Ja hoor, hier afgelopen weekend ook de eerste: 'Nou, jij wordt ook al dik zeg.' En bedankt Zeg dan niks...
Na 2 miskramen vertelden wij dat we weer in verwachting zijn aan mijn ouders. Die avond iedereen blij. Volgende dag gooit errst mijn zusje een bak met zorgen over me heen, het is zo eng, ze is zo bang dat het weer fout gaat. Nog geen uur later het zelfde verhaal van mijn vader. Snappen mensen dan echt niet dat zwangere vrouwen dat niet willen horen en al bang genoeg van zichzelf zijn?! Wat is dat toch met mensen die aan buiken zitten... Soort familiedag, sta in de rij van het buffet, schoonvader staat achter mij te praten met de vrouw voor me, over het feit dat hij opa wordt. Intussen staat hij dus minimaal 2 minuten over mijn buik te wrijven. Even een aai zou ik van hem al liever niet hebben, maar dit sloeg alles!!
Ik had laatst even een heerlijk momentje! Gnagnagna! Ik heb zo'n buik dat je van voren en achteren niet ziet dat ik zwanger ben. Alleen van opzij. Ik kwam uit mijn werk en liep naar de auto en recht tegenover me stond op het balkon zo'n sjappie. Die wilde aandacht denk ik want hij zat maar te fluiten en te roepen: heej jij daar, heej! HEEJ! Ja jij ja! ( enz. Jeweetwel heeeeeeeeeel irritant) Dus ik dacht nou ga ik hou ff laten schikken. Dus ik ga goed staan, armen in mijn zij met mijn evil blik hihi. En toen draaide ik me heeeeeel langzaam opzij zodat mijn buik ineens zichtbaar werd. Je zag zijn ogen groter worden muahahaha! Dus ik zeg: ja, dat dacht ik al. Jammer joh! En ik stap heerlijk in die auto en rijd weg met hem nog steeds een beetje beduust. Heeeeeeerlijk!!
Aaah, dat deed de mijne ook op een verjaardag!! En ondertussen: ' kijk eens, blablabla', tegen het andere bezoek. Ik was te geschockeerd om iets te zeggen, hij raakt mij nooit aan!
Ja leetje ik kan het echt niet hebben... Als je niets positief te melden hebt, hou dan je klep! Nou zaterdag weer zo'n stoot van die mensen, nou ja in mijn ogen dan. Een heel geklaag tegen mijn ouders dat ze ons te weinig zien (denk terug aan mijn vorige verhaal). Wat blijkt, na een hele dag samen hebben ze geen één keer gevraagd hoe het met mij of de baby was en wanneer het volgende onderzoek zou zijn. En dan maar klagen dat ze ons niet zien !! Ze bellen ons nooit op en bezoeken ons nooit maar ze zijn ook helemaal niet geïnteresseerd in ons...Plus toen mijn moeder vroeg van: ja je zult nu toch wel blij zijn dat je grootouder wordt, zei ie 'ja naar het schijnt hé' En gisteren de termijnecho gehad: alles erop en eraan en een mooie dansende baby te zien! Mijn man belt super trots het nieuws rond... Zegt zijn vader (ja hoor alweer hij) oh ja, kijk, dat zal dan wel goed nieuws zijn zeker.
Jeetje wat een verhalen! Overigens heb ik duidelijk tegen de meesten gezegd dat ze van mij (en mijn buik) af moeten blijven. Inmiddels groeit mijn buik langzaam maar zeker. En mijn moeder maar zeuren wanneer ik iets lekker neem met de woorden: straks moet alles er weer af na de bevalling hoor! Ik word hier een beetje moe en pissig van. Ik weet zelf ook wel dat ik niet voor 2 hoef te eten. Ik vroeg aan haar hoeveel ze eigenlijk dacht dat ik aangekomen was. Nou, ze dacht toch wel 5 kilo.... Niet dus. Keek ze toch wel vreemd van op. Volgens mij heeft ze niet helemaal door dat het dikker worden toch echt van de zwangerschap is Maar ze is altijd erg bezig met haar gewicht en dat van anderen. Liep een keer een zwangere langs (bijna uitgeteld van haar tweeling) en toen had ze nog commentaar: Nou nou, DIE mag er wel wezen met zo'n grote buik. Heb toch zo'n schijthekel aan dat soort opmerkingen. Alsof je er wat aan doen dat je 10, 20 of 30 kilo aankomt in de zwangerschap.
Ik heb trouwens een dijk irritaties aan mijn schoonfamilie! Zoontje is sinds 3 weken elke nacht wakker omdat hij bang is. Hij is erg geschrokken van een onweersbui en sindsdien droomt hij zelfs dat het onweert en dan komt hij naar onze kamer toe. Hij laat zich goed kalmeren en terug in zijn bedje leggen door mij en ik blijf ook kalm alles uitleggen. Ook begint hij nu erg bang van de geluiden van treinen, vliegtuigen, straaljagers etc te worden. Ook hier leg ik geduldig uit dat het niets is om bang van te zijn en kijken samen bijv naar een vliegtuig dat over vliegt en zwaaien dan.... Mijn schoonouders vinden dat dus onzin. Hij moet zijn handjes maar over zijn oortjes doen en zich niet aanstellen!! net of een kindje van 3 zo goed kan acteren dat hij echt in paniek is!!! Ik wil dat zij het ook rustig blijven uitleggen ookal zouden ze dat 100 x moeten doen maar nee op een gegeven moment negeren ze hem! Ik ben bezig hem op ons te laten vertrouwen en zich veilig te voelen en heb het gevoel nu dat zij dat ondermijnen!!! Sorry voor dit ego bericht maar vind het al moeilijk genoeg om hier goed mee om te gaan en dan krijg je daar die strijd ook nog over!!!
Yes, gisteren was het zover hoor! Mijn schoonmoeder begon liefkozend over m'n buik te aaien. Nou ja, het was meer over m'n vetrol, maar ok. 'En hoe is het met joooouuuu' erbij kwelend... Heb meteen even gezegd dat ze best aan mijn buik mag zitten, als ze dat eerst even vraagt. Hopelijk is de boodschap over gekomen, anders zeg ik het gewoon nog een keer. Schoonouders waren op vakantie geweest en wij kregen een met-de-hand-gemaakte-authentieke Indonesische tas. Best groot, want 'ja die kun je misschien ook nog gebruiken voor de baby, met luiers enzo'. Je bedoelt een luiertas? Ja dus... Maar nu is het een hele kleurige tas, waar ik echt niet van houd. Ik houd meer van strak en modern. Ik ga er nog eens goed over nadenken wat ik hiermee wil.
Ik lees alleen maar gemopper, gemekker, gezanik en gezeur.... Waar je je al niet druk om kunt maken. En wat zijn sommigen slecht in het zien van de goede bedoelingen van anderen...
Topicnaam zegt genoeg toch?? En je kent bijv mijn eigen situatie helemaal niet en ik kan je vertellen dat er bepaalde mensen in mijn omgeving zijn die dus geen goede bedoelingen hebben!! Je hoeft het niet te lezen he!!
Hihi idd, niemand dwingt je om te lezen. En dit topic heet ook 'Even heerlijk schelden' en niet 'Ik ben zo blij met...'
de eerste 12 weken super misselijk en super moe...."hoe gaat het?" erg moe, kan me ogen open houden...."nu al?" je bent net zwanger?! pffffffffffffff als je het ergens niet mee eens bent....zeker je hormonen! moedeloos..
Die mensen.. Die al twee weken vragen of hij er nog niet is.. Iedere dag appen en bellen.. En? Voel je al wat? Is hij er nou nog niet? Oma wil een week vrij dus spreek hem maar eens streng toe? Loop jij nou nog rond? Wel bellen he als hij er is.. We zijn zo benieuwd.. We willen hem graag vast houden.. Mensen.. Ik denk.. Dat ik van alle mensen het liefst vandaag nog beval.. En dat ik net zo nieuwsgierig ben.. en het ook kotsbeu ben met mn dikke voeten benen handen en hoofd.. DUS.. Ik bel wel als ie er is.. Leave me alone! En aan de andere kant zo lief dat iedereen zo meeleeft en ons manneke zo gewenst is.. Maar soms kan ik het ff niet hebben
Zo, voel je je persoonlijk aangevallen??? Wow!! Het lijkt me zoveel tijd en energie kosten om zo negatief te denken... Dat zit niet in mij. Ik maak ook de nodige dingen mee in het leven en met mensen, maar het gaat toch om de manier waarop je daarmee omgaat... Zal wel weer een negatieve reactie krijgen... Overigens is gemopper, gemekker, gezanik en gezeur een zinnetje uit een leuk liedje van kinderen voor kinderen van heeeel lang geleden, over een ochtendhumeur. Idd, ik hoef niets te lezen, maar ik heb het wel gedaan en dan mag je reageren. Zo werkt een forum... Gelukkig hoeven we het geheel niet eens te zijn!
Voel me absoluut niet persoonlijk aangevallen want ik ken je niet en dat is het fijne van een forum dat ik anoniem ben en ja het kost veel energie om "negatief" te denken maar het heeft mij heel wat meer tijd en energie gekost om maar te proberen relaties met mijn schoonfamilie bijv goed te houden voor zoontje en man. Ik heb de afgelopen 10 jaar zoveel over me heen gekregen dat ik daar nu ook mee gestopt ben om die moeite te doen. Ben zelfs in therapie gegaan om ervoor te zorgen dat het me niet meer zou raken en ik juist veel positiever in het leven kwam te staan z(met erg veel succes overigens ) maar soms gebeurt er iets wat dan toch erg kwetsend is en ik toch kwijt moet. En vaak ziet wat getypt wordt er al negatiever uit dan als je bijv het in een gesprek zegt.
Ja denk ook dat je kan verwachten dat er gemopperd wordt in dit topic.. Is het toch ook voor.. En dat jij al je negatieve gedachten om kan zetten in positieve chapeau... Laat ons lekker ff mopperen want ik ben het ook echt kotsbeu om zwanger te zijn.. En nee ik ben niet negatief ingesteld of ongelukkig maar wil af en toe gewoon eens lekker mopperen.. Mijn vriend is blij dat ik het hier doe denk ik
Ff mopperen hoor M'n moeder belde gewoon zo maar ff Maar uiteindelijk kwam het hoge woord er uit dat ze zich zorgen maakt over mijn lange slapen. Slaap tot ik wakker word (12 uur is geen uitzondering). Want ja strax als de kleine er is kan ik dan niet meer zo slapen zo als ik nu "gewend" ben. Maar ze vergeet er wel ff bij dat ik pas laat in slaap val (2 uur is de norm). vaak (om de 2uur) naar het toilet moet. En dat ik regelmatig al om 7 uur naast m'n bed sta (ga dan soms om 10 uur nog ff slapen) Heb verder geen verantwoordelijkheden en kan prima met de wekker wakker worden T is lief hoor maar waar kan n mens zicht toch druk om maken (Zij zelf is altijd al om 7 uur de hond aan het uitlaten en vind het volgens mij gewoon zonde dat ik de dag "verslaap")