Ik ben echt zoo klaar met alle opmerkingen die ik naar mij hoofd toegeslingerd krijg. Daarom wil ik het even van mij afschrijven want steeds als iemand iets zegt wat mij dwarszit klap ik dicht. Ik vind dit zo vervelend! Ik wou dat ik er direct op kon reageren, maar dat kan ik niet omdat ik bang ben om mensen te kwetsen of dat ik zelf in tranen uitbarst bij mensen waarbij ik dat niet wil. Een aantal mensen hebben het via via vernomen en komt nu uit nieuwsgierigheid poolshoogte nemen. 'He ik heb het gehoord, wat vervelend nou, maargoed, je bent nog jong, komt nog wel. En je moet maar denken dat je in ieder geval geen gehandicapt kind hebt'. Nou toevallig weet ik dat er niets mis was. Het was gewoon 'domme pech' volgens de arts, want uit het onderzoek kwam niets uit. Maar omdat ik een gehandicapte broer heb doen mensen bij voorbaat alsof er iets mis met mij is. Zo frustrerend! Daarnaast zijn er mensen die het wel weten maar niets zeggen. Dat vind ik ook vervelend. Ik voel mij daar gewoon ontzettend ongemakkelijk bij en weet me geen houding te geven. En tenslotte heb ik ook te nieuwsgierige mensen die steeds vragen of het al 'raak' is. Hallo! We zijn net een paar maanden verder, ik meld het vanzelf wel als het zover is, maar ik heb zeker niet de behoefte om het eerder te vertellen dan na drie maanden, vooral nu niet meer. Waarom kunnen (sommige) mensen maar niet begrijpen dat een MK heftig is? Dat wij door een rouwproces gaan en dat we geen behoefte hebben aan alle goedbedoelde adviezen en redeneringen? Steeds als het weer beter gaat, volgt er weer een moment of opmerking waardoor ik mij weer zo naar voel. Ik baal hier ontzettend van
Meid toch, heel veel sterkte! 2 ☆tjes in 1x Die opmerkingen blijf je toch houden en dat krijg je tevoren van mensen die het gelukkig niet hebben meegemaakt. Je kan er idd niks mee doen en t gewoon laten gebeuren of je kan er iets op zeggen... Wat je kan zeggen is bij elke situatie anders maar je schrijft dat je bang bent mensen te kwetsen...mogen zij jou wel kwetsen met deze standaard pijnlijke reacties?
Komt me heel bekend voor allemaal!!! Ook tot mijn ergernis. Probeer er niet al te veel op in te gaan... Mocht ik weer verwachting zijn (we proberen nog niet, net een paar dagen geleden cytotec behandeling gehad). Maar als het zover is, horen ze van mij helemaal niets! Als ik meer dan 3 maanden verder ben, of er is een buikje te zien dan weten ze het vanzelf wel!!!
Heel veel mensen weten gewoon niet zo goed hoe ze met heftige emoties bij anderen om moeten gaan en zeggen dan domme dingen of inderdaad helemaal niets. Het is voor mij nu precies een jaar geleden dat ik een hele heftige bbz heb meegemaakt, waarbij het niet veel had gescheeld of ik was er zelf ook niet meer geweest. Omdat het precies een jaar geleden is zijn er nu even veel dingen die maken dat ik eraan terug denk, stomme, kleine dingetjes zoals het weer, hoe lang het licht is, dat het bijna vakantie is ect. Ik durf hier nauwelijks iets over te zeggen, omdat ik dan steevast te horen krijg "daar moet je helemaal niet meer aan denken, focus je maar gewoon op je zwangerschap". Tja... . Natuurlijk ben ik zielsgelukkig met dit kindje! Dat maakt alleen niet dat ik ineens niet meer aan de bbz denk. Juist het contrast met vorig jaar doet me er nu aan denken. Ik denk dat de mensen die dit zeggen gewoon willen dat ik mezelf niet "onnodig" verdrietig maak en liever over leuke dingen dan over verdrietige dingen praten. Dat snap ik wel, maar het is niet echt een fijne manier om iemand te helpen.
Ok maar wat dan wel? Hoe zou je dan wel graag benaderd willen worden TO? Want voor de meeste mensen is het helemaal niet zo makkelijk om op een adequate manier op zo'n groot verdriet van een ander te reageren. En daarbij komt dat de één op een bepaalde manier getroost wil worden (bijv. Arm omheen slaan, meehuilen enz) terwijl iemand anders weer behoefte heeft aan een wat nuchterder benadering. Dat is vaak heel moeilijk in te schatten. Ik ga er dus meestal maar vanuit dat het geen kwade wil is van mensen maar gewoon onhandigheid.
Ik kan je emotie wel enigsinds voorstellen,...maar wat ik wel vindt is dat mensen en dus buitenstaanders sowieso allemaal anders reageren en je ze niet kwalijk kunt nemen dat ze niet zo reageren zoals jij graag zou willen... (want dat durf je zelf ook niet aan te geven) Ik weet bijvoorbeeld ook niet zo goed hoe ik moet reageren op een vriendin bij wie het al enkele keren mis is gegaan...en dat heb ik haar ook aan gegeven... en dat vond zij weer erg prettig maar een ander kan hier weer boos om worden... The point is, niemand wil iemand hiermee kwetsen en veel mensen weten gewoonweg niet hoe ze ermee om moeten gaan. Dezelfde vriendin vindt het bijvoorbeeld ook vervelend wanneer 'lotgenoten' hun eigen verhaal bij haar gaan doen (want daar zit ze niet op te wachten zegt zij dan) terwijl een ander persoon dit weer wel heel prettig zou vinden... Uiteindelijk weet niemand wat de juist manier is toch? Een belangerijk iets is denk ik wel om dat zelf aan te geven. Als jij het vervelend kan je dat gewoon laten weten..dat zullen mensen wel begrijpen lijkt me (en zeker niet gekwetst zijn want waarom?).. en voor jou misschien een uitlaatklep voor je fustratie tegelijkertijd. Heel veel sterkte
Twee vlindertjes en dan nog zo laat...afschuwelijk meis. Ik had er eentje en was er al helemaal kapot van. Heb ook van die achterlijke opmerkingen gekregen. Vooral die van: nu weet je tenminste dat je zwanger kunt worden. Nou daar heb ik wat aan!!! Nu zeg ik gewoon dat ik er niet over wil praten.
Ik ben het wel met je eens dat er individuele verschillen zijn in wat mensen als prettig ervaren, maar er zijn toch wel ook dingen die vrij universeel als niet prettig ervaren worden in het geval van een mk en bagatelliseren is daar één van. Alle opmerkingen die hieronder vallen zijn wat mij betreft gewoon altijd not done (dus dingen als "je bent nog jong", "het is eigenlijk maar beter, want...", etc.).
Dat begrijp ik, en ben ik met je eens. Alleen zie ik het niet als "rotopmerkingen" of dat mensen je moedwillig proberen te kwetsen. Ik denk persoonlijk dat je het mensen die zoiets niet hebben meegemaakt het niet echt kwalijk kan nemen dat ze niet reageren zoals jij het zou willen. Met uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Ik vind het dom en onhandig, maar je schiet er denk ik niet zoveel mee op om dat allemaal zo negatief te zien. Voorbeeldje: mijn moeder is pas geleden overleden. En ik had het daarover met een buurvrouw. Ik vertelde dat ze pas 59 was, en haar reactie daarop was: "oh, mijn moeder is 95 en nog helemaal gezond!!". Echt zo ongepast en zo raar! Maar ik denk dat ze gewoon niet wist wat ze moest zeggen en ik kies er dus ook voor om haar dit niet kwalijk te nemen. Mensen hebben vaak moeite met iets te zeggen. Dat begrijp ik ook wel. Heb ik ook regelmatig. Even voor de duidelijkheid, dit is dus GEEN kritiek op TO, maar misschien zou het haar minder pijn doen allemaal als ze het als onkunde zou zien i.p.v. doelbewust kwetsen.
Bedankt voor jullie reacties. @ Klaproos die opmerking heb ik ook gehad. Idd! alsof je daar iets aan hebt! @ Momq2be & Vlinderbloem: Ik denk dat ik zou willen dat mensen net zo reageren als ik dat zou doen. Gewoon zeggen dat je het ontzettend naar vind voor iemand en aangeven dat je er voor iemand bent. Vragen of iemand behoefte heeft om erover te praten o.i.d. Niet gelijk het probleem willen relativeren met goedbedoelde maar niet fijne opmerkingen. Gecondoleerd met moeder, dat is idd ook geen fijne opmerking! Ik probeer mensen ook niet kwalijk te nemen maar soms komen opmerkingen zo bot over...