Dit jaar in oktober ben ik 15 jaar samen met de vader van mijn kinderen. En soms mis ik wel eens het makkelijke van elkaars cultuur kunnen begrijpen of de dingen die er mee samen vallen. Mijn vriend spreekt wel Nederlands maar het is niet zijn moedertaal ook al komt hij uit Suriname. Gezegdes zoals je die kent uit spraken die je zo maar kent. Hij verstaat mij soms niet ik praat plat Nederlands soms en gebruik woorden die hij niet kent, als ik bij zijn familie ben zie ik ze soms ook wel eens denken van?? Ik deed de afwas altijd in de wasbak van af dat ik hem kende moest het anders per stuk onder de kraan. Het vlees wassen s avonds niet meer fluiten. Weetje sommige dingen zijn wel leuk om in mee te gaan. Ze zeggen toch die Hollanders die eten niet wat de boer niet kent. Nou ik heb gemerkt ook hun eten niet wat de boer niet kent patat is zelfs het lekkerste wat ze van de Nederlandse keuken kennen. Haha zie je veel cultuur verschillen. Twee keer per dag douche deed in begin nog braaf mee twee keer per dag baby in bad. tot ik dacht van ik lijk wel gek ik doe het gewoon zo als ik het zelf wil. Ben mij zelf niet verloren in mijn Nederlandse cultuur, en sommige dingen heb ik zeker van hen over genomen. Makkelijker met kinderen die later naar bed gaan gewoon overal mee nemen niet zo moeilijk doen. Discrimineren. topic zwagers van bel jij maar schoonzus ze horen aan onze stem dat we geen Hollanders zijn. van jij komt verder via de telefoon en wat bleek ze hadden gelijk. Maar toch ben ik trots dat ik met een andere cultuur samen leef. Twee mooie kinderen die twee culturen mee krijgen dat vind ik een rijkdom en toch, Hoe zou het met een gewone Nederlandse man zijn. die mijn uitspraken gewoon zou begrijpen die begrijpt dat zuurkoolstampot heerlijk smaakt die snapt dat een boterham met gebakken ei wel eens als avond maaltijd dient of een lekkere kom soep.
Hier ook een andere cultuur, en wij pakken het beste van twee werelden. De ene dag rijst met de yoghurt ernaast en iets met veel aubergine, de volgende dag witlof-zalmrolletjes met kaas . Baklava en stroopwafels. Plakkerige familiebanden en Hollandse nuchterheid. Dutch design met een rijk versierd kleedje. Enzovoorts. En toch moest ik gisteren even slikken toen dochterlief van nog geen twee een grammaticaal meer correcte zin maakte dan haar vader... (die meneer is aan het rennen tegenover die meneer is aan rennen - zijn moedertaal kent geen lidwoorden en het blijft een moeizaam fenomeen)
Leuk topic. Mijn man komt uit Iran. Omdat hij hier geen familie heeft maken we niet veel mee qua familiegebeuren en dat je dan echt merkt dat de culturen verschillen. Mijn ouders zijn het meest aanwezig in ons leven, en in dat van onze dochter, logisch, omdat ze dichterbij wonen. Over heel veel dingen denken we hetzelfde. We hebben dezelfde humor. Ik ben niet zo typisch Nederlands (heb er gewoon niet veel mee) en hij is niet bepaald typisch Iraans. Het grootste verschil zit er voor mij in hoe we met vrienden en contacten omgaan. Hij heeft echt een totaal andere kijk op vriendschappelijke contacten dan ik. Ik heb maar een handvol vriendinnen en ik ben ook heel close met ze. Hij heeft ontzettend veel vrienden en kennissen, maar hij laat ze nooit dichterbij komen. Dan komen ze wel bij ons, maar moet er qua communicatie voorzichtig gedaan worden, dat er geen 'uitglijders' plaatsvinden. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar voor mij is zo'n manier van contact onderhouden dodelijk vermoeiend. Ik denk ook nooit 'wat zullen A en M nu over ons denken', voor hem zijn die vragen wel boeiend. Mede daarom hebben we veel contacten drastisch teruggeschroefd. Voor hem hoeft het gewoon niet, hij heeft genoeg aan ons gezin, terwijl ik ook echt behoefte heb mijn eigen vriendinnen te zien. Ik heb best veel overgenomen. Ik spreek Perzisch (maar dat deed ik al voor ik hem kende, ik heb het gestudeerd), ik kook vaak Iraans en in heel veel dingen komen we elkaar tegemoet. In de opvoeding van onze dochter zie ik dan wel verschillen, hij is makkelijker en geneigd sneller toe te geven, ik zie dan wel de kordate, Hollandse houding in mijn eigen optreden. Ook omdat ik consequentie heel belangrijk vind. Bepaalde grapjes of manier van praten tegen kinderen begrijpt hij niet van mij en ik niet van hem. Die kleine dingen vind ik leuk, zo is het nooit saai.
Hier ook een mixed huishouden en de eerste jaren heeft dat wel gebotst maar tegenwoordig hebben we over het algemeen een prima balans Een van de weinige discussiepunten blijft dat je volgens hem.ziek wordt van op blote voeten lopen of met nat haar naar buiten terwijl je bij mijn weten alleen ziek wordt van een virus haha.
MadeInUSA, voeden jullie tweetalig op? Ik wil heel graag dat mijn dochter straks ook de moedertaal van mijn man spreekt maar hij wil er niet aan... zegt dat het wel komt als ze naar school gaat. Terwijl ik denk, nee, je moet juist direct beginnen, als je wil dat ze twee talen goed leert begrijpen en spreken. Maar ondertussen maakt hij ook weleens zinnen dat ik denk: tja, dit is verkeerd Nederlands wat je nu tegen haar spreekt. Laat dat maar aan mij over
Wij voeden wel tweetalig op Via OPOL en dat gaat heel goed de oudste is perfect tweetalig. Maar daar moet je wel zo snel mogelijk mee beginnen. Mijn mans nederlands is ook echt niet goed genoeg om.met de kinderen te spreken.
Ja herkenbaar haha. Dochter loopt ook vaak met bloten voeten en als er een windje staat sokken van papa. vorige week nichtje van mijn dochter van ze krijgt zo een blaasontsteking. Kinderen worden zelfs in de zomer ingepakt als Eskimo haha en ik trek geen regen kleding aan bij de kinderen heb echt de Hollandse instelling van een beetje regen ga je niet dood.
En de mijne weigert tot de dag van vandaag om de kinderen Hindi te leren of met ze in zijn moedertaal te praten ik vind het een verlies voor mijn kinderen. Want als hun met elkaar praten voel ik mij niet alleen buiten gesloten maar ook mijn kinderen. Het wil niet tot zijn hoofd door dringen dat hij de kans al gemist heeft bij onze oudste die verstaat geen Hindi en dochter een heel heel klein beetje en dan zijn het vaak nog de kleine woordjes die ze begrijpt en vind het een gemist voor haar een miljard mensen spreken Hindi en hij ontneemt hen zo de kans om zo makkelijk een tweede moedertaal aan te leren. deze discussie heb ik lang geleden maar op gegeven. Het zit niet in hem maar daar door berijpen mijn kinderen soms hun vader niet. Omdat ze gewoon net zo plat Nederlands praten als ik.
hier ook een mix mijn man spreekt vanaf de geboorte alleen zijn moedertaal tegen ons zoontje als we nu iets zeggen/aanwijzen in beide talen begrijpt hij het. verder heeft hij een hele sterkte familieband die heb ik alleen met mijn ouders en broers/zussen maar hij heeft die met zijn hele mega grote familie. hij houd helemaal niet van nederlands eten en ik vind aardappelen zo af en toe best lekker ontbijten alleen in het weekend samen en dan is een broodje kaas er niet bij dan is het helemaal uitgebreid en maakt ie echt van alles en nog wat
Het voornemen van tweetalig opvoeden/opol komt er hier nog niet helemaal uit. Ze kan in beide talen tellen en kent wel wat woordjes, maar meestal spreekt hij toch Nederlands met haar, net zoals we met elkaar eigenlijk altijd Nederlands spreken ook al ken ik zijn taal ook redelijk.
Ja, wij spreken onderling ook Nederlands. Zijn Nederlands is zeker wel van een hoog niveau, maar toch mist hij bepaalde gevoeligheden die je als moedertaalspreker gewoon wel hebt. We spreken ook weleens Perzisch, maar dat is in feite zijn tweede moedertaal. Hij zou zijn eerste moedertaal aan onze dochter willen leren maar iets houdt hem tegen, ook het feit dat ik die taal niet spreek denk ik.
Hier ook een gemixt huishouden. Mijn vriend is Iraans en ik Nederlands. Het gaat er hier vooral meer Nederlands aan toe, als je dat zo kunt noemen. Onze dochter wordt ook alleen in het Nederlands opgevoed, mijn vriend beheerst het Farsi niet heel goed, zijn Nederlands is ook zeker niet perfect maar wel een stuk beter. Wij genieten van het Iraanse eten van schoonmoeder (wat ik nog heel graag zelf wil leren want het is zo lekker) maar ook van al het andere eten dat ik wel zelf kan maken. Mijn vriend is geen typische Iranees en ik geen typische Hollander en daardoor gaat het denk ik ook zo goed. We zijn best goed op elkaar afgestemd en de dingen die anders waren hebben we zo gedraaid dat het voor ons beiden werkt.
Hier ook mixkindjes! Mijn man praat ook zijn eigen taal met de kinderen maar ik merk dat hij 80% van de tijd Nederlands praat (zijn NL is wel echt vloeiend). Omdat mijn oudste voornamelijk NL praat en niet zijn tweede taal, is het voor mijn man de gewoonte NL terug te praten... Overigens verstaat mijn oudste wel alles in de tweede taal, hij praat alleen NL terug tegen mijn schoonfamilie. Ik begrijp wat je bedoeld, ook ik mis het wel eens dat mijn man gewoon nooit echt 'geniet' zoals wij dat doen bij NL eten. Dat vind ik wel jammer, als ik me bijv. verheug op spinazie met aardappelen vindt hij dit de saaiheid zelve. Hij zegt er nooit iets over en hij geeft aan dat hij 't lekker vindt, maar ik merk gewoon dat hij zich zooo kan verheugen als we bij schoonfamilie gaan eten. Dat zal ook altijd zo blijven denk ik, het is maar wat je gewend bent... Verder is het niet zo dat ik vanwege mijn man andere gewoontes heb moeten aanleren ofzo, hij laat mij in mijn waarde en ik hem. Over sommige dingen hebben we wel vaak discussie omdat hij zaken van kleins af aan al van een ander oogpunt heeft bekeken dan ik. De humor inderdaad ook, is een stuk anders dan wat wij grappig vinden. Wat ik vooral moeilijk vind is de omgang met schoonfamilie en mijn kinderen bijvoorbeeld, omdat hun heel andere waardes/normen hebben wat betreft de opvoeding van kinderen. Merk dat ze onze NL nuchterheid qua dagritme van eten/voeden/slapen een tikkeltje overdreven vinden en het niet zo nauw nemen, terwijl ik dat erg belangrijk vind. Oma en opa zijn zo ongeveer mede-opvoeders, terwijl vrouwen bij ons hun eigen ding doen en erg zelfstandig zijn. Zo'n dingen lijden wel eens tot problemen. Voor de rest zit ik met mijn man wel redelijk op een lijn.
leuk topic! hier ook 2 culturen en we wonen in een "derde" land. Jammer ts dat de vader van jouw kinderen ze de taal en cultuur niet bij brengt dat wordt later vaak een gemis. Cultuur verschillen? ja een heleboel. Hier ook s avonds niet fluiten niet op blote voeten en douchen met een beetje water dan kraan uit en helemaal afschrobben met zeep en shampoo en daarna pas kraan open om af te spoelen. pizza en kip wordt met een keukenschaar in stukken geknipt.
Mag ik vragen wat jullie bedoelen met "niet fluiten" savonds? En is het zo dat jullie bepaalde dingen wel/niet doen omdat jullie man hierop staat, of dat je hier zelf voor kiest? Mijn man verwacht helemaal niets bijzonders van me, echt heel lief en open is hij, we laten elkaar geheel in onze waarde. Merk ook vaak dat mensen die gewoon met een NL getrouwd zijn "bezorgd" zijn dat mijn man dit of dat van me vraagt of "streng" zou zijn zoals vaak gedacht wordt. Sommige vrouwen bekeren echt compleet naar hun mans geloof als deze van een ander geloof is. Mijn man is echt niet zo dat hij iets van me verlangt. We delen elkaars standpunt en komen ergens tot een compromis als we te veel verschillen.
Mijn vriend is ook Surinaams (hindoestaan). Moet zeggen dat wij hier niet zoveel verschillen hebben. Ondanks dat hij in Suriname is opgegroeid is hij vreselijk Hollands Hij kan beter Twents proat'n dan mij. Hij eet geen rund, dat is het enige wat ik kan bedenken.
Hier ook 2 culturen, als is mijn vriend behoorlijk 'verwesterd', hij heeft 11 jaar in Engeland gewoond (en gaan daar als het goed is binnen een jaar weer wonen). Hier ook van die blote voeten trouwens haha, hij heeft wel meer van die rare dingen (van koude voeten krijg je diarree bijvoorbeeld). Ook de verschillende definitie van vrienden ken ik hier, hij noemt iemand al heel snel een vriend, vond ik in het begin nog best raar, ik neem het nu maar met een korreltje zout Nederlands eten is voor hem ook saai inderdaad al vindt hij het meestal wel lekker hoor. We voeden hier trouwens 3-talig op: Nederlands, Turks en Engels. Omdat ik geen Turks spreek en hij geen Nederlands spreken we vaak engels. En omdat we toch terug naar Engeland gaan is dit alleen maar goed. Ben benieuwd wat zijn eerste woordjes zullen zijn
Sommige dingen heb ik overgenomen. Voor de rest blijf ik mij gewoon met stromend water douchen Ik loop de hele dag op blote voeten en fluit ook gewoon s´avonds. Fluiten als het donker is is volgens mij bijgeloof ? Dat je dan de duivel roept?!
Qua uiterlijk zou je denken dat mijn man een andere cultuur heeft, maar ik ken maar weinig mensen die "Nederlandser" zijn opgevoed dan hij. Zijn ouders komen uit Indonesië, maar zijn in Friesland bij ontzettend conservatieve mensen terecht gekomen en hebben die opvoeding overgenomen. Hij spreekt ook zo goed als geen Indonesisch, alleen wat dingen die over eten gaan (wat dat betreft toch een echte Indo ). Heeft verder geen interesse in de cultuur, maar je merkt wel dat sommige dingen met de opvoeding wel zijn blijven plakken.