"makkelijke" leeftijd/fase?

Makkelijke fase? Que?

 

mijn mening; vanaf 3 maanden werd het makkelijker en makkelijker en dus ook leuker en leuker
Inmiddels slaapt hij zelfs door dus nog makkelijker en nog leuker
Elke keer verbaas ik me weer hoeveel leuker hij kan worden hihih
Tuurlijk zitten er rond de sprongetjes een paar m oeilijke weekjes maar hij is zoveel frustratie kwijt sinds hij kan zitten, zich optrekken en nu kan lopen dat hij zich beter voelt
Geloof dat er tussen 18 en 22 maanden wel een heftige sprong zit met verlatingsangst, dus aan je benen hangen jengelen enz dus dat wordt het misschien tijdelijk minder leuk hehe

 

Ik vond de hele babyperiode geweldig makkelijk. Vanaf 12 weken zat ze opeens in een ander ritme en begon ze door te slapen. Ook ging het voeden veel makkelijker en durfde

Toen ze begon te lopen werd het wel pittiger (15 maand) omdat ze toen ook echt haar eigen wil begon door te drukken en ik haar geen moment meer uit het oog kon verliezen. Maar echt moeilijk? Nee, zo heb ik het nooit ervaren, ook nu in de peuterpuberteit niet.

 

Ik vind aan iedere fase eigenlijk wel leuke en minder leuke kanten zitten. Ik vond de babytijd, vooral van de jongste, denk ik het leukst. De eerste maanden zeg maar.

 

Die moeilijke fases blijven nog wel ff komen en gaan
Ik vond het persoonlijk echt makkelijk worden yoen hij begon te praten en lopen. Dan kan je echt weer een beetje je eigen ding doen. Het is zo fijn dat je dan kan communiceren...
Hier was dat vanaf een dik jaar...maar nogmaals die fases blijven

 

Ik heb alles gemakkelijk gevonden behalve die 14 of 15 maandensprong maar die duurde maar max 3 weken

 

Ik vond de eerste 6 maanden een hel (mede door medische problemen en een baby die niet wou slapen).

Ze is nu 21 maand en het blijft zwaar. Ofwel heb ik niet het makkelijkste kind, ofwel ben ik gewoon geen mama-materiaal Maar voor mij is het echt niets vergeleken met die eerste maanden.

 

De eerste 4 maanden waren door extreme reflux hier echt vreselijk. Maar met nexium & vaste voeding ging dat heel snel beter. NU heeft Finn echt een vreselijke periode. En hoewel er volgens mij niet echt een sprong hoort te zitten is hij vreselijk chagrijnig, hangerig en veeleisend. Bah.. tis dat we geen behang hebben maar anders ;/

 

Ik vind de eerste 6 maanden echt niet zo leuk, was blij dat ze voorbij waren bij beide, en dan had ik gewoon doorslapers. Natuurlijk zijn er leuke momenten maar ik vond due eerste maanden vooral overleven en alles maar uitzoeken vwb voeding, krampjes, een kindje wat nog niets zelf kan.

Bij mijn dochter vond ik het pas echt heel erg leuk en een stuk makkelijker worden rond een jaar. Ze begon te brabbelen, liep, kon dingen zelf. Zal blij zijn als zoontje ook die leeftijd heeft, hoewel ik ook wel kan genieten van het klein zijn en alle dingetjes voor het eerst doen. Ik ben gewoon niet zo'n babymoeder denk ik.

Dochter is nu bijna 2 en ik vind dit zo'n leuke leeftijd. Echt heel moeilijk heb ik geen enkele leeftijd gevonden maar ik vond alles na een jaar vooral veel leuker dan het eerste jaar.

 

vond als ze gingen kruipen een van de makkelijkste periode.s. dan gingen ze zich wat meer zelf vermaken tussen een en twee was het ook wel te doen.

 

De eerste 8 maanden vond ik een piece of cookie. Daarna werd vooral de jongste wat ondernemender. Toen vanaf een jaar weer wat makkelijker en sinds een maand of 2 vind ik het weer wat lastiger omdat hij dingen wil die hij nog niet mag of kan. Ziet zn grote zus steeds naar de speeltuin verdwijnen hier achter of met de loombands spelen. Dit is dus een fase die best wat frustratie oproept.

 

Dit inderdaad, al ben ik niet zo'n "baby-fan". Ik geniet nu ook van ons mannetje hoor. Maar ik vind het eigenlijk pas ècht leuk worden als kruipen overgaat in optrekken en lopen en op een gegeven moment de eerste woordjes komen.
Hoewel ik nu bij onze buikschuiver al wel weer merk, dat het voor mij wel rustiger was toen ie nog gewoon op 1 plek bleef liggen.

Ik vind 'makkelijk' en 'leuk' niet altijd gelijk op gaan eigenlijk. Dus sommige moeilijke fases, kan ik toch leuker vinden dan andere makkelijke fases.

Onze oudste is nu ruim 3,5 en toe aan school. Ik hoor dat veel moeders dat ook weer een pittige fase vinden,maar ik vind dit juist een makkelijke. Hij is al best zelfstandig en snapt behoorlijk veel.

 

Ik ben van mening dat het afhankelijk is van het karakter van je kind.
Hier eentje die echt heel gemakkelijk is; de 1e 10 weken vergeet ik liever, dat was puur overleven, maar dat zal ook een hoop met mijn eigen karakter te maken hebben gehad.. Pas daarna kwam hier een grote roze wolk, met heel af en toe een donderwolkje.
Verder zijn het aantal nachten waarin mijn dochter huilt op een hand te tellen en ook met tandjes merken we hier niks. ( afkloppen hoor, nu komen nr 3 en 4 eraan en weer geen last,maar er moeten er nog veel meer komen).
Verlatingsangst heeft ze hier nauwelijks.

Vind wel dat het zeker vanaf 1 jaar echt heeeeel erg leuk gaat worden; ze wordt opeens zo groot en het wordt gemakkelijker om te communiceren met haar. Als ze bv eens huilt schiet ik niet meer in de stressmodem; ik kan haar uitleggen dat ze niet uit bed mag en dat accepteert ze dan ook. Ze begrijpt echt al heel veel en dat is heel leuk!
Enig minpuntje is het eigen willetje wat hier heel sterk komt.
Kon me soms echt rotschamen als ze midden in de supermarkt keihard krijste omdat ze haar zin niet kreeg. Inmiddels negeer ik het en heeft ze door dat krijsen geen zin heeft.

 

Ik vond de eerste 5 maanden echt gewoon niet leuk. Dat kwam mede doordat ik een lichte pnd had en we in het zh liepen met onze dochter vanwege onrust en een vermoeden van kma. Daarna werd het wat makkelijker. Momenteel vind ik het echt heel pittig: sinds ze een maand of 11 is eigenlijk al. Ze loopt bijna, heeft haar eigen wil ontdekt en is uber gefrustreerd dat ze nog niet alles kan wat ze zou willen. Ze slaapt 's nachts gelukkig goed maar overdag is het vaak niet erg gezellig. Hoop dan ook dat er gauw weer even een wat gezelligere fase aanbreekt

 

Ik vind de babytijd het makkelijkst. Naarste fase vind ik tussen 2 en 3. Als ze heel erg grenzen opzoeken, eigenwijs zijn, driftig en ontdekken en het lijkt alsof hun oortjes nog in de baarmoeder zitten

 

Hier lastige dochter.
Eerste 5.5 mnd was niet fijn daarna steeds beter. Nu na 1 jaar vind ik het makkelijkst

 

Het eerste half jaar was erg lastig, veel huilen en weinig slapen.
Dat weinige slapen is gebleven. Soms vraag ik hier nog wel eens advies, maar tegelijkertijd hebben we ons er ook wel bij neergelegd dat dit bij dochterlief hoort.
Maar zoals ze nu is gewoon overdag, heerlijk! Zij begrijpt mij, ik begrijp haar, ik kan vanalles met haar doen. Dit vind ik echt een hele fijne tijd. Tuurlijk zijn er wel de momentjes dat ik even strenger moet zijn dan ik eigenlijk zou willen, maar over het algemeen verkies ik de dreumes- boven de babytijd!

 

Whahaha!