Hoi meiden, Met pijn in mijn hart typ ik dit, maar ik weet het even niet meer. 7 jaar geleden hebben mijn man en ik een hondje gekocht (het zou een kruising zijn van een chihuahua en een yorkshire terrier, maar dit bleek later toch iets groter uit te vallen. Niet dat dit erg is, maar voor het complete beeld dat het dus geen rashondje blijkt te zijn) Het is een super lief hondje, doet geen vlieg kwaad en we waren super blij met hem! Na de komt van onze 2e dochter ben ik lichamelijk niet meer hersteld en kon ik hem niet de zorg bieden die hij verdiende, maar hij leek het allemaal wel prima te vinden en zat ons ook niet in de weg. In die periode verbrak mijn moeder haar relatie en kwam alleen te staan. Ze wilde dol graag een hondje om niet zo alleen te zijn en wat om handen te hebben. Eigenlijk hebben we toen heel simpel bedacht dat onze hond naar haar toe ging. Hij bleef in de buurt, mijn moeder is super lief voor de hond en hij is gek op haar! eind goed al goed... Nu woont hij dus al 3 jaar bij haar en was het voor ons duidelijk dat er nooit meer een hond bij ons komt, omdat ik daar niet de zorg en aandacht aan kan geven die het verdiend. Toen wilde mijn moeder van de week met mij praten, het gaat niet goed met haar en ze is vastbesloten aan haar verslaving te gaan werken (wiet en alcohol) wauw super trots, want zeg eens eerlijk er zijn meer verslaafden die er niets aan doen dan andersom! Maarja ze had dus zo ver alles al geregeld dat ze vandaag is opgenomen in een kliniek en hierna meteen door gaat naar begeleidwonen, omdat haar grootste valkuil de eenzaamheid is. (dit gaat al met al minimaal een jaar, maar zeer ws wel 2 of 3 jaar duren) En nu zit ik hier dus weer plotseling met een superlieve, maar niet gewilde hond in huis. Het ligt echt niet aan het beestje, maar ik kan het lichamelijk gewoon echt niet aan (straks ineens 3 kindjes en daarbij een hondje die zoveel liefde en aandacht verdiend, maar wat ik hem niet kan bieden) Hoe vind ik nou een liefdevol huisje/baasje voor het beestje?? Even voor de duidelijkheid, reacties als je moet het proberen, je doet een hond toch niet zomaar weg en noem maar op mag, maar zal ik niet op reageren... Ik weet waar ik over praat (mijn moeder is een tijd geleden ook zomaar ineens 3 maand weg gegaan en toen heb ik hem ook verzorgd, maar dit is echt geen optie hoe graag ik ook zou willen) ik zou echt graag een serieus advies willen over hoe ik dit aan kan pakken om een nieuw baasje voor een 7 jaar oude vuilnisbakkenrasje te vinden??
Mag je moeder het hondje niet terug als ze in begeleid wonen woont? omdat eenzaamheid bij haar een valkuil is zou een hondje juist wel goed voor haar zijn toch?
Een kruising is natuurlijk nooit een rashondje. Je weet nooit hoe die uitvallen. Ik snap eerlijk gezegd niet hoe dit ook uitmaakt voor de situatie? Het probleem was na de geboorte van je 2e kindje, toen kon je niet meer voor een hond zorgen. Nu ben je in verwachting van een 3e kindje. Iets zegt mij toch dat het een beetje neigt naar ik wil gewoon geen hond meer hebben. Maar dat kan ook gewoon verkeerd overkomen via internet. Het is heel vervelend dat het hondje zo van huis naar huis gaat. Wat wil je moeder ? Staat ze er wel achter dat de hond weggedaan gaat worden? Als een hond niet meer in het gezin kan blijven ga je vaak terug naar de fokker als je zelf geen passende oplossing hebt. Ik vermoed echter dat er broodfok in het spel is (gezien teleurstelling over formaat en dus geen kundige uitleg bij aanschaf van de hond)? Dan is dat geen optie. Je kan op hondenfora op zoek gaan of vragen of het asiel het hondje op hun site wil plaatsen, maar dat hij in de tussentijd bij jullie mag blijven. Marktplaats zou ik echt nooit doen.
Tsja, daar zijn de meningen uiteindelijk altijd over verdeeld. Ik heb allebei mijn paarden via die weg verkregen en door goede kennis/vertrouwen/testen/geluk heb ik daar heel lieve en goede dieren aan. Het is niet allemaal rotzooi wat er op marktplaats koopt en verkoopt..... Is een asiel in de buurt een optie, misschien kunnen zij met je meezoeken naar een passend nieuw baasje en in de tussenperiode kan het diertje dan nog een tijdje bij jullie blijven of eventueel in het asiel verblijven.
Zoekt de like knop. Je kan niet voor het hondje zorgen na je tweede zwangerschap, maar nog wel zwanger worden en dan voor drie kids zorgen... zeg dan gewoon eerlijk dat je geen zin/tijd hebt voor het beestje. Super zielig. Heb je straks wel tijd voor je derde kind of als dat medisch niet gaat doe je die ook weg? Nee he! Nou een hond heeft ook gevoel en rekent ook op jou. Bah ik kan zo boos worden van dit soort topics!
schakel de dierenbescherming in die hebben vaak hondenbemiddeling voor honden die herplaatst moeten worden ze ben ik zelf aan me hondjes gekomen
Lijkt me geen goede optie als je op korte termijn iemand zoekt. Er hangt te veel gespuis rond op MP...en als je een hond op korte termijn weg wil doen kun je beter aanbieden tussen het serieuze publiek. Da's mijn mening
Wat een nare reactie. De wens voor een derde kind en je gezondheid heeft 0,0 te maken met of je een hond die al drie jaar niet meer de jouwe is terug wil. Wat een onbegrip straalt van jouw reactie af zeg..bah TS erg vervelend dit, maar ik zou inderdaad in goed overleg met het asiel een besluit nemen
Ook op MP zijn serieuze mensen hoor....mensen die wel degelijk bereid zijn om wel voor een dier te zorgen en liefde te geven. Garanties krijg je nooit, ook niet bij een dierenambulance/asiel/vereniging of wat dan ook. Je kunt enkel hopen dat een dier bij goede mensen terecht komt en als je die twijfel niet wilt hebben en geen risico's wilt lopen dan moet je het gewoon zelf houden en er zelf zorg voor dragen...zoals ooit de bedoeling was toen je koos voor het dier!
Jeetje wat sneu weer voor zon beest. ( en dat zegt een totaal geen hondenliefhebber)Ik zou mn verantwoording toch nemen en voor het beest zorgen. Vind het ook wel beetje gek... hond moet weg maar kind kan wel, maar goed daar zullen vast wel weer 10.000 verklaringen voor zijn. en anders, briefjes in de supermarkt, advertenties in plaatselijke kranten, hang briefjes op in het buurthuis of de sportschool, op je facebook neerzetten en anders idd helaas maar weer het asiel. zielig!
ach wat sneu, ik weet niet of dit advies al gegeven is, maar misschien kun je contact zoeken met (plaatselijke) hondenscholen, deze mensen hebben vaak veel connecties. bij onze hondenschool zetten ze nog weleens hondjes ter herplaatsing op hun site. heel veel succes!
Ik voel me nu heel lullig, maar het eerste wat ik dacht was 'Een hond niet, maar een kindje wel?' Maar ik kan natuurlijk heel goed iets over het hoofd zien, kan niet in jouw leven kijken. Doet er ook niet toe. Volgens mij zijn er sites/fora speciaal voor het herplaatsen van huisdieren, misschien daar eens op Googlen? Succes in ieder geval.
Tjongejongejonge wat een vermoeiende reacties weer. Als je goed leest, dan kun je opmaken dat deze zwangerschap volgens mij niet helemaal gepland is. Maar het is natuurlijk lekker makkelijk hè om er maar vanuit te gaan dat TS zich er makkelijk van af wil maken door het hondje niet weer in huis te nemen. Zucht....
http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/485209-ongepland-zwanger-helemaal-de-war.html jammer he. oordelen van een afstand is zo ontzettend makkelijk.
Ja wat egoistisch van haar zeg, dat ze aan kinderen begonnen is. Als ze dat niet had gedaan had ze gewoon voor het hondje kunnen blijven zorgen, want met zwangerschap / bevallen nam ze het risico dat ze lichamelijk achteruit zou gaan en dat heeft dat hondje niet verdiend!!
http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/485209-ongepland-zwanger-helemaal-de-war.html Lekker blijven veroordelen allemaal, jullie zijn vanzelfsprekend heilige moedertjes ... Ik zou denk ik toch voor marktplaats gaan, dan nieuwe baasjes eerst ontmoeten en inschatten...of idd een asiel....of is er ergens een kinderboerderij in de buurt? Mog dat zij interesse hebben...