Hoi meiden, Mijn vader heeft een tumor in zijn prostaat en in zijn botten zit het ook, hoe lang hij nog bij ons mag zijn weten we niet, ik heb het het er erg moeilijk mee, nu heb ik op mijn werk aan gegeven dat ik bij 1 client het te confronterend vind om te douchen vanwege dat hij ook kanker heeft, altijd werd er gezegd geef het aan als je ergens mee zit, nooit nodig geweest en nu doe ik dit met 2 situaties en er word gewoon niet op gereageerd! Wat zouden jullie doen? Ik was al gestrest vanwege mijn vader en nu nog meer en heb ook lichamelijke klachten er van.
Ik snap dat je op dit moment even afstand nodig hebt. Aan de andere kant kanker komt zoveel voor dat het bijna onmogelijk is om hier niet mee in aanraking te komen. Daarbij die client heeft ook niet om kanker gevraagt...... Wie weet hoe lang het met je vader gaat duren. Ik weet niet hoe oud hij is maar ik hoor ook veel positieve verhalen over deze soort kanker!
Allereerst veel sterkte toegewenst. Ik denk dat je met jou beroep echt er niet onderuit kan om deze client te verzorgen/douchen. Het zal zeker confronterend zijn maar misschien kan je juist door je ervaring met je vader nog iets extra betekenen voor deze client. En ja soms denk je dat iemand nog redelijk gezond is en van de een op de andere dag hoor je dat die ook de vreselijke ziekte heeft. Hoop dat je vader nog lang bij jullie mag blijven.
Ik denk dat je duidelijk aan moet geven wat je momenteel aankunt. Daar houden ze echt wel rekening mee lijkt mij. Sterkte met alles! P.s. Heb je pb gedaan
Als het uitgezaaid is in de botten zijn de vooruitzichten helaas niet zo positief Mijn vader heeft prostaatkanker met minimale uitzaaiingen, dus weet er helaas meer van af dan ik zou willen.
Ik vind eigenlijk gewoon dat als je iets aan je leidinggevende in vertrouwen verteld ze er ook iets mee moeten doen omdat ze ook zeggen geef het aan en vervolgens gebeurd er niks.
Vandaag is mijn vader naar de oncoloog geweest, hij krijgt dus nu alleen de hormoonkuur en dat moet volgens de oncoloog alles remmen... Ze bekijken per 4 weken hoe het er voor staat.. Maar voor nu voelt mijn vader zich prima. Ik voel me eigenlijk niet goed! Sinds het nieuws over me vader ben ik gestrest onrustig en moe, iemand tips?
Praat erover als dat je helpt en als je je het niet aankunt op je werk, geef het duidelijk aan. Ga desnoods naar een hoger leidinggevende, als je eigen leidinggevende er niets mee doet. Natuurlijk, in de zorg krijg je er vaker mee te maken, maar dit nieuws is net bij je binnengekomen, het gaat om je vader en je voelt je er op dit moment heel slecht onder. Daar moeten ze gewoon rekening mee houden. Heel veel sterkte.
Ik heb vorige week een gesprek gehad met mijn leidinggevende en waar het op neer kwam was dat ik er door heen moet en blijf werken anders gaat het niet goed, nu moet je natuurlijk wel bezig blijven, maar het gaat nu wel een beetje over mijn grenzen heen.
Dan toch kijken bij wie je dit op je werk neer kan leggen. Wellicht heb je een collega waarmee je (tijdelijk) even kunt ruilen, tot je er zelf weer aan toe bent?
Hoef niet heel vaak naar die meneer toe s'morgens komend weekend 2x maargoed ik vind het gewoon niet netjes dat er niet eens gereageerd word! Dit is trouwens niet het enige voorval dat er zo gereageerd word of er word helemaal niet gereageerd.
Doordat mijn vader zich goed voelt, voel ik me eigenlijk ook wel goed. En toen we t net hoorde was mijn zoon net geboren, dus werd redelijk geleefd. Veel erover praten, toch leuke dingen gaan doen etcetcetc... Als je er zelf niet uit komt misschien met je ha gaan praten? Het is ook wel heel vers, dus niet gek dat je je zo voelt. Hopelijk slaan de hormoonremmers goed aan! Mijn zoon is nu alweer 4 en mijn vader voelt zich ook goed. En ik denk er niet teveel aan dat we elk moment ook slecht nieuws kunnen krijgen. We genieten van het hier en nu! Ik doe meer samen met mijn vader als voor zijn ziekte.
Jeetje wat een klote bericht zeg. Kan je niet een paar daagjes vrij krijgen? even lekker van het zonnetje genieten en misschien iets leuks met je vader gaan doen. Gewoon lekker samen genieten en eens praten over hoe hij er verder instaat. Dan heb je erna misschien weer wat meer kracht om aan het werk te gaan. En stel dat je pa straks die hulp nodig heeft die jou cliënten nu krijgen dat zou je het toch ook fijn vinden als er iemand is die dat voor hem doet? Je hebt een heel dankbaar beroep mag je trots op zijn
Ik krijg geen vrij er word gewoon keihard gezegd je moet hier door heen! Niks medeleven terwijl ik huilend op kantoor zat... Doordat ik me nu zo voel ben ik in staat me morgen ziek te melden, straks ga ik er aan onderdoor en dan zijn we nog verder van huis.
Nou ze hebben er toch ook niks aan als je straks overspannen bent? En idd als je er echt doorheen zit kan je je ziek melden. Je moet ook wel aan jezelf denken.
Ik zit er doorheen! Het is niet alleen hoe ze op deze situatie reageren maar al een paar andere situaties gehad waarvan ik dacht vreemde reactie.
Heb nog maar een mailtje gestuurd, nu naar een ander op kantoor, hopelijk komt er reactie, want ik ben steeds erg gespannen hierdoor en ook door de situatie met mijn vader natuurlijk, twijfel of ik de huisarts zal bellen.