Heel goed dus dat je aan de therapeutenbel hebt getrokken voor jezelf! Dat kan niet iedereen hoor! Echt super!
Helemaal mee eens! Onze dochter valt ook onder de categorie "pittig & pinnig" Ze is nu bijna 10 maanden maar de 1e maanden waren ook niet erg leuk. Ze huilde snel en was ook snel overprikkeld. Na 3 maanden ging het wel steeds beter! Ik ben voor het eerst moeder en jij ook, wat ik uit je verhaal begrijp? dan staat je wereld op zn kop, jullie moeten allebei wennen. Ik vond het heel erg lastig wat elk huiltje betekende. Wist ik toen wat ik nu weet, dan waren de 1e maanden zoveel prettiger geweest!(niet dat het helemaal niet leuk was hoor!). Ook duurt het vaak een poosje voor je een goed levensritme te pakken hebt. Ik hou me aan een strak ritme, dat nu wel steeds wat losser word. Maar mevrouwtje heeft nog steeds erg veel behoefte aan voorspelbaarheid, daar blijft ze rustiger onder, en ik ook! Het zit vaak in kleine dingetjes waardoor je baby onrustig of rustig van word. Weetje waar ik achter kwam?(na een lange tijd aanmodderen?), dat ik savonds haar beter EERST in bad kon doen en dan de fles van 20 uur. Ze vond badderen in begin niet zo leuk, en het aankleden was al helemaal een ramp. Janken dus. Maar als ze dan de fles kreeg was de boze bui over en ging ze vrijwel meteen slapen. Fles was dus de voeding en troostmiddel in 1. Meid, het is moeilijk, kan me voorstellen hoe je je voelt, maar geloof me, achteraf had je het allemaal niet willen missen, want je leert er zoveel van! Ik hoop dat ik straks alle kennis die ik nu heb meegekregen ooit eens kan gebruiken bij een 2e kindje. Zo geef ik er een positieve draai aan. En bedenk; het is allemaal tijdelijk! Veel sterkte en succes, en geniet van alles wat wél goed gaat he?!
Tijdens het eerste weekendje dat ze daar was heel goed geslapen op de dag en misschien 1 keer gehuild. Niet het krijsen wat ze soms tot regelmatig thuis wel doet
Dit is idd mijn eerste kindje en roep heel hard dat het hier bij blijft. Soms ben ik zo bang dat ik me altijd zo blijf voelen. Soms zo blijf worstelen...Dat dat dan een teken is dat ik hier misschien niet aan had moeten beginnen...
we hebben de KMA test gehad en daaruit blijkt dat lief geen KMA heeft. Heb nog heel veel Nutramigen LGG staan en die maak ik eerst op. Maar stiekem ben ik ook een beetje bang om weer over te stappen op "gewone" flesvoeding...Morgenavond gaat ze naar mijn vader en dan heb ik een nachtje en dagje met mijn man. Even quality time
Je maakt me aan het lachen, idd ze blijft niet haar hele leven lang zo krijsen nee. Hoop dat ik me ook zelfverzekerder en rustiger ga voelen. Merk soms ook dat ik zelfs lichamelijk reageer op haar onrust, versnelde ademhaling etc
Soms is het idd echt uitzitten ja en helaas bestaat die gouden tip niet hè!! Wat fijn dat je partner de avonden pakt, misschien mag ik dat ook vaker doen hieroh!!
Dat kan natuurlijk ook door een nieuwe omgeving. Zo hoor je ook vaker dat huilbaby's die worden opgenomen in het ziekenhuis ineens slapen....
Goed zo! Dat is het derde advies: lachen En dat zelfverzekerde komt echt straks hoor, duurde hier ook even... En ja ik reageerde (en reageer soms nog) ook heel fysiek op het gekrijs (oh help daar gaan we weer, als het maar niet weer zo erg wordt als toen...). Ademhaling, brok in mijn keel, spanning, hoofdpijn. Dus ook dat is herkenbaar. Je doet het zo te zeggen perfect! Want je vertoont alle signalen van een oververmoeide, onzekere, zorgzame, lieve moeder Je groeit er echt in, echt! Dus super dat ze naar opa gaat. Heel goede beslissing.
Wij waren ook in zks, twee nachten. Later is het dus weer mis gegaan, vandaar dat ik verder ben gaan zoeken... (wat niet zegt dat het bij jou KISS is, wil dat niet van een afstand zo zeggen, ik ben geen fysio hé...)
Ik miste bij de eerste ook heel erg mijn moeder, helaas vrij jong overleden (plotseling). Mijn oudste was ook een huilbaby, door kiss, kea en reflux. Nadat hij 1 jaar was geworden vond ik het veel makkelijker worden... Nu komt het nog wel eens voor dat ik het mis om tegen aan te praten. Vooral zoals laatst toen bleek dat de jongste een abces had en hieraan geopereerd werd. Probeer vooral uit te zoeken of het huilen niet iets medisch is. Hier was het medisch en ook als we ergens anders waren was hij rustig...
Wat zou het medisch nog meer kunnen zijn denk je? Waar zou ik aan kunnen denken? Test heeft uitgesloten dat het kma is, reflux krijgt ze omeprazol voor. Osteophaat meerder keren geweest maar helaas geen wonderen verricht. Ga een afspraak maken bij manueel therapeut en dinsdag nog een keer langs de huisarts. Ik heb nog enorm veel blikken Nutramigen LGG staan en die maak ik liever op.
Zoooo herkenbaar helaas. 10 jaar geleden was mijn dochter een huilbaby. Mijn partner haar vader. Hielp totaal niet... en dat heeft me echt gebroken... ko dagen huilen.. nu 10 jaar later ben ik dit jaar bevallen van een zoon. Ik dacht echt dat ik het kon..maar jeetje iedere keer voelde ik het gevoel van toen weer..pfff terwikl mij mannetje absoluut geen huilbaby is. Het was de eerste weken zelfs zo erg met mij dat ik niet alleen thuis durfde te blijven Mijn man heeft zelfs ontslag genomen... tot op de dag van vandaag hij is nu 10 weken ben ik nog geen dag alleen geweest... ik weet hoe verschrikkelikk je je kunt voelen. Bang nerveus een rot moeder onzeker. eenzaam. want wat be je voor moeder als je je kind niet stil krijgt...ken alle gedachten.. maar weet ook dat er betere tijden komen... ik denk ook dat vermoeidheid een grote rol speelt.. heel veel sterkte!!!
Werkt de omeprazol echt voldoende zodat ze echt geen pijn door reflux heeft? Bij ons was het drama als de dosis te laag was. Jammer dat nexium op de darmen gaat werken. Dat was hier 2x de redding. Wat voor test hebben ze voor koemelk gedaan? De provocatie test? En hoe lang gaf je al nutramigen? Wat zegt jouw gevoel? Heb je ergens in de afgelopen tijd gedacht, he dit werkt. ? Al is het maar voor even.
De omaprazol of Nexium zorgt er niet voor dat het spugen minder wordt toch? Alleen dat wat terugkomt minder pijnlijk is qua zuur? Ik heb niet het idee dat ze pijn heeft, wel dat het soms vervelend is als je eten weer omhoog komt. Als het omhoog komt gaat ze daardoor niet huilen. Soms zie je het wel aan haar lijf maar soms komt het ook omhoog terwijl ze aan het lachen is. Het ziekenhuis heeft idd een provocatie test gedaan. Na de bv gelijk overgestapt op Ha flesvoeding. Op een gegeven moment had de KA het vermoeden van een ka en toen overgestapt op Pepti. Na een maand werden de krampen erger en ben toen overgestapt op LGG omdat daar de koemelk nog kleiner verknipt is dan de Pepti. Ik vind het lastig los te laten dat er medisch niks is. Is het dan zo dat mijn dochter wat sneller gefrustreerd/geprikkeld is en huilt? Zich dan nog niet zo goed kan reguleren en het daardoor krijsen wordt? De zoon van een vriendin van mij heeft op 1 jarige leeftijd leukemie gehad. Een neusverkoudheid die maar niet over wilde gaan en erg pushen vanuit haar heeft er voor gezorgd dat er bloed afgenomen werd. Zo is de bal verder gaan rollen. Wat nou als haar huilen/onrust een boodschap naar mij is? Of sla ik nu door....schaam schaam
Ze verminderen de maagzuur in de maag. Dat betekend dat als er voeding omhoog komt dit geen pijn meer hoort te doen. De voeding blijft omhoog komen. Mijn jongens heb ik beide meerdere malen in hun bed gevonden terwijl ze alles ondergespuugd hadden en drijfnat en ijskoud waren. Ze gingen beide niet huilen en mijn jongste heb ik zelfs wakker moeten maken. Hij bedacht die ochtend uit te slapen.... Zij lachte, spuugde en gingen verder met lachen. Daardoor wist ik zeker dat ze geen pijn hadden. Ik ken nutramigen lgg, dat heeft mijn oudste gehad. Hoe ging de overstap naar nutramigen? Je zegt dat na een maand pepti de krampen weer erger werden, maar niet of het verbeterde bij de nutramigen. Sommige kindjes hebben koemelk vrije voeding nodig. Nutramigen aa of neocate. Ik denk persoonlijk dat babys niet zonder reden huilen. Huilen is een teken van ongemak of pijn. De ene baby zal zich snel ongemak hebben bij een onrustig leventje (dus geen of weinig rust en regelmaat) en daar snel door huilen. Een andere baby voelt de emoties om zich heen heftiger dan een ander en huilt daardoor. En een ander heeft gewoon pijn. Het is heel lastig om uit te zoeken wat het precies is, zeker via een verhaal online. Ik heb heel goed geleerd dat je altijd naar jouw gevoel moet luisteren. Als jij voelt dat er iets niet klopt moet het uitgezocht worden tot jij het gevoel hebt dat het klopt wat artsen zeggen. Ik heb in veel gevallen maar weinig vertrouwen in artsen, dat vertrouwen is meerdere malen geschaat.
De krampen namen bij gebruik LGG gelijk af, is nu vele stukken minder. Een tekort aan rust en regelmaat kan het niet zijn. Bij wakker worden luier verschonen, flesje geven, goed boeren, rechtop houden, knuffelen, spelen en ik let goed op slaapsignalen. Zie ik die niet dan breng ik haar na uiterlijk 90 min naar bed. Altijd in een slaapzakje, zelfde muziekje aan, tutteldoekje. Sleep haar niet elke dag overal mee naar toe, sterker nog neem haar niet eens mee boodschappen doen. Op woensdag en vrijdag gaat ze naar de kinderopvang maar dit is noodzakelijk. Is het slechte/verschillend slapen op de dag, soms gefrustreerd zijn, huilen wat overgaat in krijsen dan een kwestie van karakter-mij aanvoelen? Heb idd niet het gevoel dat het terugkomende eten haar pijn doet maar wel ongemak geeft. Ik krijg van de ka geen vergoeding voor compleet koemelkvrije voeding omdat ze volgens test geen KMA heeft. Wat moet ik medisch laten uitzoeken als ik niet precies weet wat er dan onderzocht moet worden? Denk wel dat het terugkomende eten haar ongemak geeft...maar zolang ze goed groeit etc?