Hahaha, ongetwijfeld. Maar of hij altijd luistert is een tweede. Dat weet je dus met een peuter nooit! Het is niet de bedoeling dat hij onbewaakt even besluit pap voor zichzelf klaar te maken ofzo.
Hier is de afspraak altijd geweest: je komt niet je kamer uit zonder dat wij hebben gezegd dat het mag. Prima oplossing.
Vast wel, maar voor de 'consequentie' kan er al van alles fout gegaan zijn wanneer hij die kamer toch uitgaat. Het lijkt vast en zeker allemaal simpel, maar met een zeer ondernemende 2.5 jarige is dat nog wel eens anders.
Ik denk idd ook, 'gewoon' consequent zijn Mijn zoontje zn deurkruk staat omhoog en hij kan dus niet zijn kamer uit( fijn dat meerdere mensen dat doen, volgens de psycholoog sluit ik mijn kind op...pff) Je zal toch echt iets moeten proberen want een peuter van 2,5 die in zn eentje zn gang kan gaan bovenop tafels e.d is niet heeel veilig, al weet je dat zelf vast ook En elke dag gewoon een wekker zetten, zo hard mogelijk, lekker dicht bij je hoofd(al werkt zelfs dat niet eens altijd hier) En anders kan je in het ergste geval nog een haakje aan de deur doen waar alleen jullie bij kunnen, wel een simpele als het even kan mocht het nodig zijn heeeeeel snel de kamer in te moeten
Het lijkt een cartoonoplossing, maar hang misschien een bel voor zijn deur die rinkelt als hij de deur open doet? Zo word jij wakker, en kan je hem aangeven dat hij nog niet de kamer uit mag.
Nou er volgt van mij dus een consequentie dat ze hun kamer niet meer uit kunnen of een heel vervelende straf zodat zij het niet meer in hun hoofd halen om het nog eens te doen. Maar wat doe je bij andere dingen die hij doet die jullie verboden hebben, want als je steeds zegt: tja hij is zo ondernemend en verder niks dan snap ik wel dat hij dingen blijft doen. En luistert hij niet en is hij niet onder de indruk van straf of een consequentie ( dan denk ik dat je sowieso een probleem hebt) maar dan zit er niks anders op om je wekker te zetten op een tijd voor hij wskker is.
Dan nog probeert hij het wel eens 'uit'. Ik denk toch elk dat elk kind dat wel eens doet. Alleen met zoiets als de woonkamer inwandelen als iedereen slaapt vind ik te gevaarlijk om dan uit te proberen. Snap je?
Een klemhekje in zijn deuropening totdat hij door heeft dat wat hij doet niet mag. Ja veiligheid voor "veilig" voelen. Alleen s ochtends dicht overdag kan hij dan gewoon zijn slaapkamer in en uit... Hierna veel herhalen de afspraak gemaakt dat hij ons eerst roept voordat hij uit bedje komt En dit doet hij al sinds iets voor zijn 2e verjaardag...
Tsja, ik snap je wel hoor. Mijn zoontjes zijn bijna twee en ook erg ondernemend. En straffen... tsja... ze zijn nu nog wel onder de indruk als ik hen boos toe spreek, maar bij mijn dochter van 4 werkt dat helemaal niet meer. Zij lacht me gewoon uit. Gisteren moest ze op de mat in de gang, toen ging ze via de buitendeur achterom weer naar ons in de keuken. Vervolgens moest ze op haar kamer blijven. Daar trekt ze alles uit de kasten. Toen was de straf dat ze dan de rest van de week niet meer met een vriendinnetje mocht spelen. Toen was haar reactie: Haha dat geeft niks want dat is alleen morgen nog! Nou ja, toen was ik wel redelijk door mijn consequenties heen. Je kunt een kind ook niet vastbinden (al had ze me bijna zo ver). Nu is ze a.s. zondag jarig, dus ik denk dat ze dat erg spannend vind en daarom zo recalcitrant. Maar wat ik bedoel te zeggen dat opvoeden echt niet zo makkelijk is als het lijkt: als je dit doet dan is dat de consequentie... Een vindingrijke peuter/kleuter verzint daar wel weer iets op...
Misschien kan je een traphekje plaatsen maar dan in de gang? Omdat je geen trappen hebt Als hij tegen het traphekje oploopt komt hij wel naar u en als hij het goed weet kan je het traphekje weg doen. Misschien kan Je bij iemand een traphek lenen? En zo een kinderwekker
slotje op de deur? Of met iets van tijden werken, zo'n soort van wekker die licht geeft of zo wanneer hij uit bed mag?
Eerlijk? Ik vind dat minstens net zo onverantwoordelijk. Stel (ja, ik ga uit van een doemscenario, maar daar heb ik mijn redenen voor) er breekt brand uit? En mijn kind kan niet zijn kamer uitkomen? Dat vind ik nog enger dan dat hij de woonkamer in kan zeg maar. Ik ga eens verder inlezen over zo'n wekker. Als het spelenderwijs gaat dan heeft hij het zo door. Sneller als met 'straffen' en dergelijke. Zijn kamer moet een fijne plek zijn, geen strafhok.
Wij hebben een traphekje in de deur van onze bijna 3-jarige dochter. Ze kan dus wel haar deur open doen, dus niet echt opgesloten, maar ze kan er niet uit. Haar kamer zit vlakbij de trap, dus dat is eigenlijk de reden, maar ze blijft zo ook op d'r kamer. In het geval van brand heb ik liever dat ik weet dat ze in haar kamer is, dan dat ik een in paniek wegrennende peuter moet gaan vinden! Alsof een kind van 2,5 weet waar hij/zij naartoe moet! We hebben ook schaap Sam en dat werkt 9 van de 10x perfect. Soms doet ze alsof ze gek is en gaat ze toch roepen, maar het is dan snel duidelijk gemaakt dat schaap Sam nog slaapt, dus zij ook nog moet slapen.
Nja als er brand uitbreekt weet ik liever waar mn peuter is ipv dat ik het hele huis door moet om hem te zoeken.... Dat red je niet hoor in die tijd En uiteindelijk is het allebei niet ideaal, in geval van brand niet en in geval van op tafel klimmen, eraf vallen en misschien zn nek breken ook niet
Daarom zoek ik een oplossing wat een beetje een goed gevoel geeft over beide. Hij moet snachts ook gewoon naar ons toe kunnen komen
Ik weet niet precies hoe je huis eruit ziet.. Maar heb je niet zo'n 'hal' waar de slaapkamers zitten? Anders misschien een traphekje tussen die hal en de woonkamer? En misschien stomme vraag hoor, maar waarom Moet hij op deze leeftijd snachts naar jullie kunnen? Kun je geen gebruik maken van een babyfoon? Het idee dat mn peuter snachts zn kamer uitkan... Brrrr
Nou, als er wat is. Als hij bang is ofzoiets. Waarom zou hij dan niet naar mama en papa mogen komen? Ik heb er iets op tegen hem letterlijk 'op te sluiten' in zijn kamer. Hebben inderdaad een hal ja, maar die deur gaat er binnenkort uit omdat deze (en de wand) compleet van glas zijn.