Ik heb héél wat dierbaren verloren, waaronder mijn tweede moeder ook door een auto ongeluk met vrachtwagen...en mijn ervaring is dat het idd lange tijd verschrikkelijk voelt. Ik werd maandenlang misselijk wakker, iedere ochtend met een steen op mijn maag, eigenlijk gewoon liever weer willen gaan slapen om niet te hoeven weten en voelen wat er was gebeurd. Het moeilijke was dan ook nog eens dat op een gegeven moment voor anderen het leven weer (vrolijk) lijkt door te gaan terwijl je dat zelf gewoon nog niet kan opbrengen. En dan vaak tot overmaat van ramp wèl de verwachtingen vanuit je omgeving om 'de draad weer op te pakken'. De enige troost die ik je nu kan bieden is dat het idd weer dragelijk wordt, ooit. En dan kan je weer oprecht lachen, genieten en plezier maken in het leven zonder dat doffe gevoel. Maar hoelang dat duurt is voor iedereen anders en je moet echt proberen die tijd te nemen zonder druk van buitenaf. Praat eventueel met lotgenoten, hele goede vrienden of schakel professionele hulp in als je er op een gegeven moment echt niet meer uitkomt. Je zus draag je voor altijd bij je in je hart en ik weet zeker dat ze verschrikkelijk trots is op jou en haar kleine nichtje....en het prachtig zal vinden dat je een tatoo laat zetten in haar herinnering en dat van kleine Bo. Dikke virtuele knuffel en heel veel sterkte. Je mag altijd pb sturen als je wilt, laat het wel even weten want op één of andere manier komen mijn pb's niet altijd binnen.
Wat een reacties, sta ik echt van te kijken. Ik zou echt met alle liefde en plezier op mijn neefjes of nichtjes passen. Ik denk dat als die er zijn we zelfs op elkaars kindjes zullen passen op vaste dagen!
Als t voor mij haalbaar zou zijn met m'n eigen drie kids plus m'n baan van 20u nachtdienst per week in de zorg, zeker weten.. Maar ik vind t nu al mega druk daarbij woont broer 400 km verderop en beeft geen kinderen
Ik heb ruim een jaar lang op m'n neefje gepast (zoontje van m'n broer en vriendin) Het was m'n eerste neefje en ik vond het echt fantastisch! Keek er elke week weer naar uit en deed veel leuke dingen met hem. Knutselen, zwemmen, speeltuin.. Heerlijk! Tot ik zelf zwanger werd en door lichamelijke klachten moest stoppen.
Dat hangt er een beetje vanaf.. Mijn ene schoonzus en ik zijn niet zo´n goede match dus daar weet ik al bijna zeker dat er dan gedonder zou komen.. Ik pas wel eens op hun kids, maar structureel lijkt me niet handig.. Mijn andere schoonzus is tegelijk een goede vriendin van me en daarvan weet ik dat ze me vertrouwd, dus dan zou ik het zeker weten doen.. Omdat ik dan weet dat zij mij niet in twijfel zal nemen in bepaalde beslissingen qua de opvoeding..
Ja dat zou ik wel doen en gratis ook. Vind het eerlijk gezegd heel raar raar om geld te vragen van familie. Semih gaat 2dagen naar de opvang en 1 dag past de ene week mijn moeder en de andere week een nicht van mijn man op.
Ja ik pas nu 2 jaar lang elke week een dag op mijn neefje. Mijn dochter gaat elke week een dag naar mijn zus. Als mijn verlof straks afgelopen is mag ik mijn 2 kinderen een dag naar mijn zus brengen. Heel fijn dat het zo kan.
Toen ik nog studeerde heb ik lang 1 dag in de week op mijn neefjes gepast, en mijn zus past nu 1 dag in de week op mijn zoontjes, dus ja. Of er een risico op problemen is hangt ook af van jezelf en de relatie onderling. Ik ken mijn zus door en door en heb volledig vertrouwen in haar oordeel, dus laat haar vrij. De dingen die ik echt niet wil zijn dingen die zij ook niet zou doen, en op detailniveau mag ze het lekker zelf bepalen. Als ik gevoede, tevreden en onbeschadigde kinderen terug krijg aan het einde van de dag vind ik het prima. Als je wel overal bovenop wil zitten gaat het denk ik inderdaad niet werken.
Mijn zusje past een dag in de week op en mijn moeder ook een dag. Ze vinden het leuk om te doen en willen er geen geld voor. Ik ben ze er erg dankbaar voor en ze krijgen dan ook wel eens wat van ons. Ik ben nu weer zwanger en mn zusje heeft al een zoontje van 4. Ik weet niet of het haar gaat lukken om op twee te passen. Dus daar moeten we het nog even over hebben.
Ik zou het wel doen als ze mij vragen, en voor noppes want zij kunnen het geld goed gebruiken. Maar goed er is mij nog niks gevraagd.
Jaa.. Mijn nichtje is ook een dag in de week hier, ons meisje ook een dag in de week bij mijn broer/schoonzus. Scheelt ons allebei weer een dag opvang. Voordat wij kinderen hadden kwam mijn nichtje (2,5jr) ook al vaak bij ons. En nee, niet voor geld. Doe het met alle liefde en plezier.
Ja hoor als die mogelijk heid er is zeker! Ik heb een hele poos op het kindje van de beste vriend van mijn man (ons petekind ook) gepast, onder de voorwaarde dat het gelijk voorbij was als ik een baan had en ik die dag zou moeten werken. Ik heb er nooit geld voor gevraagd, zou ook niet in me opkomen, hij liet wel een keer in de zoveel tijd onze ramen zemen (heeft een groot schoonmaak bedrijf) en dat was wel fijn maar dat had niet gehoeven. Mijn zusje is nu zwanger en wellicht gaan wij een wisselwerking doen, ik pas 1 dag op haar kindje en m'n zusje past een dag op onze dochter, maar dat is nog ver weg en weet niet hoe en wat tegen die tijd, maar als dat kan doe ik het met liefde.
Ja. Ik pas nu een dag per week met heel veel liefde (zonder betaling uiteraard) op mijn neefje. Als ik straks een kleine heb, dan past mijn zus ook een dag op. Mijn zus weet dat ik vrij streng ben (respect en regels). Ze accepteert dit ook en geeft ook aan dat ik hem als hij wat groter is gewoon op zijn donder moet geven, indien nodig. Andersom geldt dit straks ook. Wij voorzien geen problemen.
Ik ga waarschijnlijk 3 dagen op mijn aankomende neefje/nichtje passen, dus echt structureel. Hiervoor willen ze ook betalen, het is dus meer dat ik gastouder ben van mijn neefje/nichtje. We hebben een prima band, zij vinden 't heel belangrijk dat hun kind bij een bekend wordt opgevangen en qua opvoeding zitten we denk ik ook aardig op 1 lijn. Voor gewoon incidenteel oppassen - bv als ze een feestje hebben ofzo - vraag ik zeker geen geld, maar structureel 3 dagen per week vind ik toch best veel, dus enige vergoeding wel zo gepast.
Mijn vader heeft op zaterdag redelijk structureel een uurtje op onze oudste gepast en in september allicht op beide Heren. Hij wil er niks voor, maar ik zorg wel dat hij dan bijv bij verjaardag of kerst een groter cadeau krijgt dan de rest.
Nee standaard niet, en juist niet omdat ik gastouder ben. Dat is mijn werk en door de aanwezigheid van andere kinderen wordt ik beperkt in de hoeveelheid aan kinderen die ik mag opvangen. En voor elke ouder geld: het moet goed voelen en er moet een klik zijn. Ze moeten passen bij mijn visie. Als dat niet zo is, dan krijg je strubbelingen.
Dit zou natuurlijk wel een prima oplossing/ruil zijn om zo allebei kosteloos opvang te hebben. Maar als de ene gastouder is gaat het al over....!