Ik wil niet zoveel met dit topic hoor dames, gewoon even lekker van me afschrijven, dus ja als er meer mensen zich geroepen voelen.. schrijf hier lekker van je af In december ben in bevallen van een prachtige meid, heftige zwangerschap gehad, pittige kraamtijd.. en zit nu emotioneel gezien ook in een roerige tijd door een combinatie van medicatie en een burn out, en ben dus echt mezelf niet. Nu zit ik er al een hele poos aan te denken ontslag te nemen, ik werk 2 dagen per week in de kinderopvang en dan denk je wat zijn 2 dagen? Normaal gezien zou ik dat ook denken, maar probeer toch mijn situatie te schetsen.. Ik vind mijn werk lichamelijk erg zwaar, werk 9,5u per dag en de werkdruk ligt op dit moment erg hoog bij ons.. er is zo veel te doen, dat er weinig tijd is voor dat geen waardoor ik voorheen zo genoot van mijn werk. (Het spontane eraan) nu is er zo een strak dag schema, en zijn er veel taken die vroeger op de schouders van kantoor lagen. Na een werkdag ben ik compleet uitgeblust, ben geen gezellige vrouw meer, en ook kan ik moeilijk van m'n dochter genieten. Ben wat sneller geïrriteerd zegmaar (moeilijk hoor, om dit toe te geven) Dit vind ik het aller ergste, nu komt daar bij kijken dat mijn man pas is begonnen aan een studie, waarin ik hem volledig wil steunen. Dit houd echter wel in dat wanneer hij thuis komt, hij eigenlijk vrijwel direct na het eten aan zijn huiswerk begint. Incl. de vrije dagen. Het gehele huishouden komt op mij neer, dit is zwaar, maar nogmaals hier hebben we samen voor gekozen. We hebben hier voor gekozen, toen mijn dochter nog niet geboren was, en ik kon vooraf niet goed beseffen dat het allemaal best pittig is als je er vrijwel alleen voor staat. (Én een schoonmaakobsessie hebt) Nu denk ik er dus aan om ontslag te nemen gewoon vooral voor onze dochter, ik wil meer genieten, meer tijd met haar doorbrengen, denk hier al heel lang aan, mijn man steunt me en zeg..doe wat jij denkt dat goed is. Dus je zou denken wat houd me tegen? Nou het financiele plaatje dus, we hebben het met 1 inkomen (bbl) absoluut niet breed, krijgen dan wel toeslagen, kinderopvang valt af.. maar de komende 3 jaar word wel even bikkelen (tot zijn studie klaar is). Nouja dit was het dus, voelt wel fijn even lekker afschrijven
Wat ik me wel even afvroeg, gewoon voor de overweging. Ik hoorde van een vriendin van me dat je als "stay at home mom" van de belastingdienst maandelijks een bepaald bedrag krijgt, extra, buiten je toeslagen om. Is dit echt zo?? En zoja, hoeveel is dat? Lijkt me zo frappant..
Ik denk dat je t hebt over de algemene heffingskorting. Dat is nu nog iets van 100 euro ofzo? denk ik en wordt afgebouwd. Dit krijg je nu trouwens ook, je hoeft nu minder belasting te betalen over je loon. Nog een mogelijk optie om te overwegen: Misschien kan je ouderschapsverlof opnemen en bijv 2 halve dagen gaan werken? Toch iets inkomen en wat minder lange dagen. Ik werk sinds kort 4 x 5 uur, kortere dagen dus. ik wou dat ik het jaren eerder had gedaan. Veel meer energie over voor de kindjes. En aangezien bij mij ook alles op mij aankomt ( single mom) is dit veel beter vol te houden. Maar goed als je hart zegt stoppen en het kan, tja, dan zou ik t wel weten.
Als het kan; lekker thuis blijven! Genieten van je dochter nu ze zo klein is. Het komt nooit meer terug. Ik ben blij dat ik thuismama ben, ondanks dat we een flink stapje terug hebben moeten doen financieel. Maar, de tijd met mijn dochters is onbetaalbaar
Oke dankjewel! Ja had er geen rekening mee gehouden, en is toch weer een extra meevaller dus Ja daar zat ik ook aan te denken, alleen moet even navragen hoe dat in zijn werk gaat, heb namelijk een 0 uren contract maar werk vrijwel altijd 18uur. Ik denk wanneer het werk nog was zoals 1 a 2 jaar geleden, ik met veel meer plezier naar m'n werk ging. Bah wat een lastige beslissing.
Hihi, ik neig ook absoluut meer naar ontslag te nemen hoor.. alleen ben zo bang voor het onbekende. Wat als m'n man z'n studie verpest, wat als we financieel een tegenvaller krijgen etc etc. Mijn man is daar iets nuchterder in. Zit nu gewoon vooral in de knoop met mezelf geloof ik.
Wat als je morgen onder een bus loopt? Er zijn geen zekerheden in het leven, als er iets vervelends op je pad komt, deal er op dat moment dan mee. T leven is te mooi om overal maar wat als.. achter te zetten.