Oke, ik moet toegeven: ik steek mijn neus nooit in andermans zaken, klets niet met mijn buren en op het schoolplein ben ik als laatste binnen en als eerste weer weg Maar ik hoor dus gewoon ook echt nooit wat! Goed, ik ben slechthorend, dus mag ik het daar op gooien. Ik zal eens wat voorbeelden geven: Een tijdje terug zag ik de hele middag politie in mijn best rustige buurt. Nu zoek ik daar niet wat achter, maar goed. Bij het pand waar ze parkeerden wonen/woonden tijdelijk mensen in een ptt pand, tegen krakers. Nu wist ik dus helemaal niet dat daar mensen inwoonden, stom, want eerst reden daar vrachtwagens af en aan, en nu hing de was aan een lijn (zulke dingen zie ik dus gewoon niet ) Het is dat mijn man dat dus zei, ik kijk omhoog, zie die man op het dakterras zitten in zijn blote buik en hij zwaait, dus ik zwaai terug. Op die middag werd verderop in die straat bij een woonhuis brand gesticht, drama hier in de straat, blijkbaar (en ik weet wederom van niets ) Nu hoor ik dus net van mijn man dat die man die in dat ptt gebouw woonde, dat had gedaan, omdat hij uit dat pand moest en dat pand was blijkbaar van een van onze buren, waar hij dus brand heeft gesticht. (snappen jullie het nog? Mijn buurvrouw was heel ernstig ziek en oke, ze loopt hier wel 15x per dag voorbij, maar op een gegeven moment niet meer, zoiets valt iedereen op, maar mij niet..... Lag ze al weken in het ziekenhuis. Een ander roept: wat ziet je zoon toch wit, is hij ziek??? Wit? Waar??? ik zie dat niet...... Mijn schoonvader vertelde mij vanmiddag de roddels van de school van mijn dochter, terwijl ik daar vaker ben dan hij......ik hoor ze niet Nu is het niet zo dat ik het gevoel heb dat ik iets mis hoor, maar ik vraag me toch wel een klein beetje af hoe het nu komt dat ik nooit wat zie of hoor. Niet dat ik ineens zin heb in een gesprek met mijn buurvrouw of de moeders op school, ik bemoei me zo min mogelijk met anderen, maar het valt me wel op, is dit voor jullie herkenbaar, of juist helemaal niet?
Ik denk dat er genoeg mensen zijn die jouw rust en kalmte graag zouden hebben. Ik zou liever zijn zoals jij. Ik hou niet zo van sensatiezoekers of ramptoeristen, zoals wij ze noemen. Mensen die hun neus in andermans zaken steken, nog bijna voordat die zaken zich voordoen. ik neem aan dat je vrij relaxed in het leven staat? Daar word je vast veel ouder mee Ik herken het zelf ook wel. Niet omdat ik het niet mee krijg, maar meer omdat ik het bewust niet opzoek. Ik leef nu veel fijner.
Ik herken het wel hoor. Als het niet zou zijn dat ik soms 's morgens naar de buurtwinkel ga ('s morgens werkt er een vrouw en die weet dus altijd alles) en daar op de hoogte gehouden wordt weet ik ook nooit iets. Of nu mijn nieuwe buurvrouw weet ook altijd alles. Zie haar niet zo vaak maar als ik haar zie dan ben ik ook gelijk weer op de hoogte. (ben maar vriendelijk tegen haar want ze is dus ook een redelijke roddeltante. Als ik eens zou vergeten om gedag te zeggen maakt ze er gelijk van dat ik me te goed zou voelen ofzo)
Heel herkenbaar!!! Ik lijk soms oogkleppen op te hebben. Ik loop bekenden vaak voorbij omdat ik niet echt om me heen kijk. Vaak denken ze dat ik niet wil groeten ofzo maar dat is helemaal niet zo. Ik wil het graag maar ik zie het gewoon niet. Ik probeer er nu op te letten maar toch vergeet ik het weer en ben ik weer op mijn ding gefocussed dat ik niet zie wat er om me heen speelt. Het scheelt onbewust misschien een hoop gezeik lol
Voor mij is het ook heel erg herkenbaar! Ik probeer altijd een beetje een praatje te maken met dé roddeltante van de omgeving, en ik heb nog een buurvrouw en een paar aardige winkelmevrouwen waar ik wel eens mee klets. Zij vertellen wel eens wat, maar ik moet eerlijk zeggen dat het mij ook niet zoveel kan schelen
blijf vooral jezelf! Zegt in ieder geval over jou dat jij betrouwbaar bent en niet mee doet aan de laatste roddels. Kunnen een hoop mensen wat van leren die sensatie zoekers zijn. Ik hoor ook altijd pas als laatste de roddels, maar dat vind ik niet erg. De storm is dan namelijk al gaan liggen. En ik moet zeggen sinds ik al die sensatiezoekers en roddelaars van mijn lijstje letterlijk verwijderd heb, is het een stuk rustiger, heerlijk!
Haha herkenbaar hoor, hier net zo een. Het is dat ik een nieuwschierige man heb, anders wist ik ook maar de helft hoor
Oh ja, dat herken ik ook! ik loop ook zo langs bekenden heen. Ik zou bij wijze van spreken in staat zijn om mijn moeder op straat tegen te komen en haar te groeten met "dag mevrouw", en intussen denken: Waar ken ik haar van?? Puur omdat ik haar niet zou verwachten, omdat ze 300 km van me af woont. Niet letterlijk nemen dit, maar bij wijze van.....
Herkenbaar haha! Tip van de dag! Kies een kapster uit jouw buurt. En je bent in 1 knipbeurt weer oo de hoogte van alle laatste roddels
Ik heb iets vergelijkbaars! Sowieso ben ik niet zo heel geïnteresseerd in willekeurige mensen in mijn buurt/op straat/wat dan ook, dat wist ik al van mezelf. Maar blijkbaar mis ik dus echt heel veel daardoor. Iemand kan bijvoorbeeld langs me lopen in een vreemde verkleding en ik zie het niet. Uiteraard was ik me daar niet van bewust (zag het immers niet, dus wist ik veel) totdat ik mijn vriend leerde kennen en hij dat soort dingen ging opmerken. 'Zag je die man in dat koeienpak net' of zoiets, ik zo 'uh, wat?'. Tegenwoordig zegt hij al 'Je hebt het vast niet gezien net, maar...' Waarom ik het niet zie? Geen idee. Er is niks mis met mijn ogen, en tijdens de rijlessen was ik ook goed in het zien van dingen (dan zei de instructeur bijvoorbeeld dat er binnenkort een rood bord te zien was en dat ik het gelijk moest zeggen als ik het zag, en ik zag het ook meteen). Ik denk dat het gewoon ligt aan het feit dat ik in mijn eigen wereldje zit en dat het me niet zoveel boeit, want als ik wil kan ik het dus wel...
De buurtroddels enzo, dat zou me echt worst wezen. Ik krijg dat ook nooit mee, op school ook niet en op m'n werk ook nooit. Het interesseert me ook gewoon niet. Dat je mist dat je zoon wel erg bleek ziet, dat zou mij wel dwars zitten, dat vind ik dan wel weer van een andere orde en iets wat je -normaal gesproken, er zijn uiteraard altijd omstandigheden waardoor het wel even logisch is dat je iets mist- wel zou moeten opvallen. Als dat wel echt iets is wat je ook structureel mist, zou ik zelf toch wel nadenken over hoe dat komt en wat je daar mee kunt.
Zal ik je vertellen dat ik dat vreselijk vind? Als ik bij de kapper of pedicure ben, zitten ze altijd zo te kletsen Geef mij maar een tijdschrift en doe gewoon je werk denk ik altijd....maar dat zeg ik niet natuurlijk want dat klinkt weer zo onaardig, maar ik heb er een bloedhekel aan! Toevallig wel gisteren de nieuwste roddels in dit stadje gehoord en die ging over mij Mijn beste vriendin kwam ermee, die had het van de tante van mijn man en die van haar zoon etc..... En die roddels kloppen inderdaad gedeeltelijk, maar dat moet via dit forum gegaan zijn, aangezien ik het er in real life met niemand over heb gehad :x:x:x Maar goed, mocht ze meelezen: veel plezier ermee, heb ze allang weer ontkracht
Ja, dit mis ik structureel, heb ik altijd al gehad. Mijn oudste wordt 18 jaar en ik zie het gewoon echt niet. Tuurlijk zie ik het wel of ze moe zijn, of hangerig etc, maar witjes?? Nee. Dat zit er niet in of zo Ik zie bijv ook niet of een kind staat te wiebelen omdat het naar het toilet moet, zulke dingen....of dat het dorst heeft. Uiteraard vraag ik het meerdere malen per dag en de kleinste geef ik gewoon heel regelmatig uit mezelf te drinken/eten, het is dus niet dat ze te kort komen, omdat ik wel structureel dingen doe. En ik kleed ze warm/koel aan, maar ik zie het niet aan ze of ze het warm of koud hebben. Maar het zien? Nee, dat kan ik dan weer niet, gek eigenlijk
Er ontgaat mij ook een heleboel.. zo hoorde ik een maand terug pas dat de buren hier tegenover waren gescheiden. Met de kerst al! Ik kende ze beide bij naam en we groetten elkaar ook altijd. En toch valt het me niet op dat ik de buurvrouw al een paar maanden niet heb gezien. Sensatie in de buurt, zenuwachtige of zieke mensen, het gaat allemaal langs me heen. Ik denk soms wel dat ik echt in een andere wereld leef. Veel details mis ik.. Terwijl ik wel prima zie en hoor. Je bent dus niet de enige!
Helaas heel herkenbaar!! Mijn vriend pest me er ook mee, dat ik soms stoïcijns mensen voorbij loop enzo. Ik ben gewoon veel te dromerig
Dat heb ik dus wel een keer gehad.. Loop ik in London (waar ik nu woon) kom ik iemand van de school van mijn kinderen uit Nederland tegen. Zeg nog gewoon (in het Nederlands) hoi, en bedenk me pas 10 meter verderop dat dit echt niet klopt. Draai me om en zij stond daar nog, me heel raar aan te kijken
Hebben jullie ook dat zogenaamde mannenprobleem, dat dingen die anders zijn aan iemand je soms totaal niet opvallen? Toen ik studeerde zat er een bepaald meisje in mijn vriendengroep, en ik kwam in mijn laatste studiejaar een foto uit ons eerste jaar tegen waar zij op stond. Ik dacht, hè, wat ziet ze er anders uit op deze foto, ze zal vast een ander kapsel gehad hebben of iets, waardoor haar hoofd er anders uitziet. Ik blijf kijken naar die foto en opeens heb ik het: ze is gewoon ontzettend veel afgevallen in die jaren! Ze had op die oude foto gewoon een veel boller gezicht doordat ze dikker was. Maar het feit dat ze (dus echt behoorlijk veel) was afgevallen is me door de jaren heen dus gewoon niet één keer opgevallen
ik zie ook alleen maar de dingen die me interesseren, de rest gaat langs me heen. dat heb ik ook als ik met mensen praat, bij sommigen kan ik zo onderhand in hun hoofd kijken en weet ik precies wat ze denken en sommige mensen kunnen tegen me praten en dan hoor ik nauwelijks wat ze zeggen.. heel gek. heel selectief qua aandacht voor dingen/mensen zegmaar