Ik word gek van mijn man en ben niet meer gelukkig met hem. Hij kan nooit gewoon antwoord geven want ik krijg altijd een snauw. Ik kan nergens met hem over praten hij loopt letterlijk weg. Kleineren vind hij denk ik ook leuk beleefd zijn doet hij ook niet. We hebben eens in de twee manden seks. En als er iemand bij is is het schatje hier schatje daar gaat de visite weg is hij weer als vanouds. Momenteel hou ik dus niet meer van hem. Hoe krijg ik mijn relatie leuker?
Allereerst: wat ontzettend naar! Maar een belangrijke tweede: weet hij hoe je je voelt en hoe je jullie relatie en omgang met elkaar ervaart?
Praten, praten, praten, desnoods met hulp. Hij kan er niets mee? Waarom niet? Geef je concrete voorbeelden aan hem, zijn er dingen die hij niet leuk vindt die jij doet? Ga het gesprek met elkaar aan, zet wat dingen op papier en probeer er ook samen met hem weer eens uit te gaan. Even jullie gedachten en zinnen verzetten. Heel veel succes.
Therapie? Want als hij er niks aan kan doen (wat in mijn oren klinkt als de dikste onzin ever...) wordt het lastig om dit zelf op te lossen. En je houdt niet meer van hem, waarom wil je dan toch de boel leuker maken? Hoe lang speelt dit al? Wat heb je al geprobeerd? Heeft dit geholpen? Ik vind het echt naar voor je Zelf heb ik een relatie van 5 jr. gehad en op een gegeven moment probeerde ik het ook weer leuk te maken, maar de liefde was gewoon weg. Het werkte gewoon echt niet meer tussen ons, te verschillende persoonlijkheden met te verschillende wensen/ideeën in het leven. Dus probeer wel realistisch te blijven!
Nouja.... Wat een lambal. Ja praten praten praten maar vraag me af of jullie dit stadium niet al zijn gepasseeed als jullie zo met elkaar omgaan...
Dit is meer dan niet leuk. Wat vind hij ervan? Wil hij zo de rest van zijn leven leven? Of wil hij er ook iets aan veranderen? Als jullie er allebei voor openstaan, dan is het praten, praten en actie ondernemen. Misschien professionele hulp hierbij zoeken? Sterkte met de situatie.
Jeetje dat is echt lastig. Ik heb weinig tips voor je. Maar het klinkt als iets waar jullie samen niet meer uit kunnen komen. Als je een reddingspoging wil doen, zou ik in relatietherapie gaan. Dan heb je er in ieder geval alles aan gedaan. Hier al 8 jaar samen, nu net een dip in onze relatie overwonnen. De oplossing was: praten en dat heel veel en daarnaast wat meer lichaamscontact zoeken. Maar het is niet makkelijk, zeker niet als je partner z'n kop zo in het zand steekt. Heel veel sterkte! Hopelijk heeft hier iemand een gouden tip voor jullie
Naar therapie gaat hij dus echt niet. Praten heb ik al zo zo vaak gedaan als ik tegen hem zeg we moeten praten of ik vraag of we kunnen praten zucht hij zegt dat hij geen zin heeft en loopt weg.
Waarom ben je verliefd op m geworden? Hoe was hij in het begin van jullie relatie? Sinds wanneer leven jullie zo?
dan zeg je waar het op staat.. als hij niet wil praten, kan hij nog wel luisteren! zeg gewoon vanuit het niets dat je je relatie niet meer leuk vind/niet meer ziet zitten, en bekijk zijn reactie. als er dan geen reactie komt, kan je denk ik wel de scheidingspapieren aanvragen.
Ik doe naar mijn weten gewoon als hij binnenkomt van het werk met zijn onweerhoofd en de kinderen zijn boven/op bed/ op school of wat dan ook vraagt hij waar ze zijn gaat op de bank zitten en doet niks meer behalve appen en spelletjes op zijn telefoon. Ik vraag of hij wat wil drinken en hoe zijn dag was nog wat leuks meegemaakt enz. Het antwoord is koffie het was goed en nee ik was aan het werk daar maak je niks mee. Dan geef ik zijn eten en drinken en hij zegt geen bedankt hij eet gaat naar buiten roken zegt nog niks. Pakt zijn telefoon lacht heel de tijd naar zijn telefoon als ik iets vraag krijg ik een snauw. Als ik naast hem ga zitten zeurt hij dat ik niet zo moet plakken echt heel leuk maar als er iemand binnen komt is het gelijk over...
Hij was tot vorig jaar niet zo en kon ik bij wijze van alles bij hem doen zonder dat hij boos werd nou word hij al boos als ik niet recht zit ofzo
Ik denk dat niet veel mensen staan te springen als hun partner zegt te willen praten. Maar als je nu eens begint met; schat, ik voel me niet gelukkig meer in deze relatie. Dat schud hem wel even wakker. En dan vertel je wat je hier ook vertelt. Kort en bondig. Als hij nog wat voor jou voelt luistert hij aandachtig en als hij niets meer voor jou voelt loopt hij weer weg. Dan weet je genoeg. Een man die mij zo zou behandelen als jouw man, zou ik niet lang meer mijn man noemen in ieder geval.
Dat is wel een goeie om zo tegen hem te beginnen. Weg gaan is makkelijker gezegd dan gedaan waar moet ik naartoe met de kinderen?
Pfieuw, heel moeilijk. Naar dat hij zo tegen je doet. Ik denk dat je dan gewoon hem maar moet zeggen waar het op staat en dat je je ook afvraagt of het nog zin heeft zo. Kijk hoe hij reageert. Is er iets gebeurt dat hij zo ineens doet?
Zijn moeder is vorig jaar overleden ander werk vrienden hebben hem laten vallen. Dus ja er is wel genoeg gebeurd maar ik kan daar niks aan doen en ik trek het denk in niet heel veel langer zo
Geen idee meid. Maar je zegt dat je niet meer van hem houdt, hij doet onbeschoft, negeert je door weg te lopen als je wil praten, wil niet in therapie, snauwt je af, kleineert je. Ik snap dat je de relatie niet zomaar opgeeft vanwege de kinderen, maar wat voor voorbeeld geef je je kinderen als je blijft? Probeer het op te lossen, maar als er na een paar maanden nog steeds niks is veranderd zou ik zelf iets beters willen. Juist voor mijn kind.
Is er niemand anders die dan met hem kan praten. Jouw familie of een vriend? Weet iemand in jouw omgeving hier wel van? Want je zegt dat hij bij visite anders is. Misschien toch even je hart luchten bij iemand..