Voor alle mensen die zeggen: ik ben jaloers op twee dagen... DIT IS DAG TWEE! God mag weten hoe lang het nog gaat duren dit keer En ik pak hem inderdaad bij ons in bed, maar dan wel pas na de derde/vierde keer, want anders denkt hij dat het normaal is om bij ons te slapen. Krijgen we dat weer !!! Dat waren we dus juist weer aan het afleren omdat hij al bij ons in bed kwam elke keer - nadat hij een fikse griep heeft gehad. Whahahaha.
En hoe weet je nou of het tandjes zijn waar ze van moeten huilen?! Onze oudste had nergens last van maar loop nu al drie uur met een krijsend kind zonder koorts. Zie ik iets? Ja, een wit streepje linksonder, tussen hoektand en middelste tand in. De verkeerde dus. En met goed kijken een verdikking in de kaak bij de onderste twee tanden.
Nou eh, ik merk het aan die witte vlakken op zijn tandvlees. Dag 1 zaten die er namelijk nog niet zo zichtbaar. Ik poets elke dag de tandjes die er al zitten, dus ik zie dat. Verder heeft hij geen honger, geen dorst, geen koorts, geen natte luier, geen poepluier, geen luieruitslag, slaapt hij normaal gesproken onwijs goed én is het een tevreden baby. Geloof mij dus maar als ik zeg dat dat door de tandjes kan komen
Ja, ik haaaaat ook die doorkomende tanden! Op dit moment vraag ik mij ook serieus af, waarom we nog een tweede kindje wilden (de eerste was namelijk ook zo'n drama met tandenpijn). Hier onder twee door, en boven komen er nu 4 aan! Tegelijk natuurlijk en lekker langzaam (lees: al minimaal twee weken niet te genieten en nachtbraken)... Blegh! Ik kan ze er wel door kijken nu! Succes, hopelijk zijn ze snel door (allemaal)
Ahh, het is echt vervelend voor ze dat doorkomen. Hier ook zo'n snelle tandenkrijger. Momenteel komen nu 13 en 14 door....! Idd 's avonds paracetamol, overdag koude bijtring gebruiken. Veel knuffelen Het gaat weer over, sterkte voor nu
Hier ook 1! een dame van 10 maanden. Ze krijgt hoektanden/kiezen. Meeste nachten slaapt ze door, maar vannacht was het drama. Ik heb haar eerst even laten huilen want heel dramatisch klonk het niet. maar toen moest ik ontzettend nodig naar de wc, en die is bij ons beneden...dus kraak kraak de trap af, kom boven met mijn duffe kop: wehhhh. Omdat ik weet dat ik er op zulke momenten toch paar keer uit moet om te troosten heb ik haar gewoon bij ons in bed genomen. Alle 3 onze slaap gehad. Onze dochter slaapt normaliter snachts als een dooie olifant, en word alleen wakker als er écht iets is. en zelfs dan laten we haar meeste van die keren toch in eigen bedje. Even de luier verschonen, flesje water en vaak slaapt ze dan weer in. Als mijn meisje zo'n pijn heeft en ze nog niet begrijpt als ik tegen haar zeg dat het tijdelijk is, dan ben ik er voor haar als moeder. en als in slaap vallen tegen mij aan(al dan niet in ons bed)helpt tegen het verdriet en we daardoor alle 3 een goed nachtrust hebben, dan doe ik dat.
Hee Nora, fijn dat jij die ervaring hebt! Ook zeker doen Ik wilde dat het hielp; met zijn drietjes slapen! Maar nee, dan heb ik hem naast mij liggen in bed en dan ligt hij helaas nog te jammeren. Het helpt dus de afgelopen 2 dagen niet. Ik hoop dat ze er doorheen schieten; want hij wilde dit keer al niet eens meer naar bed toe. Zeven uur is normaal gesproken zijn bedtijd. Dan kan het uiterlijk half 8, 8 uur worden... Dit keer stopte hij pas een half uur geleden met jammeren/huilen. Wat een hel. Ik merk ook dat ik er stikchagrijnig van word en er niet zo goed tegen kan. Ik ben rond half negen de deur uitgelopen (mijn partner was thuis, no worries) en een half uurtje in het plantsoen gaan zitten whatsappen met een vriendin. Ik wilde even ergens zijn waar ik het gehuil niet meer aan hoefde te horen. Ik haat het als tandjes doorkomen. Ik vind het zo sneu voor mijn kereltje - en zo slopend voor ons.
Dat geloof ik zo, bedoelde ik niet . Ik twijfel zo of mijn zoontje tandjes krijgt. Hij heeft alle verschijnelen maar ik zie nog zo goed als niets. Terwijl mijn oudste niets had behàlve dikke bulten op zijn tandvlees. Zo lastig!
Mijn dochter heeft na 2 weken spooknachten tand 1 als een richeltje door haar tandvlees heen (net voor haar eerste verjaardag). Nu die andere 19 nog, ne-gen-tien!!
Het is hier elke keer wekenlang raak, net als bij onze oudste En dan zeggen artsen dat dat niet kan, want dat het maar een paar dagen duurt. Nou, kom hier dan maar eens observeren Maar goed: dan is het dus een paar dagen raak met bobbels op het tandvlees, wordt het even rustig, om daarna weer los te barsten en dat duurt dan weken achter elkaar. De eerste kreeg ze toen ze bijna 5 maanden was, samen met een oorontsteking. Daarna wekenlang slaapdrama's, tot ze met 8 maanden buisjes kreeg. 3 dagen rust en toen kwamen er weer tandjes aan. Toen die door waren, kreeg ze andere hartmedicatie waar ze giga buikpijn van kreeg en dat duurde tot 10 maanden, tot we door hadden waar het van kwam (We waren ook gestart met vlees, dus dachten eerst dat het daarvan kwam). Nou, werd het weer rustig, kreeg ze het volgende paar tandjes door. Toen die door waren, volgde direct nog een stel en daarna nog 4. Toen dat over was, kwam er 4,5 maand elke week een oorontsteking en/of keelontsteking en toen ze uiteindelijk haar keelamandelen eruit kreeg en alles weer tot rust kwam, kreeg ze haar kiezen door. We zijn nu bezig met het eennalaatste paar, dus hierna nog 2 kiezen en dan zijn we voor eeuwig klaar met de tandenellende en hopelijk ook met de structurele slaapellende Ik word er af en toe gillend gek van en dan ga ik even flink staan klagen, (zoals hierboven ) en dat helpt. Verder vooral 3 maal daags een zetpil, of op z'n minst voor haar slaapje overdag 1 en 's avonds voor het slapengaan. Als slapen niet gaat, gaat 1 van ons met 'r op bed liggen en slaapt de ander ergens anders en dat wisselen we dan af, zodat 1 van ons om en om tenminste enigszins kan slapen. De oudste ging doorslapen toen alle ellende onder controle was en dat was met 23 maanden. Dus ik ga inmiddels maar uit van die 2 jaar, (eerder dacht ik dat we het met een tweede vast sneller onder controle zouden hebben, NOT ), en dan valt het hopelijk niet tegen.... (O, en m'n post is niet bedoeld als: kijk eens hoe erg het hier is. Bij de oudste wel gemerkt dat als ze dan eens 1-2 nachten spookte, we daar net zo kapot van waren weer als eerder maandenlang achter elkaar ellende, dus hoe lang het duurt, maakt eigenlijk weinig uit voor de mate van uitputting. Hoe langer het duurt, hoe meer dat een ritme wordt en je er ook wel weer aan went. Dat is dan het voordeel ).
O, en samen slapen is hier idd ook geen wondermiddel, helaas, maar dan slaapt ze iig wel beter dan in eigen bed, wordt grote zus niet wakker gebruld en kan 1 van ons iets slapen....
Tobias heeft er 5 en tot nu toe is het elke keer vrij snel weer over, max een dag of 3 en dan zijn ze door... Maar dan vind ik het ook al vrij zwaar. Wij geven dan ook paracetamol en dat helpt vaak wel.
Hoe vaak geef jij/geven jullie die paracetamol? Ik heb er nu rond 7 uur eentje gegeven, maar ben er eigenlijk niet zo happig op. Maar als ik vannacht wéér zo'n nacht krijg, vrees ik dat ik mijn dekens oppak en in het plantsoen ga slapen - met alle gevolgen van dien. Hoe bouw ik een spiegel op, waar jullie het over hebben? Om de hoeveel uur??? Ik heb vandaag in de supermarkt 3 doosjes paracetamol gehaald - want ik had toevallig vannacht de laatste gebruikt.
Meestal geven we er eentje, rond drie uur 's nachts heb ik mijn man eindelijk zo ver gekregen dat ie het erin wil stoppen. Hij is anti-paracetamol en ik vind het eng om die dingen er zelf in te stoppen. Het werkt dan vaak binnen een half uurtje. Overdag heeft hij er vreemd genoeg eigenlijk nooit last van, waarschijnlijk genoeg afleiding om de pijn te kunnen negeren...
Spiegel opbouwen doe je idd door elke 8 uur een zetpil te geven. Hoeft niet superstrak hoor, je hoeft 'm er niet voor uit bed te plukken ofzo Er moet minimaal 6 uur tussenzitten, geloof ik zo uit m'n hoofd.
Oh wow! Jouw man doet het? Wat geweldig Dat moet ik hier nog maar voor elkaar krijgen De mijne weigert pertinent. Hij vind het 'gay'. Whahahahaha.
Ik ook, maar ik las net dat het geen toegevoegde waarde had - ondanks mijn goede bedoeling Nee echt serieus, op sommige momenten kan ik hem ook wel achter het behang plakken, maar ach. Ik tel tot 100, en als het dan nog niet helpt, laat ik mijn partner ermee doen en ga ik even een luchtje scheppen.