Ik wil met dit topic even wat van me afschrijven en misschien tips krijgen van de mensen die ook een partner hebben met een eigen bedrijf. Ik heb nu 6 jaar een relatie met M. Toen ik hem leerde kennen (via mijn broer en zijn broer), zat hij al in het autobedrijf samen met zijn broer. Hij werkte veel, sowieso 6 dagen in de week en vaak ook zondags nog wel. Ik het begin van onze relatie waren we veel samen en ging M. ook optijd stoppen met werken om bij mij te zijn. Ook de vrije weekenden (ik werk om het weekend) gingen we vaak op pad. Na een jaar zijn we gaan samenwonen. Ook dit ging erg goed. Natuurlijk loop je tegen dingen aan, maar het lostte vaak ook wel weer op. Wel is M behoorlijk verwend thuis, door zijn moeder. Hierdoor hadden we wel eens meningsverschillen, maar hier konden we wel over praten. Destijds hadden we ook beide onze hobby's. M ging graag naar vrienden en op stap en ik ging graag dagelijks naar mijn paard. Prima verdeling. In 2013 is onze dochter geboren. Zwangerschap verliep prima en ook hij maakte keurig tijd om mee te gaan naar de VK en de echo's. We waren een gelukkig koppel . Na de bevalling was onze dochter lange tijd een huilbaby geweest (achteraf wel met oorzaak). Hierdoor kwam ik bijna in ee burn-out terecht en ook kwam het huilen onze relatie niet ten goede. Veel meningsverschillen gehad over het huilgedrag. Op den duur praten we bijna niet meer met elkaar. Op dit moment doet onze dochter het prima! Maar M neemt niks van mij aan. Praten wil hij niet. Hij werkt weer ongelooflijk veel. Zijn werk staat nog steeds op nr 1. Als hij thuis komt, verwacht hij een bordje eten, dat ik de afwas doe, en hij lekker op de bank kan zitten met de ipad op schoot. Ik werk zelf 24u p/w, wat ik echt ook max vind ivm de thuissituatie. Heb inmiddels ouderschapsverlof aangevraagd voor 2 dagen in de maand. Het huishouden, de regeldingen, alles valt op mij neer. M vind het prima gaan, als ik het vraag. Het enige waar hij mee zit, is dat hij meer seks wil. Sinds dat het tussen ons niet goed gaat, voel ik me hier niet goed bij. Het gaat niet meer met romantiek en liefde. Voor mijn gevoel alleen voor de daad voor M. Samen dingen doen, is er weinig. Dochter zit nog erg vast aan haar slaapjes (gauw oververmoeid en overprikkeld). Wel gaan we regelmatig even uit eten. Erg leuk, maar ook dan merk ik dat M afwezig is en niet reageerd op mijn woorden. We zijn zelfs laatst naar een audicien geweest, omdat ik steeds het gevoel had dat M mij niet kon horen (zo afwezig en nooit reactie op mij). Niks mis met zijn oren. Ik wil dat hij er meer is voor ons als gezin. Is dat teveel gevraagd? Zit er ook over na te denken om relatietherapie te gaan zoeken, als M daarin mee stempt. Heb het er laatst al kort met hem over gehad, maar het enige wat hij zegt 'Heb ik geen tijd voor' . Zelf heb ik het gevoel dat hij richting overspannen gaat, als dit zo door gaat. Kan gewoon niet goed zijn. Op deze manier kan ik niet erg lang meer door. Ik raak weer op, moe. Net als vorig jaar. Wil niet meer hetzelfde mee maken.
Hoi TS, wat een vervelende situatie zitten jullie in. Ik hoor het verhaal nu natuurlijk maar van één kant maar het runnen van een eigen bedrijf betekent niet automatisch dat je dan ook zo extreem veel moet werken en geen deel meer kan uitmaken van je gezin. Kortom, zijn werk heeft hier weinig tot niets mee te maken lijkt me. Ik zou als ik jou was eens een goed gesprek met hem aangaan en alles aankaarten wat je hier omschrijft. Ook zou ik aangeven dat dit niet een situatie is waar je in door kunt gaan, dus geef ook de consequenties aan. Nogmaals aandringen op relatietherapie zou goed zijn want op deze manier is het te destructief voor jullie relatie en voor je het weet knapt er bij 1 van jullie 2 iets en dan zijn jullie nog verder van huis. Doen jullie nog wel eens wat leuks samen? (Zonder dochter). Keer een nachtje weg of avondje uit? Is ook belangrijk denk ik.
Ik zou inderdaad eens aan hem uitleggen wat je hier op het forum schrijft. Hoe je man voor jou gevoel is veranderd tegenover jou en dat je graag wilt dat het weer wordt zoals het was, omdat je hier zo niet gelukkig van wordt. Misschien inderdaad eens zelf wat initiatieven nemen om er samen tussenuit te gaan zonder kinderen? Om elkaar weer wat terug te vinden. Jullie hebben samen een heftige tijd achter de rug, dus dan zouden jullie wel wat positieve uitstapjes kunnen gebruiken. Mocht dat niet positief uit pakken dan kun je altijd nog aan relatietherapie werken. Een eigen zaak heeft hier niet echt iets mee te maken lijkt me,omdat de situatie eerst altijd goed was en sinds jullie het een en ander hebben meegemaakt is hij zelf veranderd.
Bedankt voor jullie reacties. Helaas vind ik het erg moeilijk om zo'n gesprek aan te gaan. Dit komt door eerdere pogingen en hij het dan niet lijkt te snappen. Ik zal mezelf echt even over die drempel moeten tillen. We doen weinig samen zonder dochter. Maar dat is ook moeilijk te plannen aangezien ik onregelmatig werk en vl dus fulltime (vaak wel 60u per week). Afgelopen week wel een bruiloft gehad waarbij dochter bij mijn ouders was. Was gezellig, allemaal netjes in mooie kleren. Maar zelfs dan mis ik zijn gezeldschap. Hij eeft mij niet het gevoel dat hij blij is samen te zijn.... Ja, praten is hard nodig. Ik ga me best doen en proberen niet te lang meer te wachten .
Samen aanwezig zijn op een bruiloft is toch anders als dat je samen weggaat. Dat het niet lekker loopt op het moment is duidelijk en dat zal dan op een bruiloft met mooie kleren net zo zijn. Jullie hebben misschien weer wat momenten nodig samen om elkaar terug te vinden en al is dat lastig met werk, ik zou proberen toch wat in te plannen. Als het mogelijk is qua vakantiedagen zou ik om te beginnen eens een weekend er tussenuit gaan. En werk is heel belangrijk maar hoeft niet je hele leven in beslag te nemen. Voor elkaar hoor je ook tijd te maken. Succes en praat met je man
hier ook een vriend met een eigen bedrijf is ook veel van huis vorige week bv vertrok om half 6 smorgens en dan mocht ik blij zijn als hij om kwart over 6 thuis was ik zit wel thuis constant dus zorg wel dat zijn bordje klaar staat als hij thuis komt hij heeft een tijd gehad dat hij zelfs de zaterdag erbij werkte maar merkte toen ook wel dat het erg op ging breken zowel voor hem als voor mij hij was elke zondag moe snap ik maar na een hele week binnen zitten wil ik wel wat leuks doen savonds na zijn werk is ie namelijk altijd moe op zaterdag is ie nu weer vrij gelukkig en proberen we de weekenden samen toch weg te gaan keertje stad of rondje fietsen met de honden boswandeling je hoeft natuurlijk niet lang en ver weg als je met de kleine zit probeer op zijn vrije dag wat leuks te plannen misschien helpt dat?