huh wat is dit nou weer. dus omdat tsff dr ei kwijt moet over dr man had zemaar gelijk geen tweede kind moeten gaan? pfff das wel weer overdreven
Nou inderdaad. Je lijkt hier tegenwoordig niet meer gewoon je gevoel te kunnen uiten zonder dat je meteen wordt afgezeken. Jammer hoor ...
Ik denk ook niet dat het je hormonen zijn, ookal werkt die hard, jou lichaam is aan het werk om een baby te laten groeien, fysiek voel je je niet goed. Zorgen voor een dreumes en dan neemt hij nog niet de moeite het vuilnis buiten te zetten en een keertje af te wassen? Ik denk dat het tijd is voor een goed en serieus gesprek waar hij ook naar je luistert ipv die slappe smoezen. Misschien zou je gewoon 1 dag in de week kunnen plannen waar hij wat doet dat dat gewoon vast staat geen discussie het is gewoon dan zijn dag om een keer te stofzuigen bijvoorbeeld..
ts:wat voor vloer heb je? stofzuigen is gewoon not done met bekkenklachten,ik ging dan vegen of met de stofwisser. de afwas gelijk s,ochtends doen waneer je nog fit bent? vuilnis bij de deur zetten s,avonds kan hij het in de ochtend gelijk weg mikken.
Ik kan mij goed voorstellen hoe je je voelt. Ik heb dit met mijn ex gehad. Je voelt je enorm rot hierdoor. Het feit dat iemand geen rekening met jou houdt, je eigenlijk niet belangrijk genoeg vindt om die paar kleine dingetjes voor je te doen. Dat is toch wel het ergste.
HAHA dank je annet tweekids, spikkel en lana. Ik ben dus niet de enige die deze reactie niet snapte. diaan, i know, mijn fysio heeft het ook afgeraden. Daarom was ik zo boos, want het moest wel ff gebeuren voor de visite kwam. Vuilnis stond al 2/3 dagen buiten op de gang lekker aso al. Moest dus ook weg voor de visite kwam. De afwas doe ik idd altijd in de ochtend, ik doe alles in de ochtend, dan ben ik idd nog fit. dank je voor je tips!
ja juist aloe, dat voelt zo kut. En ook het feit dat het voor hem een veel kleinere moeite is om bv het vuilnis ff weg te brengen (zonder kind, zonder buik) en mij die klusjes veel meer energie en pijn kost. Want het waren klusjes van alles bij elkaar max 30 minuten werk. Het gaat idd om het idee.
Het is de dooddoener van de eeuw, maar mannen zijn nu eenmaal andere wezens . Waarschijnlijk ziet hij de zooi niet eens! De meeste mannen schijnen dat niet te zien (de mijne ook niet, hoor). Praat inderdaad nog eens met hem, waarschijnlijk is het helemaal geen onwil. Maar als jij hem duidelijk kunt maken dat jij zijn hulp nu echt nodig hebt, ziet hij in dat je gelijk hebt.
Ja en daar hebben jouw hormonen helemaal niets mee te maken en ook niet dat hij werkt enz. Het gaat om de steun die je nodig hebt en niet krijgt.
Word je nou nooit moe van je zelf, wat er een bonk medeleven. T.s vervelend meis. Er echt iets van zeggen. Geef heb 20 kilo op zijn buik 24 uur. Klein grapje. Vanavond zeggen van kom op man ben hoogzwanger ik wil wat hulp.
@nedyse, mannen van mars vrouwen van venus idee heh. Ik ga zeker met hem praten. Hij is absoluut geen verkeerde man met verkeerde intenties, gelukkig.
Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik word een beetje moe van dit soort topics. Mijn man werkt ook hard en als hij thuis komt hoeft hij van mij echt niet te stofzuigen o.i.d. En ik heb nog niet eens een schoonmaakster maar heb mijn hele zwangerschap ook gewoon alles zelf gedaan. Het enige dat mijn man doet is de vuilnisbak legen en af en toe eens de vaatwasser uitruimen (heeeeel af en toe) Maargoed.. ik werk weinig en hij veel dus ik neem het hem niet kwalijk als hij moe is 's avonds. Mijn man is ook alles behalve romantisch en neemt voor mij ook nooit een cadeautje mee. Op mijn verjaardag zal hij uit zichzelf ook niks kopen maar vraagt dan aan mij wat ik hebben wil. Met valentijnsdag en moederdag hoef ik ook niks te verwachten. Heel jammer idd.. maar hij is nou eenmaal zo en heel misschien verandert hij nog eens daarin Het enige wat ik echt rottig vind aan je verhaal is dat hij nooit eens uit zichzelf je aanraakt o.i.d. Ik hoop dat jullie wel met elkaar praten? Is er een achterliggende reden dat hij dit niet uit zichzelf doet?
Ik haak hier weer even in hoor. Ik zit nu gedwongen thuis met een beknelde lever (helse pijn kan ik je vertellen) met een buik alsof ik 42 weken zwanger ben. Ik heb medicijnen met zn sticker waar je dus mega suf van wordt en geen auto mag rijden. Mijn man werkt 14 uur per dag en ja ik doe die dingen nog steeds zelf. Ik zorg voor onze dochter, doe de was en dat er eten op tafel staat. Ja het is wat makkelijker en sneller eten dan normaal en een keertje meer een pizza of patatje maar daar maakt mijn man ook echt geen punt van. Sorry maar je kan ook zelf naar het toilet lopen of de trap op of voor je andere kind zorgen dan kan je ook als je even met je kind naar buiten gaat gelijk die zak vuil meenemen. En ts heeft ook nog eens een schoonmaakster dus dingen als badkamer doen en andere 'zware' klussen hoeft ze al niet denk ik. Als die zak vuil je te zwaar is haal je em er toch uit als ie halfvol is. Of die afwas even doen terwijl je toch staat te koken. Je bent toch geen 18e eeuws poppetje die verzorgd moet worden. We zijn allemaal super graag geemancipeerd, willen alles maar zelf doen, gelijkwaardig zijn etc, maar als het op deze dingen aankomt zijn het gros van de vrouwen ineens zielig en moet hun man meer helpen. En de vriendin zal er echt niks van zeggen dat ze met bi de afwas nog niet gelijk gedaan heeft hoor. Ik vind het lichtelijk overdreven behalve het stukje over de intimiteit. Net zoals de verjaardagen en moederdag en valentijn. Als ik 100 keer vraag kan ik misschien wat krijgen maar uit zichzelf echt niet. En mn verjaardagscadeau moet ik altijd zelf kopen. Vaak worden deze topics geopend en krijgt ts reacties als schop onder zn kont, mijn vent hoeft dit niet te proberen etc. Bijna alsof je om zoiets zou gaan scheiden. Je relatie is meer dan een zakje vuil buiten zetten. En ik quote jou als voorbeeld maar bedoel ook de andere reacties ermee van dezelfde strekking.
Nou Nijntje groot aplaus voor jou hoor! Prima dat jij het onder die omstandigheden doet (waarbij ik me afvraag hoelang je dat nog volhoud en hoe verantwoord het is) maar dat betekend niet dat TS daarom maar niet moet klagen. Jij irriteert je aan dit soort topics, ik irriteer me aan mensen die de situatie met hun eigen gaan vergelijken en dan gaan vertellen dat ze onder veel zwaardere omstandigheden (dat bedoel je toch met je relaas?) het wel op redden zonder te zeuren.