moet ik hier iets mee? (hoogbegaafd)

Alles kan ergens op duiden...ik denk eerder dat dat soort dingen opvallen door ouders die erg bezig zijn een ontwikkelingsvoorsprong bij hun kind te proberen te ontdekken. Zo kan elke ouder achteraf gezien wel dingen benoemen die op een voorsprong hadden kunnen duiden. Ik snap die drang niet zo maar dat is mijn mening en ik ga ervb uit dat jij begrijpt dat dit geen opmerking aan jouw adres is

 

Ik denk dat cygnet dat heel goed weet

 

@Cygnet, hahaha ja mijn dochter heeft +/- tien instrumenten (vriend is muzikant, dus ze wil samen met spelen). In de praktijk gaat inderdaad niet verder dan doelloos geram.

Ik geloof zeker dat een hoge mate van zelfstandigheid kan getuigen van een ontwikkelingsvoorsprong, maar dan moet je naar meer kijken dan alleen de taken die een kind uitvoert. Weer verwijs ik naar de andere onderdelen die er met tests worden gemeten. Een integraal plaatje, zeg maar.

Ik ben er zwaar op tegen om kids van 2,5 al te testen. Zo onbetrouwbaar. Wat je in feite krijgt is een inschatting wat een kind op basis van deze uitkomsten zou moeten kunnen. Een test is immers ook situatieafhankelijk, dus dit moet met een enorme marge worden geïnterpreteerd. Hierdoor ontstaat weer de kans op over-, maar ook ondervragen en huplaaaa... barsten in de rest van de ontwikkeling.

 

Nee joh, ik kan niet lezen en begrijp helemaal niet hoe het is om een mogelijk, misschien, potentieel HB kind te hebben.

@Meis85.. ook 1op1 kan je prima een peutermuziekles hebben. Muziekorientatie is gewoon hartstikke leuk. Ik reageerde trouwens op Lunacy die vond dat je je kind eerst moest leren fietsen. Fietsen en muziekorientatie zijn naar mijn idee twee totaal verschillende dingen maar goed.. wat zou ik weten.. ik grijp toch maar alles uit de lucht

 

Helemaal eens maar er zijn situaties denkbaar dat het toch handig is (niet 2,5 jaar hoor maar wel voor 6 jaar). De marges zijn groot maar het geeft soms wel een inzicht, zeker in combinatie met persoonlijkheidsonderzoeken.

Je presenteert je als deskundige en zegt dat er niet getest kan worden voor 6 jaar.. dit is niet de volledige waarheid en soms kan je niet wachten tot 6 jaar.. En trouwens met 6 jaar is de WISC ook nog best onbetrouwbaar... Beter wachten tot een jaar of 16 maar goed.. dan heb je al de basisschool moeten trotseren

 

Een test met 2,5 zegt enkel iets over de ontwikkeling waar het kind op dat moment staat. Het is nog zo veranderlijk en gaat zo in sprongen dat je met die leeftijd echt nog niet van hoogbegaafdheid kan spreken.

 

@Cygnet, ohhh vergeten.

Fietsen en muziek zijn overigens wel gelinkt aan elkaar; dezelfde hersengebieden zijn hierbij betrokken. Een combinatie van motorische en cognitieve vaardigheden zijn hiervoor nodig die op basis van het aanleren van kleine stapjes tot een betere beheersing leidt.

 

Een IQ test is geen ontwikkelingsfase onderzoek maar inzicht en vermogen. Het zegt echt wel iets meer dan de ontwikkelingsfase maar de cijfermatige uitslag is absoluut onbetrouwbaar.. Al moet ik zeggen dat een uitslag van een IQ van 145 of hoger niet heel waarschijnlijk 10 jaar later opeens een IQ van 102 (NL gemiddelde) zal opleveren? Maar Lunacy kan daar vast wat meer over zeggen

 

Het fijne van muziek maken is dat het ook al leuk is wanneer je er niets van 'kunt' en daar staat dan tegenover dat fietsen zo pijnlijk is wanneer je er nog niets van kunt

Maar ik begrijp wat je zegt

 

Een ontwikkelingsfase onderzoek Je geeft een rare draai aan mijn woorden.

 

Ohh, dan heb ik het waarschijnlijk wat raar geformuleerd! Wij testen zelf niet voor 6 jaar vanwege de onbetrouwbaarheid van de resultaten en de moeilijkheid van de uitvoering. Wij raden ook aan om het kind zoveel mogelijk te normaliseren dan op een voetstuk te plaatsen.

Voor wat betreft je vraag over dat een uitslag van een IQ van 125 of hoger tien jaar later niet ineens 102 is... dat kan wel.

Middelengebruik, hersentrauma...

Maar depressie bijvoorbeeld drukt IQ ENORM. Ik zie regelmatig cliënten die hierdoor 25 punten lager uitkomen dan wat je op basis van hun vooropleiding etc. zou verwachten.

 

Ik had het over een uitslag van 145 of hoger... Jij ziet cliënten in het psychiatrisch circuit maar een IQ test (daar hadden we het over Tamio) wordt niet altijd in die context afgenomen..

En niet iedereen die zijn kind test, deelt de uitslag van die uitslag ook met zijn kind (oftewel.. welk voetstuk?) Maar ben het volledig met je eens.. je moet je kind alleen laten testen met een duidelijke doelstelling / reden en het is een middel.. geen oplossing en bijvoorkeur zo laat mogelijk (of natuurlijk niet..als het niet hoeft)

 

Je meent het

 

Nee, deze wordt niet altijd in die context afgenomen, maar wat ik probeer aan te geven is dat IQ wel veranderbaar is, al dan niet in de ernst die ik meemaak.

Een kind die op 6-jarige leeftijd is getest als hoogbegaafd kan als blowende puber best als 'slechts' boven gemiddeld uit de test komen, of andersom.

Ik ben in de veronderstelling dat je als ouder anders om zal gaan met een kind die wellicht HB is, waardoor je onbewust meer dingen gaat verwachten of vragen. Als een indicatie wordt gegeven, dat er dan een soort verkramping ontstaat van: 'Help, hier moeten we iets mee." Maar liever niet, lekker blijven inspelen op eigen behoeften.

Ik zou het ook zeker niet aan mijn dochter vertellen trouwens.

Of beter gezegd: ik zou het niet eens willen weten.

 

Dan moeten we vooral zorgen dat jouw oudste en mijn oudste het niet met elkaar aanleggen. Dat wordt een chaos!

Hier overigens exact hetzelfde: de oudste trekt al vanaf dat hij een baby is zijn eigen plan en dat is meestal niet ons plan. De jongste loopt aardig in het gareel (meestal dan). Ik ben blij dat ik de jongste heb: nu weet ik tenminste dat het niet (helemaal) aan mij ligt.

 

Hou hem maar gewoon lekker in de gaten. Opgeven kan weer een teken zijn van perfectionisme, het niet fout willen doen. Of in je hoofd dingen kunnen die je lijfje nog niet kan.
Lekker slim is heerlijk. Met gemak naar het vwo, geen beperkingen op sociaal gebied, geen bijkomende (ernstige) pathologie. En een IQ tussen de 110 en de 130 is nog steeds hoog

 

het is zeker de karakter! ook dit:als je meerdere kinderen hebt vlak achterelkaar dan is het cruciaal denk ik dat de kinderen een heleboel zelf doen. anders haal je het echt niet. dan heb je inderdaad weinig tijd over om leuke dingen te doen. met 1 kind heb je de tijd en je kind ziet dat ook. als ik ipv zitten wachten op zijn aankleden een baby had die ook verschoond moet worden zou mijn zoontje ook beter snappen dat hij alles dat hij kan ook zelf moet doen.
zoontje onderhandelt hierin tegenwoordig. als hij dus geen hulp krijgt bij het uit kleden denkt hij dat hij ook wanneer hij wilt even kan gaan douchen en uitkiezen wat hij aan moet trekken. tegenwoordig vaak genoeg staat hij op om 6:30,eerst plassen en naar de douche(net als dus wij ipv savonds douchen). eerste keer was de badkamer een bende en geen zeep gebruikt. maar 2de keer helemaal ok, zelf zichzelf inzepen. maar hij mag dus van mij dit echt niet doen. een 4 jarig kind. houd ik hem tegen in zelfredzaamheid?
hij komt van school en hij zegt dat hij vies is en wil douchen. en wil het helemaal zelf doen. wat moet ik dan? hij zegt dan dat hij echt niks mag bepalen over zichzelf, als ik het zelf moet doen moet ik ook bepalen hoe en wanneer en wat. tja.

 

kun je dit aan onze school vertellen aub? zij vinden dat zij veel moeten doen voor zoontje. omdat hij slim is. ze hadden het over dat hij op gr3 moest zitten voordat hij 5 is. en ze zeggen ook nog eens dat zoontje onder presteert omdat hij HB materieel vanaf 6 jaar niet wil uitproberen of geen puzzels wil maken. hij is 4 jaar en de verwachtingen zijn zoooo hoog van de school. ze vinden het raar als ik zeg als hij geen gedragsproblemen toont en met plezier naar school gaat is dat genoeg voor zijn leeftijd. natuurlijk wil hij sommige dingen niet doen of maken. of uitproberen. laat hem dan met de autos spelen hartjes bloemetjes tekenen. het komt wel allemaal later.
kindje breekt zijn hoofdje om te snappen wat hij allemaal moet doen omdat hij zo slim is en zoveel kan.

 

Wij hebben ook een milliseconde het vermoeden gehad dat onze dochter hoogbegaafd was. Wij zijn het beiden (man als kind gediagnosticeerd, ik als tiener) en waren hier daarom vanaf het begin erg op gericht, ook omdat we bepaalde ervaringen uit onze eigen jeugd wilden voorkomen. Zo heeft m'n man erg weinig vrienden gehad als kind, omdat z'n ouders en de school ervoor gekozen hadden om hem twee klassen hoger te plaatsen. Logischerwijs had hij geen enkele aansluiting op sociaal vlak en werd hij veel gepest . Zelf mocht ik vervroegd eindexamen doen en ben ik een jaar eerder gaan studeren, waardoor ik voor m'n gevoel alleen tijdens het laatste jaar een leuke, "echte" studententijd heb gehad. Ook begon ik in verhouding met mijn vriendinnen veel te vroeg met het werkende leven, waardoor ik soms wel eens het gevoel heb dat ik een fase heb gemist of er in ieder geval nauwelijks wat van heb meegekregen. Mochten onze kinderen ooit hoogbegaafd blijken dan willen we het dus heel anders aanpakken dan in onze tijd werd gedaan!

Dochterlief was inderdaad erg vroeg met sommige zaken, waaronder praten en tellen. Echter, inmiddels is ze 2.8jr en zijn we er toch vrijwel zeker van dat ze niet hoogbegaafd is. Ze is nog steeds relatief taalgericht, maar in andere zaken is ze gewoon gemiddeld of soms zelfs onder gemiddeld. Wellicht maakt ze later nog een inhaalsprong, maar de kans is natuurlijk groter dat dit niet gebeurt. Dus, mijn antwoord op je vraag is dat je er nu niets mee hoeft te doen. Als een kind voorloopt in de ontwikkeling, is de kans dat dit aan een toevallige fluctuatie ligt altijd hoger dan de kans dat dit toe te schrijven is aan een IQ van 140+.

Mocht je kind straks wel hoogbegaafd blijken, dan zijn er inmiddels gelukkig tal van oplossing om je kind je stimuleren, zonder dat dit negatieve consequenties hoeft te hebben voor de sociale ontwikkeling.