Is ie onderzocht door een klinisch geneticus? Geboorte afwijkingen, afwijking ingewanden, veel ziek zijn/infecties en gedragsproblemen duiden vaak op een syndroom. Meestal zijn gedragsonderzoeken behoorlijk kindvriendelijk. Kids hebben vaak niet in de gaten dat ze getest worden maar zien het gewoon als spelen met een persoon. Ik zou wel gaan naar een instantie die gespecialiseerd is in kids. Dus niet gewoon naar een psycholoog die een eigen praktijk heeft. Hij moet dan echt gezien worden door een team van mensen. Je kunt er voor kiezen om te wachten maar besef dan wel dat als er iets is dat het dan toch vroeg of laat naar buiten komt. En je kunt het beter nu weten en hem helpen dan dat ie eerst vast loopt op de basisschool wat voor nog meer frustratie zorgt. Succes!
Owen was nog geen 2 jaar toen ie de diagnose klassiek autisme met verstandelijke beperking kreeg. Bij sommige kindjes is het gewoon heel duidelijk als ze al heel jong zijn. En vaak is het des te eerder je het kan vaststellen des te eerder kan je beginnen met behandelen/begeleiden en des te verder kom je met je kind.
Soms is het bij kinderen al heel vroeg duidelijk dat er iets is. Maar vaak zijn ze nog wel te jong om een echte diagnose te stellen. Toch ben ik een enorme voorstander van vroegbehandeling. En mijn zoon heeft dus wel voor z'n derde al een diagnose. Mijn zoon zit dus al bijna een jaar op het kdc en gaat na de zomer naar speciaal onderwijs. Door deze aanpak maakt hij alleen maar stappen vooruit. En wij hebben ook geleerd wat ass inhoud en hoe we daar mee om moeten gaan. Op het moment dat een kind gedrag vertoont waar het kind en ook het gezin onder lijd, dan denk ik dat het heel goed is om hulp te zoeken. De KA heeft het natuurlijk ook niet vastgesteld bij het zoontje van TS, ze ziet signalen en spreekt een vermoeden uit. Heel goed juist, nu kunnen ze de juiste hulp krijgen. Zeker omdat TS ook haar vermoedens heeft.
Ik heb hier ook ervaring mee, Onze zoon is te vroeggeboren en heeft allerlei allergieeen plus veel eczeem en een verstoorde motoriek. Dus hij heeft ook al veel ziekenhuis meegemaakt al vanaf zn geboorte... Bij ons gaf de ka ook aan dat hij waarschijnlijk ook een gedrachsprobleem heeft, ook ik schrok hier erg van.... Maar toch gaf het me ook rust, ik zag ook dat hij anders was dan anderen kinderen. Bij ons is de diagnose ass en adhd gesteld toen hij 3 jaar oud was hij is nu vijf.... Hij gaat naar een speciale school en hij krijgt clonindine maar binnenkort wordt dit ritalin. Ik ben blij dat we er zo vroeg achter zijn gekomen en dat we goede hulp hebben om onze zoon te helpen!!! Ze zeggen zoiets niet zomaar, bij onze zoon was het gewoon overduidelijk....maar helaas heb je altijd mensen die er toch over oordelen dat je bij zn kleintje niet zn diagnose kan stellen.... Dit is onzin! Wij zijn een heel traject doorgegaan van het ggz en later het ATN. Heb je nog vragen mag je me altijd pben!! Sterkte met je zoontje en met het verwerken hiervan!
Mijn jongste was ook nog geen twee jaar toen hij de diagnose Ass kreeg. Ik heb me bij de eerste tekenen direct laten doorsturen omdat ik weet hoe veel verschil de juiste hulp kan betekenen. Dit zie ik bij mn oudste zoon. Dat leek hopeloos als klein peutertje. Nu kan ik je vertellen hoe GOED het met hem gaat. Echt met de juiste hulp, er is hoop. Ondanks zijn pdd-nos en adhd doet hij echt niet onder aan andere kinderen. Een vreselijk lieve, grappige jongen. Ben heel trots op hem. Had ook echt niet gedacht dat hij het zo ver zou schoppen toen hij net twee was, dus ik houd hierdoor hoop voor mn jongste.
Bij mijn dochter had ik ook al vroeg het gevoel van, er is iets maar wat. Ook de juf van groep 1 merkte dat mijn dochter 'anders' was. Sinds vorig jaar weten we dat ze DCD heeft. Of dat het enige is, weet ik niet. Op dit moment laten we het zo, maar mijn gevoel zegt dat er meer is. Ze heeft veel kenmerken van pdd-nos en add. Maar ze heeft ook veel moeite met rekenen en taal, dus ik zat net de kenmerken van dyslectie en dyscalculie te lezen en dan denk ik, misschien heeft ze dat ook wel? Ik vind het erg moeilijk. Mijn man heeft liever geen testen meer, maar ik wil gewoon zekerheid. Als ze hulp nodig heeft, dan heb ik dat liever zo snel mogelijk. Ze is nu een twijfelgeval of ze over gaat naar groep 5.
Bedankt voor alle ervaringen. Hij wordt inderdaad onderzocht door meerdere mensen die ook thuis komen bij ons. Ik weet nog niet wat er allemaal gaat gebeuren maar ik hoop dat ik na een eventuele diagnose meer begrip krijg van onze omgeving. Bijna niemand wil meer op mijn zoon passen omdat hij zo druk is en overal aan zit en niet luistert. Verjaardagen kan ik niet tot kort heen enzovoort. Het breekt mijn hart als mensen hem steeds straffen en zeggen wat is dat kind toch druk voed hem eens goed op.
Wat ontzettend sneu voor je kleine kereltje! Zo jong en al zoveel hebben moeten meemaken . Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om hem eens goed te laten observeren en er achter te komen wat hem zo rusteloos en verdrietig maakt. Ik zou wel uitkijken voor labels op deze leeftijd, want ieder kind ontwikkelt zich op zijn of haar eigen manier. Maar het klinkt wel alsof je zoontje zichzelf in de weg zit en daar heeft hij natuurlijk niets aan. Dus ik denk dat je er wel goed aan doet om hier eens verder naar te kijken. Heel veel sterkte voor jullie allebei en hopelijk gaat het snel beter met hem!!
Ik denk dat ze bedoeld dat je zo jong nog geen diagnose kan stellen.... helaas zijn er nog veel mensen die zo denken...
Ja ik dacht ook wel dat ze het zo bedoelde, maar wellicht was het een cynische reactie op Devilchase. Dus voor ik t stoom uit m'n oren laat komen... Ach, dat is t eigenlijk ook niet eens waard.
idd het is jammer dat zoveel ouders zo tegen onze kinderen en ons aankijken... Als ze een dagje met mijn zoon zouden optrekken zouden ze weten wat ass en adhd inhoud... Een diagnose krijg je niet voor niets...
Onbegrip hoort er toch bij. Vooral in mijn kant van de familie daar is iedereen "normaal" zeggen ze dan. Het is een fase. Schoonfamilie komen veel stoornissen voor en hun zeggen zelfs ach bij mij is hij nooit zo en het hoort erbij niet aanstellen.
Is je zoontje al genetisch getest? Zoveel problemen zou kunnen wijzen op een genetische afwijking. Ik snap dat je je zorgen maakt maar die kleintjes zijn echt vechters hoor. Hier een jongetje met 22q11 deletie syndroom (VCFS) en oa een ernstige hartafwijking. Mijn zoontje is ook 2 en een echte vechter en levensgenieter. Vaak ziek, veel spugen maar altijd blij. Bij 22q11 hoort ook vaak ziek zijn, veel kno problemen maar ik weet dat dat de eerste 3/4 jaar zo is en dat het op een gegeven moment beter wordt. Ook trouwens vaak ontwikkelings stoornissen zoals ADHD en ASS. Sterkte!
Mensen vinden het makkelijker om te doen alsof ze je niet geloven ipv dat ze moeten vragen aan je hoe het gaat of er rekening mee moeten houden.
Mijn reactie was ook met de vraag of twee jaar niet te jong is. En ik geloof er wel in. Waar ik juist bang voor zal zijn,is het verkeerd labelen. Wat vaker gebeurd op TE jonge leeftijd. Mijn zoontje is nu 3,5 en wij gaan nu verder kijken om hulp te krijgen. Echter met dezelfde reden als de meeste hier,hier jonger hoe beter en gepaster hulp je kunt krijgen. Echter zijn er nogal wat gedragsstoornissen waarvan de symptomen op elkaar lijken en in elkaar door lopen. Wat dat betreft ben ik dus wel wat afhoudener in een daadwerkelijk etiketje. Je kind helpen heel graag,maar wel met de juiste behandeling ook.. en helaas gebeurd dat dus niet altijd,ten koste van het kind. Daarom ben ik wat terug houdener.