Hahaha ja dat doet mijn schoonfamilie. Alles word schoongemaaktet chloor, dweilen, de keuken, echt werkelijk alles. Het hele huis ruikt dan ook maar zwembad als er net is schoongemaakt.
Bij geloof, wat ook aan gegeven is dat bijvoorbeeld wat ik bij vriend ook merk en wat ik hem al vaker uit gelegd heb je moet nooit je ogen neer slaan naar ouderen of mensen die meer dan jij zijn ( in jou ogen) want daar kunnen mensen misbruik van maken je hebt beleeft en onderdanig en dat laatste is niet nodig. Kijk iemand recht aan dan zie je meer. dan dat je je ogen neer slaat naar een ouder persoon. die mag dan wel ouder zijn maar is niet meer dan dat jij bent dat is ook iets van cultuur verschil. trouwens ik eet gewoon rund, en hij vind het best heeft het geaccepteerd. Ik heb lang haar niet omdat hij het wil maar omdat ik het zelf wil hij wil liever niet dat het kort gaat maar als ik er de balen van hebt word het kort. simpel. Net zoals met dochter ze moet lang haar. mag maar haar haar is niet echt geschikt tot nu toe voor lang haar omdat het droog en pluizig is ja doe er dan olie in ja nou dan ziet het er net uit als of je het kind de haar nooit wast. dan vinden wij weer raar kinderen met vet vies haar toch en toch is vet haar niet vies, als je elke dag onder de douche gaat. maar ja. haha dat soort verschillen.
Maar ook binnen een Nederlands huwelijk kan er flink cultuurverschil zitten. Ik kom uit de randstad, mijn man is een tukker. En ook al zou je dat niet verwachten, wij verschillen in heel veel dingen door opvoeding. Ik woon nu ook in het oosten en vind de mensen hier enorm anders dan in het westen. Ik vind ze hier niet gastvrij en enorm veel drinken tov het westen. Je moet enorm uitkijken wat je zegt. Waar ik mijn mening geef, praten zij in je gezicht vriendelijk en zodra je weggaat kletsen ze over je. En ook mijn schoonfamilie is gewoon heel anders dan mijn eigen familie. Mijn schoonouders geloven bijv heilig in een palmtak in de schoorsteen zodat er geen onweer inslaat En vooral geen eten op het aanrecht laten staan, want dat wordt zuur. Nou, bij hun misschien, bij mij niet Ook hoe kinderen worden opgevoed, ik ben van huis uit gewend dat ook een kind enige inspraak heeft. Bij mijn schoonfamilie "horen" kinderen op de achtergrond te blijven en in ieder geval geen mening te hebben. Mijn man is gewend om als hij ergens binnenstapt zijn klompen uit te doen (ja, hij heeft schoenen, maar die draagt hij niet veel) Ik ben gewend om altijd, ook in huis op schoenen te lopen, of in een enkel geval op pantoffels, je zult mij zelden tot nooit op sokken zien. ik praat ABN, mijn man Twents. En dat gaf in het begin ook wel eens verwarring. Ik ben ooit eens enorm boos op hem geworden omdat ik wel kon "tippeln", waarmee hij bedoelde dat ik kon lopen. Ik had met dat woord een hele andere associatie Dus ook al komen wij uit hetzelfde land, wij hebben soms best last van cultuurverschil.
Haha.. kon je dat niet uit zin opmaken.. Hier ben ik met een achterhoeker en kom zelf uit de buurt van Nijmegen. Das een uurtje rijden, maar ook al grote verschillen hoor. Daar is het echt wel een stuk afstandelijker en de taal, ik spreek ook abn en kan ze nu gelukkig wel verstaan, maar wat kunnen ze brabbelen daar. Ik loop trouwens wel altijd op sokken in huis.. heerlijk!
Mijn vader is een Zuid-Amerikaanse politiek vluchteling en mijn moeder een Europese kermisreiziger. Mijn vader gelovig, mijn moeder overtuigd atheïst. Mijn vader stemt SP, mijn moeder PVV. Mijn vader luistert graag naar mariachi en Frans Bauer, mijn moeder naar Meat Loaf. En toch... heb ik helemaal niet het gevoel dat hun culturen gebotst hebben. Of dat ik volgens een bepaalde cultuur ben opgevoed. Ik heb een veelzijdige opvoeding gehad waarbij me werd geleerd dat iedereen zijn eigen manieren en ideeën heeft en dat de verschillen tussen elkaar geen onoverkomelijkheden zijn. Wanneer ik over mijn achtergrond vertel zijn mensen wel eens verbaasd, omdat ze niet verwachten dat ik "uit een woonwagen kom" bijvoorbeeld. Ik gedraag me niet als "Latina". Of omdat ik agnost ben, hoger onderwijs heb genoten, bij justitie in de kunstwereld ben gaan werken, etc. Ik merk dat mensen het op een bepaalde manier geen logische optelsom vinden. Ik vind het heerlijk, die mix van culturen
Nee, in het begin riep ik tegen iedereen hier: öndertiteling graag" Ik kon het echt vaak niet verstaan. Nu inmiddels wel, al doe ik soms net of ik gek ben En mijn schoonmoeder stoot vaak alleen maar keelklanken uit: Oh ah, die , wa.....en daar moet je dan soms een zin van zien te maken, vervolgens wordt ze boos als ik zeg dat ze woorden moet maken ipv klanken Mijn dochter krijgt ook logopedie, volgens haar valt dit ook al onder tweetalige opvoeding. Nu spreek ik geen Twents, en mijn man geen ABN, dus die opolmethode (heet dat zo?) wordt hier toch al automatisch gevolgd
En soms is er ook spraakverwarring dus: Deerne, is hier gewoon een meisje, bij deerne denk ik aan een vrouw van lichte zeden. Of wicht, zijn zowel jongens als meisjes, terwijl ik niet beter weet als dat een wicht een meisje is.
Wij hebben in Twente vaak meegemaakt dat we friet wilden bestellen en dan werd er zo hard geroepen: bedoellie ptaaat? (Ik ben Zeeuws, maar heb genoeg familie in Twente wonen). Net alsof het een schande is als je gewoon ABN spreekt. Vind het een apart volk, voel me er absoluut niet thuis daar. Nou ja gelukkig ook maar dat ik er niet woon... Het zijn echt niet mijn type mensen.
Wel herkenbaar. Als we bij m'n oma waren en we ontbeten daar vroeg ze me altijd: wil je zoet of beleg op je brood? Terwijl hier ieder beleg gewoon beleg is. Of dat ze het woord 'kerel' gebruiken voor 'man' terwijl dat hier best onbeleefd overkomt en het daar een normaal woord is.
Ik ben niet op gegroeid bij mijn Molukse vader, maar heb nu sinds een aantal jaar contact met hem en zijn gezin. Ik weet eigenlijk niets van hun gewoonten, gebruiken enz. En voel me daar soms best wel ongemakkelijk bij. Ik ben opgegroeid in een 'streng' gereformeerd gezin (adoptie) waar buitenlandse mensen gewoon taboe zijn. Ik werd/word ook altijd met een schuin oogje aangekeken door mijn familie/vriendenkring/ouders van school, want ik ben echt een buitenbeentje qua uiterlijk. Soms heb ik het idee dat ik gewoon nergens echt bij hoor en dat is echt vervelend. Ik probeer nu wel wat te weten te komen over de cultuur waar ik eigenlijk uit/vandaan kom, maar het voelt allemaal onwennig. Terwijl ik wel voel dat ik niet in hart en nieren een Nederlandse kaaskop ben. Zeker niet qua temperament
Ze zijn absoluut anders en het meerendeel is ook zeker mijn type niet, vind ze hier over het algemeen "zo boers". Maar om heel eerlijk te zijn heb ik dat met meer streken in Nederland. Mijn moeder en broer wonen in Zeeland en dat vind ik dus ook niet alles, echt zo "ons bint zuuuuuunig", brrrr. Maar uiteraard heb je in iedere streek ook leuke mensen.
valt me nog mee dat ze brood zei, hier in huis is dat vaak "stoete", behalve ik, ik zeg netjes boterham/brood. Ja en kerel is hier normaal, net zoals iedereen het over de vrienden van mijn zoon, zegt dat het zijn kameraden zijn......Ik noem het gewoon zijn vrienden, bij kameraad denk ik aan 100 jaar terug of zo Ik ben "de vrouwe", ook zo'n suffe uitdrukking
Jawel, maar dat gebruik ik niet in mijn spreektaal. Als ik op bezoek ga, gaan we naar vrienden toe, niet naar kameraden, toch? Hier kun je als jongen/man ook echt niet zeggen (ook niet als ze 8 zijn!!) dat het een vriendje is, wordt hier direct geassocieerd met homosexualiteit. En dat vind ik het rare eraan.
Nou dat vind ik ook wel erg kort door de bocht Ach ja..elke streek heeft zn voors en tegens Hoer verder 0 verschillen in cultuur, mAar heb wel met interesse t hele topic gelezen
Wat ik trouwens wel soms vervelend vind in mijn man z'n cultuur is dat ze met eten zo drammerig zijn, en die hoeveelheid. Sommige dingen vind ik echt niet lekker, zoals aubergine, cougette en ze hebben een gerecht met rijst gerold in druivenbladeren. En met feestdagen (suikerfeest, slachtfeest) krijg je dat bijna overal. Vaak zeg ik het al van tevoren en dan toch gewoon geven want 'ik kook zo lekker' en als je het niet opeet dan zijn ze beledigd. Hetzelfde als je zegt nee ik hoef niks dan krijg je alsnog een bord vol en dan als je niet eet zijn ze ook beledigd. Maar ik weiger iets te eten waarvan ik gruwel en ik ga me ook niet volproppen of misselijk eten. Het is allemaal heel lief bedoeld maar zoals met de feesten ga je de hele familie langs en als ik bij 3 mensen als veel eten heb gekregen dan kan er bij nummer 4 echt niks meer bij.
Haha het eten aanbieden ja, hier moeten we ook vrienden 3 keer vragen of ze nog een kopje thee willen, om uit te vinden dat ze het heus willen maar gewoon 2 keer weigeren uit beleefdheid Verder vind ik het wel grappig dat mensen heel sterk kunnen reageren op mijn man en er gelijk vanuit gaan dat hij moslim is (ok, hij heeft de naam en "het uiterlijk") en dan heel verbaasd zijn als hij een biertje drinkt of nu tijdens de ramadan gewoon eet. Tja, hij heeft niks met welke religie dan ook, daar hoef je niet blond en West-Europees voor te zijn
Dat ligt dan misschien aan de mensen waar je mee omgaat Niet iedereen uit Twente is hetzelfde natuurlijk Ach en iedereen heeft andere opvattingen over bepaalde dingen, zelfde cultuur of niet. Ik kom uit Twente, ml uit Salland ( beiden Overijssel) Ik kom uit een heel ander milieu... dat levert al veel verschillen op dus ik weet niet of dat nou per se met cultuur te maken heeft.