Juni 2015 gaan wij trouwen. We hadden gehoopt daar al een kleintje bij te hebben, maar helaas is dat niet gelukt. Ik twijfel of ik nu nog 1 ronde moet proberen of niet. Als het aankomende ronde lukt dan zou ik half april uitgerekend zijn. Dan zou ik 2 à 2,5 maanden hebben om te herstellen en te stralen op onze dag. Maar dan wel met een heel klein baby'tje. Of we gaan nu onze pauze in en gaan dan vanaf januari weer verder, dan ben ik maximaal 6 maanden zwanger. Met de jurk die ik heb gekocht moet dat lukken. Deze heeft een rijgsluiting, en aangezien ik een grote cup heb, wordt de jurk op borstomvang besteld, dus dat laat aardig wat ruimte over bij m'n buik. Wat zijn jullie meningen, nog 1 maand proberen, of realistisch zijn en inzien dat dat absoluut niet te doen is. Hoe lang duurde het voordat jullie weer op de been waren??
Tja dat is lastig....je weet natuurlijk nooit hoe de bevalling gaat en of je snel weer op de been bent. Ik heb hele fijne bevallingen gehad en zodra de baby's eruit waren sprong ik alweer op de been dus dan zou ik zeggen je kunt het nog proberen. Maar mijn zus heeft een ks gehad en had best veel tijd nodig om te herstellen.... dus het is een lastige keuze! Succes in ieder geval!
Lastig. Ik zou denk ik doorgaan met proberen, want je weet nooit hoelang het anders nog gaat duren voor je zwanger raakt. Als je in januari weer gaat proberen, weet je nooit hoe je zwangerschap gaat verlopen. Het kan wel zijn dat je doodziek bent je hele zwangerschap dan straal je waarschijnlijk nog minder op je bruiloft dan na het herstellen van je zwangerschap. Succes met deze keuze maken!
Lastig! Ik snap dat je graag een kindje wil maar je trouwdag is natuurlijk ook iets heel bijzonders. Zelf zou ik zo snel na de bevalling niet zien zitten. Ten eerste omdat je niet weet hoe je er lichamelijk eraan toe bent. En dan bedoel ik niet alleen qua herstellen maar wie weet moeten er dan nog wat kilo's af. Dat bedoel ik niet lullig maar ik ken meiden die 30 kilo aan kwamen tijdens de zwangerschap en dat is er niet binnen 2 maanden allemaal weer af. Ook weet ik uit ervaring dat juist in de laatste 2 maanden voor de bruiloft nog best veel geregeld moet worden (kaarten, bloemen, bedankjes, jurk afpassen, schoenen inlopen, vervoer, versieringen, ect). Maar als je daar op tijd mee bent en veel hulp hebt dan zou dat natuurlijk nog wel te overzien zijn. Ik wilde echter alles zelf doen Is het ook een mogelijkheid om de bruiloft te verplaatsen mocht je toch op het 'verkeerde' moment zwanger worden?
Hoi meis, ik zou persoonlijk, even wachten. Op een wedding ben je zo ontzettend druk, je wordt een beetje 'geleefd'. Het lijkt mij niet prettig, daar in je achterhoofd ook continue de zorgen voor een kleintje bij te hebben. Begrijp me niet verkeerd hoor..! Een bruiloft is een prachtige dag, en ik snap heel goed, dat je niet nog langer wilt wachten, op het zwanger worden. Liefs Kangeroo
ik zou ook wachten tot zeker na de bruiloft. Ik was bij mijn zwangerschap de eerste 16 weken zo misselijk dat ik 8 weken in het ziekenhuis lag, daardoor was ik weer zwaar uitgeput toen ik thuis kwam en kon de 16 weken daarna niks meer. Met 32 weken zijn ze hier geboren en de eerste maand in het ziekenhuis gelegen. Daarna heel veel gedoe met de gezondheid en ik had echt niet aan een bruiloft moeten denken zo snel na mijn bevalling. Het kan natuurlijk zo zijn dat jij een hele fijne zwangerschap en bevalling hebt en een kindje dat ook zonder strubbelingen de eerste maanden doorkomt, maar dat weet je nooit van te voren. Ik zou dus of de bruiloft verzetten tot je je eerste kleintje hebt, of weer gaan proberen net voor of net na de bruiloft.
Ik neig ook naar nog even wachten hoor, maar wil het ook heel erg graag. Mochten we in januari gaan proberen en het lukt wel, maar wordt dan ziek. Dan kan alles verschoven worden. We hebben locatie zonder zaalhuur, die we altijd kunnen verschuiven. Alleen de datum die we hebben is heel symbolisch dus liever niet. Maar het kan zeker. Daarom denk ik ook dat ik liever nu even een half jaartje wacht en dan weer doorga. Moet ook zeggen dat de druk nu ook wel heel groot wordt en de teleurstelling iedere maand nog veel groter. Gister en vandaag best beetje depri omdat het niet is gelukt. Ik denk dat het even een tijdje loslaten ook niet onverstandig is. Maar ja, de wens is zo sterk hè...
Ik zou niet stoppen, je weet nooit hoe lang het nog kan gaan duren voordat je zwanger bent, en zoals iemand anders ook al zei, je kan je ook doodziek voelen tijdens de zwangerschap en dan straal je al helemaal niet. Maar uiteindelijk moet je het zelf weten...
wij trouwen in mei.. hebben twee kindjes we doen het alleen niet veilig.. voor mij een derde nu zou ik leuk vinden hihi.. voor vriendlief nog te snel maarja ik wijs hem steeds op een rubber maar die doet hij niet om!! Dus hij weet de consequenties.. Nu gaan wij dus ook trouwen maar mocht ik snel zwanger raken plotseling dan verplaats ik hem.. mocht ik in januari nog niet zwanger zijn dan zorg ik dat hij de rubber echt om doet!! hihi
Wij trouwen in oktober. Ben dan als het goed gaat 24 weken zwanger en vind dat echt niet erg, leuk juist! Was alleen even slikken want had mn (dure!) jurk al, maar de mevrouw van het atelier zei dat aanpassen goed gaat komen haha Wat betreft het wachten ma de bevalling heb ik geen ervaring mee.. Maar in mijn ogen is je trouwdag de eerste dag van de rest van je leven. Tuurlijk wil je je goed voelen en mooi zijn en dat alles perfect gaat, maar het is uiteindelijk maar een dag. En er is ook maar 1 ding echt belangrijk, trouwen met je man! Al het andere (kleur bloemen, locatie, weer, etc) is ondergeschikt toch?
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb nu even wat meer tijd gehad en eigenlijk laat ik alles maar aan het lot over! Ik ga het 'gevaar' niet opzoeken, dus niet meer extra klussen of ovutestjes doen, maar als het gebeurt dan gebeurt het! De bruiloft kan heel makkelijk verzet worden mocht het echt te krap worden. En als ik wel zwanger ben en alles voelt goed, dan kan ik mn jurk gewoon aan, dat is geen probleem! Het is inderdaad maar 1 dag en die dag is heel eerlijk gezegd voor mij minder belangrijk dan een kindje. En bovendien, dat kindje gaat deel uitmaken van ons nieuwe leven, dus eigenlijk alleen maar mooier als hij/zij er dan al een soort van bij is