Ik twijfel of ik hiervoor de vk moet bellen, dus wil eerst m'n verhaal even met jullie delen. Misschien hoort het er allemaal bij, misschien ook niet. Zo niet, dan beloof ik hierbij plechtig dat ik de vk bel Al een paar weken geleden is de kleine begonnen met indalen, wat ik vooral merkte door de steken in m'n vagina en de ademruimte die ik opeens weer had. Steken zijn ondertussen verdwenen, maar hebben plaats gemaakt voor iets nieuws, waarvan ik niet zo goed weet hoe ik dit moet plaatsen en of het er wel bij hoort. Sinds een week heb ik namelijk een brandende pijn in m'n blaas/urinebuis. Niet met naar de wc gaan, puur met lopen. Het komt met een soort steken, waardoor ik het gevoel heb dat het komt door het hoofdje van de kleine of een gemene schop. Het voelt een beetje hetzelfde als toen de katheter eruit werd gehaald in het ziekenhuis (voor wie dat ook weleens heeft gehad). In het begin kwam het heel af en toe als ik liep, maar vandaag kan ik wel janken van de pijn. Net boodschappen wezen doen en moest continue stil staan omdat het te erg brandde en ik bang was dat ik in m'n broek zou plassen. Ik moet iets vaker naar de wc dan normaal, maar dat lijkt me ook niet heel raar door het indalen. Heb zelf dan ook echt niet het gevoel dat het een blaasontsteking is. Wel is m'n urine wat donkerder sinds een paar weken, maar dat is volgens mij ook normaal tegen het einde van de zwangerschap toch? Samen met een gekneusde rib heb ik op het moment echt heel veel medelijden met mezelf en wil ik de baby er gewoon uit hebben. Niet heel handig met 35 weken. Iemand die dit herkent en me kan uitleggen waar de pijn vandaan komt? Of zeggen jullie, verloskundige bellen! Urine kan ik pas maandag laten checken bij de huisarts, dus aan die tip heb ik niet heel veel op het moment Thanks voor het lezen lieve meiden!
Urine kan je vk op de hap lokvoer je controleren toch? De hap zeker. En ik denk je dat best kunt vragen als je zwanger bent. Hier doen ze er in elk geval niet zo moeilijk over. Verder weet ik niet wat het kan zijn, behalve toch een blaasontsteking. Bij zulke pijn dat je ervan moet huilen zou ik toch de vk bellen hoor. Is sowieso geen gekke tijd dat je haar wakker belt ofzo.
Ja pijn, meer plassen, andere kleur urine..klinkt toch een beetje als een blaasontsteking hoor. Als het echt veel pijn doet inderdaad naar de hap anders maandag direct urine inleveren. VK bellen kan uiteraard altijd! Sterkte!
Thanks meiden zolang ik op de bank blijf heb ik nergens last van, dus ik denk dat ik de rest van het gewoon lekker plat ga en dan maandag naar de ha. Mocht ik ook pijn krijgen als ik zit of tijdens plassen gaan we ff naar de hap
Ik heb iets soortgelijks. Volgens de vk is de kleine meid al wat in m'n bekken gezakt maar nog niet helemaal ingedaald. Rond 32 wkn wat indalingweeen gehad maar daarna niet meer, wel regelmatig wat steken in m'n vagina. Soms doen die steken behoorlijk zeer en voel ik dat ook in m'n blaas. M'n zus zei dat de kleine dan waarschijnlijk beweegt met haar hoofd... meestal is ze ook wat aan het rommelen als ik die pijnlijke steken krijg. Ik heb ze niet elke dag en hoef ook niet vaker te plassen.
Het schijnt zo te zijn dat een blaasontsteking tijdens je zwangerschap heel anders aan kan voelen dan een blaasontsteking als je niet zwanger bent. Soms heb je zelfs amper symptomen, maar toch een blaasontsteking. Goed dat je maandag je urine laat controleren dus. Succes in elk geval, ook met die vervelende pijn
Heb t ook Hier al tig x getest op blaasontsteking ivm harde buiken en voorweeen in regelmaat. Ik verlies ook urine, echt zo vies. Hier is het echt t kindje wat op m'n blaas duwt..
Ja hier wel herkenbaar, gelukkig maar heel af en toe. En ook niet zo extreem als jij omschrijft. Volg je gevoel en bel als je denkt dat je daar goed aan doet
mocht je idd blaasontsteking hebben laat het dan zo snel mogelijk behandelen! dus laat het zsm nakijken, kan ook doorslaan naar je nieren en dan ben je nog verder van huis! beter voor niets nagekeken als te laat!
Wel even laten checken maar ik had dit ook bij mijn eerste zwangerschap. Was bij mij gewoon irritatie van de blaas en urineleiders door de druk van de bm en baby... na de bevalling was het weg..
Dank voor alle antwoorden meiden Het is vandaag alweer een stuk minder, dus ik denk dat het ook te maken heeft met de hoeveelheid beweging die ik krijg op een dag. Morgen sowieso even potje inleveren, maar ik denk dat het inderdaad de baby is die te graag wil zakken
Nog even een kleine update, vanmorgen urine ingeleverd en inderdaad een blaasontsteking. Nu dus aan een kuur en ze zetten het hele zooitje ook even op kweek om zeker te weten dat de kuur gaat helpen. Thanks voor het meedenken!
Klinkt heel erg als een blaasontsteking inderdaad. Bij een blaasontsteking hoef je niet altijd pijn te hebben bij het plassen. Ik heb een chronische blaasontsteking die op komt zetten zodra ik maar even te weinig drink. Heb nooit pijn aan de urinebuis of tijdens het plassen maar wel in de blaas zelf. Wat je in ieder geval kan doen om de pijn te verlichten is nu een paar grote glazen water drinken zodat je veel moet plassen en het dus in ieder geval goed doorspoelt. En dan ook tijdens het uitplassen even diverse houdingen aannemen (wiebelen) op de toiletpot om het zo maar even te zeggen, zodat je goed uit kan plassen en er niets achterblijft. En inderdaad zo snel mogelijk laten behandelen. (edit, wat je inmiddels ook hebt laten doen lees ik ik hoop dat je er snel van af bent)
Toch nog weer even een update. Nadat ik maandag te horen kreeg dat ik een blaasontsteking had ben ik aan de antibiotica gegaan. Woensdag werd de pijn steeds erger en heb ik de huisarts gebeld voor een afspraak. Deze heeft even gevoeld aan de buik en aangegeven de urine op kweek te laten zetten om te kunnen zien of de huidige antibiotica überhaupt zou helpen. De uitslag hiervan zou donderdag binnen zijn. Donderdag dus weer gebeld en uit de kweek was gebleken dat er wel duidelijk rode en witte bloedcellen in m'n urine zaten en dat er bacteriën aanwezig waren. Maar welke, dat wist niemand :s Huisarts heeft toen besloten me op een andere antibiotica over te laten gaan, aangezien de huidige overduidelijk niet deed wat het moest doen. Afgesproken dat ik donderdagavond de eerste zou slikken, vrijdag ochtend de tweede en dan vrijdagmiddag nog even zou bellen, aangezien ik echt niet met zoveel pijn het weekend in wilde. Zoals afgesproken vrijdag weer gebeld, pijn was nog steeds hetzelfde, dus weer met een potje naar de huisarts. Deze keer een andere arts die inwendig onderzoek wilde doen, waaruit bleek dat mijn baarmoedermond al half verstreken was/is. Nog geen ontsluiting en urine was schoon. Zij gaf aan dat de pijn waarschijnlijk toch van het indalen kwam, aangezien de kleine al volledig ingedaald ligt. Als de pijn erger werd moest ik de verloskundige maar bellen, verder kon ze weinig voor me doen. Weer naar huis met een beetje een onrustig gevoel en besloten om toch alvast de verloskundige te bellen. In eerste instantie om ze in ieder geval even op de hoogte te brengen, maar zij wilde meteen komen kijken omdat ik ook bloed in m'n urine had. Verloskundige stond binnen 5 min op de stoep en heeft nogmaals inwendig onderzoek gedaan. Ook zij voelde dat de baarmoedermond al half verstreken was en dit icm de pijn was voor haar reden om toch even naar het ziekenhuis te gaan. Vrijdagavond om 7 uur aan de CTG gegaan, waar gelukkig alles goed was. Wel overduidelijk wat harde buiken/activiteit, waar ik zelf weinig tot niks van voelde. Inwendig onderzoek wilden ze niet meer doen, omdat dat al twee keer was gedaan en ik na de tweede keer een flinke donkerrode slijmsliert was verloren. Aangezien ik er niet uitzag als iemand die ging bevallen en de kleine het super goed deed ben ik toen weer naar huis gestuurd. Wel met de mededeling dat ik waarschijnlijk helemaal geen blaasontsteking heb gehad, maar dat konden ze niet met zekerheid zeggen, omdat de antibiotica ook z'n werk had kunnen doen. En nu zit ik dus thuis. Nog steeds veel pijn, al lijkt het te helpen als ik netjes elke paar uur naar de wc ga. Vind het nu vooral heel spannend, aangezien ik altijd heb gezegd dat ze vroeg zou komen. Morgen weer naar de verloskundige en dan hoop ik dat ze toch even wil voelen of m'n baarmoedermond alweer meer verstreken is. Al zegt het natuurlijk helemaal niks. Mijn onderbuikgevoel blijft zeggen dat het echt niet lang meer gaat duren, zeker omdat het al zover verstreken is en de kleine volledig ingedaald is, dus we gaan het zien!
Jeetje, hopelijk blijft de kleine nog even een weekje zitten. Veel sterkte er mee, hoop dat de pijn inmiddels wat minder is.
Dat klinkt spannend, had het met je eerste post niet zoen aankomen! Ik ben heeeel benieuwd... Sterkte sowieso!