Hallo, Sinds de geboorte slaapt ons dochtertje op onze kamer. Makkelijk met de nachtvoedingen en fijn om haar dichtbij te hebben. Alleen slaapt ze de laatste weken heel erg slecht. Ze is heel onrustig, ligt steeds te woelen, en wordt snel wakker (ook van ons). Ik zit er helemaal doorheen, ben zo ontzettend moe, ik slaap amper en nooit langer dan 3 uur aan een stuk. Nadat ik vanmorgen het niet meer zag zitten zo, heb ik haar bedje naar haar eigen kamer gebracht. Daar ligt ze nu te slapen. Ik ben van plan dit ook vannacht te doen, maar ik twijfel enorm. Ik wilde haar namelijk minimaal tot zes maanden op onze kamer laten slapen, omdat dat wordt geadviseerd vanuit veilig slapen. Maar ik slaap gewoon bijna niet meer met haar naast me, en ik wil graag kijken of dat anders is als ze op haar eigen kamertje ligt. Wat is wijsheid? Neem ik echt een risico door haar nu (met bijna 4 maanden) op haar eigen kamer te leggen? Of moet ik het slaapgebrek nog een paar maanden accepteren? Ze krijgt overigens wel nog altijd een nachtvoeding, zo tussen drie en vijf ergens. Ik ben me ervan bewust dat ik haar nu later hoor, al laat ik de deuren open en heb ik een goede babyfoon. Maar als dat het enige moment zou zijn waarop ik op moet staan, is dat al een hele vooruitgang. Maar die twijfel... Pff! Ben zo bang dat er wat met haar gebeurt.
Waarom zou het onveilig zijn? Mijn oudste sliep vanaf dag 1 op zijn eigen kamer, nooit geen problemen mee.
Ik las ooit dat een baby dat in een te diepe slaap zou komen, als hij of zij de ouders niet hoort ademen. En daardoor in een coma. En dat ze op de buik rollen en kunnen stikken. Maar onze baby kan zich al goed omhoog duwen, heeft een sterk nekje, dus daar ben ik niet zo bang voor. Het is meer dat eerste verhaal dat door mijn hoofd spookt.
Leg haar lekker op haar eigen kamer. Ik heb onze dochter tot 3 maanden bij ons de kamer gehad. Dan zet je er toch een babyfoon bij? En de deur open?
Bij ouders op de kamer slapen is veiliger en verkleint de kans op wiegendood, maar er zijn natuurlijk zat kinderen die vanaf het begin op n eigen kamer slapen en die het prima doen. Mij. Ervaring is dat ik ook nu mijn dochter (vaak ) op haar eigen kamer slaapt ik toch voor haar wakker ben. Ze is al wat ouder en ik wacht nu wel tot zij mij roept. Maar toch wordt ik wakker en een minuut of twee daarna hoor ik haar. Dus als jij je er beter bij voelt, zou ik het gewoon doen. Maak de afstand zo klein mogelijk. Dus inderdaad alle deuren open en reageer gewoon op haar zodra je haar hoort.
Wij hebben onzemeid vanaf 3 maanden op haar kamer laten slapen, vanwege dezelfde redenen. Ik sliep opeens een stuk beter, en zij ook. We hebben een babyfoon met camera, ik word elke nacht paar keer wakker kijk op het beeld en kan weer rustig slapen. Als het je geruststeld kan je altijd paar keer gaan. Kijken of alles okee is. Maar hier werkt het voor beide kanten beter
Jesse is toen hij 7 dagen oud was al naar zijn eigen kamer gegaan. Ik kon niet slapen door de geluidjes die hij maakte en ook al kwam hij al heel snel maar 1 keer voor een voeding ik was echt gebroken. Hier alleen maar positieve ervvaringrn. Hij sliep beter en ik ook. Win win dus..
Wij hebben onze dochter na 3 weken al in haar wiegje op haar eigen kamer laten slapen. Anders werd ML wakker van elk geluidje en die moest toch werken. We hebben een babyfoon met camera en kijken meerdere keren per nacht even als we wakker worden of alles goed is. Dat van die diepe slaap en coma, daar heb ik nog nooit van gehoord! Is dat echt? Of is het een fabel?
Ik las het hier, onder het kopje van frequentie van nachtvoedingen. Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Al even bezig - De nacht doorslapen Ik kan het anders wel eens bij veilig slapen posten of dit klopt. Maar hierin zit dus mijn angst.
Hier sliep zl vanaf 6 weken op eigen kamer. Babyfoon aan en deuren open. Máááár.....het was vooral voor mij in het begin wel even wennen hoor! Maar ook dat ging snel genoeg
Ik vind het regelrechte onzin, het zal wel iets veiliger zijn bij je op de kamer maar dat verschil lijkt mij echt niet zo groot. Dochter 1 slaapt al vanaf 6 weken op haar eigen kamer. Dochter 2 slaapt nog bij ons, maar ik had het graag anders gezien. We zouden al verhuisd zijn, maar helaas nog niet. Het zou voor ieders rust beter zijn als zij ook een eigen kamertje had.
Hier sliep dochter na 2 weken op dr eigen kamer. Nog nooit problemen gehad en het comaverhaal lijkt mij heel sterk eigenlijk.
Ons dochtertje ligt ook al van dag 1 in haar eigen kamertje. Er is nooit iets gebeurt. Ik laat wel de deuren open en ik hoor haar heel snel. Ze ligt soms wel bij ons omdat we dat leuk vinden of als ze ziek is.
De kans dat er iets gebeurt is natuurlijk heel erg klein. Maar de kans dat het gebeurt wanneer een baby bij de ouders op de kamer slaapt is nog kleiner. Iedereen die hierboven zegt dat het onzin is, heeft ongelijk. De onderzoeken zijn er gewoon en je kunt het nazoeken. In beide gevallen is de kans heel klein, maar bij jou slapen is net nog iets veiliger.
Hier ging de jongste met 4 mnd ook naar haar eigen kamer.Ze werd te groot voor haar wiegje dus we moesten wel.Achteraf had ik het veel eerder moeten doen want je hoort iets steuntje en kreuntje en slaapt zelf heel licht.Ik zou niet weten wat er onveilig aan is. Je hebt zat mensen waarbij de baby helemaal niet op hun kamer slaapt.
Precies dit. Maar ik zou zeggen, als iedereen beter slaapt als de baby op zijn eigen kamer slaapt, dan vooral daarvoor kiezen! De kans dat er iets mis gaat is sowieso klein.
Dit dus. Het is niet dat je je kind onmiddellijk in levensgevaar plaatst, maar de kans op problemen is wel iets groter als je kind op een andere kamer slaapt. Maar dat zijn 'risico's' die je als ouder nu eenmaal vanaf dag 1 moet leren inschatten. Bv of fv, buikslapen of niet, wanneer vaste voeding, tv of niet... Er is nu eenmaal niet 1 perfecte weg met een baby, veel hangt af van het kind en van de ouders.
Ja maar ik denk dat als ik eerlijk ben, ik liever niet meer slaap dan dat ik de kans vergroot dat er wat met mijn dochtertje gebeurt. Weet iemand tot wanneer dit risico er is?