Dag allemaal! Ik zit behoorlijk in de knoop, het is niet één probleempje wat er aan de hand is, het zijn er meerdere. Dus ik begin maar gewoon, hopelijk hebben jullie advies voor mij! Op mijn 16e hebben ze endometriose vastgesteld. Daar was ik heel erg van geschrokken; ik werd depressief en stopte met eten. Ik kon bijna niks meer, op in bed liggen na. Anticonceptie kan het remmen, maar daar ben ik allergisch voor. Dus ik moest aan de oxynorm. Ik heb school op het randje gehaald en ik ben daarna niet meer gaan studeren, simpelweg omdat dat dus niet ging. Ik had inmiddels een eetstoornis ontwikkelt. Ook werd ik niet meer ongesteld door het ondergewicht. Ik wilde weer leven, net zoals de mensen om mij heen. Dat is me gelukt, nu een aantal jaar later. Hulp van de psycholoog gehad en de dietiste, maar daarna vooral van mezelf. Ik ben begonnen met onschuldig fitnessen om aan te komen. Dat werkte, ik ging meer eten en ik kwam aan. Ik voelde mij beter, mijn endometriose klachten verminderden en ik hoefde dus steeds minder pijnstilling. Vandaag val ik onder de term bodybuilder en ben ik ruim 19 jaar oud. Tijdens mijn reis in de bodybuilding wereld ben ik lichamelijk heel veel sterker geworden, maar vooral mentaal. Ik verleg elke dag mijn grenzen en haal alles uit het leven. Ik ben zo blij dat dat allemaal achter me is. Ik lees nu even terug wat ik heb getypt en het is nu al een behoorlijk verhaal zie ik haha, maar ik voelde me toch genoodzaakt het te vertellen. Nu eigenlijk het hoofdprobleem zoals de titel aangeeft; mijn vriend (waar ik al heel wat jaren mee samen ben en me door dik en dun heeft gesteund) en ik willen een kindje. Maar, ik heb dus een behoorlijk laag vetpercentage (10%) door mijn sport, heb ook endometriose en gebruik supplementen (GEEN doping!!!) die niet schadelijk zijn, maar ook niet geconsumeerd mogen worden als je zwanger wilt worden. Wat moet ik hiermee doen? Ik ben zo bang voor de vooroordelen (jong, bodybuilder, eetstoornis gehad, zal geen goede moeder zijn etc). Mijn voornaamste zorg is mijn vet%. Ik kan dat niet zomaar omhoog krikken aangezien ik van mezelf altijd al tenger ben geweest. Ik word nu wel ongesteld, maar niet maandelijks. Ik ben nu in ongeveer iets meer dan een halfjaar tijd 3 keer ongesteld geworden. Ik wil graag naar de gynaecoloog, maar ik ben bang dat ze me niet serieus nemen. Graag jullie advies! En sorry voor het rommelige verhaal.... Heel erg bedankt alvast!
Ik zou toch een stap naar de huisarts zetten als ik jou was. Vooroordelen hebben ze niet zomaar hoor. Ik heb zelf behoorlijk overgewicht, ook toen ik zwanger raakte (bmi 33) Ik heb geen vooroordelen gemerkt, alleen kreeg ik bijv. de suikertest enzo. Het is goed als ze bij jou een check doen waarom je zo weinig ongesteld wordt. Dat je een eetstoornis hebt gehad hoeft echt niets te maken te hebben met hoe goed je een moeder bent! Mijn zusje heeft heel erg anorexia gehad en werd onverwacht zwanger. Inmiddels zijn we vier jaar verder en is ze nu zwanger van nummer 3 en gelukkig getrouwd en een hele goede moeder! Dus denk niet te laag over jezelf en kijk naar de toekomst, niet naar het verleden! Sterkte!
Dankje voor je reactie! Lees net mijn post terug en er zit weinig logica qua opbouw in zie ik haha, ik was ook een beetje emotioneel dat ik het schreef. Het deed me wel goed om het van me af te schrijven Ontopic: die angst voor de vooroordelen komt omdat ik elk halfjaar naar de gyn voor controle moet en we hebben het wel heel vlugjes over een kinderwens gehad, maar dat ging echt van je zou ooit wel kinderen willen? Ik zeg ja ooit, dat klinkt zo ver weg. Ik wil het heel graag ja. Zei hij (ja hij.. Vind ik ook vreselijk dat het een man is maar dat leek het ziekenhuis het verstandigste omdat hij degene is die endo heeft vastgesteld en mijn diagnose precies weet) dat ik voorlopig niet aan kinderen moet denken omdat ik toch nog te jong ben en niet stabiel genoeg met oog op mijn verleden. En toen hebben we het over de volgende controle gehad en het er niet meer over gehad. Dus vandaar; ben bang dat ik niet serieus genomen zal worden als ik nu hiermee bij hem op het spreekuur kom. Wat fijn dat het zo goed gaat met je zusje! Een eetstoornis maakt een hoop kapot, gelukkig is zij er ook bovenop gekomen.
Ik vind niet dat de gyn zoiets kan zeggen. Een gyn is toch geen psycholoog. Hoe weet hij nu hoe stabiel jij nu bent? (overigens zijn in ons ziekenhuis 6 gyn's man, 2 vrouw dus ik heb meestal een man gehad) Ze moeten gewoon hun werk doen en kijken waarom jij niet (weinig) ongesteld word. En anders zou ik overstappen naar een andere gyn.
Ik heb een eetstoornis gehad maar met vlagen. De ene keer at ik veel en dan weer 3 maanden amper. Woog altijd net onder de 50 kilo, reed daarnaast paard en thai boksen. Chemo kuren gehad, loads of medicijnen enz en noem maar op. Hpv viris gehad (grote kans op baarmoederhalskanker) en was ook onregelmatig ongesteld. Ik ben wel is bij de dokter geweest ivm kinderen of het wel zou lukken maar de dokter kon me daar geen antwoord op geven, behalve als ik het echt zou willen op later leeftijd aangezien ik pas 17 was maar wel met die vragen liep. Ik werd onverwachts zwanger! En ja altijd zal je vooroordelen houden, van buitenaf vooral en zelfs van een dokter maar niemand kent jouw situatie en jezelf beter dan jij. Ik zou toch de stap maken meid anders krijg je er spijt van! Nooit geschoten altijd mis en anders vraag je voor een andere dokter want niemand zit daarop te wachten natuurlijk op oordelen. Offtopic: wauw wat super dat je bodybuilding doet! Ik wil dat ook zo graag! Maar 1 ik heb geen tijd, 2 geld met kids is al drama hihi en 3 ik durf niet En ja idd om groffer te worden en niet om af te slanken
@Child nee ik vond het ook erg ongepast, maar wist op dat moment niks terug te zeggen. Stom van me Maaarrr.. Ik heb de moed bijeengeraapt gistermiddag en een afspraak gemaakt bij de HA, straks al! Ik ga dat ook doen, overstappen naar een andere gyn. Heb me bij deze nooit echt prettig gevoeld en ik nam eigenlijk maar genoegen met het advies van zhuis maar dat schiet ook niet op. Ik zal straks wel even updaten hoe het was bij de HA
Wauw wat heftig! Wat een nare periode moet dat voor je geweest zijn. En toch onverwacht zwanger worden! Wat een leuke verrassing! Ik rijd ook paard haha, heb 2 paarden (straks nog maar 1 helaas). Geboren in het zadel! Op je priveberichtje reageer ik straks Ik heb straks een afspraak bij de HA, we gaan er gewoon voor. De vooroordelen krijg je inderdaad wel, maar van buitenaf doet het me minder dan wanneer het van bijv de arts is. Ik vind dat toch wel erg en de gyn die dus nogal negatief was (zie me reactie naar Child) heeft me och wel onzeker gemaakt
Het is niet zo gek dat je een eetstoornis had ontwikkelt aangezien de diagnose die werd gesteld, je was diep ongelukkig en vaak zie je dat terug in het eetpatroon. Maar je heb hulp gehad van meerdere proffesionele personen en vooral heb je het met jezelf overwonnen! Dit zegt alleen maar (naar mij toe) dat je een goede moeder zult zijn. Je heb drama gehad en overmeestert, je bent sterker geworden en je heb de drive om door te gaan. Vind het zwaar ongepast dat de gyn dit zo grof tegen je zei. Hij is er om te kijken waarom je ongesteldheid wegblijft enz. Ik ben juist regelmatig geworden nadat ik me dochter had gekregen Oordelen heb ik gelukkig niet van de doktoren gehad, ze waren juist verbaasd dat ik zwanger was geraakt na mijn hele verleden! Maar heb er genoeg van buitenaf meegemaakt aangezien ik een behoorlijk losgeslagen tiener ben geweest. Zie je heb je weer een grietje die dr eigen zwanger laat trappen, die zal vast aan de drugs zitten en ze eet niet genoeg (me buik was klein), kind word vast afgepakt en ze had nooit kids moeten nemen enz enz. Aan de ene kant deed het zeer maar toch dacht fy en kijk waar ik nu ben na zoveel jaar na zoveel ellende. Ik kan alleen maar trots op mezelf zijn en dat moet jij ook zijn meid! Veel succes vandaag en ben benieuwd wat de ha zegt! Echt 2 paarden?! Wat super leuk! Jammer dat je er binnenkort nog maar 1 heb Ik ben 5 jaar geleden gestopt met rijden na 10 jaar vanwege die kleine en mis het nog steeds. Ik was altijd een fanatieke sporter en nu doe ik afentoe hardlopen en wat trainen thuis
Dankjewel voor de lieve woorden! Dat doet me heel goed om te lezen Ik kan me dat goed voorstellen ja, paarden kosten naast een hoop geld ook ontzettend veel tijd! Ik denk daar ook over na hoe ik dat ga combineren, maar aangezien ik een opleiding doe tot personal trainer en als ik aan het werk ga zal dat vooral freelance zijn, dus dat scheelt wel een hoop. Trouwens sorry voor het late bericht, ik ben momenteel niet helemaal in orde door de endometriose. Ben ongesteld en dan is de pijn ondraaglijk ik ga nu ook op je prive bericht reageren! xxx
Stoer! Ik weet geen ander woord, en misschien klinkt het raar. Maar ik vind jou stoer, dat je je verhaal hier neerzet, dat je zo'n knokker bent, dat jij en je man een kindje willen, dat je je zo verdiept in wat het beste is voor jezélf én je kindje. Ik wens je echt veel succes en geluk toe.