Ja hoor, mijn dochtertje had dat zelden, maar mijn zoontje is een ander temperamentje en karakertje, die kon zwaar dramatisch doen als het anders ging dan hij wou, krijsen, brullen of heen en weer gaan schudden met zijn lijf. Ik schonk er gewoon geen aandacht aan, dan ging het het snelst over. Helaas waren er nogal eens van die mensen in de supermarkt die zich ermee gingen bemoeien, die vonden het bijv. zielig en gingen bij de kaasafdeling blokjes kaas halen om hem stil te krijgen of te troosten . Kon weinig aan de situatie veranderen. Werd vanzelf wel minder, nu heeft hij af en toe nog zo'n driftbui. Interesseerde me weinig wat anderen er verder van dachten. Overigens is zijn ze allebei niet van de 'stomme mama' of mij slaan hoor, het was meer gewoon heel hard brullen en in het wilde weg spartelen.
Die 2 van mij hebben enorme hysterische driftbuien gehad. Gillen, krijsen! Op de grond liggen!! En je wilt niet weten wat ik naar mijn hoofd heb gekregen van medeshoppers. Het komt er in ieder geval op neer dat ik 2 ontaarde kinderen heb, dat ik een liefdeloze moeder ben die totaal niets van opvoeden snapt. Maar nauurlijk!! De beste stuurlui staan aan wal denk ik dan maar.
Laat ik zeggen dat mijn kinderen de potentie kunnen hebben om dat te doen, alleem hebben zij een mama die dat niet accepteert. Krijsen omdat je je zin niet krijgt is hier geen optie. En zeker niet in een winkel of op straat. Mijn 5,5 jarige snapt dit heel goed. Mijn bijna 1,5 jarige nog niet helemaal, maar hij leert snel We leren hier normaal te communiceren met elkaar. Dus nee mijn kinderen doen dit niet en gaan dit niet doen (of hoogstens 1 keer een poging) om de simpele reden dat zij geleerd hebben dat dit onacceptabel gedrag is.
Nog geen kids helaas maar geloof niet dat die van ons gaan krijsen in de supermarkt.. huilen mag (met de mond dicht) maar krijsen uh nee.. tenzij er een boodschappen stelling op ze valt ofzo ghe ghe..
Nee gelukkig niet. Wij hebben altijd een hele rustige baby gehad (sliep zo ongeveer altijd) en in de peuter pubertijd heeft hij nooit driftbuien gehad. Blij toe ook. Maar ik denk dat wij gewoon geluk hebben gehad. Nu is hij 5 en kan hij in de winkel wel gigantisch zeuren. Maar dat doen alle kinderen denk ik wel
Mijn oudste doet het nu regelmatig thuis. De kleinste dingen zijn momenteel een drama. In de supermarkt ook wel eens. Het meest irritant vond ik dan andere mensen. Probeer je consequent en rustig te zijn /blijven, gaat er een of andere opa tegen je zoon zeggen "het is ook helemaal niet leuk in de buggy he!". Nee inderdaad, het is niet leuk in de buggy, maar als je na 2 terechtwijzingen en 1 waarschuwing niet luistert, dan voeg ik de daad bij het woord. Anders heeft waarschuwen geen zin. Erg vervelend als anderen dat gaan lopen ondermijnen. Ik ben trouwens wel heel makkelijk. Het is mijn kind en mijn opvoeding en ik ga me niet schamen voor een krijsend kind als ik vind dat ik goed gehandeld heb. Ik maak me wel trouwens al een beetje zorgen. De jongste is echt totaal niet onder de indruk van mijn nee. Ik zie dus veel meer driftbuien aankomen.
Hahaha geweldig! Onze zoon heeft ook wel eens in een winkel in de hoek gestaan of gewoon op straat, maar dan niet vanwege een driftbui, maar een hardnekkige banaan in zn oren die er niet uit wilde
Ze heeft het hier wel geprobeerd, als ze haar zin niet krijgt. Vaak is 1 zinnetje al genoeg om het te doen stoppen: "deze winkel heeft een hele mooie hoek", en ze weet dat als het erop aankomt dat ik haar ook écht in die mooie hoek zet
En dat werkt? Die van mij doen het nu niet meer gelukkig, maar dat zou echt niet gewerkt hebben hier.
Nog niet de situatie gehad waarbij ze spartelend en over haar toeren op de winkelvloer ligt te bivakkeren, maar wel kleine oprispingen wanneer we haar bijv. na even vrij te lopen weer in de wagen willen zetten. Het is een pittig ondernemend meisje met een enorm eigen willetje, dus ik ben bang dat ze het nog weleens zal presteren. Ik blijf rustig en probeer haar uit te leggen waarom sommige dingen moeten. Soms met een grapje. Laatst bleef ze bij de ijssalon staan en zei dag dag, onder het mom bekijk het ik ga niet meer mee. Ik had geen zin in een scène midden op het terras, dus ik zei mama gaat je pakken! Ze gilde het uit en liep lachend naar haar vader toe.
Vanaf welke leeftijd kun je hiermee beginnen? Mijn dochter kan nu al soms driftig zijn als ze iets wil en het niet krijgt of iets niet lukt. Wil dit ook echt binnen de perken houden maar vind t zo lastig om in te schatten wat ik al van haar kan verwachten en hoe ik hier nu al het beste mee om kan gaan.
Ja. Hoort erbij. Gaat jou kind ook echt nog doen. Is het ontdekken van en opzoeken van grenzen. Ik moet altijd wel lachen als men zegt dat hun kind dat niet gaat doen. Het is heel normaal als je kind dat doet en je hoeft je er ook niet voor te schamen. We zouden misschien iets liever voor elkaar moeten zijn en wat minder moeten oordelen. ..
Right. Nou, echt niet hoor. Sorry. Er zijn echt kinderen die hier totaal ongevoelig voor zijn. Vrij veel zelfs. Maar ik ben blij voor je.
Echt in de supermarkt is het nog niet gebeurd haha. Maar mocht het gebeuren dan is even een kort gesprekje dat we er niet van gediend zijn genoeg. Doet ze het dan nog een keer hoeven we alleen maar naar haar te kijken en weet ze al genoeg. Maar goed, er zijn ook momenten dat dit niet helpt. We merken vooral dat ze bij mij de grenzen blijft opzoeken en bij papa is 1x nee genoeg. Heel frustrerend ik doe blijkbaar iets niet goed haha