Heb je het over mijn dochter. Dan is ze idd een pittig kind. Maar wel super lief ook. Ze is gewoon sterk met wat ze wil. Ik moet sterker zijn. Wat ook wel lukt vaak.
Ik denk dat iedereen dat inderdaad op een andere manier ervaart, maar ook dat de situatie er toe doet. Mijn oudste was een huilbaby en dat vond ik op dat moment ontzettend pittig. Je leven staat sowieso al op z'n kop en dan is dat echt killing. En nu vragen mensen of ik het zwaar vind om zwanger te zijn en nog twee van die gastjes rond te hebben lopen maar ik ervaar het helemaal niet als pittig. Natuurlijk zijn ze ook druk en heb ik weleens one of those days maar ik geniet voornamelijk enorm hoor Maar ik voel me goed, ben lichamelijk redelijk fit en heb ook best makkelijke kinderen. Als ik nu zware bi had of andere flinke klachten, dan was het weer anders geweest natuurlijk.
Hihi. De mijne is ook erg lief. Ik hoop stiekem dat ze haar sterke willetje behoud, dat ze niet het kaas van haar brood laat eten. Dat ze een lieve stoere meid met een goede dosis zelfvertrouwen wordt.
Mijn dochter vind ik pittig. Hoewel haar karakter lief zacht en volgzaam is, is ze bijzonder gevoelig. Ze heeft haar eerste 1,5 jaar gehuild en huilt nu met 4jr nog steeds meer dan gemiddeld. Ze slaapt al 4 jr bijna geen enkele nacht door doordat ze vaak te druk is in haar hoofdje. Ze kan slecht tegen weinig slaap en huilt hierdoor meer en is dan echt niet gezellig. Ik weet dat ze een lief zorgzaam en zacht karakter heeft maar als alleenstaande moeder met fulltime baan en geen hulp vind ik het onwijs zwaar. Mijn zoontje daarin tegen is super makkelijk.
Mijn dochter wordt bestempeld als zeer pittig... Door eigenlijk iedereen die haar kent Zelf de juffrouw van de kinderopvang (met ruim 40 jaar ervaring) heeft ze aan het huilen gekregen omdat ze niet meer wist wat ze met ons meisje aan moest ze zei vorige week nog "Ik heb al heel veel kinderen meegemaakt in mijn carriere, maar nog nooit een meisje zoals zij" Hoe uit zich dat? Veel, lees: HEEEEEEL veel huilen, ongeveer alle uren die ze wakker is en driftig, zodra ze haar zin niet binnen 1 sec krijgt gooit ze rustig haar hoofd op de tegelvloer Ik hoop met alle vezels in mijn lijf dat het gaat veranderen zodra ze kan lopen en praten.... *edit* Ik lees ook veel over pittig vs opvoeding Hier is het ook echt een geval pittig meisje, want ze heeft nog een oudere broer en zus en het verschil is dag en nacht, die zijn beide heel braaf
Onze nu 8 jarige dochter was in haar dreumes/peutertijd echt een heel pittig kind. Met 1,5 jaar had ze al haar eerste echte driftbuien.Met de lft van 2 jaar had ze gewoon 2-3 x per dag zulke aanvallen en dan vaak om helemaal niets. Driftbuien in de trant van niet meer voor rede vatbaar en kronkelend en nog net niet schuimbekkend over de vloer. Dit soort buien had ze dus ook regelmatig in de supermarkt. Mijn oudste een jongen van nu 10 jaar had nooit zulke buien en daardoor was zij een pittig kind. Toen ze zo klein was wilde ze gewoon vaak meer doen dan dat ze kon terwijl ze al voorliep op veel vlakken.Vroeg lopen,vroeg praten,vroeg zindelijk.Nu is ze ruim 8 jaar en is het nog steeds een meisje met een sterke eigen wil maar ook een meisje met faalangst maar nu is ze niet meer een pittig kind maar gewoon een eigengereide tante die erg wijs is. Die driftbuien hebben zeker tot in de later kleutertijd geduurd. Niet met frequenties van meerdere keren per week maar toen voor mijn gevoel teveel om tegen te kunnen. De jongste is ook weer een bijdehandje maar die is niet zoals haar grote zus was op die leeftijd.
Pittig is hier... Als ze iets wilt en haar zin even niet krijgt gelijk slaan en gillen. Mocht ze dan nog haar zin niet krijgen kan dit overgaan in bijten en kopstoten geven. Vind het lastig want ze is verbaal nog niet sterk maar keur dit gedrag ook niet goed.
Ik vind het weleens pittig doordat ze regelmatig in twijfel trekken wat ik zeg. Ik was vroeger zo'n makkelijk, volgzaam kind, en wat mijn moeder zei, was de waarheid voor mij. Die van mij hebben daar totaal geen boodschap aan. En dat kan al om de kleur van gras zijn, bijv. Altijd een weerwoord hebben. Ze zijn beide erg adrem. Concentratieboog van 3 seconden, wordt nu wel beter. Extravert karakter, ik ben introvert. Zij zijn doeners, ik ben een denker. Ze zijn me dus vaak met hun acties al ver vooruit. Vooral het verschil met mijn karakter maakt het voor mij dus pittig. Tel daarbij 3,5 jaar gebroken nachten en het alleenstaande, werkende moederschap bij op en ja, ik vind het pittig
Een pittig kind: - slaan met hoofd tegen muren en vloer (welke omgeving dan ook) - een speelgoed auto naar je hoofd gooien - Slaan schoppen spugen bijten - vanaf geboorte niet door slapen en nu 4 jaar oud bedenken dat slapen tot 1.30 voldoende is - slaap kamer verbouwen - snachts woonkamer verbouwen - huilen schreeuwen om een vies voetje - bestek onder het eten naar je hoofd smijten en daarna het bord met eten er achter aan - tijdens een drift bui in de auto gordel los doen op de snelweg - poepen op het potje om het vervolgens te gebruiken voor een muurtekening als we niet opletten zo kan ik nog wel even door gaan over onze zoon van 4
Wow ! Is dit gedrag wat hij met regelmaat vertoont? En is hij verder gezond, of is hij gediagnosticeerd met iets?
Dag in dag uit. Ben gisteren om 10 uur wakker geworden in de ochtend en sindsdien niet meer kunnen slapen. Hij zit op een mkv maar helaas nog steeds geen diagnose omdat hij zich daar keurig weet te gedragen.
@tuc medisch kinderdag verblijf bjz kinderarts en daarvoor nog veel meer instanties die er niks mee konden.
Mijn dochter zit op een kdc (kinderdagcentrum) i.v.m. een lichte tot matige verstandelijke beperking en laat daar ook minder "moeilijk" gedrag zien dan thuis, maar dat is op zich niks vreemds natuurlijk, dat doen veel "gewone" kinderen ook. Maar een kind dat zulk tegenstrijdig gedrag laat zien, vind ik wel vreemd. Wat vinden ze er op het mkd dan van dat hij daar zit? Gaat hij binnenkort naar school? Hoe gaat dat met de evaluaties? Ik kan me niet voorstellen dat zij iets met hem "kunnen" als hij bij hun gewoon normaal gedrag laat zien...
Ze zien iig dat hij daar op zn plek zit. Ze kunnen alleen nog niet de vinger erop leggen wat er met hem is. Hij blijft voorals nog tot okt omdat hij een groot verschil laat zien tussen performaal en verbale iq. Zijn consentratie is hooguit 2 tot 5 sec voor iets. Maar het echt extreme gedrag is alleen thuis. Dus wordt de thuis hulp weer intensiever maar ja ze blijven helaas niet slapen Ik lees morgen weer ga kijken of ik nog een paar uurtjes slaap kan krijgen.
Jemig springkip, dit gaat nog verder dan pittig. En dat al 4 jaar Welke hulp krijgen jullie thuis als daar dit gedrag het meest voorkomt? En zijn er ook nog leuke/ gezellige momenten?