Hoi! Sinds een weekje ongeveer is onze zoon veranderd van een vrolijk tevreden mannetje in een ontevreden jengelige beeb waarbij niet zoveel goed is! Hij kijkt ook aldoor boos Normaal is ie heel makkelijk aan t lachen te krijgen, maar nu kijkt ie echt alsof ie wil zeggen; drop dead haha! Op t aankleedkussen is t helemaal 1 drama..zodra zn hoofd t aankleedkussen raakt gaat ie helemaal compleet over de draad. Gillen, nee schreeuwen.. slaan, schoppen, krabben. .loopt helemaal rood aan en wordt gewoon echt hysterisch. Zodra ik de kamer uit loop, hysterisch. (Ook al blijf ik tegen m praten) eigenlijk wil ie t liefst de hele dag rond gesjouwd worden en geentertaind worden. Dan is het een "beetje" goed..niet dat ie er dan heel vrolijk van wordt, maar dan is ie iig niet hysterisch verdrietig. Hij is vanaf geboorte gerekend 31 weken, en vanaf uitgerekende datum gerekend 28 weken. Is dit een verlate 6 maanden sprong? Een vroege 8 maanden sprong of de aanloop daarnaar? Een huilerige hangerige periode? Ik vind t zo sneu! Wil m zo graag lekker vrolijk zien, hoe ie eigenlijk altijd is! Hoe gaan jullie hiermee om?
Volgens Oei ik groei (ja, er zijn voor en tegenstanders ) begint een baby vanaf 26 weken te snappen dat zijn mama/papa hem kan verlaten, misschien is het dat? Je baby en eenkennigheid en verlatingsangst
Ik geloof zelf niet zo in sprongetjes. Vooral het eerste jaar kunnen baby's flinke stemmings wisselingen hebben ... Ik weet nog wel dat mijn zoontje het eerste jaar af en toe flink chagrijnig was. Ik weet dat altijd aan krampen, tandjes en dergelijke. Nu ia hij bijna 17 maanden en heeft hij het nog steeds wel eens ... meestal is hij erg makkelijk naar er zitten sinds dagen tussen dat hij met het verkeerde been uit bed is gestaakt en er geen land met hem te bezeilen is. Enige wat je kan doen is het uitzitten. Na het eerste jaar wordt het steeds makkelijker.
Nope Weegbree..geen tandjes, tenminste, niet voor zover ik kan voelen. Geen bobbels en/of harde plekjes. Zjowies; ik heb zelf idd ook het boek van Oei ik Groei.. zou kunnen hoor, zolang hij namelijk vermaakt wordt en bij papa en/of mama is dan is alles ok. Je moet alleen niet weg lopen. Cindya; dan kijk ik uit naar +12mnd haha! Hij heeft sowieso al wel een temperamentvol karaktertje, maar nu sinds deze laatste week is er idd geen land met hem te bezeilen. Voorheen werd hij smorgens wakker, en kreeg ik meteen een big smile. Nu kan er geen lachje vanaf , en begint eigenlijk meteen het 'gechagerijn'..vraag me dan soms echt af of dat ik iets fout doe, of hij wel gelukkig is .
Dat brullen op het aankleedkussen: doet hij dat alleen op de commode, (als hij dus ergens hoog op ligt), of ook als je hem bijvoorbeeld op jullie bed of op de bank plat neerlegt? In het eerste geval kan het namelijk gewoon zijn dat ze doorkrijgen dat er een diepte naast ze zit, dat vinden ze soms eng. Verschonen op een lagere/bredere plek gaat dan vaak wel goed Tandjes dacht ik verder ook aan, die zijn soms al in aantocht voor je ze voelt. Maar anders lijkt het me gewoon verlatingsangst ook. Of dat dan de 6maandensprong is of de 8maandensprong is niet zo boeiend dan verder (Ik geloof ook niet zo in die vaste sprongetjes trouwens. Elk kind ontwikkelt toch gewoon weer anders).
Oh das wel een goeie! Ga ik eens proberen, kijken of dat helpt. Wat kun je doen aan verlatingsangst? Dat vind ik namelijk wel heel zielig.. maar soms moet mama of papa ook eens even naar de wc . Ik hou hem al zoveel mogelijk bij me en laat hem weinig alleen..het is gewoon meer dat hij zo cranky is. Zo 'niet hem'..en niet blij.. vind ik zo rot om te zien! Haha nee, het boeit ook niet of het de 8mnd of 6mnd sprong is, is ook niet dat ik er perse een etiket aan vast wil plakken, maar ik vroeg me gewoon even af of dat er wellicht specifieke kenmerken zijn van een bepaald sprongetje en of mensen ook dingen herkennen van het gedrag van mijn zoontje bij een bepaald sprongetje. Van sommige vrienden/collega's/forummers heb ik bijvoorbeeld soms verhalen gehoord dat de 8 maanden sprong als heel heftig werd ervaren
Bij verlatingsangst is het goed om dingen te doen als kiekeboe spelen: spelen met 'weg zijn' en weer terug zijn. Daarvan leren ze dat als je weg bent, je ook weer terug komt. De tijd dat je 'weg' bent, voer je steeds meer op. Ik zette hier de meiden dan bijvoorbeeld wel in de box of de kinderstoel met zicht op de wc. Als ik dan gewoon normaal op de wc zat, konden ze me niet zien, als ik even voorover boog weer wel. Dan kon ik steeds wat rustiger gewoon op de wc zitten.. Verder merk je aan je kind wel welke balans OK is. Het is goed om de veiligheid te bieden die ze nu nodig hebben, maar tegelijk is het dus ook goed om de grenzen van je kindje steeds wat verder 'op te rekken'. Ze voortdurend bij je houden, leert ze niet dat het ook gewoon OK is om -binnen bepaalde kaders natuurlijk, passend bij hun leeftijd/mogelijkheden/vaardigheden- een eindje bij je vandaan te zijn. Dat echt keihard afdwingen zal doorgaans niet bepaald helpen bij je kind een eindje verder helpen, maar af en toe de spanning wat op laten lopen, en heel even huilen, om daarna weer getroost te worden, is voor de ontwikkeling van je kindje prima. De spanning die oploopt als je dan bij ze weg bent, wordt dan ook weer op tijd en voldoende opgevangen en op die manier leer je ze binnen veilige kaders om steeds wat meer op eigen benen te gaan staan Zoals ik al zei: je merkt aan je kind wel wat OK is en wat niet meer. Het ene kindje is daar ook wat gemakkelijker in dan de ander, het ene kind neemt ook zelf meer initiatief in 'bij je weg zijn' dan het andere kind. Durf daarin vooral zelf te voelen wat goed is in jullie situatie.
Paar tips: want dit is erg herkenbaar bij ons. - Aankleedkussen: Kan je liedjes zingen of speen in zijn mond bij het aankleden, schrik spelletjes doen dat hij kan lachen misschien, want mijn zoontje houdt niet echt van dat lief, lief achtige spelletjes. hij houdt er echt van als we hem laten schrikken of als papa de bal hoog houdt. Je kan ook proberen om je kindje op bed te verschonen dan commode. - Na het badje: Ons kindje werd helemaal crazy als we hem na het badje op aankleedkussen zetten. Wat ik dan deed, is even 5 min lekker met handdoek tegen mijn badjas aan, omdat het best koud kan zijn als je direct op aankleedkussen zet. dus misschien even 5 min lekker knuffelen en langzaam insmeren en aankleden. (misschien is hij dan wat rustiger dan eerst zeg maar, maar echt verandering zal het niet brengen vrees ik hahaaha) - Kindjes hele dag optillen is echt niet goed, die wennen er zosnel aan. Ons zoontje wilt dat nu ook echt hele tijd en zijn vader loopt uren met hem in zijn armen als ik niet thuis ben en dat vind die kleine natuurlijk geweldig, maar soms weet mijn man niet wat hij moet doen dus dan blijft hij uren met hem rond lopen. Ik vermaak mijn zoontje in zijn stoeltje, op bed of in zijn box. heel soms til ik hem op, even troosten en het weer opnieuw doen zodat hij eraan gaat wennen. Succes! hopelijk kan je mijn tips een beetje gebruiken.
Verlatingsangst is het zo te lezen. Heel herkenbaar, de mijne heeft die fase ook. Niks is goed, wil idd hele dag bij me zijn en speelt niet echt meer. Veel piepen, in bed is niet goed, uit bed ook niet. Idd kiekeboe spelletjes doen, en wat ook kan helpen is gewoon blijven praten tegen hem als je in de buurt bent maar hij je niet ziet. Wat ik doe is dingen doen die hij leuk vind. Lekker wandelen, boodschapjes doen, lekker fietsen, dan blijft het voor allebei leuk want soms word je er ge van. Ik ieder geval wel. En ik neem hem veel mee, hij wil bij mij zijn, vind ik prima. Hij ervaart nu ineens hoe groot de wereld is en dat is best spannend, logisch dat hij dat vanuit een veilige basis (jij als mama dus) wil ontdekken. Gaat vanzelf over, is alleen nu ff pittig. Succes!
Ow ik herken het helemaal! Onze Caylen heeft vorige week echt zo'n 5 tot 6 dagen zo'n bui gehad. Normaal is ie altijd vrolijk maar toen was niks goed. Veel bij je willen zijn, vooral bij mij. Ook 's avonds veel moeite met inslapen, en 's nachts veel jengelen om zijn speen. Pff was echt drama én erg vermoeiend. Nu is ie weer zichzelf gelukkig! Tandjes zouden het kunnen zijn, er zijn al een tijdje 2 ondertandjes door, misschien dat die nu door beginnen te 'schieten'?