Een persoonsbewijs uit de tweede wereld oorlog. Ik ben precies 100 jaar na de mevrouw waar het van was geboren. Speciaal!
Ik denk een boekenkast - maar dat weet ik niet zeker. Ik hecht er geen waarde aan, het stond alleen in mijn vorige huis en ik heb het meegenomen. Hij is stabiel als een huis en zwart - dus tijdloos. Anders zou ik het niet weten, textielgoed ofzo? Geeeen idee.
een mok die als enigste bewaard is gebleven uit de huis van mijn oma, mijn oma heeft 25 jaar een brand gehad in haar huis en alles was verwoest, behalve de beker, (zat alleen een klein scheurtje in) hebben deze heel lang gehad en hebben hem aan mij gegeven, dit omdat t schijnt dat ik de beker heb gemaakt op school met voor oma (tekst is overigens helemaal weg van beker) ik hecht er waarde aan omdat in dat huis al familie albums van mijn moeder stond, mijn ouders zelf waren aan het verhuizen op dat moment en hadden hun foto albums van mij, laten opbergen in mijn oma,s huis, helaas brak er brand uit en zijn al mijn foto,s vanaf mijn 1ste tot met mijn 5de verbrand, daarom hecht ik er wel waarde aan, de beker zelf is niet meer heel, maar in kleine stukjes maar toch weggooien kan ik t niet, het ligt in speciaal doosje in de berging met nog bijzonder dingen van mijn jeugd, wat ik wel gek vond is dat de fotoalbums van mijn broers en zus bij me tante waren, dat wisten mijn ouders ook pas tot 5 jaar geleden
Hier ook een borstel, kam en spiegel die nog van mijn moeders oma is geweest en wellicht weer van haar oma. Geen idee hoe oud het is. Verder een foto van mijn vader wen opa en oma uit 1912.
Hier hebben we een schilderijtje van oma uit 18nogwat en een munitie kist uit de tweede wereldoorlog Oja ook nog een oud kastje die van overgrootmoeder Is geweest. En oma was van 1914 dus ik Denk 1850 ofzo
Gut, ik zou het echt niet weten. Heb wel een mok gekregen toen ik twee jaar was. Had nierbek(ken)ontsteking en kreeg deze om me op te vrolijken. Dus nu 24 jaar geleden. Zit een barstje in en ik gebruik m nooit meer, maar kan m ook niet weggooien. Verder staan er bij mijn ouders thuis nog wel knutsel en kleidingen die ik gemaakt heb op de basisschool, maar verder? Zou het echt niet weten.
Ik denk onze servieskast. Eigenlijk een linnenkast. Die hebben de ouders van mijn oma gekregen toen zij trouwden. En mijn man en ik hebben hem weer gekregen toen wij trouwden. Verder nog een frontje van het orgel van mijn mans opa. Die gebruiken wij als kapstok. En zo zijn er meer van die dingetjes.. Met een verhaal! En dat verhaal maakt het voor mij zo waardevol
Plantentafeltje uit begin 1800 en een mahoniehouten eettafel uit ca 1850. Beide 14 jaar geleden laten restaureren. De eettafel is ooit uit het brandende huis gegooid en overleefde zodoende de brand Het tafeltje heeft jarenlang op het land gestaan `s zomers om planten te selecteren, daar hadden ze een tafeltje bij nodig. Zag er dus niet meer uit, en nu weer erg leuk!
Hee dat is een goeie! Ik heb ook LotR-boeken uit het allereerste begin van mijn vader hier staan. Misschien is dat het wel!
Leuk topic!!... oudste wat ik hier heb liggen is ws een boek uit iets van de jaren 50.. Met mooie gekleurde platen erin, maar geen emotionele waarde. Wat daarna (en wel heel veel emotionele waarde is) komt is het ledikantje en de commode van mijn zoon. Gemaakt door mijn vader, die helaas voor mijn geboorte al is overleden. Superfijn die nu nog te kunnen gebruiken, en hij is zo mooi. Daarnaast haalt veel kleding van mijn man ook een hoge plaats., hij is van het echt afdragen, en nooit kledingwinkels bezoeken, en ik heb opgegeven na veel pogingen hem toch de kledingwinkel in te krijgen en nieuwe te kopen
Hier heb ik de klok van mijn opa en oma geerfd deze klok hebben hun op hun trouwdag gekregen of gekocht (dat weet ik niet meer) Hij is nu ongeveer 70 jaar oud. Toen mijn opa overleed stond de klok ineens stil op tijdstip van overlijden. Toen ik op mijzelf ging wonen kreeg ik deze klok van mijn ouders. We hebben hem hier wel hangen maar we hebben hem niet aan, een zware klok met kloten en als zoon daaraan gaat trekken, daar moet ik maar niet aan denken. Verder de familiewieg die is gemaakt door mijn andere opa (bekende houtsnijder) die is nu 34 jaar oud en ook daar heeft mijn zoon in gelegen. Beide emotionele waarde niet om hoe oud het is maar omdat het van mijn grootouders is.
het oudste? Mijn vriend Ik heb zover ik weet geen erfstukken.. en vriend heeft alles vroeger bij zijn exvrouw gelaten.
Een sikkel, uit 1300. Gevonden in een kasteeltuin, waar ze destijds bezig waren geweest. Gebied was alweer een tijdje toegankelijk. Lag tussen een oude fiets, beide waren zelfde kleur en hadden dezelfde verschrikkelijke staat. Waarschijnlijk heeft iemand die gevonden, aangezien voor oude zooi en weggegooid. Oude bijbels rond 1600/1800 Aantal fossielen, sieraden van 1900. Vast nog wel meer, dit schiet mij zo even te binnen.