Ik ben trouwens reuze benieuwd naar hoeveel dames s'avonds lekker genieten van hun emmer Ben&Jerry's, zonder aan hun kind te vermelden dat dit lekkers sowieso in huis is. 'Ik zie mijn kind liever smikkelen.' Ja heus! En aan de andere kant vermelden dat ze leven op water, fruit en verse groenten? Goed excuus, dat wel. Om alle zoetigheid voor jezelf te houden .[/QUOTE] Hahaha, amen
Als hij ouder is als 10, dan heeft hij maar te leren leven met het feit dat je niet altijd krijgt waar je zin in heb. Ik kom nota bene uit een groot gezin en dacht je nou echt dat mijn moeder met weegschaaltjes in de weer ging? Of dat als de één een snoepje van zijn zakgeld haalde, iedereen ook maar gelijk kreeg? Ook een onderdeel hoor, van opvoeden. Omgaan met het feit dat niet alles in jouw voordeel werkt.
Hahaha, heerlijk dit topic! En @dds: ik hoop dat je gebakje lekker was Ik snap de reacties hier van beide kanten, ik zie m'n dochter ook graag iets eten wat ze lekker vindt, maar als ze er niet om vraagt en ik heb eigenlijk wel reuze trek erin, dan had ik hem ook gewoon opgegeten hoor... En het ergste is misschien wel dat ik me er ook echt niet schuldig om zal voelen We hebben ook een snoeptrommel in huis die ( vaak door mij) geplunderd wordt s avonds. Als m'n dochter dan een snoepje wil pakken krijg ik ook weleens te horen :" waar is die ene lolly nou?" Uhmmm, die heeft mama gisteren opgegeten! Dan zeg ik dat er nog genoeg keuze is en dat ze dan wat anders moet kiezen, probleem opgelost. Je kan overal wel een heel ding van maken in de opvoeding maar ik probeer toch ook wel de lol ervan in te zien
Een kind hoeft helemaal niet te weten wat jij s avonds eet. Dit is wat anders: een kind de helft van een gebakje beloven en dan zelf opeten. Het kind wist er in dit geval al van.
mijn kinderen zijn absoluut niet inhalig, als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel en heb dat vanaf dag 1 de kop in gedrukt. We delen alles en geen vuile blikken of gierigeid want dat accepteer ik niet. Daarom ook juist dat ik alles zo eerlijk mogelijk houd wanneer ik weet dat de kinderen iets belangrijk vinden. En dan heb ik het niet over de hoeveelheid chips of een koekje want dat is geen probleeml Maar inderdaad de sporadische keren dat ze een surprise ei of iets krijgen krijgen ze het alle 3. En ook al vind de jongste het nog niet echt boeiend, ook hij krijgt er 1 en zijn zus of broer moet er gewoon vanaf blijven.
Haha Alleen heb je die emmer ijs niet samen met je kind uitgezocht onder het mom van 'samen lekker opeten straks' en dit gebakje wel. Hier delen we dus ook echt niet alles, maar iets dat we samen uitzoeken is dat ook voor samen.
Tja, ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik doe dat dus niet. Ik pak heus wel eens 's avonds een schaaltje chips bijv, maar goed, datzelfde schaaltje hebben mijn kinderen dus al wel overdag gehad en ik niet. En ijs eet ik zelf niet, maar heb ik wel in huis voor de kinderen En maak ik 's avonds een pak koeken open, bewaar ik die dus voor de kinderen voor de volgende dag. In ieder geval krijgen mijn kinderen meer lekkers binnen als ik zelf neem.
Mijn kinderen zijn echt en eerlijk niet zo! Ik ga echt geen chipjes of snoepjes tellen hoor, ben gekke henkie niet. Soms krijgt de een wat meer en soms de ander. Ik denk dat je met dat EXACT alles door de helft delen kinderen aanleert te piepen als de ander wat meer krijgt. Dat gedrag wil ik hier in huis dus niet zien. En als ik door het winkelcentrum loop met de jongste krijgt ze wel eens een kaasstengel. En als de jongste zwemt krijgt de oudste een ijsje. En dat weten ze gewoon ook van elkaar en ik hoor serieus nooit ook maar een woord over dat ze dat elkaar niet gunnen.
Nee, het kind is het vergeten. Dus wat is dan het probleem? En dan nog. Gooi een toef slagroom over je bakje aardbeitjes en waarschijnlijk eet het kind net zo lekker mee als met het cakeje.
hier hebben de kinderen snoep gekregen op de peuterschool, best wel veel. Ze konden er ook niet veel mee, ik ben zo`n mama die geen snoep koopt (ook geen gebakjes). Nadat ze thuiskwamen hebben ze gespeeld met het snoep en een paar afgeslikt, een aantal opgegeten. Daarna stuiterden ze door het huis. Ik heb de snoepjes apart gezet voor mijn oudste zoontje (komt vanmiddag weer thuis), maar ondertussen heb ik er al 50% van opgegeten. Omdat ik het zelf wel lekker vond, maar ook omdat ik zag hoe de andere 2 erop reageerde, dat wil ik de oppas vanmiddag niet aandoen
Precies en al zou dat hier nog niet eens voor de jongste zijn maar vooral om de oudste te leren hoe het werkt.
Dus stel jij koopt iets wat je kinderen zouden delen en 1 vreet het helemaal op, dan moet de ander niet zeuren? Overigens eet ik van alles zonder mn kinderen hoor, maar geen dingen die ik hun beloofd heb of voor hun gekocht heb.
Omdat je helemaal niet weet of het kind het vergeten is. Mijn oudste zou s middags rustig aan kunnen komem dat zij haar helft nog niet op heeft en dat nu graag wil: "beloofd is beloofd mama".
ik koop weleens een pak koekjes samen met de kinderen en ruim het op in de kast en komen ze er 3 dagen later opeens mee waar ze zijn gebleven.
Delen is belangrijk. Maar hier krijgen de kindjes niet wat de ouders krijgen. Dan moeten ze zo nu en dan een magnum opeten, een heel zak chips, chocolade eten, en energydrank drinken Nee hoor, wat niet weet, wat (nog) niet deert. En de kindjes zolang mogelijk zonder snoepgoed en andere troep afhouden.
Dan krijg nummer één vooral op zijn sodemieter ja en uiteindelijk, mocht het een heel erg groot zeer zijn, maak je het dan wel weer goed met nummer twee. Maar uiteindelijk is het wel een stukje omgaan met teleurstellingen. Heb je ooit wel eens een kind gezien die een heliumballon de lucht in ziet gaan? Ik koop ook wel een snoepjes voor mijn zoon waar ik lekker van meevreet. Eindstand; hij heeft er twee op en mama de rest . Is toch ook samen? En verder; ik verbaas mij er wel redelijk over hoeveel ouders hameren op een gezonde levensstijl voor hun kinderen, terwijl ze zelf slechter dan slecht eten. (Eerlijk? En dat bedoel ik niet persoonlijk naar iemand toe, maar er zijn hier aardig wat dames met overgewicht en ik geloof niet dat dit bij iedereen komt door een 'verkeerd' gen) Deze gooien het dan op; 'Ik geef mijn kind die zooi niet,' om vervolgens zelf alles heerlijk achterover te drukken terwijl je kind zit te knabbelen op een rauwe wortel, want "Ooo, dat vind hij/zij zooooo lekker." Uhhhh ja, maar waarom eet je het zelf dan niet?
Dan zit er niets anders op voor mama om een nieuw gebakje te halen voor kindlief. Ook weer een andere kwestie. Wie zijn billen brand... Maar weet je. Dit zou ik dan ook met alle liefde doen.
Maar als je een snoepje van je zakgeld haalt, is dat van je eigen deel. Een ander kind kan daar dan ook voor kiezen, of niet. En ik heb echt geen lastige kinderen, maar toen ze ouder werden (oudste is 24, 2e bijna 18) kregen ze heus hun zin niet altijd, maar zijn ze wel een stuk mondiger dan de kindjes van 0-8. En dan werkt het heus niet als je zegt: "Het gebeurd omdat ik dat zeg". Nee, hoor, dan gaan ze in discussie en leggen ze uit waarom ze iets wel of niet vinden. En blijkbaar is het wel goed gegaan hier. Zo ook bij mijn moeder thuis, ondanks dat ze de chips afwoog. Wij zijn stuk voor stuk leuke volwassenen geworden. Vooral eerlijk ook (over het algemeen ) Ieder doet het op zijn eigen manier, en de meesten hier moeten nog dik 15 jaar opvoeden willen ze volwassen kinderen hebben Ik vind het wel grappig om te lezen dat de meesten denken dat ze er al zijn terwijl hun oudste 3 jaar is bijv.