, meid... Ik heb er geen ervaring mee, maar ik wil je wel even heel veel sterkte en succes wensen! Het is vast niet niks, zo'n operatie en je hebt daarna geen baarmoeder meer... Pfoei. Heftig. Komt vast wel goed
Thx! Ja zal daarna wel even een domper krijgen en het besef dat ik nooit meer kids zal gaan krijgen. Ik weet dat ik zeer gezegend ben met 3 kids maar toch. Baarmoeder weg is dan echt zo definitief
Mijn moeder haar baarmoeder is verwijderd, eierstokken niet en is nu pas in de overgang, ze is 54. Zij heeft het niet als heel heftig ervaring, wel 2 weken pijn aan de wond.
Mijn moeder heeft na mijn geboorte noodgedwongen haar baarmoeder en eierstokken laten verwijderen. Ze heeft gezegd dat het haar erg mee viel. Ze is overigens nooit in de overgang geweest. 3x een opvlieger en dat was het wel. Ik overweeg het ook omdat ik levenslang aan de antistolling moet en ik iedere maand leegloop.
Jessi: oh dan os de overgang bij haar echt meegevallen dan. Jee meid is ook wat om anders levenslang medicatie te nemen.
Die medicatie heb ik omdat ik een auto-immuunziekte heb. Deze is ontstaan in me laatste zwangerschap en veroorzaakt tromboses (bloedpropjes). Vandaar dat ik de rest van mijn leven bloedverdunners moet slikken. Wat inhoudt dat als ik ongesteld ben ik ongeveer 4x per uur mijn maandverband moet verwisselen.
Mijn moeder heeft haar baarmoeder eruit laten halen toen ze 38 was. Vleesboom. Volgens mij wel vaginaal. Ze was echt binnen een paar dagen weer op de been. Nergens last van gehad. Ze was wel erg fit rond die tijd.
Nou operatie is voorbij. Is niet zo best gegaan. Ben nu thuis, de pathaloog gaat de baarmoeder enzo onderzoeken omdat ze het zeker willen weten wat het is geweest. Al hebben ze wel een vermoeden. In de baarmoederhals zaten wel actieve agressieve cellen maar dat wist ik al voor de operatie. Heb nog wel veel last van de wond uitwendig en inwendig. Maar goed gewoon rustig aan doen en het de kans geven goed te genezen. Gisteren ging hij bloedden.. Heb nu een gewoon bed en moet ff ontdekken hoe ik eruit moet komen zonder teveel druk op wond te zetten. Das het vordeel van zh bed, die kun je op alle standen zetten 😉
Veel sterkte! Wat betreft het bed, toen ik aan mijn baarmoeder geopereerd ben (weliswaar minder ingrijpend, maar toch) heb ik mijn vriend een opstapkrukje naast het bed laten zetten waar ik dan eerst met mijn voeten op kon. Dat was een stuk beter te doen dan gelijk die grote afstand van bed naar de vloer. En dan uiteraard met je armen jezelf omhoogduwen van het bed, maar lijkt me dat je dat al doet, want anders kom je ws. niet eens omhoog (zou mij niet gelukt zijn in ieder geval)