ik liep in de supermarkt en uit t niets een enorme wind... gelukkig liep ik alleen met mijn vriend in dat gangpad haha.
Kiwi31... Verschrikkelijk wat je hebt moeten doorstaan aan je onderschrift te lezen...maar ik denk dat er iets niet klopt? Het is vandaag 20-06-2014 en er staan bij jou gebeurtenissen in de toekomst...??? Zal vast een foutje zijn? Jaartal verkeerd?
We gingen met z'n drieën boodschappen doen. Dochter ging spelen bij zo'n beeldscherm. Ik zei nog tegen haar: "als we je roepen dan kom je". Jahaa zei dochter. Man en ik gingen lege flessen/kratten inleveren, boodschappen gepakt en ik wil naar de kassa lopen. Hoor ik mijn man ineens dochter roepen.. Oeps, die was ik dus even vergeten *schaam*
Ik parkeer mn auto altijd dicht tegen de muur /lantaarnpaal aan. Bij de supermarkt aangekomen rij ik het vak in en zet hem met de linkerkant vlak tegen een lantaarnpaal aan. Wil ik uitstappen, pas ik niet door de deur... kon ik weer instappen en de auto 40 cm verder van de lantaarnpaal zetten. :')
Mijn man nam vandaag een plak ontbijtkoek en deed er toen kaas op.... Ik zat echt met walging te kijken en werd helemaal misselijk... En ineens moest ik erom huilen, tranen stonden in me ogen HOrmonen
Oeh...te veel om op te noemen Ik heb de dag ervoor boodschappen gedaan...zijn weer de kasten leeg...stomme vreetzak (verwijtend denken aan mn man)...ik ga wel weer boodschappen doen. Wil ik de boodschappentas in de auto leggen...daar staan mn twee boodschappentassen...met spullen die in de koelkast hadden gemoeten...in de warme auto. Nouja, op naar de winkel. Ik wil gaan zelfscannen...grr geen handtas mee! Weer terug naar huis om handtas te halen. Naar buiten...sta voor de auto..WHAAA sleutel ligt nog binnen. Vervolgens manlief bellen dat ik een beetje dom ben...dat ik weet dat hij een examen af moet gaan nemen...maar dat ik een beetje buitengesloten ben en de buren niet thuis zijn. Duurt maar 1,5 uur voordat hij thuis is (lange reistijd)...ondertussen gaat het regenen. Ik bedenk me dat de achterdeur misschien open is. Met mn nog herstellende knie van een fikse operatie klim ik over een te hoge schuttingdeur waarbij ik meer bezeer dan me lief is...om vervolgens in de tuin te moeten zitten wachten tot manlief me komt bevrijden...terwijl ik ondertussen zeiknat regen en de batterij van mn telefoon leeg is geraakt. Met mn warrige hoofd er met iemands anders kar vandoor gaan in de intratuin. De arme man vraagt waarom ik er vandoor ga met mijn kar...volgens geef ik hem half de schuld dat de mijne kwijt is. Ik had enorme haast en was al geirriteerd..gaat hij me ook nog lastig vallen...hormonen..nee hoor. wil van de week even proberen wat boodschapjes te doen met mn dochter. Gaat allemaal moeizaak in verband met bekkeninstabilliteit..na veel moeite dochterlief in de wagen gezet...grijpt ze opeens naar mn borst...bingooo twee natte borsten. Vervolgens moet ik niezen...en het vervolg is te raden. Dochterlief is de laatste tijd erg aan het bijten. Tot blauwe plekken aan toe...ze zet het op een bijten in mn schouder dus ik zeg gewoon ' nee'. Ze zet het toch op een brullen en is een half uur ontroostbaar...nou ik heb gewoon mee zitten janken omdat ik zo'n spijt had Zo kan ik nog wel even doorgaan..
Dat heb ik ook altijd; dan vraagt m'n man 'of ik er zo uit kan'. 'Zó dik ben ik nou ook weer niet hoor! :x' snauw ik dan. En dan kan ik er dus inderdaad niet uit.. En Wachtende, die eerste van jou is wel heel erg.. Als ik nu in één van m'n buien zou zitten, zou ik dáár dan weer om kunnen huilen
haha ik vond mezelf ook best zielig hoor. Als ik een minuut later mn man had gebeld had ik de hele dag daar kunnen zitten want dan was zn telefoon uit gegaan.
Ik zat alleen op kantoor. Ik kijk naar buiten en daar lopen twee hazen achter elkaar aan door het gras. Super schattig en vrolijk. En ik begin te huilen want ik was jaloers en boos dat de haasjes wel buiten mochten spelen terwijl ik binnen moest zitten werken....
Jullie laten me lachen dames!! Ik heb zitten huilen bij een liedje van K3 in de auto en mijn dochter keek me verbaasd aan en zei ''mama huien he'' (huilen) Verder stond ik in de supermarkt en voelde mezelf erg misselijk worden dus snel snel afrekenen en naar mijn auto. Samen met mijn dochter rende we terug naar de auto en nog net voor we bij de auto waren kotste ik midden op het zebra pad en die auto's maar wachten
Wel in de zwangerschap maar niet direct zwangerschapsgerelateerd: Manlief was in de nacht al flink ziek geworden, we dachten dat het zijn shoarma van de avond was (en ik dacht lekker voor je, moet je maar geen shoarma halen onderweg zonder het door te geven, sta ik hier een beetje moeite voor de kat zn viool te doen in de keuken). Voelde ik me in de ochtend op het werk al steeds minder lekker - en stond uiteindelijk te kotsen in de wasbak van de spreekkamer! Gelukkig was mijn afspraak niet komen opdagen. Ik heb de technische dienst moeten bellen, omdat de wasbak niet meer doorliep en alles bleef staan. Onderweg naar huis moest ik nog een keer van mijn fiets stappen om tussen de geparkeerde auto's nog een braakje te leggen. Voelde me een enorme aso om het zo te laten liggen (was gal met groene thee dus vloeibaar, groen en stinkig), maar had echt geen idee wat ik anders moest! Manlief had ook nog zijn moeder en zijn nichtje van twee aangestoken trouwens. Inmiddels ben ik morgen 36 weken zwanger. Ik moest naar de WC en zou daar gelijk even rustig WhatsApp bijlezen . Ik stap nog in het donker het kleine kamertje in in en het is kletsnat en koud aan mijn voeten! Op mijn OOOIIIIIIIII! komt manlief verschrikt kijken of mijn vliezen soms gebroken zijn! (Nee de handdouche was niet goed dicht dus die had een zwembadje gemaakt)
Tijdens mijn eerste maand werd ik plots in het warenhuis erg misselijk... nog net kunnen naar buiten lopen en overgegeven in de struiken. Dat vond ik al erg genoeg. Maar het kan nog erger. Onlangs zat ik in de file, en ik moest echt ont-zet-tend plassen. Heb ik anders nooit... kon het echt niet meer ophouden en ben met een natte broek naar huis gereden. VRESELIJK GENANT!
Haha wat een mooie verhalen! Mijn meest beschamende moment was toen ik de verjaardag van mijn man ben vergeten. Heel erg.... Ik ben gewoon opgestaan, dochter gewassen etc, komt mijn man binnen om te melden dat hij naar zijn werk ging. Maar hij ging maar niet, stond mij een beetje aan te kijken en toen vroeg ie, ben je niet wat vergeten? Toen viel het kwartje pas..... Ik kon wel door de grond zakken.....
klant komt om te betalen, ik neem het geld aan en stop het in mijn portemonnee. Vervolgens maken we een afspraak voor de dag en tijd dat hij komt duiken en wil hij daarna weg lopen. Ik ontzettend boos en mijn man er bij geroepen omdat de man zei dat hij al betaald had en ik dat al vergeten was.. en ik zo koppig als ik ben, hield hoog bij laag voor dat dat echt niet zo was. Tot de man zei in welke briefjes hij had betaald en ik dat dus ook zo in mijn portemonnee zag zitten... Schaamde me dood dat ik de man bijna voor leugenaar had uit gemaakt!
ach hier ook een scheetincident. niet tijdens de zwangerschap, maar in de kraamweek, nog erger. man zei iets en ik moest lachen, waardoor ik een scheet liet, waardoor mijn man nog harder moest lachen en ik ook waardoor de scheet nog harder werd en langer aanhield. Dat ging een tijdje zo door tot ik hem de kamer af gestuurd heb om op adem te komen. Vraag me af hoe lang het anders doorgegaan was
Zo was ik halverwege de zwangerschap en in de ochtend ging mijn man heel lief met zijn oor op mijn buik luisteren naar de kleine. Alleen hij leunde met zijn hoofd beetje bij mijn kruis. Nouwja...dr vloog wat uit daar beneden en nogal hard en mijn man zat er lekker voor! Dus hij heel boos zogenaamd draait hij zich om en knalt een scheet naar mij toe! Dus wij de slappe lach en toen kwam ik er voor het eerst achter dat mijn sluitspieren niet zo goed meer werkten... Ik kon nog net een handdoek ergens vandaan grissen en heb zo in de handdoek gepiest!
Nou ik had net een scheet incident. Gelukkig helemaal alleen! Liet een enorme scheet die ook nog eens heel erg stonk. Waar ik dus misselijk van werd en door moest kotsen. Serieus.. wtf!
Whaha, dat had ik ook, gisteren!! Hij sliep nog, en ik zet nog even mijn computer aan voor ik weg ga. Zie ik op facebook, dat allemaal mensen hem feliciteren. Ik compleet in shock, nooit meer aan gedacht, en ook geen kadootje dus! Gelukkig toch nog op tijd een kadootje weten te bemachtigen, wat ie ook nog heel mooi vond! Maar voelde me er wel heel lullig over, terwijl jij juist altijd heel attent is.