Wat verdrietig, sterkte! Zijn er eigenlijk onderzoeken gedaan naar wat de oorzaak kan zijn? Weleens getest op het antifosfolipidensyndroom toevallig? Dat heb ik en zonder medicatie gaat het bij mij mis wanneer de placenta de functie over gaat nemen (tussen 8 en 16 weken dus) en sowieso kan op vroeggeboorte. Ik moet me dagelijks prikken met Fragmin en slik acetylsalicylzuur en dat heeft nu al 3 keer geleid tot gezonde kindjes. Twee daarvan een beetje vroeg geboren (36 en 35 weken). De keren zonder medictie is het misgegaan. Misschien ten overvloede, maar moest er aan denken omdat de termijn waarop het steeds mis gaat en je vroeggeboortes me aan mijn syndroom moesten denken. Antifosfolipidensyndroom kan alleen getest worden in niet zwangere toestand. Sterkte! Sterkte!
Ben inmiddels terug,alles ziet er schoon en goed uit. Even over onderzoeken:wij weten waarom het misgaat,en ook waarom onze kindjes zo vroeg komen.ik heb mijn redenen om hier niet over uit te wijden,omdat er niks tegen te doen is.en dat lokt vaak vragen uit.bv.,waar begin je nog aan,wees blij met wat je hebt,enz enz...zit ik niet meer op te wachten...heb zonder dat gezeur genoeg aan m'n hoofd.en ja,wij willen heel graag nog een kindje,ondanks de risico's,en ja,daar kiezen wij bewust voor,en ja,ik vind dat wij die keuze zelf mogen maken.als het nog een keer lukt,is dat wel echt de laatste keer,want psychisch ben ik heel sterk,maar houd het ook voor mij een keer op.
Sterkte Skippy, je bent inderdaad een sterke vrouw!!! En niemand kan voor jullie beslissen wat je wel en wat je niet moet doen. Nogmaals sterkte en een dikke knuffel!!
Sterkte! Iedereen zegt hier ook dat wij het op moeten geven.. Maar wij blijven hopen! ( niet meer bewust, maar blijven openstaan voor)
Wij gaan wel bewust nog verder...zo lang ik het psychisch nog trek,willen we proberen om nog een kindje te krijgen.je krijgt er zoveel moois voor terug...maar makkelijk zal het niet worden...al zou ik de eerste 16 weken doorkomen,dan nog is het erg spannend...bij mij kunnen ze niet tot 37 weken blijven zitten...hooguit 30,31 weken...maar dat is al heel wat als we dat halen.weet dus van te voren al dat het,mocht het lukken,weer een extreme vroeggeboorte wordt.
Lees nu net je verhaal en heb jammer genoeg bijna hetzelfde mee gemaakt. Voor jou vind ik het wel erger want je oudste heeft een week geleefd. Ben erg trots op je en je heb gelijk. Blijf positief en geef geen droom op vanwege tegenslagen. Bewijs verdriet en verlies dat doorzettingsvermogen en positief blijven, veel meer waard zijn. Ik zeg altijd; als je opgeeft, dan pas heb je alles verloren. Dikke knuffel en moge de sterretjes jullie begeleiden naar het geluk dat nog moet komen!
Nee Nanette niet opgeven hoor lieverd, hoop echt dat het wel een keer goed komt bij jullie. Hoop doet leven
Sjonge meid! Ik huil niet snel maar dit raakt me. Heeeel veel sterkte toegewenst, en heel veel kracht en geluk voor de toekomst. Liefs