Zeer moeilijke dreumes!

Ik vind het eigenlijk gewoon klinken als een normale peuter. Of toch alleszins zoals die van mij

Alles waar ze geen controle over hebben, is een strijdpunt.

 

Net wat shakes zegt, klinkt mij ook niet vreemd in de oren. En wat ik vet gedrukt heb; leg alles uit.
'We gaan nu tandjes poetsen, anders krijg je auw tandjes'

En wat hier al vaker wordt gezegd; kies een paar dingen uit wat jij echt belangerijk vind en zorg dat dat lukt. Voor de rest een beetje laten gaan.

Wees duidelijk en consequent, daar pluk je later de vruchten van.

 

voorbereiden op....
uitleg geven wat er gaat gebeuren...
veel zelluf laten doen...
of mee laten helpen met....
verder.. pick your battles; dus alleen strijd om dingen die je echt belangrijk vindt.

je gaat naar de kapper;
lieverd we gaan zo naar de kapper, daar gaan ze jouw haartjes knippen en mag je op een mooie stoel zitten.
Dan gaan ze met een schaartje zo door je haartjes en vallen er allemaal stukjes van jouw haartjes op de grond. Die mag jij dan proberen te vangen (laten meehelpen )
Vervolgens bij de kapper iets meenemen wat leuk en handig is (boekje lezen?) en hem laten meehelpen (schort vasthouden, haren vangen etc... )
Dat nog een paar keer herhalen en hem " meehelpen " met waarin hij mee kan helpen (schort vasthouden etc.).
Ik zou vooral geen strijd proberen te maken, want dan wordt het bij ons alleen maar erger.
Als hij echt heel vervelend doet, dan even laten afkoelen (in een hoek/ bij een paal/ waar dan ook...) en dan volgens de methode 1 minuut;
duidelijk zeggen waarom ie daar even zit, na 1 minuut er weer bij halen en duidelijk uitleggen waarom ie daar zat en dan sorry kus en knuffel....
Nu mag je weer in de mooie stoel zitten... etc. etc.

Zoiets ?

 

Proberen in plaats van iets te ' dwingen' het zelf te laten doen.
dochterlief heeft een hekel aan kleding aan doen..maar als ik vraag of ze weet waar bijvoorbeeld de sokjes moeten dan helpt ze meteen. Ze wil gewoon niet dat er dingen bij haar gebeuren waar ze inderdaad geen controle over heeft.

 

Hier ook zo.
Als we tegen dochter zeggen dat de Ipad uit moet is het drama.
Als ik vraag; wil jij de Ipad uitzetten en klepje dichtdoen? Dan is het leuk
Tanden poetsen is ook ineens leuk nu het op een stoel in de badkamer mag, tegelijk met mama ohja en ze zelf de kraan aan mag doen enzo..

 

Ja inderdaad, zo doen wij het hier ook. Voor alles een oplossing met 'zelf doen' zoeken. In de eetstoel wilt ze niet. Behalve als ik haar vraag of ze er zelf in wilt klimmen, dan kan ze niet snel genoeg gaan. Gsm afgeven als ze die te pakken gekregen heeft, gaat niet. Maar de gsm flink op de kast gaan leggen lukt wel. Pamper aandoen is een drama, maar als ze zelf de plakkers mag dichtdoen is het prettig. Haartjes wassen mag ik niet, maar zelf giet ze met veel plezier een bekertje over haar hoofd uit...

Je leert creatief worden

 

Zeggen wat je doet en doen wat je zegt. Of gaat doen
En dat zoveel mogelijk zodat hij weet dat jullie de tanden gaan poetsen enz,... Kapper kan inderdaad eng zijn dus ook op voorhand zeggen, ze begrijpen meer dan we denken.

 

Die tip van de luier dicht doen ga ik ook gebruiken
Hier soms ook een onhandelbaar mannetje.

Ik denk ook dat je wel moet oppassen er zon strijd van te maken bij de kapper. Anders blijft dat een soort trauma. Kan je niet afleiden met iets. Vorige keer was Luc eigenlijk te moe en is het uiteindelijk toch goed gekomen met koekjes en filmpje op telefoon.

 

Ja hoor, dat is hier ook het geval. Met eten gelukkig niet, omdat mijn dochter echt een kleine vuilbak is. Maar er zijn genoeg andere elementen waar het voortdurend een strijd is. Jas aandoen, tanden poetsen, geen gsm pakken, kleren uitdoen.... Soms werkt afleiden, soms werkt uitleggen, maar soms is het gewoon op je tanden bijten en zorgen dat het zo snel mogelijk gedaan is...

 

Ja hoor. Heel herkenbaar. Die van mij eet ook niet.
Eten is een machtsmiddel. Geen aandacht aan geven. Inderdaad achtoos wat eten neerzetten. Ze eten echt uiteindelijk wel...

Ook die van mij wordt zo driftig dat hij gaat spugen. Lastig. Maar voor mij geen reden om hem alsnog zijn zin te geven.
Consequent blijven. Dan trek jij uiteindelijk aan het langste end. Maar gezellig is anders ; )

 

Niet doen dus. Probeer het eens een aantal dagen door te negeren. Waarschijnlijk pakt hij het dan wel op.
Mijn kind eet over de hele dag een boterham en s avonds een beetje aardappelen en vleessie

 

misschien kun je met het CB bellen als je je echt zorgen maakt.. zij hebben er verstand van en kunnen je misschien helpen/tips geven? alles is al gezegd hier wat ik wilde voorstellen.. (uitleggen, consequent blijven enz...) denk dat we niet meer kunnen helpen dat dit meis.. tis een lastige leeftijd! maar als je echt alles al geprobeerd hebt en niets helpt zal ik toch het CB bellen als ik jou was...

Nog even over dat uitleggen.. wat gebeurd er als je uitlegt waarom hij zijn tandjes moet poesten? en hoe leg je dat dan uit? je kan het namelijk uitleggen als 'we gaan nu je tanden poetsen want anders gaan je tandjes zeer doen' maar je kan ook een uitgebreide uitleg geven.. dus bijvoorbeeld 10 min van te voren al zeggen 'we gaan zometeen je tandjes poetsen.. weet je waarom dat is?' dan kijken wat hij zegt.. vervolgens reageer je daar weer op en pak je een spiegeltje.. laat je zoon eens in het spiegeltje kijken naar zijn tandjes hoe mooi wit ze zijn.. en leg dan uit dat als je niet zijn tandjes poetst dat ze dan vies worden en niet meer zo mooi wit zijn.. dat ze dan auw gaan doen.. dat wil hij toch zeker niet! dan kan je het even laten rusten en pak je het 10 min later weer op bij de spiegel.. vraag hem of hij nog weet waarom zijn tandjes gepoetst moeten worden.. vraag of hij het zelf eens wil proberen.. als hij dat wil laat je hem weten dat hij het zelf mag proberen maar dat jij het daarna ook nog even doet...

Ik weet niet hoe je zoon is natuurlijk.. maar met uitleggen en geduld kom je vaak een heel eind... ow ja.. en je hebt ook verschillende boekjes over tanden poesten, naar de kapper gaan, eten enzovoort.. vaak als kinderen het ergens anders zien of voorgelezen worden over een bepaald onderwerp dan vinden ze het interessant worden en willen ze het opeens wel...

succes meid.. tis soms niet makkelijk om mama te zijn!

 

Gezien de oorontsteking in combi met dit gedrag en afvallen, zou ik denken dat een controle bij de KNO verstandig is.
Eten is een drama bij de meeste dreumesen/peuters, maar ze hongeren zichzelf doorgaans niet uit.
Strijd is ook normaal, maar zo overstuur dat je meerdere mensen nodig hebt om hem vast te houden, is wel erg overstuur.

De tips die hierboven gegeven worden zijn, ook met een kind waarbij evt medisch iets dwars zit, wel heel belangrijk. Vaak denk je dat je goed voorbereid, terwijl dat in de praktijk dan toch nogal tegenvalt.
10-5-2 minuten van te voren aangeven wat er gebeuren gaat, helpt echt. Dus echt aangeven: je mag nog 10 minuten spelen, dan ga je op bed. Je mag nog 5 minuten spelen, dan ga je op bed. Enz. De preciese tijd komt dan niet heel vreselijk nauw, ook als het toevallig nog 3 minuten is voordat je hem op bed gaat doen, kun je dan ook vast zeggen: nog 2 minuten. Het gaat erom dat hij leert herkennen dat het einde van de pret in zicht is en hij moet gaan schakelen. Dat 'aftellen' in tijd helpt ze daarbij.
Veel zelf laten doen en ze regie geven over dingen binnen kaders die jij neerzet, is ook handig en belangrijk. Bij tanden poetsen kan kiezen tussen twee leuke tandenborstels helpen en kiezen tussen twee tandpasta's, (maar als ze echt dwars willen, gaan ze daar ook moeilijk over doen ). Dat soort dingen dus.

Maar ik zou in jouw geval even door de KNO-arts gezien willen worden. Die ziet meer dan de huisarts en het zou zomaar kunnen dat buisjes een enorme uitkomst kunnen bieden.