Ja, bloeddonor maar ook orgaan. Eerdaags wel eens even bekijken wat ik precies ingevuld heb, formulier ingevuld op mn 18 e.
Bloed- en orgaandonor. Ze mogen alles hebben. Zie dat de discussie weer is losgebarsten. Laten we ieder in z'n waarde laten. Mijn man wil bijvoorbeeld geen orgaandonor zijn, al denkt hij over bloeddonatie nog na. Hij kan die keuze niet onderbouwen, het is een gevoel. En ja IK zou zeker willen dat hij een bloed/orgaan donatie accepteert als hij het nodig heeft. De wereld is niet zwart wit. Er zijn mensen die doorrijden bij een ongeluk, die de slachtoffers niet helpen, geen 112 bellen. Dat zijn niet per definitie slechte mensen. Ik ben al een paar keer als eerste ter plaatse geweest bij een ongeval, of niet als eerste maar wel de enige die zich over het slachtoffer ontfermt. Het is ongelooflijk hoe veel mensen erbij staan en niets doen. Mensen weten gewoon niet wat ze moeten doen.
Ja, ik ben orgaandonor en nee, het boeit me echt niets wie mijn organen krijgt na mijn dood, of hij/zij donor was of niet. Nouja, boeit me niets. Even nuanceren. Ik heb liever niet dat mijn hart naar een kinderverkrachter gaat, maar ach, als hij maar donor is hè... Nee, ik ben geen bloeddonor. En ja, ik zou het wel graag ontvangen als ik het nodig heb.
de reden dat ik donor ben = mijn kinderen !!! iedereen kan ooit donor nodig hebben, dan hoop je maar dat er genoeg donors zijn want helaas vraag is groter dan aanbod
Ja, ik ook. De reden, als ik een orgaan nodig heb, zou ik die ook graag willen ontvangen...en ik doe er zelf toch niks meer mee
Ja sinds m'n 18e (heel wat jaartjes inmiddels dus ) Alles mogen ze van mij gebruiken, ik kan er toch niets meer mee
oh ja ik ben geen bloeddonor (heb angst voor naalden en bloed), maar heb wel navelstrengbloed gedoneerd bij bevalling
Wij hebben er toen op de havo heel veel aandacht aan besteed bij biologie. Vader van een klasgenootje had suikerziekte en als gevolg daarvan ook een zwaar verminderde nierfunctie. Om die reden stond hij op de lijst maar helaas was een operatie al een keer niet doorgegaan ivm zijn conditie. Helaas is hij nog geen week later tijdens een dialise overleden aan een hersenbloeding en stonden we dus met de hele klas aan het graf van een man die veel te vroeg is overleden. En die we inmiddels allemaal best wel goed kende omdat hij zeer betrokken ouder was. Zoiets maakt heel veel indruk en een groot deel van mijn klasgenootjes heeft zich toen ook als donor geregistreerd. Ik heb me ook geregistreerd maar als niet donor. Niet omdat ik niet iemand wil helpen want doneren bij leven vind ik wat anders. Maar ik ben er van overtuigd dat overlijden ook een proces van het leven is, dat wordt onderbroken door iemand tijden dit proces helemaal leeg te halen. Want je overlijd gewoon doordat ze bijvoorbeeld je hart er uit snijden. (ook al ben je hersendood) En daarnaast weet ik niet of ik überhaupt wel een orgaan van iemand anders in mn lichaam wil hebben. Er kan een hele hoop tegenwoordig maar dat wil niet zeggen dat je daar allemaal maar gebruik van moet maken. Maar... Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet wat ik ga doen als die kleine er is. Misschien besluit ik dan wel dat ik wel donor wordt maar dan ook alleen omdat ik zelf zou willen ontvangen. Het is wel een vraagstuk wat zo nu en dan weer even boven komt bij mij. Doneren is immers onvoorwaardelijk, dus bij leven doneren maakt dat een uiterst complex proces. Je mag er namelijk niks voor verwachten en wat nou als je ruzie met die persoon krijgt? Dus ik leg de grens wel bij familie.
Supergoed! Ik vind het zo jammer dat er zo weinig aandacht is voor navelstrengbloed donatie. Mijn zoontje heeft een stamceltransplantatie gehad en dit kan dus oa met navelstreng bloed. Het zou mooi zijn als ze dit standaard zouden verzoeken als je zwanger bent
Ha, proud to be fout Hier laat ik het aan mijn partner over. Ik twijfel nog erg. De ene keer wil ik donor zijn, de andere keer denk ik NEE! Mijn man is hier natuurlijk van op de hoogte. Ik bepaal trouwens voor mijn man, als hij komt te overlijden. Ik mag geen bloed geven. Ik heb bij beide kinderen wel het navelstrengbloed gedoneerd.
Dat is dan vrij uitzonderlijk helaas. Er zijn nog maar weinig ziekenhuizen waar dit kan. Sterker nog, mijn schoonzus wou graag doneren en besprak dit met haar verloskundige. Die wist uberhaupt niet van het bestaan van de optie :x Er is maar weinig aandacht voor stamcel donorschap
Ja ik ben donor. En ik gun iedereen mijn organen, donor of niet. Zou wat zijn om tegen iemand te moeten zeggen dat hij/zij minder recht op leven heeft, alleen vanwege zo'n papiertje
Ja ik ben donor, ze mogen alles hebben van me, als je er toch iemand blij mee kan maken! Ik heb het zelf dan toch niet meer nodig..
Dan is het uiteraard geen optie. Ik bedoelde ook dat het een standaard vraag zou moeten zijn als je in het ziekenhuis gaat bevallen.
Hier ook, ze mogen alles hebben (al heb ik een paar jaar gerookt dus aan mijn longen hebben ze waarschijnlijk niets haha) en ik ben ook bloeddonor. Doe op dit moment zelfs mee met een vijwillig onderzoek om uit te zoeken hoevaak vrouwen nu eigenlijk bloed kunnen geven, ik moet om de 12 weken