Hahaha, ik lig om sommige verhalen echt dubbel! Vooral de scheet verhalen, kan me zo voorstellen dat je je dan kapot schaamt! Ik kan me zo 1,2,3 niks bedenken..
Ik lag zulke harde scheten te laten 's nachts dat m'n man én dochter ervan wakker werden. Dochter ligt op een andere kamer, dus dat wil wat zeggen
Bij mn vorige zwangerschap Werkte ik in het drukke centrum van amsterdam en moest vanaf huis met de trein. Midden in de zomer met 32 graden in een volgepropte trein, snikheet, op elkaar gepropt staand in de trein! Vréselijk!! Kwam kots misselijk de trein uit en moest zoeken naar een prullebak, heb staan spugen op een vol amsterdam centraal station... Schaamde me rot!!
Ik moest overgeven terwijl ik achter het stuur zat in de auto. Ik als een gek de auto stil gezet en pakte een zakje dat wonderbaarlijk genoeg op de stoel naast me lag. Ik kots in dat zakje, maar toch wordt m'n broek ineens nat. En ineens realiseer ik me dat het geen gewoon zakje is maar zo'n volledig geperforeerd zakje van de croissantjes die ik dus net had gegeten en weer terug in het zakje had gekotst. Moest nog de hele dag werken met hele rare vlekken in m'n broek.
Tijdens de open dag in het ziekenhuis hier, een tijdje terug, was de afdeling gynaecologie ook geopend. Er was een speurtocht voor kinderen en, zo riep de verpleegkundige waar ik altijd al een bloedhekel aan had blij, er werden ook echo's bij zwangere vrouwen gemaakt. 'Echt waaaaar?' riep ik nog. Echt waar, volgende de verpleegkundige. Dolblij was ik, want ja, gratis echo! Een keer extra naar ons kindje kijken! Woehoe! Half uur staan wachten bij het deurtje van de kamer waarin de echo's gemaakt werden (ze zullen daar ook wel gedacht hebben), tot dat stomme zwangere mens 'voor mij' eindelijk een keer klaar was. Toen ze eindelijk klaar was, liep de echografiste ook weg.. Bleek dus dat er geen echo's bij zwangere vrouwen gemaakt werden, maar bij zwangere vrouwen waarmee van tevóren een afspraak gemaakt was. Dát had de verpleegkundige er niet bij gezegd. Ik heb jankend staan smeken om een echo, of ze er niet tóch eentje konden maken, en toen zij aangaf dat ze dat echt niet gingen doen, heb ik haar uitgescholden.. Ik hoefde haar gelukkig niet meer onder ogen te komen, want we stapten vlak daarna over naar een ander ziekenhuis, omdat we over dit ziekenhuis überhaupt niet tevreden waren, maar toch.. Oh en, de keer dat ik bij het hoofd gynaecologie moest komen, in 'ons' nieuwe ziekenhuis, en op m'n lazer kreeg omdat ik op m'n blog de naam van een arts-assistent had genoemd en waarover ik onder andere schreef dat hij eruit zag alsof hij uit Grey's Anatomy was weggelopen, was ook niet heel leuk Eigenlijk snap ik dat nog steeds niet, ik was echt alleen maar positief over die arts, andere dingen die ik schreef waren bijvoorbeeld 'begripvol, aardig, meelevend' e.d., maar hij vond het niet prettig dat z'n naam (als in; dokter de W.) op internet te vinden was.. Het hoofd gynaecologie bracht het heel luchtig, moest er wel om lachen en er was een tweede arts-assistent waar ik ook over geschreven heb, die er totaal geen problemen mee had (maar die het dus wel ook gelezen heeft), maar het was heel awkward. Die arts-assistenten hoop ik nooit meer tegen te komen, in ieder geval
ik was 20 weken zwanger en had zwaar de griep... vreselijke hoestbuien.. dus ik krijg ineens zo'n hoestbui, zo erg dat ik ervan moest overgeven. en terwijl dat er uit kwam,liet ik al mijn plas lopen.... Zat ik daar in de woonkamer... huilend, kotsend in een grote plas... echt te erg. Manlief kwam van buiten kijken wat er aan de hand was, en die heeft het wel heel lief allemaal opgeruimd
Bij mij ook de winderigheid hoor.. Het was gewoon erg dat mijn man met mij nergens kon komen zonder dat ik een scheet liet! Gelukkig was het toen lente en mooi weer en ging hij met het bezoek buiten zitten zodat ik binnen mijn gang kon gaan Mijn man werkt op een gasplatform en daar hebben ze gasmaskers, hij ging eentje meebrengen naar huis! Nu lachen we er echt om, amai zwanger zijn is echt grappig soms
Ik was ook een emotioneel wrak, het ergste was toen ik bij mijn schoonouders ging eten. We aten steengrill, maar ze hadden geen worstjes... WAT, geen worstjes??? En wat moet ik dan eten??? Ik begon te huilen, zelfs tot hyperventileren toe... De arme vrouw is in haar auto gesprongen en worstjes gaan kopen Ben benieuwd hoe het deze zwangerschap gaat verlopen, moest onlangs al huilen met een filmtrailer, dus dat beloofd
Voordat ik wist dat ik zwanger was (ik wist het 'pas' bij 7+1w), heb ik zitten huilen omdat er een koe op tv ingeslapen moest worden. Hij had geloof ik iets aan zijn poot en ze konden niks meer doen tegen de pijn, waarna ze besloten om hem een spuitje te geven. Op het moment dat de veearts zei dat 'het gebeurd was', hield ik het helemaal niet meer en kwam er een harde BOE-HOE-HOEEE, zo hard was ik dus aan het huilen m'n vriend keek me aan alsof ie water zag branden.. Ik probeerde het nog goed te praten, maar dat mocht niet baten hihi. Een weekje ofzo later testte ik positief, dat verklaarde een hoop Stomste is nog dat m'n vader slager is en ik echt gek ben op vlees, maar dat ik dus wel keihard zat te janken bij een koe die een spuitje kreeg. Vond het echt awkward!
Haha ahw, ik vind het wel lief! Doet me ook denken; wij gingen anderhalve week na de inseminatie naar de Efteling. Toen heb ik in het Sprookjesbostheater ook zitten janken, omdat heks niet op het bal van Assepoester mocht komen Dat was het eerste moment waarop ik zoiets had van; 'Zal het dan toch..?'
Hahahahaha you damn hormons! Oohja dankje je haalt weer een andere herinnering bij me naar boven haha! Ben 2 maanden terug ein-de-lijk naar het concert van mijn grote held geweest. Ik ben al zo'n 7 jaar fan, maar heb nooit een concert van hem mogen bijwonen helaas. Ik had voor de grap al tegen m'n vriend gezegd dat ie niet raar moest opkijken als ik heel hard zou gaan gillen en misschien wel flauwvallen als ie op het podium zou komen! Maar wat er gebeurde had ik zelf eigenlijk niet verwacht.. M'n vriend was zo lief om zo'n merchandise-shirt voor me te kopen. Normaal houd ik daar echt niet van, maar deze was wel heel erg leuk! Dus ik zat daar met m'n shirt aan, te wachten tot ie het podium op zou komen.. En toen ie na aaaal die jaren dan ECHT voor me stond, begon ik keihard te huilen!! Ik probeerde mee te zingen, maar dat ging niet, want ik begon ook toen steeds harder te janken de mensen naast me stonden me echt heel raar aan te kijken.. En ik voelde me net alsof ik zo mee kon doen aan dat programma 'Fans' van een tijdje terug..
Haha, ik ben nu wel heel benieuwd naar wie het was! Oh en.. Zo erg als die K3-moeders (en non-moeders) word je vast nooit
Dat ik geregeld als ik uit de auto stapte een hele plas plas verloor en ja die zag je door de broek pfff
Toen ik net zwanger was en het nog niet wist, had ik enorme snoep-drang. Ik ging toen naar de kruidvat bij mijn werk in de buurt om een zak snoep te halen, maar toen bleek dat mijn portemonnee op het werk lag nog. Toen ben ik huilend naar mijn werk teruggelopen omdat ik geen snoepjes had. Even later bood een collega aan om dan die snoepjes maar voor me te halen en toen moest ik weer huilen omdat ik zo blij was Die avond zei mijn collega dat ik maar eens een zwangerschapstest moest gaan doen, want dat ze dit niet van me gewend was zo en zich zorgen maakte dat ik zwangerschapssuiker zou krijgen. Manlief heeft die avond nog een test gehaald en inderdaad: ik was zwanger
Hahaha sorry ik lig echt in de deuk om sommige verhalen. Gelukkig zijn het dingen waar je achteraf wel om kan lachen